Od wydania tej książki minęło już ponad 50 lat. Nie dziwi więc, że z naukowego punktu widzenia mamy do czynienia z ramotką. Astronomia, astrobiologia, kosmologia i ogólnie nasza wiedza o właściwościach Wszechświata zmieniły się w przeciągu tych lat znacząco. Czy zatem „W poszukiwaniu innych światów” jest w ogóle warta drugiego spojrzenia?

I tak, i nie. Jej pierwsze rozdziały to zarys historii zapatrywań na temat istnienia życia na innych planetach. W odniesieniu do mędrców staro- i nowożytnych mają one nadal pewną wartość. Jeśli chodzi o stan wiedzy naukowców XX-go wieku sytuacja jest już inna: wiele ówczesnych teorii zostało w międzyczasie zweryfikowanych. Zmieniło się diametralnie instrumentarium naukowe. To już nie teleskopy optyczne, lecz raczej radioteleskopy, teleskopy rentgenowskie lub detektory promieniowania gamma oraz interferometry laserowe dostarczają nam nowych informacji o Wszechświecie.

Za najciekawsze uznaję rozdziały o określeniu parametrów dla poszukiwań istot inteligentnych w kosmosie (programy SETI) oraz o zasadach tworzenia języka opartego na matematyce, który mógłby pomóc nam w nawiązaniu kontaktu z pozaziemskimi cywilizacjami.

Od wydania tej książki minęło już ponad 50 lat. Nie dziwi więc, że z naukowego punktu widzenia mamy do czynienia z ramotką. Astronomia, astrobiologia, kosmologia i ogólnie nasza wiedza o właściwościach Wszechświata zmieniły się w przeciągu tych lat znacząco. Czy zatem „W poszukiwaniu innych światów” jest w ogóle warta drugiego spojrzenia?

I tak, i nie. Jej pierwsze...