Dobry początek ale potem jakby autor zgubił główny, tytułowy wątek. Spodziewałam się troszkę czegoś innego. Ale tak czy inaczej polecam książkę

Dobry początek ale potem jakby autor zgubił główny, tytułowy wątek. Spodziewałam się troszkę czegoś innego. Ale tak czy inaczej polecam książkę

„Dorastanie w cieniu wojny” to książka, która była dla mnie sporym zaskoczeniem, ponieważ zwykle wszystkie powieści, które dotyczą tych ciężkich czasów, kojarzą się ze strachem, bezsilnością i śmiercią niewinnych osób. Tymczasem mamy tu do czynienia z wieloma pozytywami. Nie wojny rzecz jasna, a rodziny, która tę wojnę przetrwała.
Książka licząca około dwustu sześćdziesięciu stron to życiorys głównego bohatera, który został podzielony na dziesięć rozdziałów, a w każdym z nich czytelnik znajdzie coś pouczającego i godnego naśladowania.
Miłość i rodzina, która jest dla siebie wsparciem to siła, która może wszystko i o tym właśnie jest ta opowieść.

Kiedy wybucha wojna, Bogdan ma zaledwie sześć lat i choć wiele rzeczy jeszcze nie jest w stanie pojąć, to czuje, że dzieje się coś bardzo złego. Do tej pory jego rodzina wiodła skromne, stabilne życie pełne miłości i zgodny, lecz z dnia na dzień ich rzeczywistość wywróciła się go góry nogami.
Rodzice Bogdana bojąc się zesłania na Sybir, postanowili wyruszyć w morderczą wędrówkę, aby odnaleźć spokojne schronienie.
Pomimo ogromnego trudu udało im się dotrzeć w bezpieczne miejsce, gdzie ich życie mogło wrócić do względnej normalności.

„Dorastanie w cieniu wojny” to książka, która była dla mnie sporym zaskoczeniem, ponieważ zwykle wszystkie powieści, które dotyczą tych ciężkich czasów, kojarzą się ze strachem, bezsilnością i śmiercią niewinnych osób. Tymczasem mamy tu do czynienia z wieloma pozytywami. Nie wojny rzecz jasna, a rodziny, która tę wojnę przetrwała.
Książka licząca około dwustu...

Wojna przyszła, gdy miał 6 lat... Beztroskie dotąd dzieciństwo odeszło w niepamięć. Spokojny Kowel zmienił się nie do poznania. Do tej pory wszyscy żyli tu w symbiozie- Polacy, Ukraińcy i Żydzi. Nikt nie miał problemu z narodowością sąsiadów. Każda nacja miała swoją świątynię- Polacy kościół, Ukraińcy cerkiew, a Żydzi bożnicę. Wojenna zawierucha zniszczyła ten porządek. Rodzina Bogdana zmuszona była porzucić marzenia o własnym domu, swoim sklepie i opuścić rodzinne strony by uniknąć wywózki na Sybir. Bogdan wspomina przeprawę na drugą stronę Bugu. Ogromne połacie ziemi zasypane śniegiem nie były ułatwieniem w ucieczce. Na szczęście "na naszej drodze pojawiło się wielu życzliwych i odważnych ludzi. Bez nich... nawet nie chcę myśleć, co by było. Prawdopodobnie wojna sprzyjała okazywaniu ludzkich uczuć"- wspomina nasz bohater. Po drugiej stronie Bugu próbowali zacząć wszystko od nowa, próbowali zacząć normalnie żyć. Mimo lichych warunków mieszkaniowych- zaledwie skromna klitka, która niegdyś pełniła funkcję spiżarni- oraz braku podstawowych rzeczy, mieli to co najważniejsze. Okrutny los pozbawił ich wszystkiego, ale oszczędził wartość najistotniejszą- miłość. Niejeden z nas wie, że z taką siłą wszystko można pokonać. Żaden problem nie jest nie do rozwiązania, gdy ma się miłość i wsparcie najbliższych. Nie ukrywam, że historia tej rodziny jest bardzo wzruszająca. Ale najbardziej wzruszył mnie epilog. Dlaczego?
O tym musicie przekonać się sami. Zachęcam Was gorąco do lektury.

Wojna przyszła, gdy miał 6 lat... Beztroskie dotąd dzieciństwo odeszło w niepamięć. Spokojny Kowel zmienił się nie do poznania. Do tej pory wszyscy żyli tu w symbiozie- Polacy, Ukraińcy i Żydzi. Nikt nie miał problemu z narodowością sąsiadów. Każda nacja miała swoją świątynię- Polacy kościół, Ukraińcy cerkiew, a Żydzi bożnicę. Wojenna zawierucha zniszczyła ten porządek....

Wojna jest czymś, czego nikt nie chce doświadczyć. Sześcioletni Bogdan wraz z rodziną poznaje pełne znaczenie tego słowa. Jego ojciec musi walczyć za kraj, do momentu gdy doznaje uszczerbku na zdrowiu. W rodzinnym domu nie zaznaje jednak szczęścia, gdyż dostaje informację o planowanym zesłaniu na Sybir... Stąd też czteroosobowa rodzina decyduje się na nielegalną ucieczkę. Czy uda im się uciec? Jak potoczy się ich życie?
"Dorastanie w cieniu wojny" to przejmująca historia ukazująca czasy drugiej wojny światowej oraz PRLu. Autor, Władysław Gołkiewicz przedstawia losy rodziny pozbawionej praktycznie wszystkiego. Jedyne co im zostaje, to wzajemna miłość. Na przykładzie Bogdana dostrzegamy zmieniające się czasy, wraz z głównym bohaterem przeżywamy okres dojrzewania. Widzimy wszelkie trudności, z jakimi musi się borykać, a także jesteśmy świadkami dążenia do wyznaczonego celu, spełniania marzeń. Bogdan jest idealnym wzorcem do naśladowania, który mimo licznych problemów, daje z siebie 110%, nigdy się nie poddając. Sama historia jest bardzo wciągająca, wywołująca wiele emocji. Niejednokrotnie doprowadza do wzruszenia. Napisana została językiem prostym, przyjemnym w odbiorze. Styl pisania jest odpowiedni dla każdej grupy wiekowej. Książkę oceniam na 8/10 i polecam jako lekcję historii dla każdego.

https://carrrolinax3.blogspot.com/2020/10/dorastanie-w-cieniu-wojny-wadysaw.html

Wojna jest czymś, czego nikt nie chce doświadczyć. Sześcioletni Bogdan wraz z rodziną poznaje pełne znaczenie tego słowa. Jego ojciec musi walczyć za kraj, do momentu gdy doznaje uszczerbku na zdrowiu. W rodzinnym domu nie zaznaje jednak szczęścia, gdyż dostaje informację o planowanym zesłaniu na Sybir... Stąd też czteroosobowa rodzina decyduje się na nielegalną ucieczkę....

Wojna przyszła, gdy miał 6 lat... Beztroskie dotąd dzieciństwo odeszło w niepamięć. Spokojny Kowel zmienił się nie do poznania. Do tej pory wszyscy żyli tu w symbiozie- Polacy, Ukraińcy i Żydzi. Nikt nie miał problemu z narodowością sąsiadów. Każda nacja miała swoją świątynię- Polacy kościół, Ukraińcy cerkiew, a Żydzi bożnicę. Wojenna zawierucha zniszczyła ten porządek. Rodzina Bogdana zmuszona była porzucić marzenia o własnym domu, swoim sklepie i opuścić rodzinne strony by uniknąć wywózki na Sybir. Bogdan wspomina przeprawę na drugą stronę Bugu. Ogromne połacie ziemi zasypane śniegiem nie były ułatwieniem w ucieczce. Na szczęście "na naszej drodze pojawiło się wielu życzliwych i odważnych ludzi. Bez nich... nawet nie chcę myśleć, co by było. Prawdopodobnie wojna sprzyjała okazywaniu ludzkich uczuć"- wspomina nasz bohater. Po drugiej stronie Bugu próbowali zacząć wszystko od nowa, próbowali zacząć normalnie żyć. Mimo lichych warunków mieszkaniowych- zaledwie skromna klitka, która niegdyś pełniła funkcję spiżarni- oraz braku podstawowych rzeczy, mieli to co najważniejsze. Okrutny los pozbawił ich wszystkiego, ale oszczędził wartość najistotniejszą- miłość. Niejeden z nas wie, że z taką siłą wszystko można pokonać. Żaden problem nie jest nie do rozwiązania, gdy ma się miłość i wsparcie najbliższych. Nie ukrywam, że historia tej rodziny jest bardzo wzruszająca. Ale najbardziej wzruszył mnie epilog. Dlaczego?
O tym musicie przekonać się sami. Zachęcam Was gorąco do lektury.

Zapraszam https://klub-tworczych-mam.blogspot.com/2020/09/mama-czyta-dorastanie-w-cieniu-wojny.html

Wojna przyszła, gdy miał 6 lat... Beztroskie dotąd dzieciństwo odeszło w niepamięć. Spokojny Kowel zmienił się nie do poznania. Do tej pory wszyscy żyli tu w symbiozie- Polacy, Ukraińcy i Żydzi. Nikt nie miał problemu z narodowością sąsiadów. Każda nacja miała swoją świątynię- Polacy kościół, Ukraińcy cerkiew, a Żydzi bożnicę. Wojenna zawierucha zniszczyła ten porządek....

Bogdan ma sześć lat, jest mądrym i szczęśliwym chłopce. Mieszka z rodzicami i młodszą siostrą w Kowalu. Wynajmują dwa pokoje, z czego jeden mama przeznaczyła na sklep. Tata pracuje w wojsku. Wiodą dość stabilne, spokojne i na wysokim poziomie jak na tamte czasy życie. Wszystko zaczyna się zmieniać, gdy na horyzoncie pojawia się wojna. Najpierw tata zostaje wezwany i żegnają go, nie wiedząc, czy jeszcze wróci, później wkraczają Ruskie wojska i wprowadzają swoje rządy. Ojciec chłopaka cudem wraca do domu (tylko dzięki temu, że został ranny i trafił na lekarza, który wręczył mu przepustkę zezwalającą na powrót i dalsze leczenie w domu),a później dzięki znajomości dowiadują się, że mają niebawem zostać zesłani na Sybir. On, jako mały chłopiec nie za dużo z tego wszystkiego rozumie, rodzice starają się im nie mówić za dużo. Całą rodziną wyruszają w daleką i ciężką podróż, aby uniknąć zesłania na Sybir. Czy im się uda? Co będzie się działo po drodze?...
Cała recenzja na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2020/10/wydawnictwo-novae-res-ksiazka-pt.html

Bogdan ma sześć lat, jest mądrym i szczęśliwym chłopce. Mieszka z rodzicami i młodszą siostrą w Kowalu. Wynajmują dwa pokoje, z czego jeden mama przeznaczyła na sklep. Tata pracuje w wojsku. Wiodą dość stabilne, spokojne i na wysokim poziomie jak na tamte czasy życie. Wszystko zaczyna się zmieniać, gdy na horyzoncie pojawia się wojna. Najpierw tata zostaje wezwany i żegnają...

Każdy ma swoją historię. Każdy powienien mieć szansę ją opowiedzieć, aby ocalić od zapomnienia swoje przeżycia, emocje, swoją przeszłość. Kiedyś służyły do tego pamiętniki pisane w grubych zeszytach w kratkę lub długie zimowe wieczory kiedy to przy blasku lampy snuło się opowieści o tym jak żyło się dawniej. Wojna, komunizm, szara rzeczywistość PRL-u czy stan wojenny to wydarzenia, które ukształtowały życie naszych dziadków, rodziców i nas samych i dobrze jest ocalić o zapomnienia te rodzinne historii zaplątane w zawieruchę dziejów.
Teraz jednak nie pisze się już pamiętników, coraz rzadziej siada się przy wspólnym stole aby powspominać dawne czasy. Jeśli chce się podzielić swoimi doświadczeniami pisze się książki. Bo przecież tak jak śpiewać, pisać też każdy może. Oczywiście, że może ale czy powinien?

Ostatnio półki księgarskie uginają się wręcz od literatury wojennej. Powieści beletrystyczne, wywiady czy wspomnienia świadków tych ponurych wydarzeń zawojowały rynek. Jednak wśród tego ogromu propozycji niezmiernie trudno jest znaleść pozycję wartościową, zapadającą w pamięć, inną niż wszystkie. Książką taką nie jest też niestety "Dorastanie w cieniu wojny" Władysława Gołkiewicza.
To opowieść kilkuletniego chłopca, która zaczyna się w przededniu wybuchy II wojny światowej. Malownicze kresy stają się areną agresji naszych sąsiadów. Realna groźba wywiezienia całej rodziny na Sybir sprawia, że Bogdan z najbliższymi ucieka przed represjami trafiająco najpierw na wieś a następnie do Chełma. Tam wraz z rodziną, w miarę bezpiecznie udaje mu się przeczekać wojenną zawieruchę. Mimo tytułu sugerujące, że czytelnik będzie miał okazję zobaczyć wojenny świat z pespektywy dziecka to wojny praktycznie w ogóle nie ma w tej opowieście. Przemyka gdzieś obok, jest zaledwie tłem do tego aby opowiedzieć historię życia Bogdana od dzieciństwa po dorosłe życie. To całkiem sprawnie napisana historia, ale niestety mało ciekawa i przykuwająca uwagę. Jestem pewna że każdy, którego dzieciństwo przypadło na ten mroczny czas mógłby opowiedzieć podobną. Nie dałam się porwać tej opowieści bo nie ma ona w sobie nic porywającego. Ja tej książki nie polecam.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

Każdy ma swoją historię. Każdy powienien mieć szansę ją opowiedzieć, aby ocalić od zapomnienia swoje przeżycia, emocje, swoją przeszłość. Kiedyś służyły do tego pamiętniki pisane w grubych zeszytach w kratkę lub długie zimowe wieczory kiedy to przy blasku lampy snuło się opowieści o tym jak żyło się dawniej. Wojna, komunizm, szara rzeczywistość PRL-u czy stan wojenny to...

Na początku zaznaczę, że jeśli chcecie czytać o brutalnej i krwawej wojnie, to się rozczarujecie. Nie znajdziecie tutaj tak drastycznych opisów.
"Dorastanie w cieniu wojny" to sentymentalna podróż do przeszłości, opowieść o życiu i dorastaniu przepełnionym wzajemną miłością, wsparciem i zrozumieniem, przez tych których mamy tuż obok siebie. Przez rodzinę.
Śledzimy trudne życie chłopca, później dorastającego nastolatka a na końcu w pełni dojrzałego mężczyzny, który musi zapewnić byt swojej rodzinie w trudnych czasach PRL-u. Choć nie było łatwo, Bogdanowi udaje się zrealizować zamierzone cele i spełnić marzenia, na każdym kroku odczuwając niezwykłą więź z rodziną.
W tle obserwujemy zmieniający się świat, historię, która dzieje się na oczach tych ludzi a my za jakiś czas poznamy ją z kart podręczników... Niezwykle poruszająca i ważna historia.

Wbrew pozorom, ta powieść bardzo wciąga. Książkę czyta się niezwykle szybko, a język, jakim jest napisana, pozwala łatwo wyobrazić sobie opisywane zdarzenia.
Emocje zawarte na kartach tej powieści niezwykle wzruszają, wspomnienia wywołują wiele łez.
Stawiając siebie na miejscu Bogdana i jego rodziny, szczerze ich podziwiam. Zresztą jak wszystkich, którym przyszło żyć w tym czasie powojennym i później w czasach komuny.

Choć spodziewałam się po tej opowieści czegoś innego (teraz zupełnie nie wiem czego) jestem nią oczarowana i przepełniona pozytywnymi wrażeniami.

Czy polecam?
Zdecydowanie tak.

Na początku zaznaczę, że jeśli chcecie czytać o brutalnej i krwawej wojnie, to się rozczarujecie. Nie znajdziecie tutaj tak drastycznych opisów.
"Dorastanie w cieniu wojny" to sentymentalna podróż do przeszłości, opowieść o życiu i dorastaniu przepełnionym wzajemną miłością, wsparciem i zrozumieniem, przez tych których mamy tuż obok siebie. Przez rodzinę.
Śledzimy trudne...

Książkę otrzymałam z klubu recenzenta serwisu nakanapie.pl

Ponieważ lubię czytać literaturę związaną z okresem II wojny światowej egzemplarz ten w sposób naturalny zwróciła moją uwagę. Bohaterem powieści jest Bogdan. Poznajemy go w momencie gdy ma sześć lat i mieszka w Kowlu , który ówcześnie należał do Polski. Miasto to charakteryzowało się tym, że obok siebie w symbiozie mieszkali zarówno Ukraińcy jak i Polacy, nie brakowało także Żydów. Nikt wtedy nie zwracał szczególnej uwagi na pochodzenie czy wyznawaną religię. Rodzice chłopca pracowali ojciec związany był z wojskiem jako pracownik cywilny, a matka prowadziła sklep. Na tamten czas powodziło im się dosyć dobrze.
Sytuację rodziny zmienia drastycznie wybuch II wojny światowej i wezwanie ojca do stawienia się w szeregach armii. Jeśli czytelnik spodziewa się tu opisów dramatycznych wydarzeń, nalotów czy krwawych łapanek to niestety muszę wszystkich rozczarować. Owszem autor wspomina trudne chwile, ale nie jest to ani wyolbrzymiane, ani nie jest kładziony na to największy nacisk. Po prostu trudno im się żyje. I ta tytułowa wojna rzeczywiście jest cieniem, który położył się na losach chłopca.
Już w pierwszy roku wojennej pożogi rodzinie udaje się uciec z okupowanej Ukrainy za Bug na tereny Lubelszczyzny. Tam po kilku zmianach miejsca zamieszkania osiadają na długi czas. I choć cały czas dochodzą do nich wojenne informacje, to tak naprawdę rodzina jest cały czas razem. Autor nie zajmuje się opisami działań wojennych, ale kładzie nacisk na to jak funkcjonowała ta rodzina. Jak scalała się w obliczu biedy, tułaczki.
Dosyć szybko przenosimy się do czasów powojennych , gdzie chłopiec dorasta, zdobywa kolejne umiejętności szkolne i jednocześnie staje się dorosłym mężczyzną. I tu trochę zaczepiamy o czasy stalinowskie z charakterystycznym uwielbieniem Wodza, a potem o pracę, którą podejmowało się tam, gdzie władza nakazała.
Mamy trochę opisów lat PZPR, w czasie których Bogdan pracował w zakładach chemicznych. Aż do czasów gdy już ma dzieci i wnuki.
I jak sam bohater wyznaje przyszło mu żyć w cieniu wojny, ale nie robi z tego dramatu, nie wyolbrzymia tego faktu. Podkreśla, że najważniejsze jest to że przeżył i miał wokół siebie dobrych ludzi.
Książka nie ma drastycznych opisów, nie ocieka krwią, jest pełna rodzinnego ciepła, które ukształtowało Bogdana i jego siostrę. I może trochę mi zabrakło wojny w wojnie, zbyt szybko autor przeszedł do czasów po to jednak warto zobaczyć świat z perspektywy najpierw chłopca, a potem dorosłego mężczyzny.

Książkę otrzymałam z klubu recenzenta serwisu nakanapie.pl

Ponieważ lubię czytać literaturę związaną z okresem II wojny światowej egzemplarz ten w sposób naturalny zwróciła moją uwagę. Bohaterem powieści jest Bogdan. Poznajemy go w momencie gdy ma sześć lat i mieszka w Kowlu , który ówcześnie należał do Polski. Miasto to charakteryzowało się tym, że obok siebie w...

Ciekawa,czasy wojny widziane okiem chłopca,losy jego rodziny i znajomch.Moja ulubiona tematyka-polecam.

Ciekawa,czasy wojny widziane okiem chłopca,losy jego rodziny i znajomch.Moja ulubiona tematyka-polecam.