Nikki Meredith autorka książki jest doskonałym przykładem na to jak subiektywny punkt widzenia , oraz brak umiejętności odrzucenia swojego własnego stanowiska ( choćby podjęcia takiej próby ) mogą zepsuć nawet najbardziej ciekawy i intrygujący temat danej publikacji. Dałem 4/10 tylko w uznaniu dużej ilości czasu jaki autorka musiała poświęcić na rozmowy , analizę dokumentów , zebranie wspomnień oraz zapoznanie się ze szczegółami makabrycznej zbrodni dokonanej przez członków rodziny Mansona.
Styl w jakim napisana jest ta książka bo trudno podciągnąć ja pod gatunek reportażu jest irytujący od samego początku a z dalszym zagłębieniem się w kolejne rozdziały staje się jeszcze bardziej uciążliwy . Ciągła próba usprawiedliwiania sprawców tej zbrodni , szukanie wątków w innych opracowaniach jakiś niuansów dotyczących neurologicznych wyjaśnień które powodują ,że sprawca jest całkowicie usprawiedliwiony i przedstawiony w roli takiej samej ofiary jak zamordowane osoby ...
Rozdział " każdy może zostać zbrodniarzem " przelewa czarę goryczy . Nie, nie każdy jest zdolny do zadania kilkudziesięciu ciosów nożem ciężarnej kobiecie , nie każdy jest zdolny idąc na rozprawę w sprawie takiej zbrodni (jaką popełnił) wesoło śpiewać piosenki i drwić z rodzin ofiar .
Warto pochylać się nad motywami sprawców zbrodni ale głównie dlatego żeby skuteczniej z nimi walczyć a nie po to żeby stawiać znak równości pomiędzy przestępcami a ich ofiarami. Jestem przekonany że gdyby ktokolwiek bliski autorce był ofiarą takiej zbrodni jej pomysł na narrację byłby zupełnie inny a całość miała większe walory dokumentalne niż to z czym stykamy się na stronach tej książki .
Ogromnie subiektywna i wykrzywiona percepcja zdarzeń oraz opisu motywacji i działań sprawców masakry .

Nikki Meredith autorka książki jest doskonałym przykładem na to jak subiektywny punkt widzenia , oraz brak umiejętności odrzucenia swojego własnego stanowiska ( choćby podjęcia takiej próby ) mogą zepsuć nawet najbardziej ciekawy i intrygujący temat danej publikacji. Dałem 4/10 tylko w uznaniu dużej ilości czasu jaki autorka musiała poświęcić na rozmowy , analizę...

Połowicznie jedynie lektura dotycząca tematu, który obiecuje, reszta dotyczy autorki i przyjmuje formę osobistych wynurzeń związanych z jej dorastaniem i etniczną tożsamością. Całość, mimo nieuchronnych osobistych wywodów, czyta się szybko i gładko. Pytanie tylko, co mnie obchodzi Nikki Meredith? Gdybym wiedziała, o czym jest lektura, nie sięgnęłabym po nią, po prostu.

Połowicznie jedynie lektura dotycząca tematu, który obiecuje, reszta dotyczy autorki i przyjmuje formę osobistych wynurzeń związanych z jej dorastaniem i etniczną tożsamością. Całość, mimo nieuchronnych osobistych wywodów, czyta się szybko i gładko. Pytanie tylko, co mnie obchodzi Nikki Meredith? Gdybym wiedziała, o czym jest lektura, nie sięgnęłabym po nią, po prostu.

Książka byłaby o wiele lepsza , gdyby autorka skupiała się na głównym wątku , a zamiast tego jest tu mnóstwo Jej przemyśleń i życia. Zmarnowany potencjał…

Książka byłaby o wiele lepsza , gdyby autorka skupiała się na głównym wątku , a zamiast tego jest tu mnóstwo Jej przemyśleń i życia. Zmarnowany potencjał…

Książka Nikki Meredith bardzo faluje swoim poziomem. Gdy autorka trzyma się meritum jest ciekawa, niestety sporo w niej odskoczni z życia osobistego, prywatnych poglądów, pochodzeniu. Sam temat mega ciekawy, a pozycja realizuje go max w 50 %.

Książka Nikki Meredith bardzo faluje swoim poziomem. Gdy autorka trzyma się meritum jest ciekawa, niestety sporo w niej odskoczni z życia osobistego, prywatnych poglądów, pochodzeniu. Sam temat mega ciekawy, a pozycja realizuje go max w 50 %.

Po przeczytaniu czuję się po raz kolejny oszukany przez wydawcę. Niestety moje ulubione Wydawnictwo Czarne przyłożyło do tego obie ręce (jeśli wydawnictwo miałoby oczywiście ręce). Pomysł na reportaż ciekawy, dlatego mnie zainteresował. Wywiady z członkiniami sekty Mansona i to nie byle kim – morderczyniami biorącymi czynny udział w brutalnych zbrodniach roku 1969, po których cały świat dowiedział się o ‘Rodzinie’ Charliego Mansona. „Kobiety Mansona i banalność zła”, raczej skupiają się na wydarzeniach z życia autorki, jedynie przy okazji nawiązując do kobiet Mansona. Nie do końca rozumiem, czym miała być ta książka, ale oprócz uporczywego opowiadania o swoich traumach, autorka zupełnie nie zgłębia tematu przewodniego. Twierdzi, że spędziła z Leslie Van Houten oraz Patricią Krenwinkel setki godzin, najwyraźniej nic z nich ciekawego nie wydobyła, skoro polowa książki to opisy jej życia, jakaś niepokojąca próba rozliczenia się z żydowskim pochodzeniem, problemami w relacjach z matką, klubami uniwersyteckimi oraz mężczyznami? Dodatkowo uwiera nachalne promowanie córki zarówno w głównej części książki, jak również w epilogu. No i ostatecznie stronniczość, niespecjalnie nawet ukrywana. Nie warto – nie polecam!

Po przeczytaniu czuję się po raz kolejny oszukany przez wydawcę. Niestety moje ulubione Wydawnictwo Czarne przyłożyło do tego obie ręce (jeśli wydawnictwo miałoby oczywiście ręce). Pomysł na reportaż ciekawy, dlatego mnie zainteresował. Wywiady z członkiniami sekty Mansona i to nie byle kim – morderczyniami biorącymi czynny udział w brutalnych zbrodniach roku 1969, po...

Mało jest w treści zgłębienia tematu a więcej bezsensownych wstawek autorki o jej życiu osobistym....nie polecam

Mało jest w treści zgłębienia tematu a więcej bezsensownych wstawek autorki o jej życiu osobistym....nie polecam

Reportaż czytało się szybko i z wielkim zaciekawieniem, ale - nie jest to stricte opowieść o kobietach z sekty Mansona. Czasami miałam wrażenie, że to sławetne morderstwo było tylko tłem dla osobistych wynurzeń autorki na temat jej ewidentnie nieprzepracowanego żydowskiego pochodzenia i innych przeżyć.
Dużo też było o Milgramie i Zimbardo - eksperymenty przeze mnie zbadane wzdłuż i wszerz swego czasu, więc niczego nowego się nie dowiedziałam. Niemniej asumpt niezły, aby bliżej się przyjrzeć tej sprawie. 12 lat temu obejrzałam film Helter Skelter, ale z zaciekawieniem przeczytam coś jeszcze o tej sekcie.

Reportaż czytało się szybko i z wielkim zaciekawieniem, ale - nie jest to stricte opowieść o kobietach z sekty Mansona. Czasami miałam wrażenie, że to sławetne morderstwo było tylko tłem dla osobistych wynurzeń autorki na temat jej ewidentnie nieprzepracowanego żydowskiego pochodzenia i innych przeżyć.
Dużo też było o Milgramie i Zimbardo - eksperymenty przeze mnie zbadane...

Kompletne rozczarowanie! Miałam nadzieję na ciekawy reportaż o znanej wszystkim, głośnej sprawie Tate-LaBianca, tym ciekawszy, że miał traktować o kobietach Mansona, a nie samym Mansonie, o którym powiedziano i napisano już tak wiele. Autorka ponad 20 lat spotykała się z dwiema głównymi sprawczyniami - Pat i Leslie i przeprowadziła z nimi szereg rozmów, wydaje się więc, że mogła opowiedzieć nam naprawdę fascynującą historię, tymczasem dostajemy wspominki z jej lat młodości - absurdalną opowieść o jej licealnym chłopaku, która niejako ma ukazywać, że w określonych warunkach każda kobieta jest w stanie podporządkować się ukochanemu mężczyźnie. Dużo tutaj randomowych teorii psychologicznych, wybieranych wg dziwnego klucza, ale jako zupełnie niepoważne odbieram te wszystko usilne analogie zbrodnii Masona do ISIS, hitlerowskich Niemiec, Rwandy i czego tam jeszcze. Absolutnie nieporozumienie i zmarnowany temat.

Kompletne rozczarowanie! Miałam nadzieję na ciekawy reportaż o znanej wszystkim, głośnej sprawie Tate-LaBianca, tym ciekawszy, że miał traktować o kobietach Mansona, a nie samym Mansonie, o którym powiedziano i napisano już tak wiele. Autorka ponad 20 lat spotykała się z dwiema głównymi sprawczyniami - Pat i Leslie i przeprowadziła z nimi szereg rozmów, wydaje się więc, że...

Niełatwo mi oceniać tą książkę. Gdyby to była praca szkolno-akademicka zostałaby pewnie z góry zdyskwalifikowana ze względu na rozmijanie się z głównym tematem. Autorka bowiem wykorzystuje wątek Leslie i Pat z "Rodziny", aby opowiedzieć swoją własną historię. Nie mogę jej do końca za to winić, gdyż daje się wyczuć jak ważne jest to dla samej autorki. Żal mam chyba bardziej do jej redaktora, który nie zwrócił jej uwagę na to, aby wątek autobiograficzny nie przysłonił głównego tematu.
W zasadzie to jest główny problem tej pozycji, gdyż rozmowy z Leslie i Pat przewijają się przez całość książki, jednak są one przykryte nieinteresującymi (przynajmniej dla mnie) wspomnieniami autorki. Użyty język jest prosty, jednak niektóre rzeczy są powtarzane po trzykroć przez co odnosi się wrażenie, że czytelnik nie jest traktowany do końca poważnie. Cóż, bywają i takie książki, ale dzięki nim można bardziej docenić kolejne.

Niełatwo mi oceniać tą książkę. Gdyby to była praca szkolno-akademicka zostałaby pewnie z góry zdyskwalifikowana ze względu na rozmijanie się z głównym tematem. Autorka bowiem wykorzystuje wątek Leslie i Pat z "Rodziny", aby opowiedzieć swoją własną historię. Nie mogę jej do końca za to winić, gdyż daje się wyczuć jak ważne jest to dla samej autorki. Żal mam chyba bardziej...

Książka o kobietach Mansona nie jest.. o kobietach Mansona. Stanowią one jedynie tło dla autorki do rozwodzenia się nad swoim (ćwierć)żydowskim pochodzeniem, bratem w więzieniu i swoim dzieciństwem/wspomnieniami. Całość zakropiona jest urywkami informacji o innych kobietach, które popełniły ciężkie zbrodnie. Autorka nawiązuje również do badań z zakresu psychologii, które mają potwierdzać jej opinię na temat Leslie van Houten i Pat Krenwinkel. Dodatek stanowią wzmianki o rozmowach z bohaterkami książki, niekiedy ich bliskimi.
W zasadzie trudno określić o czym faktycznie jest ta książka. Nie dowiedziałam się z niej kompletnie nic. Ani dogłębnej analizy psychologicznej, ani rozbudowanych wywiadów, ani porządnego opisu historii tych kobiet. Jedynie prywatne wycieczki i przemyślenia autorki.

Książka o kobietach Mansona nie jest.. o kobietach Mansona. Stanowią one jedynie tło dla autorki do rozwodzenia się nad swoim (ćwierć)żydowskim pochodzeniem, bratem w więzieniu i swoim dzieciństwem/wspomnieniami. Całość zakropiona jest urywkami informacji o innych kobietach, które popełniły ciężkie zbrodnie. Autorka nawiązuje również do badań z zakresu psychologii, które...