Dla mnie historia za bardzo "słodka". Bohaterzy wykreowani bardziej na nastolatków, a nie na dorosłych już ludzi. Sprawę ratowały za to dialogi, bardzo dobrze się przy nich bawiłam.

Dla mnie historia za bardzo "słodka". Bohaterzy wykreowani bardziej na nastolatków, a nie na dorosłych już ludzi. Sprawę ratowały za to dialogi, bardzo dobrze się przy nich bawiłam.

Urocza - to chyba najtrafniejsze określenie na tę historię. Mili i piękni bohaterowie, bardzo niski poziom niepokoju, dobroć i jednorożce. Zasadniczo można by się nawet trochę powyśmiewać z idealności świata przedstawionego, ale po co? Jest lato, w pokoju tak gorąco, że hobbici podrzucają do niego biżuterię, więc czemu nie ponapawać się trochę prawdziwie letnią, optymistyczną opowieścią? 😉
I co my tu mamy? Słodki i dziewiczy dwudziestosześcioletni pielęgniarz Teo Parisi zamieszcza w aplikacji randkowej ogłoszenie, że spędzi całą noc w objęciach nieznajomego, pod warunkiem, że ten nieznajomy nie odezwie się do niego ani słowem, będzie go traktował, jakby mu na nim zależało, a następnie pozwoli mu zniknąć bez jednego zbędnego słowa. Na ogłoszenie odpowiada pilot samolotów (hot hot hot sssss, mózg usmażony) Jack - super męski bóg seksu wyznający dotąd zasadę, że co port, to nowy jednorazowy "znajomy".
Jak można się spodziewać, seks idzie świetnie, a bohaterowie nie mogą o sobie zapomnieć. Są jednak dwa problemy: po pierwsze mężczyźni nie mają do siebie kontaktu i nie znają nawet swoich imion, a po drugie Teo jest już zakochany w innym. Ale bigos!
Fabuła została zbudowana wokół pomysłu "udawanych chłopaków". Nie jest to oryginalne i ciągle miałam wrażenie, że już to czytałam, jednak obie postaci tak bardzo dały się lubić, że po raz kolejny przeczytałam ten sam motyw z dość dużą przyjemnością. Czy naprawdę kogoś zaskoczy, kiedy napiszę, że miłość zawsze wygrywa? 🙃
Prawie wszystko w tej książce było takie pozytywne i motywujące, słodkie i przyjemne, za wyjątkiem jednej rzeczy - seksu. Był nuuudny. Naprawdę, spokojnie można było pominąć opisy, nie były elektryzujące, nie budowały relacji (może poza pierwszym) i ogólnie (paradoksalnie) wydawały się jednocześnie powierzchowne i zbyt szczegółowe jak na potrzeby fabuły. Tyle zastrzeżeń, cała reszta przesympatyczna.

Urocza - to chyba najtrafniejsze określenie na tę historię. Mili i piękni bohaterowie, bardzo niski poziom niepokoju, dobroć i jednorożce. Zasadniczo można by się nawet trochę powyśmiewać z idealności świata przedstawionego, ale po co? Jest lato, w pokoju tak gorąco, że hobbici podrzucają do niego biżuterię, więc czemu nie ponapawać się trochę prawdziwie letnią,...