"Powódź" była w tym miesiącu lekturą dość niespodziewaną. Ale czy żałuję? Nie!

Pewnego dnia przez okno wyskakuje Jakub – przyjaciel Krisa z dzieciństwa. Jedyne, co zostawia, to list, w którym wspomniana jest tajemnicza dziewczyna i zdjęcie.

Z pomocą dwójki nastolatków, Kris zaczyna odkrywać coraz to mroczniejsze tajemnice kumpla, a ta ostatnia może doprowadzić do jego śmierci.

Mimo, że Kris jest zawodowym żołnierzem, to wcale na takiego wygląda – ma nadciśnienie, kiepsko strzela, trochę nadwagi. To dość zaskakujący zabieg, kiedy bohater kompletnie nie pasuje do swojej roli.

Powiedzieć, że książka mi się nie podobała, nie mogę. Fabuła była dość nietypowa, bohaterowie żywcem wyjęci z codziennego życia. Akcja powieści dzieje się w Krakowie, co dodatkowo sprawiło mi frajdę, bo uwielbiam to miasto. Jednak, zabrakło mi jednej rzeczy – wyraźnego zakończenia sprawy...

Byłam wczytana w historię bardzo dokładnie, a nadal nie wiem, jako był powód samobójstwa Jakuba. Autor jakby zaczął tłumaczyć, ale w połowie z tego zrezygnował i poszedł inną drogą.

Ale na uznanie zasługuje oprawa graficzna. Każdy rozdział poprzedzony jest kartką z kalendarza i artykułami z gazet i portali internetowych. Jest to zdecydowanie na plus, bo nakreśla nam całość akcji, poboczne wydarzenia i cieszy oko. Całość książki ma nieco ponad 200 stron, co również jest dobrym rozwiązaniem, gdyż nic się niepotrzebnie nie ciągnie, ale również nie ma wielkich niedopowiedzeń.

Pomimo małego mankamentu, polecam ten wspaniały debiut każdemu, kto lubi niebanalne sprawy i niedługie książki. Z pewnością sięgnę po kolejne książki Pawła Fleszara

"Powódź" była w tym miesiącu lekturą dość niespodziewaną. Ale czy żałuję? Nie!

Pewnego dnia przez okno wyskakuje Jakub – przyjaciel Krisa z dzieciństwa. Jedyne, co zostawia, to list, w którym wspomniana jest tajemnicza dziewczyna i zdjęcie.

Z pomocą dwójki nastolatków, Kris zaczyna odkrywać coraz to mroczniejsze tajemnice kumpla, a ta ostatnia może doprowadzić do jego...