Nie mogłam się oderwać od tej książki. Poruszające historie. Część z nich już znałam z nagrań z Archiwum Historii Mówionej Muzeum Powstania Warszawskiego, które również polecam. Obowiązkowa pozycja dla osób, które interesują się tą tematyką.

Nie mogłam się oderwać od tej książki. Poruszające historie. Część z nich już znałam z nagrań z Archiwum Historii Mówionej Muzeum Powstania Warszawskiego, które również polecam. Obowiązkowa pozycja dla osób, które interesują się tą tematyką.

Powstanie warszawskie wywołuje dość skrane emocje wśród ludzi: jedni biorą udział w obchodach wydarzenia, drudzy je potępiają i uważają za bezsensowne.

"Powstańcy" to historia ludzi, którzy brali udział we wspomnianym powstaniu i byli gotowi oddać życie za ojczyznę. W swoich historiach nie tylko opisują wydarzenia, ale wyjaśniają istotę powstania. Wspominają o swoich emocjach, choć nie każdemu łatwo o nich mówić. To opowieści ostatnich świadków historii jakże ważnej dla naszego kraju.

Smuci jednak gdy sami przyznają, że pamięta się o nich tylko 1 sierpnia. Poza tą datą czują się w jakiś sposób pominięci, choć nie mają postawy roszczeniowej i wiecie co? Wcale się im nie dziwię, zresztą Filip Chajzer niejednokrotnie zwracał na to uwagę w swoich wypowiedziach i materiałach.

Każda historia kończy się przesłaniem do dzisiejszej społeczności, głównie młodzieży. Choć padają różne słowa, w jednym każdy z powstańców jest zgodny: by nigdy więcej taka rzeź nie miała już miejsca...

Książka może pewne rzeczy uświadomić, ale przede wszystkim trudno nie zgodzić się ze stwierdzeniem, że to nie nam oceniać powstanie; nie żyliśmy w tamtych czasach, jesteśmy wychowywani inaczej, znaczna część z nas nie doświadczyła tego typu zniewolenia, a już na pewno nie takiego patriotyzmu. No właśnie: czym on jest dziś? Okazuje się, że to nie tylko wywieszanie flagi, obchodzenie świąt państwowych, czy śpiewanie hymnu, ale o tym doczytacie sami.

Cześć i chwała bohaterom!

Powstanie warszawskie wywołuje dość skrane emocje wśród ludzi: jedni biorą udział w obchodach wydarzenia, drudzy je potępiają i uważają za bezsensowne.

"Powstańcy" to historia ludzi, którzy brali udział we wspomnianym powstaniu i byli gotowi oddać życie za ojczyznę. W swoich historiach nie tylko opisują wydarzenia, ale wyjaśniają istotę powstania. Wspominają o swoich...

Wspomnienia napisane nieskomplikowanym językiem, zaopatrzone dodatkowymi komentarzami autorki, które uzupełniają informacje. Książka dla każdego i lektura obowiązkowa.

Wspomnienia napisane nieskomplikowanym językiem, zaopatrzone dodatkowymi komentarzami autorki, które uzupełniają informacje. Książka dla każdego i lektura obowiązkowa.

Świetna książka. Zawiera wspomnienia powstańców. Lektura obowiązkowa dla wszystkich dowódców, który marzy się powstanie w mieście bez należytego oszacowania sytuacji militarno-politycznej.

Świetna książka. Zawiera wspomnienia powstańców. Lektura obowiązkowa dla wszystkich dowódców, który marzy się powstanie w mieście bez należytego oszacowania sytuacji militarno-politycznej.

78 lat temu, dnia 1.08.1944 roku o godz. 17 doszło do wybuchu Powstania Warszawskiego. Walki trwały 63 dni. 63 dni heroicznej walki, w której brali udział bardzo młodzi ludzie.
Przy okazji tego ważnego wydarzenia chciałabym napisać kilka słów o książce 'Powstańcy'. A mianowicie jest to zbiór 9 opowieści ludzi, którzy brali udział w Powstaniu Warszawskim. Są wśród nich dowódcy, łączniczki, sanitariuszki oraz osoby biorące czynny udział w walkach. Każdy z nich opowiada o tych wydarzeniach ze swojej perspektywy, lecz wszystkie opowieści mają wspólny mianownik. Częścią wspólną jest to, że wszyscy czekali na wybuch powstania, czuli ogromne emocje i podekscytowanie. Mieli również nadzieję na zwycięstwo z okupantem, stanęli do walki o wolność (każdy w swoich wspomnieniach mówi o tym, że wolność nie jest dana raz na zawsze) dla siebie i przyszłych pokoleń. Te wspomnienia łączy także mowa o ideałach jakie miała ówczesna młodzież, gdyż byli gotowi oddać własne życie za ojczyznę. Na końcu każdej opowieści jest przesłanie od powstańców dla naszego pokolenia. Te przesłania, które kierują do nas są bardzo uniwersalne i sprawdzą się w każdych czasach i dla każdego. Polecam. Czytajcie.

78 lat temu, dnia 1.08.1944 roku o godz. 17 doszło do wybuchu Powstania Warszawskiego. Walki trwały 63 dni. 63 dni heroicznej walki, w której brali udział bardzo młodzi ludzie.
Przy okazji tego ważnego wydarzenia chciałabym napisać kilka słów o książce 'Powstańcy'. A mianowicie jest to zbiór 9 opowieści ludzi, którzy brali udział w Powstaniu Warszawskim. Są wśród nich...

Od jakiegoś czasu zaczęłam czytać książki o tematyce powstania warszawskiego. I teraz też tak się stało. Tym razem sięgnęłam po książkę autorstwa Magdy Łucyan pod tytułem „Powstańcy”. Tak jak w poprzedniej pozycji wyżej wymienionej autorki teraz też swoje przeżycia opowiadało kilka osób, które brały udział w powstaniu warszawskim. Tych paru obywateli przedstawiło swoje losy przed, w trakcie i po powstaniu. Ale co zawsze łączyło te historie to było to, żebyśmy my młode pokolenie nie musiało przeżywać wybuchu wojny jak oni. Jednakże najważniejszym przesłaniem jest to, żebyśmy uświadomili sobie, że wolność Polski nie jest zdobyta na zawsze. Nikt nie jest wstanie przewidzieć co stanie się za dzień, dwa czy nawet za rok. Spójrzmy na obecną sytuację na Ukrainie. Nic nie wskazywało, że Rosja zaatakuję. A walki trwają do dnia dzisiejszego. A najgorsze w tym wszystkim jest to, że nikt nie jest wstanie przewidzieć kiedy to się skończy. Ale wracając do meritum. Każdy człowiek nie ważne czy jest Polkiem, Ukraińcem czy innej narodowości powinniśmy zrozumieć, że wolność jest czymś przemijającym. Ale najważniejsze jest to, żeby pomagać sobie nie patrząc na wyznawaną religię czy kolor skóry. Jak mamy możliwość niesienia pomocy to po prostu róbmy to. Bezinteresownie bo nie wiadomo kiedy to my będziemy potrzebować pomocy.
Po przeczytaniu książki Magdy Łucyan nie jestem wstanie wyobrazić sobie co ci ludzie musieli przeżyć w tracie powstania. Chociaż wiadomo na lekcjach historii było to omawiane, ale przeczytać słowa, które były wypowiedziane przez osoby, które to przeżyły bardzo mną wstrząsnęły. Polecam przeczytać ją każdemu. I nie zwracajcie na to ile macie lat. Po prostu trzeba się z tym samemu zapoznać. I spróbować wczuć się w to co musieli przeżyć powstańcy.

Od jakiegoś czasu zaczęłam czytać książki o tematyce powstania warszawskiego. I teraz też tak się stało. Tym razem sięgnęłam po książkę autorstwa Magdy Łucyan pod tytułem „Powstańcy”. Tak jak w poprzedniej pozycji wyżej wymienionej autorki teraz też swoje przeżycia opowiadało kilka osób, które brały udział w powstaniu warszawskim. Tych paru obywateli przedstawiło swoje losy...

Czułam się, jakbym z nimi rozmawiała.

Czułam się, jakbym z nimi rozmawiała.

"Ich oczy mówią wszystko. Z jednej strony widać w nich wiek, mądrość i doświadczenie. W końcu są to oczy staruszków, którzy widzieli rzeczy w dzisiejszych czasach- na całe szczęście- trudne do wyobrażenia. Z drugiej strony jednak widać w nich iskrę młodości, tę samą, którą mieli siedemdziesiąt pięć lat temu, gdy żegnali swoich rodziców i wybiegali na ulicę pełni wiary w to, że wywalczą wolność".

Ci staruszkowie, w czasie Powstania Warszawskiego jeszcze dzieci, są bohaterami książki Magdy Łucyan "Powstańcy. Ostatni świadkowie walczącej Warszawy". Autorka pyta ich nie tylko o powstanie, ale także o przesłanie do młodych, o to, co chcieliby przekazać młodemu pokoleniu. Padają bardzo mądre słowa: by być uczciwym, empatycznym, spełniać swoje marzenia, kochać ojczyznę. Wszyscy zgodnie powtarzają, by nigdy nie wróciły czasy okupacji, a jednocześnie nieśmiało proszą o pamięć. Wspomnienia są ciągle w nich żywe, a najbardziej chwytające za serce jest to, że nie postrzegają siebie jako bohaterów. Po prostu spełniali swój obowiązek, poszli walczyć, bo tak nakazywało im ukształtowane przez rodziców i szkołę sumienie.

Uważam, że takie książki jak ta, czy też inne z serii "Prawdziwe historie" powinny być obowiązkowymi na lekcjach historii. Dzieciom i młodzieży łatwiej byłoby zapamiętać pewne fakty, gdyby poznali rzeczywiste postaci, relację wydarzeń od naocznych świadków pełną prawdziwych emocji, a nie tylko suche, podręcznikowe wiadomości.

"Ich oczy mówią wszystko. Z jednej strony widać w nich wiek, mądrość i doświadczenie. W końcu są to oczy staruszków, którzy widzieli rzeczy w dzisiejszych czasach- na całe szczęście- trudne do wyobrażenia. Z drugiej strony jednak widać w nich iskrę młodości, tę samą, którą mieli siedemdziesiąt pięć lat temu, gdy żegnali swoich rodziców i wybiegali na ulicę pełni wiary w to,...

Magda Łucyan "Powstańcy" Ostatni świadkowie walczącej Warszawy, cykl Prawdziwe historie,

"Powstańcy" czy też później wydane "Dzieci getta" stanowią zapisy rozmów, które prowadziła autorka z osobami uczestniczącymi w Powstaniu Warszawskim, a także z tymi, które w czasie II wojny światowej przeżyły getto.

W przypadku "Powstańców" mamy do czynienia z dziewiątką rozmówców, w trakcie powstania książki osobami już po dziewięćdziesiątce, które zechciały opowiedzieć o swoim uczestnictwie w powstańczych walkach, stosunku, jaki mają do powstania po latach, o swoich motywacjach do sięgnięcia za broń. Mówią często o rzeczach smutnych, ale wspominają również małe radości. Każda z rozmów kończy się przesłaniem osoby doświadczonej, uczestnika lub uczestniczki walk, do ludzi młodych, którzy całe życie mają dopiero przed sobą.

Oddajmy im zatem głos.

"Jak nas już nie będzie, pamiętajcie o nas" prosi Hanna Stadnik ps. "Hanka".

"Wolność nie jest Dana raz na zawsze i trzeba o tym pamiętać" przypomina Edmund Baranowski ps. "Jur".

Natomiast Wanda Traczyk-Stawska ps. "Pączek" o bohaterstwie mówi w sposób następujący: "Bardzo zawstydza mnie, gdy ktoś nazywa mnie bohaterką. Z mojej perspektywy nią nie byłam. Miałam broń i mogłam się bronić. To ja decydowałam, czy będę żyć czy polegnę. (...) A one... One czyli sanitariuszki i łączniki, były bezbronne. To one są bohaterkami, bo ich służba była najtrudniejsza. "

Pamiętajmy!

Magda Łucyan "Powstańcy" Ostatni świadkowie walczącej Warszawy, cykl Prawdziwe historie,

"Powstańcy" czy też później wydane "Dzieci getta" stanowią zapisy rozmów, które prowadziła autorka z osobami uczestniczącymi w Powstaniu Warszawskim, a także z tymi, które w czasie II wojny światowej przeżyły getto.

W przypadku "Powstańców" mamy do czynienia z dziewiątką rozmówców, w...

Naprawdę dobry reportaż o powstańcach. Tekst wzbogacony jest o zdjęcia, skany dokumentów, itd., co jeszcze bardziej przybliża sylwetki poszczególnych bohaterów tej książki. Niesamowite, że ci ludzie tyle przeżyli a ich rady skierowane na końcu każdego rozdziału są tak współczesne, tak ludzkie, tak życiowe. Wiele razy zakręciła mi się łza w oku podczas czytania ich historii. Myślę, że warto sięgnąć po ten tytuł!

Naprawdę dobry reportaż o powstańcach. Tekst wzbogacony jest o zdjęcia, skany dokumentów, itd., co jeszcze bardziej przybliża sylwetki poszczególnych bohaterów tej książki. Niesamowite, że ci ludzie tyle przeżyli a ich rady skierowane na końcu każdego rozdziału są tak współczesne, tak ludzkie, tak życiowe. Wiele razy zakręciła mi się łza w oku podczas czytania ich historii....