Na okładce z tyłu są trzy sentencje, ale tylko dwie podobają mi się:
"Życie jest marzeniem
ubranym w gorset religii";
"Co można zrobić by świat był
lepszy – pokochać go".

Piękne przesłanie wierszowanego wstępu autora dotyczące sztuki (takie samo jak w tomiku pt. "Milczenie (Cisza)" https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4933689/milczenie-cisza/opinia/59344628?#op... ):
"Sztuka jest tym co nie dzieli ludzi
lecz łączy w jedność i nadzieje budzi
że dobro zwycięży, bo za sprawą istnienia
jest spokój tej co na imię Ziemia
Przeklęci jej synowie, co tworzą granice
gdzie kończy się sztuka, a zaczyna życie".

Wiersz pt. "Kobieca miłość" rozpoczynający ten zbiór bardzo przekonuje mnie. Z wiersza pt. "Temat kobieta" z 81 strony cytuję jedno bardzo trafne spostrzeżenie:
"Kobieta to tak wdzięczny temat
że o każdej można napisać inny poemat".

Lubię poezję bez przesadnego pesymizmu. Odprężam się podczas czytania i popijając yerba mate zgłębiam przesłania, które niekiedy przekładam na swoje doświadczenia życiowe.

Wydaje mi się, że wiersze są nagromadzone z przestrzeni wielu lat, czyli nie pisane na zamówienie, że właśnie "tu i teraz", by wydać książkę – między innymi zauważam różne stany emocjonalne, ogólnie dzielę je na zachwyty i znużenia. Autor zawiera doznania z całego swojego dorosłego życia, stąd różne historie, kobiety i wiążące się z nimi emocje. Podejmuje tematy dotyczące matki, żony, kochanki, koleżanki, nieznajomej. Traktuje o zauroczeniach miłosnych oraz odrzuceniach uczuciowych. Bywa, że w krótkim wierszu przechodzi od momentu zakochania aż do starości – taka skrótowość życia troszkę mnie zaskakuje. Występują chwile smutne, wesołe, wyrazy uznania – pod adresem kobiet. Jest sporo marzeń, oczywiście powiązanych z kobietą. Często pojawia się wątek taneczny – dla mnie jest to miły akcent sztuki i jednocześnie zabawy.

Jest dobrze dobrany tytuł lub treść dobrana do tytułu (spośród wielu wierszy autora, bo domyślam się, że ma ich mnóstwo w "szufladzie"). Prawie wszystkie wiersze mają tę samą konstrukcję: czterowersowe i trzystrofowe. Przeważają rymowane, ale odnoszę wrażenie, że czasem wręcz na siłę zrymowane. Większość strof bardzo prosto napisana, tylko niektóre świetnym kunsztem świecą. Pozmieniałbym niektóre końcówki wyrazów – być może to niedopatrzenia edytorskie. Jednak w niektórych miejscach brak liter albo właściwej odmiany wyrazów, a szkoda – to psuje odbiór dzieła, zabiera dodatkowy czas na szukanie sensu. Jedne wiersze są zachwycające, a inne słabo napisane, dlatego daję średnią ocenę: 6 gwiazdek. Podejmowana tematyka zasługuje na uznanie. Lektura na kilka godzin lub na kilka dni.

Na okładce z tyłu są trzy sentencje, ale tylko dwie podobają mi się:
"Życie jest marzeniem
ubranym w gorset religii";
"Co można zrobić by świat był
lepszy – pokochać go".

Piękne przesłanie wierszowanego wstępu autora dotyczące sztuki (takie samo jak w tomiku pt. "Milczenie (Cisza)" https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4933689/milczenie-cisza/opinia/59344628?#op......