Nawet liberałowie dostrzegli powolną zapaść usług publicznych w Polsce. Powoduje ona, że podwyżki zarobków i pieniądze z programów socjalnych wcale nie przekładają się na większy komfort życia, bo są wydawane na prywatną służbę zdrowia czy na korepetycje dla dzieci niedouczonych w niedofinansowanych szkołach.

Autor słusznie nazywa te zjawisko "drugą falą prywatyzacji", która ma dokonywać się pod rządami PiS. Co prawda to nie partia Jarosława Kaczyńskiego zaczęła ten proces, tym niemniej to ona miała na sztandarach silne i sprawne państwo, przeciwstawiane "państwu z kartonu" z czasów Platformy. Jak widać sytuacja przez rządy PiS-u jeszcze bardziej się pogorszyła.


Lektura jest więc ciekawa i konkretna, choć ogółem poglądami środowiska "Kultury Liberalnej" raczej mi nie po drodze.

Nawet liberałowie dostrzegli powolną zapaść usług publicznych w Polsce. Powoduje ona, że podwyżki zarobków i pieniądze z programów socjalnych wcale nie przekładają się na większy komfort życia, bo są wydawane na prywatną służbę zdrowia czy na korepetycje dla dzieci niedouczonych w niedofinansowanych szkołach.

Autor słusznie nazywa te zjawisko "drugą falą prywatyzacji",...

Strasznie ciężka do oceny książka. Z jednej strony porusza ważny temat, który jest pomijany w debacie publicznej.
Jednak wykonanie jej jest dosyć dziwne. Jest ona bardzo mała, przez co również nie można mówić o zawarciu jakiejś dużej bibliografii. Na każdy rozdział mamy ok. 20 stron co powoduje że żaden temat nie jest do końca rozwinięty.
Wiele danych poruszanych w książce nie dotyczy nawet stricte konsekwencji rządów PiS, tylko PO.
Autor zdaje mi się również zbyt mało krytyczny wobec opozycji. Mimo że wykłada jakąś krytykę, to ciężko odczuć że "uderza" ona w jakikolwiek sposób. Druga fala prywatyzacji (mylący tytuł dodam bo jest o konsekwencji nieudolnego sektora publicznego, "prywatyzacja" to bardziej konsekwencja drugiego) ma również problem książek Kultury Liberalnej które miałem okazję przeczytać - za mało poświęca tekstu na przedstawienie jakiś alternatyw do status quo. Powiedzieć po prostu "potrzebujemy solidarnego liberalizmu" nie wystarczy. Możliwe że to jest rozwiązanie, ale trzeba to rozwinąć i uargumentować. Przeciętnego nie-liberała to nie przekona.
Mimo to z książki można wyciągnąć solidną analizę atrakcyjności rządów PiS i pewnych problemów społeczeństwa w postrzeganiu na sprawy sektora publicznego i potencjalnych rozwiązań.
Więc była ona "warta" przeczytania, nawet jeżeli potrafiła mnie irytować swoją prostotą momentami.

Strasznie ciężka do oceny książka. Z jednej strony porusza ważny temat, który jest pomijany w debacie publicznej.
Jednak wykonanie jej jest dosyć dziwne. Jest ona bardzo mała, przez co również nie można mówić o zawarciu jakiejś dużej bibliografii. Na każdy rozdział mamy ok. 20 stron co powoduje że żaden temat nie jest do końca rozwinięty.
Wiele danych poruszanych w książce...

Ta krótka książka powinna raczej nosić tytuł "Czemu PiSowi nie spada poparcie skoro ich rządy nie są skuteczne / nie polepszają jakości życia Polaków". Przy innym tytule nie kłułoby w oczy odbiegnięcie przez autora od tematu.

Tytułowa teza dotyczy wzrostu wydatków na prywatną służbę zdrowia, edukację i zabezpieczenie emerytalne w ostatnich latach w Polsce. Analiza w tym zakresie jest krótka, powierzchowna i dziurawa. Przede wszystkim brak jest przedstawienia zjawisk w dłuższym horyzoncie czasowym, a zjawiska są opisane głównie w dających mało kontekstu liczbach bezwzględnych. Tekst o tym zajmuje ok. 1/3 objętości książki, reszta zaś traktuje o sukcesach wyborczych PiS.

Na plus trzeba autorowi zaliczyć, co chyba miało być głównym tematem książki, dostrzeżenie kwestii niskiej jakości usług publicznych w Polsce, wobec wprowadzenia szerokich transferów pieniężnych i prawdopodobnego celu ich wydawania (możliwe że właśnie na ich odpowiedniki w sektorze prywatnym).

Ze względu na małą objętość pozycji i bardziej rzucanie tezami i hasłami przez autora niż udowadnianie ich, ciężko wejść w jakąkolwiek polemikę. Przy tej argumentacji nie można przyjąć, że autor udowodnił tezę (bliski jest tego jedynie porównując wzrost popularności prywatnego szkolnictwa po likwidacji gimnazjów). Jest raczej tak, że każdy czytelnik instynktownie się z tezami autora zgadza, jako że rzeczywiście na każdym kroku musi się konfrontować z kiepskiej jakości usługami publicznymi.

Zażenowanie budzi powołanie wśród nielicznych przykładów służących krytyce obecnych rządów PiS np. danych o czterokrotnym wzroście w latach 2006-2014 liczby przedszkoli niepublicznych (str. 82),czyli w okresie rządów koalicji PO-PSL (sic!).

Autor chciałby chyba udowodnić tezę o złej jakości usług publicznych pod rządami PiS / braku jej poprawy. Niemniej, często odchodzi od jej udowodnienia w stronę dywagacji o niewłaściwym "podziale" PKB na różne obszary. Kieruje się wówczas w stronę stwierdzeń takich jak np. pieniądze na transfery socjalne to pieniądze potencjalnie zabrane służbie zdrowia. Pisząc w ten sposób o służbie zdrowia odbiega zatem od tezy o złym zarządzaniu zmierzając ku tezie, że jest magiczny poziom wydatków w relacji do PKB, po przekroczeniu którego będzie już tylko dobrze w służbie zdrowia (nawet jak będą rządzić nieudacznicy?). Nie dostrzega zaś faktu, że ostatnie lata (czyli rządy PiS) to wzrost wydatków na ten obszar o kilkadziesiąt miliardów, co jest bardzo dużym zastrzykiem pieniędzy.

Można czepiać się jeszcze wielu rzeczy (nie wchodząc nawet w główny temat książki, czyli czemu PiSowi nie spada poparcie),ale skończę na tym, że jako osoba niezaznajomiona ze środowiskiem Kultury Liberalnej z zaskoczeniem przyjmuję pojawiające się parokrotnie jako fakt stwierdzenie, napisane rzekomo przez liberała, że usługi świadczone przez sektor prywatny są gorsze niż świadczone przez sektor publiczny.

Ta krótka książka powinna raczej nosić tytuł "Czemu PiSowi nie spada poparcie skoro ich rządy nie są skuteczne / nie polepszają jakości życia Polaków". Przy innym tytule nie kłułoby w oczy odbiegnięcie przez autora od tematu.

Tytułowa teza dotyczy wzrostu wydatków na prywatną służbę zdrowia, edukację i zabezpieczenie emerytalne w ostatnich latach w Polsce. Analiza w tym...

Bardzo ciekawa, chociaż dość krótka, książka analizująca działania obecnego rządu. Autor, związany z Kultura Liberalna, słusznie pokazuje, że podczas gdy wypłacane jest ludziom 500+, w tym samym czasie coraz bardziej zaniedbywane są: ochrona zdrowia, edukacja oraz kwestia emerytur (osobiście dorzuciłbym do tego jeszcze mieszkalnictwo). Powoduje to, że może i ludzie mają w portfelach więcej pieniędzy (chociaż należy też pamiętać o inflacji),ale mają coraz gorszy dostęp do usług publicznych. Państwo przestaje zapewniać rzeczy, na które składamy się w podatkach, a za 500 zł nie da się sfinansować np. leczenia poważnych schorzeń. Wszystko to razem przekłada się też na wzrost nierówności w dostępie do najróżniejszych rzeczy, a w konsekwencji na życiowe szanse. Łukasz Pawłowski ciekawie pokazuje też, że postulaty dotyczące większego i lepszego finansowania ochrony zdrowia czy edukacji nie muszą wcale stać w sprzeczności z liberalizmem. Można być liberałem i walczyć o to samo co Lewica, tylko używając innych argumentów i kładąc nacisk na inne wartości. Szkoda tylko, że książka jest tak krótka, bo spokojnie można by ją rozbudować. Tym niemniej jest to pozycja zdecydowanie warta przeczytania.

Bardzo ciekawa, chociaż dość krótka, książka analizująca działania obecnego rządu. Autor, związany z Kultura Liberalna, słusznie pokazuje, że podczas gdy wypłacane jest ludziom 500+, w tym samym czasie coraz bardziej zaniedbywane są: ochrona zdrowia, edukacja oraz kwestia emerytur (osobiście dorzuciłbym do tego jeszcze mieszkalnictwo). Powoduje to, że może i ludzie mają w...

Główna teza książki głosi, że olbrzymie niedofinansowanie kluczowych usług publicznych wymusza ucieczkę obywateli do sektora prywatnego (służba zdrowia, edukacja) lub podjęcie działań na własną rękę (kupno mieszkań jako inwestycja emerytalna). Bezpośrednie transfery pieniężne od państwa nie są w stanie pokryć tych kosztów. Zwiększony popyt prowadzi na wzrostu cen usług w sektorze prywatnym, a z coraz bardziej niedofinansowanego szkolnictwa i służby zdrowia następuje odpływ specjalistów, co jeszcze bardziej pogarsza stan usług publicznych. A to właśnie w mocnych usługach publicznych widzi Pawłowski fundament solidnego państwa.

Opisany w książce stan rzeczy z jednej strony prowadzi do podwójnego opodatkowania – z podatków opłacane są usługi publiczne, ale i tak obywatel musi wyłożyć dodatkowo prywatne środki – z drugiej strony pogłębia nierówności w dostępie do podstawowych świadczeń, podkopując równość szans w społeczeństwie, co powinno budzić sprzeciw każdego liberała. I to właśnie z pozycji liberalnych napisana jest ta książka. Liberalizmu, nadmieńmy to, w europejskim duchu, nie zaś polskiej skamieliny z lat 90'.

W książce znajdziemy również analizę fenomenu poparcia dla rządów Zjednoczonej Prawicy. Pawłowski dekonstruuje popularne teorie na ten temat, starając się przedstawić własne stanowisko. Sukces tkwi w spójnej, pozytywnej narracji i zapewnieniu – mimo, że iluzorycznego – poczucia bezpieczeństwa w coraz bardziej niepewnym świecie. To również wskazówka dla opozycji: jeśli chce faktycznie przejąć władze, musi odpowiadać na realne potrzeby i oczekiwania ludzi "hic et nunc". Musi przejąć zagarnięte przez obecną władzę pojęcia – solidarność, wspólnota, bezpieczeństwo, naród - i je twórczo zagospodarować. Bycie anty-pisem nie wystarczy.

Książa napisana jest prostym językiem, czyta się ją jednym tchem. Znajdziemy w niej również odwoływania do szeregu badań i danych statystycznych, co umacnia profesjonalny wydźwięk tej pozycji. Książka miejscami zaskakująca, choć jako całość nie "wywraca stolika". Uczestnik lewicowo-liberalnej "bańki" znajdzie w niej twierdzenia, z którymi się w większości już zetknął. Jednak warto i tak sięgnąć po "Drugą falę prywatyzacji", ponieważ zawiera solidny potencjał porządkujący i dobitnie pokazuje, że polityka społeczna w wykonaniu Zjednoczonej Prawicy prowadzi do zaprzeczenia idei lewicowego (a także liberalnego) solidaryzmu społecznego.

Główna teza książki głosi, że olbrzymie niedofinansowanie kluczowych usług publicznych wymusza ucieczkę obywateli do sektora prywatnego (służba zdrowia, edukacja) lub podjęcie działań na własną rękę (kupno mieszkań jako inwestycja emerytalna). Bezpośrednie transfery pieniężne od państwa nie są w stanie pokryć tych kosztów. Zwiększony popyt prowadzi na wzrostu cen usług w...

Ciekawe spojrzenie na zachodzące procesy w Polsce i zdefiniowanie ich jako druga fala prywatyzacji. Autor zwraca uwagę na to, że Polacy coraz więcej korzystają z prywatnej służby zdrowia, prywatnej szkoły i na własną rękę szukają zabezpieczenia na emeryturę. Wynika to ze słabej jakości usług publicznych. Jest to niekorzystne zarówno dla biednych, którzy nie mają alternatywy i muszą korzystać z tych słabej jakości usług, ale także niekorzystne dla bogatych, którzy muszą drugi raz płacić za usługi prywatne.
Książkę warto przeczytać. Choć jeszcze pozostaje pytanie jak naprawić te problemy?

Ciekawe spojrzenie na zachodzące procesy w Polsce i zdefiniowanie ich jako druga fala prywatyzacji. Autor zwraca uwagę na to, że Polacy coraz więcej korzystają z prywatnej służby zdrowia, prywatnej szkoły i na własną rękę szukają zabezpieczenia na emeryturę. Wynika to ze słabej jakości usług publicznych. Jest to niekorzystne zarówno dla biednych, którzy nie mają alternatywy...

Trudna do oceny - bo z jednej strony dość celnie uderza w błędy aktualnie rządzących, z drugiej strony podaje tezy... no cóż dalekie od liberalizmu...

Trudna do oceny - bo z jednej strony dość celnie uderza w błędy aktualnie rządzących, z drugiej strony podaje tezy... no cóż dalekie od liberalizmu...