Znalazłem ją zaskoczony porządkując przepastne regały, myślawszy, że ów pozycja dawno, dawno przepadła w pomrokach moich wojaży. Ale jak się okazuje przetrwała.
Mała szesnastostronicowa książeczka-wierszyk pani Marii Konopnickiej, z pięknymi ilustracjami pana Bogusława Orlińskiego.
Krajowa Agencja Wydawnicza, rok 1983.
Pamiętam, że były do niej dołączone jakieś wycinanki i postacie.
Skąd tak wysoka ocena ?
Ano stąd, że mój Tato napisał do niej - specjalnie dla mnie - muzykę na akordeon.
Wygrywał ją dla mnie bardzo często, przebiegając palcami po klawiszach swojego, wielkiego, 120-basowego "Weltmeistera".
Znałem ją na pamięć wtedy, znam i dziś nucąc czasem pod nosem kiedy jadę sobie gdzieś tam rowerem.
Takie coś zostaje z człowiekiem na zawsze.
+1 w ocenie można więc uznać spokojnie jako "gwiazdkę sentymentalną". ;)
Koniec.

Znalazłem ją zaskoczony porządkując przepastne regały, myślawszy, że ów pozycja dawno, dawno przepadła w pomrokach moich wojaży. Ale jak się okazuje przetrwała.
Mała szesnastostronicowa książeczka-wierszyk pani Marii Konopnickiej, z pięknymi ilustracjami pana Bogusława Orlińskiego.
Krajowa Agencja Wydawnicza, rok 1983.
Pamiętam, że były do niej dołączone jakieś wycinanki i...