Książki opowiadające o młodych ludziach zazwyczaj cechują się odrobiną infantylności, niedojrzałości i problemów, które wydają się nieco błahe z perspektywy dorosłych. Ale nie wszystkie. I ta zdecydowanie należy do tych nielicznych pozycji.

Landon to szkolny playboy, trochę niegrzeczny chłopiec, który zawsze znajduje się w centrum wydarzeń, a wszyscy darzą go ogromnym respektem. Pochodzi z bogatej rodziny, jego kariera zawodowa jest już zaplanowana, a rodzice niespecjalnie są nim zainteresowani. Shay to cudowna dziewczyna- idealna córka, wyborna uczennica, fantastyczna koleżanka, która potrafi nawiązać kontakt z każdym. Uwielbia pisać i jej marzeniem jest tworzenie scenariuszy, choć całkiem nieźle wychodzi jej też aktorstwo. Brzmi znajomo? Uwierzcie mi, że tutaj nie znajdziecie nic schematycznego oprócz charakterów postaci.

"Landon i Shay" to historia, która powinna być wzorem dla każdego, kto pragnie się podjąć napisania książki o nastolatkach. Zaskoczy wielbicieli gatunku, jego przeciwników ale i tych, którzy po lekturze "Eleanor i Greya" mieli w głowie jakąś wizję relacji głównych bohaterów. Jest przepełniona emocjami, trudną tematyką i daje wiele do myślenia. Najistotniejszym elementem powieści jest zdrowie psychicznie, na które wpływ mają zarówno sytuacja rodzinna jak i skłonności do uzależnień ale również dolegliwości, na które nie mamy wpływu- jak depresja i wszelkie te wymienione przeze mnie tematy są w powieści doskonale ukazane. Sama relacja postaci jest wykreowana naprawdę interesująco, przekonująco i bez zbędnych dramatów- typowych dla książek dotyczących osób młodych. Ta opowieść równocześnie koi duszę jak i ją rozdziera i jest w niej to naprawdę piękne. Z przyjemnością poznałam ten etap znajomości Landona i Shay, którego długo nie zapomnę!

Książki opowiadające o młodych ludziach zazwyczaj cechują się odrobiną infantylności, niedojrzałości i problemów, które wydają się nieco błahe z perspektywy dorosłych. Ale nie wszystkie. I ta zdecydowanie należy do tych nielicznych pozycji.

Landon to szkolny playboy, trochę niegrzeczny chłopiec, który zawsze znajduje się w centrum wydarzeń, a wszyscy darzą go ogromnym...

Przeczytałam już kilka książek tej autorki, jednak z tą mam pewien problem. Do połowy ciągnęła się jak flaki z olejem, traciłam zainteresowanie i w ogóle nie mogłam poczuć bohaterów. Coś z przekazaniem ich emocji było nie do końca tak..

Druga połowa okazała się jednak dużo lepsza i w końcu coś zaczęło się dziać. Szału nie było, ale jednak. Szkoda, bo mogło być naprawdę fajnie, gdyby postacie były bardziej zarysowane, a tło częściej się zmieniało.

Mam nadzieję, że druga część okaże się lepsza.

Przeczytałam już kilka książek tej autorki, jednak z tą mam pewien problem. Do połowy ciągnęła się jak flaki z olejem, traciłam zainteresowanie i w ogóle nie mogłam poczuć bohaterów. Coś z przekazaniem ich emocji było nie do końca tak..

Druga połowa okazała się jednak dużo lepsza i w końcu coś zaczęło się dziać. Szału nie było, ale jednak. Szkoda, bo mogło być naprawdę...

Czym dłużej myślę o tej książce tym bardziej mam ochotę dać jej niższą ocenę. Początkowo miałam dać 8 gwiazdek, ale końcowa ocena to 6.

Historia jest naprawdę przyjemna, ale nie jest to nic niezwykłego. Nie przywiązałam się do bohaterów, do końca byli mi obojętni. Nie interesowało mnie nawet co się z nimi stanie.

Zainteresowała mnie ich początkowa nienawiść do siebie, więc spodziewałam się może jakiegoś ciekawego enemies to lovers. Nawet nie będę się czepiać o to, że ta nienawiść skończyła się po 100 stronach, ale będę się czepiać tego, że tak naprawdę nie było powodu do ich wspólnej niechęci do siebie. A wystarczyła może jedna szczera rozmowa, aby ich wrogość, ciągnąca się od dzieciństwa, przerodziła się w miłość. Jestem tym całkowicie zawiedziona.

Zakończenie też takie bez polotu, przewidywalne i nieco nudne.

Skończyłam ją czytać kilka godzin temu, a już mało z niej pamiętam. Jest tak typowa i nieoryginalna, że szybko o niej zapomnę.

A po drugą część i tak sięgnę skoro już mam ją na półce.

Czym dłużej myślę o tej książce tym bardziej mam ochotę dać jej niższą ocenę. Początkowo miałam dać 8 gwiazdek, ale końcowa ocena to 6.

Historia jest naprawdę przyjemna, ale nie jest to nic niezwykłego. Nie przywiązałam się do bohaterów, do końca byli mi obojętni. Nie interesowało mnie nawet co się z nimi stanie.

Zainteresowała mnie ich początkowa nienawiść do siebie,...

London to młody chłopak, który zdawać by się mogło, że ma wszystko. Ale to tylko pozory. Nieustannie zmaga się ze swoimi demonami mieszkającymi wewnątrz jego duszy. Ciągle towarzyszy mu poczucie winy, przygnębienie, ogólna bezradność i brak chęci do życia. London cierpi na depresję, a jedyną osobą, która wnosi trochę światła do jego życia jest niespodziewanie Shay. Dlaczego niespodziewanie? Ponieważ od początku znajomości ta dwójka ze sobą nie przepadała, a można nawet powiedzieć, że się nienawidzili. Gdy London rzucił Shay wyzwanie wszystko się zmieniło. Z pozoru zwykły zakład zmienił wszystko.

Zawsze, gdy sięgam po książki autorki muszę być przygotowana na dużą dawkę różnych emocji. Tak też było tym razem. Powieść poruszająca, momentami przygnębiająca ciężarem tematów, które są w niej zawarte, przepełniona emocjami. Czytając ją czułam pewnego rodzaju ciężar, czułam się przytłoczona, było mi smutno, ale jednocześnie pojawiały się także pozytywne emocje i nadzieja. Historia dwójki bohaterów porusza i wzrusza. Czytelnik od samego początku trzyma kciuki za bohaterów i liczy na dobre zakończenie tej historii. W tej części nie poznajemy zakończenia historii dwójki bohaterów, więc nie sposób nie sięgnąć od razu po kolejną część 🤩

London to młody chłopak, który zdawać by się mogło, że ma wszystko. Ale to tylko pozory. Nieustannie zmaga się ze swoimi demonami mieszkającymi wewnątrz jego duszy. Ciągle towarzyszy mu poczucie winy, przygnębienie, ogólna bezradność i brak chęci do życia. London cierpi na depresję, a jedyną osobą, która wnosi trochę światła do jego życia jest niespodziewanie Shay. Dlaczego...

Początek nudny jak flaki z olejem i jak myślałam że może później historia rozwinie się tak że mnie zachęci to niestety tylko mnie zniechęciła. Cała opowieść jest mocno przerysowana jak dla mnie, brak jakiejkolwiek akcji... Nie polecam

Początek nudny jak flaki z olejem i jak myślałam że może później historia rozwinie się tak że mnie zachęci to niestety tylko mnie zniechęciła. Cała opowieść jest mocno przerysowana jak dla mnie, brak jakiejkolwiek akcji... Nie polecam

Na plus motyw nastoletniej depresji, radzenie sobie ze śmiercią bliskich oraz radzenie sobie z ojcem nadużywającym narkotyki.

Na minus pominięcie przyjaciółki głównej bohaterki, która w pewnym momencie trochę wyparowała, oraz fakt, że w książce jest zbyt mało Brittainy (tej, którą z namy z serii o Żywiołach i z Pana Danielsa).

Mocne 7,5

Na plus motyw nastoletniej depresji, radzenie sobie ze śmiercią bliskich oraz radzenie sobie z ojcem nadużywającym narkotyki.

Na minus pominięcie przyjaciółki głównej bohaterki, która w pewnym momencie trochę wyparowała, oraz fakt, że w książce jest zbyt mało Brittainy (tej, którą z namy z serii o Żywiołach i z Pana Danielsa).

Mocne 7,5

Świetna książka serio polecam

Świetna książka serio polecam

Kolejna życiową pozycja.
Poruszony tak istotny temat jak depresja u młodzieży. Nie zawsze gwiazda ma cudowne życie. Polecam

Kolejna życiową pozycja.
Poruszony tak istotny temat jak depresja u młodzieży. Nie zawsze gwiazda ma cudowne życie. Polecam

Lubię autorkę i jej styl, który wciaga i powoduje, że czyta się historię szybko ale i uważnie. O ile pierwszy tom Landona i Shay jeszcze mi się podobał, to drugi już uważam za przegadany i trochę z brakiem pomysłu na ciągnięcie powieści. Może lepiej by było, gdyby historia była w jednym tomie? Uniknęłoby się powtórzeń i tego "słowotoku" głównych bohaterów.
Mam nadzieję że będzie nowa książka od Brittany, z zupełnie nowym pomysłem 🙂

Lubię autorkę i jej styl, który wciaga i powoduje, że czyta się historię szybko ale i uważnie. O ile pierwszy tom Landona i Shay jeszcze mi się podobał, to drugi już uważam za przegadany i trochę z brakiem pomysłu na ciągnięcie powieści. Może lepiej by było, gdyby historia była w jednym tomie? Uniknęłoby się powtórzeń i tego "słowotoku" głównych bohaterów.
Mam nadzieję że...

„Jeśli uważasz, że ktokolwiek na tym świecie nie ma rys, blizn i jakiejś historii, nie patrzysz na niego wystarczająco uważnie.”

Brittainy nigdy nie zawodzi!

Nie jest to najlepsza książka autorki, ale nadal jest to dobra pozycja. Bohaterowie jak zawsze świetnie wykreowani, historia ciekawa…warto przeczytać.

„Jeśli uważasz, że ktokolwiek na tym świecie nie ma rys, blizn i jakiejś historii, nie patrzysz na niego wystarczająco uważnie.”

Brittainy nigdy nie zawodzi!

Nie jest to najlepsza książka autorki, ale nadal jest to dobra pozycja. Bohaterowie jak zawsze świetnie wykreowani, historia ciekawa…warto przeczytać.