Najnowsze artykuły
ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostek
12
Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee Hye1
ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną Sawicką
2
ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?
8
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2017
2017
201620162015
2014Milczenie (Cisza) Henryk Redkowiak
Piękne przesłanie wierszowanego wstępu autora dotyczące sztuki, aż zacytuję: "Sztuka jest tym co nie dzieli ludzi lecz łączy w jedność i nadzieje budzi że dobro zwycięży, bo za sprawą istnienia jest spokój tej co na imię Ziemia Przeklęci jej synowie, co tworzą granice gdzie kończy się sztuka, a zaczyna życie". Pierwszym wierszem jest "Koniec świata", który wstrząsa jestestwem człowieka. Pierwszy utwór pokazuje, że treści tego tomiku mogą nie być łatwymi do przemyślenia oraz może nie być miło i radośnie. Kolejnym jest "Bogactwo", które przeszkadza w dojściu do "nieba". Z kolei "Na afiszu" odbieram jako wiersz polityczny o uśmiechniętym głupcu – polityku mamiącym ludzi. Taki uśmiech kojarzy mi się z Platformą Obywatelską. Głupcami są też ci, którzy agitują takich polityków. Wspaniale napisany wiersz "Prorok" – analogia do poczynań Lecha Wałęsy po 1989 roku – autor rewelacyjnie trafił w sedno działań! Według mnie tytuł "Watykan XVI" jest połączeniem Watykanu i osoby papieża Benedykta XVI – następca świętego Piotra stapia się w jedno z pojęciem państwa kościelnego. Henryk Redkowiak nie wyraża się pochlebnie o instytucji Kościoła. Natomiast w innych wierszach gloryfikuje wiarę jednostki w Boga. Oddziela instytucję od wiary. W tej twórczości wychwytuję duży dystans autora do samego siebie. Henryk Redkowiak pisze o przemijaniu życia, zbliżającej się starości i refleksjach o tym co następuje po śmierci. Pojawia się niespełniona miłość. Widzę wrażliwość na piękno przyrody oraz wartości kulturowe (w tym między innymi katolickie) i rzeczywistość polityczną, a właściwie skutki rządów wytwarzających niesprawiedliwość społeczną, krzywdy. Umieszcza wzmianki polityczne w humorystycznym tonie, ale dobrze oddające prawdziwość sytuacji. Z treści wynika, że autor żyje skromnie i jest nękany przez chorobę, która rozsiewa negatywne skutki, głównie odznacza piętno na rodzinnej atmosferze. Najbardziej podobają mi się wiersze traktujące o katolickim wymiarze obecnej egzystencji i przejściu do pośmiertnego świata. Niektóre wiersze są rewelacyjne, a inne przeciętne. Jedne zawierają trzy zwrotki, a "Czurół" opowiadający o rodzinnej miejscowości autora – piętnaście zwrotek, gdzie on nostalgicznie maluje obraz swojej wsi. Ponad dziewięćdziesiąt procent stanowią wiersze rymowane i czterowersowe – wygląda na to, że w takim stylu autor lubi tworzyć poezję.Miłość do kobiety Henryk Redkowiak
Na okładce z tyłu są trzy sentencje, ale tylko dwie podobają mi się: "Życie jest marzeniem ubranym w gorset religii"; "Co można zrobić by świat był lepszy – pokochać go". Piękne przesłanie wierszowanego wstępu autora dotyczące sztuki (takie samo jak w tomiku pt. "Milczenie (Cisza)" https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4933689/milczenie-cisza/opinia/59344628?#opinia59344628 ): "Sztuka jest tym co nie dzieli ludzi lecz łączy w jedność i nadzieje budzi że dobro zwycięży, bo za sprawą istnienia jest spokój tej co na imię Ziemia Przeklęci jej synowie, co tworzą granice gdzie kończy się sztuka, a zaczyna życie". Wiersz pt. "Kobieca miłość" rozpoczynający ten zbiór bardzo przekonuje mnie. Z wiersza pt. "Temat kobieta" z 81 strony cytuję jedno bardzo trafne spostrzeżenie: "Kobieta to tak wdzięczny temat że o każdej można napisać inny poemat". Lubię poezję bez przesadnego pesymizmu. Odprężam się podczas czytania i popijając yerba mate zgłębiam przesłania, które niekiedy przekładam na swoje doświadczenia życiowe. Wydaje mi się, że wiersze są nagromadzone z przestrzeni wielu lat, czyli nie pisane na zamówienie, że właśnie "tu i teraz", by wydać książkę – między innymi zauważam różne stany emocjonalne, ogólnie dzielę je na zachwyty i znużenia. Autor zawiera doznania z całego swojego dorosłego życia, stąd różne historie, kobiety i wiążące się z nimi emocje. Podejmuje tematy dotyczące matki, żony, kochanki, koleżanki, nieznajomej. Traktuje o zauroczeniach miłosnych oraz odrzuceniach uczuciowych. Bywa, że w krótkim wierszu przechodzi od momentu zakochania aż do starości – taka skrótowość życia troszkę mnie zaskakuje. Występują chwile smutne, wesołe, wyrazy uznania – pod adresem kobiet. Jest sporo marzeń, oczywiście powiązanych z kobietą. Często pojawia się wątek taneczny – dla mnie jest to miły akcent sztuki i jednocześnie zabawy. Jest dobrze dobrany tytuł lub treść dobrana do tytułu (spośród wielu wierszy autora, bo domyślam się, że ma ich mnóstwo w "szufladzie"). Prawie wszystkie wiersze mają tę samą konstrukcję: czterowersowe i trzystrofowe. Przeważają rymowane, ale odnoszę wrażenie, że czasem wręcz na siłę zrymowane. Większość strof bardzo prosto napisana, tylko niektóre świetnym kunsztem świecą. Pozmieniałbym niektóre końcówki wyrazów – być może to niedopatrzenia edytorskie. Jednak w niektórych miejscach brak liter albo właściwej odmiany wyrazów, a szkoda – to psuje odbiór dzieła, zabiera dodatkowy czas na szukanie sensu. Jedne wiersze są zachwycające, a inne słabo napisane, dlatego daję średnią ocenę: 6 gwiazdek. Podejmowana tematyka zasługuje na uznanie. Lektura na kilka godzin lub na kilka dni.Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
