Kiedy policja przyjeżdża pod dom Evie Hopkins, słyszy serię strzałów oddanych przez nią w gabinecie męża. W pomieszczeniu funkcjonariusze znajdują zwłoki mężczyzny i doszczętnie zniszczony komputer. Choć przyłapują Evie niemal na gorącym uczynku, kobieta nie przyznaje się do zabójstwa. Co ciekawe, detektyw sierżant D. D. Warren poznała Evie szesnaście lat wcześniej w bardzo podobnej sytuacji, stojącą z bronią nad zwłokami ojca. Jakie jest prawdopodobieństwo, że jednej osobie dwa razy w życiu przydarzy się podobny „wypadek”? Sprawa wydaje się prosta, dopóki na scenę nie wkracza Flora, ocalona ofiara porwania, która uważa, że męża Evie można powiązać z jej oprawcą. Trzy sprawy. Trzy kobiety. Sekrety z przeszłości, które wyjawia się tylko raz.

Lisa Gardner to jedna z czołowych amerykańskich autorek thrillerów i kryminałów. Sięgając po jej książki, możemy być pewni kilku rzeczy: mocnego rozpoczęcia, mylących tropów, doskonale wykreowanych bohaterów i wartkiej akcji. „Powiem tylko raz” to już dziesiąta odsłona przygód detektyw sierżant D. D. Warren z bostońskiej policji i druga powieść, w której pojawia się Flora Dane, ofiara porwania sprzed lat, obecnie pracująca jako informator policji. Wątek Flory splata się ze sprawą głównej bohaterki, a D. D. staje przed zadaniem rozwikłania tej złożonej zagadki, której początki sięgają kilkanaście lat wstecz i która jest pełna rodzinnych sekretów. Choć książkę można czytać jako osobną powieść, to w miarę możliwości warto zapoznać się wcześniej ze „Znajdź ją”, która opowiada historię porwania Flory.

„Powiem tylko raz” łączy wiele kryminalnych wątków: śmierci ojca i męża Evie, porwania Flory, samozwańczych mścicieli, piromanów i darknetu. Najciekawsze było dla mnie ukazanie losów Flory, która po porwaniu wprawdzie wróciła do domu, ale po sześciu latach nadal nie uwolniła się od swojego koszmaru. Czy po tym, przez co przeszła, jest jeszcze dla niej nadzieja na normalne życie? Ciekawy jest też motyw Evie, która stara się równocześnie rozwiązać tajemnicę tragicznej śmierci ojca i męża. Lisa Gardner porusza też kwestię trudnych relacji rodzinnych, kłamstw i sekretów. Cała historia została przedstawiona na przemian z punktu widzenia każdej z trzech bohaterek, co sprawia, że jest bardziej różnorodna i dynamiczna. Lisa Gardner skupia się nie tylko na samej zbrodni i prowadzonym śledztwie, ale też na warstwie psychologicznej, ukazując przejścia i zmagania podejrzanych i ofiar. Odsłania też sceny z codziennego życia bohaterów, dzięki czemu stają się oni bardziej realistyczni i przystępni.

Poza drobnymi niedociągnięciami w fabule autorka sprawnie prowadzi akcję i stale podtrzymuje napięcie. Każda z kobiet prowadzi swoje własne śledztwo, każda ma własną zagmatwaną historię do opowiedzenia, każda czasem budzi sympatię i współczucie, a kiedy indziej irytuje. Za tę zdolność kreowania realistycznych postaci i przemyślnego splatania ich losów w złożone intrygi Lisa Gardner zasługuje na czołowe miejsce wśród autorów kryminałów.

Agnieszka Kruk