W komiksach o X-men wydawanych po „Tajnych wojnach” istotną rolę odgrywają mgły Terrigenu, które są bezpośrednio powiązane z Inhumans. Nic więc dziwnego, że kiedy uniwersum Marvela wstrząsa „II Wojna Domowa”, gdzie cała awantura dotyczy Inhumana, czy też Nuhumana potrafiącego przewidywać przyszłość również mutanci musieli wtrącić swoje trzy grosze. Czy osobna miniseria ma jakikolwiek wpływ na „II Wojnę Domową” czy X-men?

W trakcie wspólnej misji dwóch zespołów X-men dowodzonych przez Storm i Magneto mistrz magnetyzmu dowiaduje się o jasnowidzu przebywającym wśród Inhumans. Erik postanawia za wszelką cenę spotkać się z chłopakiem. Jednakże na drodze stają mu Storm i jej X-men.

Już przy okazji głównej miniserii „II Wojna Domowa” można było zauważyć, że bohaterowie zachowują się bardzo nierozsądnie i biją się zamiast rozmawiać. Tutaj wydaje mi się, że jest jeszcze gorzej. Między obiema drużynami mutantów nie ma żadnej próby wyjaśnienia motywacji swoich działań, a zamiast tego szybko przystępują do bójki. Jest to może okazja do paru fajnych pojedynków, ale nie ma w tym wiele sensu. Dziwi to, bo w tej samej miniserii dochodzi do bardzo rozsądnej rozmowy między Storm na Medusą.

Na dodatek ostatecznie niewiele wynika z tej miniserii. Nie ma żadnego wpływu ani na mutantów, ani na sam konflikt. Bohaterowie w żaden sposób się nie rozwijają, ani nie zmienia się status quo. Również kłopotliwa relacja mutantów z Inhumans nie jest w żaden sposób rozwinięta.

Za rysunki odpowiada tu Andrea Broccardo. Jego kreska jest przyjemna dla oka, ale po dłuższej lekturze można zauważyć wady. Postacie mają dosyć ograniczoną mimikę, a także bardzo podobne sylwetki. Również sceny akcji są trochę mało dynamiczne.

Ogólnie ta miniseria wydaje się bardzo zbędna. Nie jest ona konieczna zarówno przy lekturze „II Wojny Domowej”, jak i serii o mutantach. To trochę skok na kasę z paroma niezłymi pojedynkami.

W komiksach o X-men wydawanych po „Tajnych wojnach” istotną rolę odgrywają mgły Terrigenu, które są bezpośrednio powiązane z Inhumans. Nic więc dziwnego, że kiedy uniwersum Marvela wstrząsa „II Wojna Domowa”, gdzie cała awantura dotyczy Inhumana, czy też Nuhumana potrafiącego przewidywać przyszłość również mutanci musieli wtrącić swoje trzy grosze. Czy osobna miniseria ma...

SENTINELE TERRIGENOWE

Drugi i zarazem ostatni bezpośredni dodatek do „II wojny domowej”, prezentuje nam przygody X-Menów. Ich udział, podobnie jak udział Spider-Mana, któremu poświęcona była analogiczna miniseria w samym evencie był ograniczony do niezbędnego minimum. Teraz jednak możemy przekonać się, co bohaterowie robili w tym czasie i jaki to miało wpływ na ich losy. Jesteście ciekawi, co spotkało marvelowskich mutantów? A zatem rozejrzyjcie się za komiksem wśród nowości, bo nawet jeśli nie jest tak udany, jak główna seria, nadal dostarcza dobrej rozrywki.

Na świecie pojawił się nowy Inhuman – Ulysses, który potrafi przewidywać przyszłość. Dzięki niemu można zapobiegać katastrofom, które jeszcze nie nastąpiły, ale rodzi się pytanie, jak daleko mogą posunąć się w tym celu bohaterowie? Czy można aresztować kogoś, kto jeszcze nic złego nie zrobił? Konflikt między herosami zaczyna narastać…
Tymczasem X-Meni zajmują się swoimi problemami. Pojawienie się mgły terrigenowej, która odpowiada za przebudzenie mocy nowych Inhumans osłabia mutantów coraz bardziej. Gdy chmura stanowi coraz większe zagrożenie, członkowie rasy homo superior starają się znaleźć schronienie. Problem w tym, że w ich własnych szeregach kryją się sentinele terrigenu – przemienieni w sentinele ludzie, którzy chcą zabijać mutanty. To jednak tylko jeden z problemów. Bo działania Ulysessa stają się dla niektórych X-Menów nadzieją, dla innych zaś przepowiedni końca, jednak Magneto w całej sytuacji widzi zagrożenie i jest gotów nawet do wojny z Inhumans…

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2019/08/ii-wojna-domowa-x-men-cullen-bunn.html

SENTINELE TERRIGENOWE

Drugi i zarazem ostatni bezpośredni dodatek do „II wojny domowej”, prezentuje nam przygody X-Menów. Ich udział, podobnie jak udział Spider-Mana, któremu poświęcona była analogiczna miniseria w samym evencie był ograniczony do niezbędnego minimum. Teraz jednak możemy przekonać się, co bohaterowie robili w tym czasie i jaki to miało wpływ na ich losy....

Recenzja wideo:
https://youtu.be/1jLle2nEcN8

Recenzja wideo:
https://youtu.be/1jLle2nEcN8

Podobnie jak główny event historia nie trzyma charakterów postaci i napisana jest na siłę, choć czuć, że Cullen Bunn robił co mógł. Ramotka z 1970 roku na koniec to żart i dopełnianie miejsca po to, by móc go sprzedać po stałej cenie.

Podobnie jak główny event historia nie trzyma charakterów postaci i napisana jest na siłę, choć czuć, że Cullen Bunn robił co mógł. Ramotka z 1970 roku na koniec to żart i dopełnianie miejsca po to, by móc go sprzedać po stałej cenie.