Książka nie wnosi nic nowego do powszechnie znanych prawd o kościele katolickim w polskim wydaniu. Szczególnie dużo powtórzeń mieści się w drugiej części, gdzie kolejni rozmówcy powtarzają to samo.
Generalnie materiał bardziej na artykuł, niż na książkę.

Książka nie wnosi nic nowego do powszechnie znanych prawd o kościele katolickim w polskim wydaniu. Szczególnie dużo powtórzeń mieści się w drugiej części, gdzie kolejni rozmówcy powtarzają to samo.
Generalnie materiał bardziej na artykuł, niż na książkę.

Kolejna książka pokazująca ciemną stronę kościoła. Głównymi tematami poruszanymi w tej pozycji jest korelacja kościoła z państwem oraz pedofilia. Lektura podobna do "Spróchniałego krzyża" jednak książka Podgórskiej porusza więcej płaszczyzn w które pcha się kościoł. Druga połowa książki to wywiady z osobami którą walczą z kościelną obłudą choć mieszane uczucia wywołuje wywiad z szefem fundacji Nie lękajcie się", który jak wiadomo został oskarżony o wyłudzenie pieniędzy od podpiecznej, a sąd uznał jego historię o molestowaniu za mała wiarygodną. Mimo wszystko po lekturze widać, że to nic dziwnego że tyle osób odchodzi od wiary.

Kolejna książka pokazująca ciemną stronę kościoła. Głównymi tematami poruszanymi w tej pozycji jest korelacja kościoła z państwem oraz pedofilia. Lektura podobna do "Spróchniałego krzyża" jednak książka Podgórskiej porusza więcej płaszczyzn w które pcha się kościoł. Druga połowa książki to wywiady z osobami którą walczą z kościelną obłudą choć mieszane uczucia wywołuje...

Na tle licznych pozycji dotykających tych samych tematów, "Krucjata polska" niestety nie wyróżnia się niczym ciekawym. Większość tematów znanych oraz obszernie uprzednio przedstawionych, do tego boli straszna maniera autorki w powtarzaniu pewnych informacji (z taką zawziętością, że wydaje się że niektóre cytaty umieszczone są po kilkanaście razy). Plusem są natomiast rozdziały przeprowadzone w formie rozmowy gdzie dana osoba przedstawia swoją historię oraz punkt widzenia.

Z braku laku można się zapoznać, chociaż zdecydowanie lepszymi książkami o tej tematyce są chociażby "Spróchniały krzyż" Joanny Podgórskiej czy też "Don Stanislao. Druga twarz kardynała Dziwisza" Marcina Gutowskiego.

Na tle licznych pozycji dotykających tych samych tematów, "Krucjata polska" niestety nie wyróżnia się niczym ciekawym. Większość tematów znanych oraz obszernie uprzednio przedstawionych, do tego boli straszna maniera autorki w powtarzaniu pewnych informacji (z taką zawziętością, że wydaje się że niektóre cytaty umieszczone są po kilkanaście razy). Plusem są natomiast...

Książka ma charakter informacyjny i uświadamiający. Przytoczone fakty i wypowiedzi hierarchów kościoła polskiego, ale nie tylko, demaskują prawdziwe oblicze kleru. Tę pozycję powinni przeczytać przede wszystkim rodzice nieletnich dzieci, ale skierowana jest do całej społeczności gdyż otwiera zaślepione oczy, objawia prawdę i motywuje do działania. Książka ukazuje również drogi wyjścia z tej patologii.

Książka ma charakter informacyjny i uświadamiający. Przytoczone fakty i wypowiedzi hierarchów kościoła polskiego, ale nie tylko, demaskują prawdziwe oblicze kleru. Tę pozycję powinni przeczytać przede wszystkim rodzice nieletnich dzieci, ale skierowana jest do całej społeczności gdyż otwiera zaślepione oczy, objawia prawdę i motywuje do działania. Książka ukazuje również...

Zaczytuję się w thrillerach, kryminałach i fantastyce. Czasami jednak w ramach odskoczni sięgam po literaturę faktu, czy też reportaże.
Tematy poruszane w książce budzą w ostatnich czasach wielkie emocje. Czy tak wygląda nasza polska rzeczywistość, przedstawiona może mało obiektywnie.
Nie da się przejść obok nich obojętnie. A wręcz nie można.
Czy kościół powinien mieć wpływ na państwo i kreowaną przez niego politykę.
Czy można dalej tolerować pedofilię wśród księży, gdy w normalnie jest ona piętnowana. Jak długo można tuszować niemoralne zachowanie kleru, jak długo będzie to temat tabu dla społeczeństwa. Kiedy w końcu przejrzymy na oczy.
Jak ma się zachowanie Kościoła do głoszonych przez niego nauk.
Dlaczego kobieta nie może być kapłanem. Bo tak postanowili faceci w imieniu Boga. Bo jest gorszym człowiekiem, istotą. Czy kobieta ma prawo do decydowania o swoim życiu, ciąży itp. Czy musi być uprzedmiotowiona.
Czy lekarz powinien się kierować klauzulą sumienia, czy dobrem pacjenta.
Czy brak wiary w Boga to patologia.
Mnie najbardziej poruszył rozdział dotyczący pedofilii.
„Bezwzględny inkwizytor był gotów posłać na stos nawet Jezusa, byle tylko nie narazić na szwank interesów kościoła i jego władzy”. Michael Baigent. Inkwizycja. Prawdziwa historia walki z herezją i czarami od XII wieku do czasów współczesnych.
Książka warta przeczytania bez względu na poglądy polityczne i przekonania religijne.

Zaczytuję się w thrillerach, kryminałach i fantastyce. Czasami jednak w ramach odskoczni sięgam po literaturę faktu, czy też reportaże.
Tematy poruszane w książce budzą w ostatnich czasach wielkie emocje. Czy tak wygląda nasza polska rzeczywistość, przedstawiona może mało obiektywnie.
Nie da się przejść obok nich obojętnie. A wręcz nie można.
Czy kościół powinien mieć...

Jestem wściekły. To co autorka przedstawia w książce, obdzierając działania kościoła z konwenansów i tabu, to po prostu szok. Aż się niedobrze robi jak sobie pomyślę jak bardzo jesteśmy uzależnieni od tej instytucji/korporacji. Tłuką nas bezczelnie raz za razem, a my mówimy, że spadliśmy ze schodów do piwnicy.

Jestem wściekły. To co autorka przedstawia w książce, obdzierając działania kościoła z konwenansów i tabu, to po prostu szok. Aż się niedobrze robi jak sobie pomyślę jak bardzo jesteśmy uzależnieni od tej instytucji/korporacji. Tłuką nas bezczelnie raz za razem, a my mówimy, że spadliśmy ze schodów do piwnicy.

Czytana razem z mężem.
Jaka to jest dobra książka! Wspólnie czytamy reportaże (chociaż nie tylko),a z reguły dotyczą one kwestii co najmniej kontrowersyjnych, na pewno takich, które wzbudzają wielkie emocje w nas. Kościół katolicki z całą pewnością do takich tematów należy, ilość zła i nieprawidłowości, które się z nim wiążą nie dotyczy chyba żadnej innej tematyki, o której mogłabym pomyśleć. Z tego też powodu zdecydowaliśmy, że przeczytamy też książki, o których wspomina autorka, nawet czekają już na nas na półeczce. Obydwoje jesteśmy ateistami, antyklerykałami i nie możemy znieść nie tylko tego, że religia katolicka zdominowała ten kraj, ale także tego, że katoliccy księża krzywdzą dzieci, w Polsce, ale przecież nie tylko. Podczas czytania tej książki chciało nam się wybuchnąć, z bezsilności, z tego poziomu agresji i nienawiści jaką żywimy do ludzi kościoła, ale i tych ludzi, którzy tę instytucję jawnie wspierają, przykładowo chodząc do kościoła, przecież robiąc to, wyrażają zgodę i aprobatę dla jego działań. Smuci mnie, że ludzie chodzą do kościoła, smuci mnie, że można mieć klapki na oczach i tak bardzo nie widzieć rzeczywistości dookoła. Że można tak bardzo nie dopuszczać do siebie niewygodnych faktów, że można chodzić do kościoła i móc potem w lustrze spojrzeć sobie w oczy, w głowie mi się to nie mieści.
Książka omawia wiele kwestii, jest podzielona na rozdziały, w których mówi się między innymi o aborcji, o kościele kobiet, o pedofilii, o tym, jak kościół sprawuje w Polsce realną władzę i trzyma za mordę w zasadzie wszystkich i wszystko. Dzieje się tak, bo ludzie wspierają tę instytucję, kościół przecież istnieje tak długo, jak ma swoich wyznawców, marzę o dniu, kiedy ludzie przejrzą na oczy, ale zdaję sobie sprawę z tego, że mogę tego nie dożyć. Jako ateistka nie wyrażam zgody na to, żeby w miejscach publicznych wieszano krzyże, żeby na środku osiedla bić dzwonem kościelnym pińćset razy dziennie (mam tę przyjemność),żeby kościół miał jakikolwiek wpływ na politykę.
Najbardziej mierzi ostatni rozdział, ten o pedofilii. I mimo iż sporo tam wywiadów, które trochę nudzą, tak jak w rozdziale o kościele kobiet, bo sporo osób mówi dokładnie o tym samym i w sposób identyczny, to jednak człowiek ma ochotę wyć, zostać superbohaterem i pod osłoną nocy wymierzać sprawiedliwość. Nie, nie mówię o mordach, mówię np. o doprowadzaniu tych przestępców w sutannach do więzień, bo póki co nie ponoszą żadnej kary, są tylko przenoszeni z jednego miejsca pracy do drugiego. Obłuda trwa, jak to nazywa autorka, karnawał pedofilii w Polsce trwa i ma się świetnie. Papież Jan Paweł II pedofilię tuszował, Papież Franciszek co prawda dużo mówi, ale nic nie robi, a nawet awansuje księży-pedofili. Oni są wszyscy siebie warci. Życzę im wszystkim, żeby dostali to, na co zasługują.
Książka w rewelacyjny sposób porusza wszystkie te tematy, o których powinien wiedzieć każdy wierzący, żeby móc się zastanowić w co on wierzy i kogo wspiera. Daje lepsze dreszcze niż najlepszy horror, ale cóż, chyba tym właśnie jest kościół katolicki, horrorem. Tak a propos, to w książce są też interesujące wzmianki o egzorcyzmach. I człowiek już nie wie, czy czyta fantasy, czy aby reportaż.

Czytana razem z mężem.
Jaka to jest dobra książka! Wspólnie czytamy reportaże (chociaż nie tylko),a z reguły dotyczą one kwestii co najmniej kontrowersyjnych, na pewno takich, które wzbudzają wielkie emocje w nas. Kościół katolicki z całą pewnością do takich tematów należy, ilość zła i nieprawidłowości, które się z nim wiążą nie dotyczy chyba żadnej innej tematyki, o...

Przeczytałam tą książkę w kilka dni, dla własnego dobra psychicznego. Czułam, że jeśli będę ją powoli przetrawiała to osiwieję ze złości.

Jestem osobą niewierzącą od czasów zanim to stało się 'modne', właśnie dlatego że zaczęłam dostrzegać obłudę KK i rozbieżność głoszonych przez niego poglądów z działaniami.

Książka autorstwa Dzidziuszko-Zyglewskiej jest zbiorem felietonów i rozmów z osobami zajmującymi się różnymi tematami w KK. Najwięcej miejsca autorka poświęciła problemowi pedofilii, choć jest też dość dużo ogólnie o polityce. Nie jest to moja pierwsza lektura o tym temacie i mimo, iż od lat nie mieszkam w Polsce temat religijności Polaków oraz związku KK z polityką uważam za bardzo ciekawy. Jest to naprawdę ewenement na skalę co najmniej Europy ale myślę, że nawet dalej, dlatego wart jest zainteresowania.

Tego typu lektur nie ocenia się za ich "literacką wartość" ale raczej za uświadamianie społeczeństwa w kwestii obecnych problemów. A mariaż tronu z ołtarzem to poważny problem ostatnich lat kiedy po dojściu PISu do władzy KK puściły wszelkie hamulce. Taki właśnie jest prawdziwy KK kiedy nie ograniczają go przepisy silnego państwa.

Przeczytałam tą książkę w kilka dni, dla własnego dobra psychicznego. Czułam, że jeśli będę ją powoli przetrawiała to osiwieję ze złości.

Jestem osobą niewierzącą od czasów zanim to stało się 'modne', właśnie dlatego że zaczęłam dostrzegać obłudę KK i rozbieżność głoszonych przez niego poglądów z działaniami.

Książka autorstwa Dzidziuszko-Zyglewskiej jest zbiorem...

Gdy myślę o kościele katolickim mam w głowie następujące słowa: pycha, chciwość, nieumiarkowanie, pedofilia, homofobia, antysemityzm, mizoginizm, brak rozłamu kościoła od państwa. Ta książka dobitnie pokazuje jaką organizacją jest kościół. Gdyby dzisiaj żył Jezus, to ''czarni'' wyklęliby go z ambony.

Gdy myślę o kościele katolickim mam w głowie następujące słowa: pycha, chciwość, nieumiarkowanie, pedofilia, homofobia, antysemityzm, mizoginizm, brak rozłamu kościoła od państwa. Ta książka dobitnie pokazuje jaką organizacją jest kościół. Gdyby dzisiaj żył Jezus, to ''czarni'' wyklęliby go z ambony.

Bardzo ciekawie opisane problemy współczesnego Kościoła katolickiego i ich wpływ na społeczeństwo i politykę. Jest to raczej zbiór wcześniej publikowanych artykułów, więc zdarzają się powtórzenia pewnych kwestii, ale mimo wszystko warto przeczytać i zrewidować swoje poglądy na temat tej instytucji.

Bardzo ciekawie opisane problemy współczesnego Kościoła katolickiego i ich wpływ na społeczeństwo i politykę. Jest to raczej zbiór wcześniej publikowanych artykułów, więc zdarzają się powtórzenia pewnych kwestii, ale mimo wszystko warto przeczytać i zrewidować swoje poglądy na temat tej instytucji.