Dla mnie arcydzieło; do tego stopnia, ze zaczęłam ponownie czytać te ksiazkę zaznaczając fragmenty, które chciałabym nauczyć się na pamięć.

Dla mnie arcydzieło; do tego stopnia, ze zaczęłam ponownie czytać te ksiazkę zaznaczając fragmenty, które chciałabym nauczyć się na pamięć.

Tak jak nie lubię przewodników turystycznych (są zbyt trywialne),tak ten przewodnik - duchowy, udzielił mi cennych wskazówek. Znakomity autor, kaznodzieja, który dosyć dawno temu ostrzegał Amerykanów przed tym, przed czym powinno się ostrzegać dziś w Polsce. Ponadczasowe, kojące ducha dzieło.

Tak jak nie lubię przewodników turystycznych (są zbyt trywialne),tak ten przewodnik - duchowy, udzielił mi cennych wskazówek. Znakomity autor, kaznodzieja, który dosyć dawno temu ostrzegał Amerykanów przed tym, przed czym powinno się ostrzegać dziś w Polsce. Ponadczasowe, kojące ducha dzieło.

Fulton w najlepszym wydaniu. Czytając jego książki nie sposób nie dostrzec jego miłości do Jezusa, Którego głosi. Kochający grzesznika ale nietolerancyjny dla grzechu. Ukazujący spójność wiary z rozumem.

Fulton w najlepszym wydaniu. Czytając jego książki nie sposób nie dostrzec jego miłości do Jezusa, Którego głosi. Kochający grzesznika ale nietolerancyjny dla grzechu. Ukazujący spójność wiary z rozumem.

Swoje rozważania zaczyna Arcybiskup od zwrócenia naszej uwagi na pewne zjawsko, które, mam wrażenie, dzisiaj jest szczególnie zauważalne: ludzie, którzy nie wierzą ani w istnienie piekła, ani w istnienie diabła, bardzo chętnie wysyłają tam innych ludzi, których z różnych przyczyn nie lubią lub darzą niechęcią. Jakże często przecież słyszymy: "idź do diabła!" lub "idź do piekła!"; z drugiej zaś strony, życzenia drugiemu nieba są rzadkością.
Książka, jak sam tytuł wskazuje, jest drogowskazem. Jest ona również swego rodzaju zachętą do tego, abyśmy w ogóle wybrali się w drogę do nieba. Tematycznie jest różnorodna, czcigodny sługa Boży Fulton porusza w niej tematy stricte duchowe, jednak nie brakuje w tej książce również na przykład apologetyki. Autor posługuje się tak dobranymi przykładami, by z ich pomocą można było wyjaśnić jakieś zagadnienia, problemy.
"Idź do Nieba!" to także, a może przede wszystkim, bolesną diagnozą człowieka i społeczeństwa, bo choć pierwsze wydanie niniejszej pozycji ukazało się w roku 1949, spostrzeżenia Sheena są, uważam, przeraźliwie wręcz aktualne i pasujące do czasów obecnych. Sheenowi jednak bardzo zależy na tym, by człowiek doszedł do nieba i się zbawił, więc proponuje on lekarstwo. A przecież nie można podać lekarstwa bez uprzedniego zdiagnozowania choroby, jakkolwiek bolesna by ona nie była.
To, co charakterystyczne dla Arcybiskupa Sheena, to umiejętność dokładnego wskazania na istotę problemu w jednym zdaniu. W tej książce jest to także świetnie widoczne.
Zdarza się, że spotykam się z wątpliwościami ze strony innych osób, czy Sheen na pewno był zachwycony Bogiem. Jego często filozoficzne podejście do tematów wiary rodzi u niektórych ludzi takie pytania.
Wydaje mi się czymś zupełnie nieprawdopodobnym, by kapłan, który od początku kapłaństwa, aż do końca życia codziennie adorował Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie, który zmarł w czasie adoracji Najświętszego Sakramentu, który z olbrzymią mocą głosił Ewangelię, nie był zachwycony Bogiem.
Książka zawiera także cały rozdział poświęcony Maryi. Rozdział ten nazywa się "Rola Maryi w Kościele". Myślę, że powinien on dostarczyć argumentów do dyskusji z tymi, którzy Maryję odrzucają; są także ludzie, którzy deklarują się katolikami i choć odmawiają różaniec i nie pomijają Maryi w swoich modlitwach, to chyba jednak nie do końca rozumieją, na czym polega Jej rola i, proszę wybaczyć potoczne słownictwo, po co Ona tak właściwie jest. Mam nadzieję, że rozdział będzie pomocny dla obu grup ludzi. Powiedziałem o całym rozdziale, choć Sheen rolę Maryi podkreśla tak naprawdę w całej książce.
Oprócz wyżej omówionych przeze mnie treści, Autor wyjaśnia także kwestie nieba, czyśćca i piekła. Przekonacie się również o tym, że z monotonii można czerpać radość w życiu, jak i znajdziecie wskazówki dotyczące życia rodzinnego i małżeństwa.
Książkę gorąco i z serca polecam.

Swoje rozważania zaczyna Arcybiskup od zwrócenia naszej uwagi na pewne zjawsko, które, mam wrażenie, dzisiaj jest szczególnie zauważalne: ludzie, którzy nie wierzą ani w istnienie piekła, ani w istnienie diabła, bardzo chętnie wysyłają tam innych ludzi, których z różnych przyczyn nie lubią lub darzą niechęcią. Jakże często przecież słyszymy: "idź do diabła!" lub...

Tłumaczenie wydane przez Esprit jest prawdopodobnie bliższe oryginałowi, ale to lepiej się czyta.
Dla mnie książka nierówna, momentami się dłuży, żeby za chwilę niespodziewanie powalić na kolana jakąś perełką, odkrywczym porównaniem, na nowo przemawiającym stwierdzeniem.
Zdecydowanie polecam tym, którzy chcą spojrzeć na swoją wiarę, Boga i Kościół w sposób świeży i pełen prostego zrozumienia rzeczy niezmiernie trudnych do wytłumaczenia.

Tłumaczenie wydane przez Esprit jest prawdopodobnie bliższe oryginałowi, ale to lepiej się czyta.
Dla mnie książka nierówna, momentami się dłuży, żeby za chwilę niespodziewanie powalić na kolana jakąś perełką, odkrywczym porównaniem, na nowo przemawiającym stwierdzeniem.
Zdecydowanie polecam tym, którzy chcą spojrzeć na swoją wiarę, Boga i Kościół w sposób świeży i pełen...