Piąta ofiara

Trochę się zawiodłam. Książka jest długa...ja czytam przeważnie wieczorami, w nocy. Trochę mnie zmęczyła, zasypiałam po kilku stronach. Postać Sama moim zdaniem mało rozpisana. Od razu było wiadomo że coś jest nie tak z Sarah, której w ogóle nie znał a się ze wszystkiego zwierzał. Cóż za naiwniak z tego Sama. Ma tylko fajnych przyjaciół a ciągle się rozkleja przy jakichś cholernych psychopatach. Ogólnie cały pomysł na książkę moim zdaniem przesadzony. Lubię kryminały i muszę przyznać, że Polacy piszą dużo bardziej realistyczne powieści kryminalne. Tutaj aż kipi od przesady. Nie zdziwię się, jak Czwarta małpa i Piąta ofiarą nigdy nie zostaną zekranizowane. A jak zostaną to będą to raczej wkurzające produkcje z wkurzającymi zachowaniami głównego bohatera.

Trochę się zawiodłam. Książka jest długa...ja czytam przeważnie wieczorami, w nocy. Trochę mnie zmęczyła, zasypiałam po kilku stronach. Postać Sama moim zdaniem mało rozpisana. Od razu było wiadomo że coś jest nie tak z Sarah, której w ogóle nie znał a się ze wszystkiego zwierzał. Cóż za naiwniak z tego Sama. Ma tylko fajnych przyjaciół a ciągle się rozkleja przy jakichś...

Nie wiem, jak można wpleść tyle wątków w jednej małej zgrabnej książeczce :)
Czytałam z zapartym tchem....chciałam poznać zakończenie całej tej misternie uknutej intrydze... książek J.D.Barker, nie da się czytać inaczej!
Dalsze losy Chicagowskiej policji ścigającej seryjnego mordercę. Sprawa tak zagmatwana, że i ja musiałam robić sobie notatki :)...(żarcik :))
Polecam gorąco lekturę.
Jak dla mnie ciut przekombinowana, ale warta naprawdę lektury, chociażby ze względu na styl Autora.

Nie wiem, jak można wpleść tyle wątków w jednej małej zgrabnej książeczce :)
Czytałam z zapartym tchem....chciałam poznać zakończenie całej tej misternie uknutej intrydze... książek J.D.Barker, nie da się czytać inaczej!
Dalsze losy Chicagowskiej policji ścigającej seryjnego mordercę. Sprawa tak zagmatwana, że i ja musiałam robić sobie notatki :)...(żarcik :))
Polecam...

"Twoje auto jest takie stare, że konie pod maską trzeba karmić owsem."
⠀
Czasem w poważnej książce można trafić na mało poważną perełkę. :) Lubicie stare samochody, a może posiadacie kolekcję? Podzielcie się w komentarzu.
⠀
"Czwarta małpa" zachwyciła mnie totalnie, czytałam jednym tchem i po ostatniej stronie brakowało mi tej akcji jak tlenu. Niestety "Piąta ofiara" nie wzbudziła we mnie takich emocji i nie dała mi wystarczającej ilości wrażeń, co nie oznacza, że jest zła. Wydaje mi się, że jest mniej dynamiczna, ale skupiona na innych rzeczach.
⠀
Akcja znowu dzieje się w Chicago. Tym razem trafiamy nad jezioro, w którym ukryte zostaje ciało nastolatki. Sprawą zajmuje się policja, media nagłaśniają sprawę i straszą seryjnym mordercą. Mieszkańcy znowu czują oddech śmierci na plecach.
Sam Porter zostaje zawieszony w działaniach, ale nie odpuszcza tak łatwo...
Czy tym radem uda się znaleźć mordercę, zanim będzie za późno?

"Twoje auto jest takie stare, że konie pod maską trzeba karmić owsem."
⠀
Czasem w poważnej książce można trafić na mało poważną perełkę. :) Lubicie stare samochody, a może posiadacie kolekcję? Podzielcie się w komentarzu.
⠀
"Czwarta małpa" zachwyciła mnie totalnie, czytałam jednym tchem i po ostatniej stronie brakowało mi tej akcji jak tlenu. Niestety "Piąta ofiara" nie...

Wow!!! Rewelacja kryminał. Przemyślana fabula, nie ma wymyślonych i fantastycznych rozwiązań zagadek. Super bohaterowie, fajne dialogi. Wszystko składa się do kupy i wychodzi świetnie czytającą się historia, ta z tych nieodkladalnych .
(Kontynuacja Czwartej Małpy " trzeba czytać po kolei, poprzednicza też super)
Polecam "dupe urwało "

Wow!!! Rewelacja kryminał. Przemyślana fabula, nie ma wymyślonych i fantastycznych rozwiązań zagadek. Super bohaterowie, fajne dialogi. Wszystko składa się do kupy i wychodzi świetnie czytającą się historia, ta z tych nieodkladalnych .
(Kontynuacja Czwartej Małpy " trzeba czytać po kolei, poprzednicza też super)
Polecam "dupe urwało "

„Nie można bawić się w Boga, nie zadając się z szatanem”

Kto jest u mnie dłużej na profilu, ten z pewnością wie, że fascynują mnie seryjni mordercy. Zawsze chłonę wszystko, co z nimi związane. Fascynuje mnie sposób ich bycia, ich motywy. Fascynuje mnie sposób kreowania się morderczego umysłu. Jaki wpływ ma dzieciństwo? Kiedy przekracza się ta magiczna granica? Czy możliwość zostania seryjnym mordercą jest uwarunkowana genetycznie? Czy tylko zbiór określonych zdarzeń w dzieciństwie sprawia, że człowiek staje się bestią?

„Piąta ofiara” to drugi tom serii o Samie Porterze. Tym razem Sam i jego zespół zostają wezwani do znalezionego ciała nastolatki. Dziewczyna znajdowała się w zamarzniętym jeziorze. Media od razu podchwytują temat i od razu winą obarczają seryjnego mordercę. Porter szybko odkrywa, że w tej sprawie nic nie jest takie, jak się wydaje.

Tak jak w przypadku “Czwartej małpy” jest to moje drugie podejście do książki. I jest ono równie udane jak pierwsze. Wciąż nie mogę sią nadziwić, jak autor zręcznie operuje akcją. Rozkręca się ona od razu. Nie ma czasu na powolne wprowadzenia. Lądujemy w samym środku wydarzeń. Podobnie jak to miało miejsce w pierwszym tomie. Śledztwo toczy się swoim rytmem, a autor ponownie zaprasza nas do wydarzeń, które tylko pozornie są takie, jakimi się wydają.

W przypadku serii często mówi się o „syndromie drugiego tomu”. Często kolejne części nie dorównują pierwszemu. Tutaj zdecydowanie nie widać tego syndromu. Drugi tom jest napisany równie dobrze co pierwszy. Trzeba tylko pamiętać, że koniecznie musimy czytać je po kolei, bo inaczej nie miło się zaskoczymy. W przypadku tej serii wydarzenia są ze sobą ściśle powiązane, więc trzeba uważać.

Autor ma również dużą umiejętność łączenia wątków. Mimo że ponownie dostajemy ich dużo, to ani na moment się nie gubimy. Każdy z nich jest poukładany, każdy ma znaczenie. Mimo że w pewnym momencie dostajemy trzy śledztwa, to każde z nich jest tak świetnie poprowadzone, jakby to była rzeczywistość, a nie wymysł jednego człowieka. Żadne z nich nie jest potraktowane po macoszemu.

W tej części również dostajemy genialne przemyślane zbrodnie. Według mnie nawet ciekawsze. Motywy, które targają mordercą, są bardziej mistyczne i jakoś bardziej przemawiają do mnie. Wkrada się tutaj mniej przyziemne myślenie o całym rytuale. Ja lubię taki wymiar morderstw w książkach, więc zawsze z większą przyjemnością o nich czytam. Chociaż wiem, że nie każdemu przypadnie to do gustu.

Natomiast zdecydowanie mogę powiedzieć, że jest to świetna książka, która wciąga od samego początku. Czyta się ją wręcz z wypiekami na twarzy. Każdy kolejny rozdział wnosi coś nowego, a my próbujemy rozwikłać zagadkę razem z grupą śledczą. Od tej pozycji wręcz nie można się oderwać.

Oczywiście ma kilka minusów. Chociażby ponowne wplatanie pamiętnika, który w tej części już raczej nie robi nic poza nadaniem pewnej ciągłości. Kolejnym minusem jest zakończenie. A właściwie jego brak. Książka jakby się urywa. Z pewnością zachęciło mnie do sięgnięcia po trzeci tom, ale nie przepadam za takimi otwartymi zakończeniami. Czytałam z takim napięciem te ostatnie rozdziały, że wkurzyłam się na koniec!

Mimo tych kilku minusów i tak uważam, że naprawdę warto sięgnąć po tę książkę, a właściwie całą serię. Zdecydowanie się nie zawiedziecie przy tym tomie i nie jest on wcale słabszy od poprzedniego.

„Nie można bawić się w Boga, nie zadając się z szatanem”

Kto jest u mnie dłużej na profilu, ten z pewnością wie, że fascynują mnie seryjni mordercy. Zawsze chłonę wszystko, co z nimi związane. Fascynuje mnie sposób ich bycia, ich motywy. Fascynuje mnie sposób kreowania się morderczego umysłu. Jaki wpływ ma dzieciństwo? Kiedy przekracza się ta magiczna granica? Czy...

"Czwarta małpa" byla bardzo dobra, ale to? To jest majstersztyk! Coz za genialnie splecione watki, cala historia przedstawiona z perspektywy roznych postaci. Jest to zarowno plus jak i minus - nie mozna za bardzo przerywac czytania, poniewaz ciezko po jakims czasie zlapac watek. Koncowka abolutnie miazdzy czytelnika, co rozdzial to kolejny zwrot akcji.
Polecam kazdemu, bo to cos zupelnie innego od polskich kryminalow, pisanych wedlug jednego schematu.

"Czwarta małpa" byla bardzo dobra, ale to? To jest majstersztyk! Coz za genialnie splecione watki, cala historia przedstawiona z perspektywy roznych postaci. Jest to zarowno plus jak i minus - nie mozna za bardzo przerywac czytania, poniewaz ciezko po jakims czasie zlapac watek. Koncowka abolutnie miazdzy czytelnika, co rozdzial to kolejny zwrot akcji.
Polecam kazdemu, bo...

Cykl książek SAM PORTER to thrillery kryminalne autorstwa J.D. Barkera.

W trylogii znalazły się bardzo intrygujące tytuły, które przeniosą nas w świat morderstw, akcji, zagadek, sensacji i niezwykłej przebiegłości .
Każda z części trzyma w napięciu, pobudza wyobraźnię, opisy bohaterów są pełne szczegółów, wyczuwamy każdą emocję. Podoba mi się psychologiczne tło postaci a sama fabuła w każdej z części nie pozwala czytelnikowi na odłożenie książki.

Seria jest jedną z lepszych jakie miałam okazję poznać i z pewnością fani dobrego kryminału będą usatysfakcjonowani. Skoro trylogia to oczywiście poznajemy trzy różne zbrodnie, którym stawia czoła nasz główny bohater – Sam Porter i niemalże w obsesyjny sposób postanawia złapać tajemniczego mordercę.

Treść jest pełna napięcia głównie w trzeciej części, gdzie przeszłość Sama zaczyna wychodzić na światło dzienne. Do zakończenia całej tej historii potrzeba dużo cierpliwości. Ciekawość o rozwiązaniu sprawy rośnie w zastraszającym tempie, więc gwarantuję, że całą trylogię przeczytacie szybciej niż można to sobie wyobrazić.

Tytuły trylogii #4MK to:
„Czwarta Małpa”
„Piąta Ofiara”
„Szóste dziecko”

Za każdy egzemplarz do recenzji dziękuję @wydawnictwoczarnaowca

Cykl książek SAM PORTER to thrillery kryminalne autorstwa J.D. Barkera.

W trylogii znalazły się bardzo intrygujące tytuły, które przeniosą nas w świat morderstw, akcji, zagadek, sensacji i niezwykłej przebiegłości .
Każda z części trzyma w napięciu, pobudza wyobraźnię, opisy bohaterów są pełne szczegółów, wyczuwamy każdą emocję. Podoba mi się psychologiczne tło postaci a...

Niesamowita książka, podobnie jej pierwsza część. Majstersztyk 🙂

Niesamowita książka, podobnie jej pierwsza część. Majstersztyk 🙂

Trzymający w napięciu thriller z zaskakującymi zwrotami akcji i psychologicznymi zagadkami. Zapraszam na krótką wideo-recenzje:

Trzymający w napięciu thriller z zaskakującymi zwrotami akcji i psychologicznymi zagadkami. Zapraszam na krótką wideo-recenzje:

"Piąta ofiara" to kontynuacja serii #4MK. Seryjny zabójca - Anson Bishop - z pierwszego tomu pozostaje nieuchwytny, a kolejnymi, wyszukanymi zbrodniami zajmuje się tutaj kolejny zbrodniarz o cechach "rasowego" psychopaty. Ściga obu cała grupa stróżów prawa. Akcja relacjonowana przez różnych bohaterów (z różnych punktów widzenia) rozwija się nieco ślamazarnie i rozgrywa aktualnie, przeplatając się z przeszłością opowiadaną w formie pamiętnika seryjnego mordercy, który odkrywa kolejne zdarzenia z życia Bishopa.
Główny bohater - Sam Porter, wciąż zmaga się z traumą, nie tylko po utracie małżonki, lecz także z obsesją na punkcie ścigania Bishopa. By ten cel osiągnąć jest gotów na wszystko, także działania pozaprawne.
Tom drugi, choć obszerny, nie przynosi rozwiązania wszystkich elementów składowych intrygi. Zainteresowani muszą sięgnąć teraz po tom trzeci. Mnie ten, nieco udziwniony narracyjnie kryminał/thriller aż tak bardzo jednak nie "wciągnął". Najbardziej zabrakło mi bohatera, z którym możnaby śledzić przebieg głównych wątków intrygi.

"Piąta ofiara" to kontynuacja serii #4MK. Seryjny zabójca - Anson Bishop - z pierwszego tomu pozostaje nieuchwytny, a kolejnymi, wyszukanymi zbrodniami zajmuje się tutaj kolejny zbrodniarz o cechach "rasowego" psychopaty. Ściga obu cała grupa stróżów prawa. Akcja relacjonowana przez różnych bohaterów (z różnych punktów widzenia) rozwija się nieco ślamazarnie i rozgrywa...