Fajny i pouczający wywiad - rzeka, należy jednak pamiętać, że odbył się jakoś w 2017 - 2018 roku i nie wszystkie kwestie są w pełni aktualne.

Fajny i pouczający wywiad - rzeka, należy jednak pamiętać, że odbył się jakoś w 2017 - 2018 roku i nie wszystkie kwestie są w pełni aktualne.

Książka jest serią wywiadów z człowiekiem, który od lat zajmuje się zawodowo pracą w polskim sektorze kosmicznym. Książka zaczyna się od wkładu pierwszych wizjonerów podboju kosmosu, takich jak Konstantyn Ciołkowski. Później opisuje on budowę pierwszych rakiet przez nazistów. Po tym przechodzi ona przez początki programów kosmicznych w USA i ZSRR, kolejne kroki milowe na drodze podboju kosmosu aż do czasów współczesnych.

W dalszej części książki jest kilka rozdziałów poświęconych temu, co robi się obecnie oraz o planach na najbliższe dekady. Z tego powodu, duża część tej książki jest poświęcona tematyce komercjalizacji podboju kosmosu, Księżyca, Marsa, kolonizacji innych ciał niebieskich oraz rozbudowie infrastruktury kosmicznej. Ostatnie kilka rozdziałów jest w większym stopniu teoretyzowaniem na temat tego, co ludzie mogą robić w dalszej przyszłości w tematyce podboju kosmosu. Z tego też powodu jest w tej części dużo nawiązań do klasyki fantastyki naukowej.

Samą książkę czyta się dość lekko i szybko przechodzi się przez kolejne rozdziały. Pozycja nie wymaga obeznania w tematyce astronautyki czy fizyki, ponieważ dotyka ona te tematy mocno popularnonaukowym stylu. Można z niej wynieść trochę informacji historycznych oraz dowiedzieć się, co obecnie się robi i jakie są najpoważniejsze wyzwania stojące przed astronautami. Jest też trochę informacji na temat polskich naukowców i inżynierów, którzy angażowali się w najważniejsze misje kosmiczne.

Książka jest w sam raz dla laika. Osoba bardziej obeznana w temacie pewnie też dowie się trochę nowych rzeczy. Z książki płynie też duży optymizm dotyczący ludzkości i tempa podboju kosmosu. Przykładem tego mogą być zapowiedzi misji, które według książki z 2019 roku miały się już odbyć, a w rzeczywistości jeszcze się nie odbyły. Mimo to jest to pozycja wartościowa na polskim rynku. Niestety w Polsce zainteresowanie tematem podboju kosmosu oraz rozwoju nowych technologii nie jest wysokie. Z tego powodu nie ma też dużego finansowania, co skłania zdolnych ludzi do wyjazdu za granicę, gdzie jest większe zainteresowanie i finansowanie. Później tworzone przez polaków technologie i produkty wspierają rozwój gospodarczy innych państw. Polskie firmy prywatne i instytucje naukowe mają możliwości działać zarówno w ramach ESA (Europejska Agencja Kosmiczna) jak i choćby w ramach programu Artemis z NASA. W przypadku ESA ponad 90% składki wraca do kraju płacącego składkę w formie kontraktów na realizację projektów inżynieryjnych i naukowych. Zabrakło tych informacji w książce, ale warto o tym wiedzieć (dane z roku 2021): składka Polski do ESA: 179mln zł (licząc po kursie euro 4.60),co stanowi 0.0156% wydatków państwa (1145 mld zł),0,0068% PKB Polski (2624 mld zł). Czyli tyle ile ok 1.5 dniowy koszt programu 500+ (41 mld zł rocznie). Dodatkowo, o ile na początku było trochę mowy o korzyściach płynących z podboju kosmosu, to według mnie ten temat został potraktowany bardzo pobieżnie, bo takich korzyści jest więcej.

Książka jest serią wywiadów z człowiekiem, który od lat zajmuje się zawodowo pracą w polskim sektorze kosmicznym. Książka zaczyna się od wkładu pierwszych wizjonerów podboju kosmosu, takich jak Konstantyn Ciołkowski. Później opisuje on budowę pierwszych rakiet przez nazistów. Po tym przechodzi ona przez początki programów kosmicznych w USA i ZSRR, kolejne kroki milowe na...

Pierwsza połowa książki rewelacyjna - tematy historyczne i teraźniejsze dot. kosmosu. Natomiast druga połowa to już bardziej spekulacje na temat przyszłości, oczywiście tej związanej z kosmosem. Ta druga część w moim odczuciu jest już trochę gorsza, co nie oznacza, że zła. Dla osób, które siedzą już w temacie - nie będzie raczej czymś nowym. Tym niemniej - zarówno dla "wyjadaczy" tematu jak i początkujących - pozycję mogę polecić. Schemat książki - pytanie - odpowiedź - jest specyficzny, ale się sprawdza.

Pierwsza połowa książki rewelacyjna - tematy historyczne i teraźniejsze dot. kosmosu. Natomiast druga połowa to już bardziej spekulacje na temat przyszłości, oczywiście tej związanej z kosmosem. Ta druga część w moim odczuciu jest już trochę gorsza, co nie oznacza, że zła. Dla osób, które siedzą już w temacie - nie będzie raczej czymś nowym. Tym niemniej - zarówno dla...

Książka w przyjemny sposób streszcza ostatnie bogate w podboje kosmosu półwiecze, a kolejno przenosi nas na nieznane lądy oparte na planach, marzeniach, już trwających badaniach oraz być może konieczności zmiany miejsca naszego zamieszkania przez naszych potomków. Ile nauczyła nas przeszłość, a jaki bezmiar wiedzy potrzebujemy w najbliższej przyszłości? Nad jakimi pomysłami pracują najtęższe umysły związane z kosmosem już dziś schowani w laboratoriach? Do takiego świata zapraszają autorzy, których świadkami rozmowy możemy być czytając tę pozycję. Polecam :)

Książka w przyjemny sposób streszcza ostatnie bogate w podboje kosmosu półwiecze, a kolejno przenosi nas na nieznane lądy oparte na planach, marzeniach, już trwających badaniach oraz być może konieczności zmiany miejsca naszego zamieszkania przez naszych potomków. Ile nauczyła nas przeszłość, a jaki bezmiar wiedzy potrzebujemy w najbliższej przyszłości? Nad jakimi pomysłami...

Pierwsze rozdziały będące historycznym wprowadzeniem do tematu podróży kosmicznych niezbyt wciągające, dalej jednak książka robi się coraz ciekawsza. To prawdzie kompendium wiedzy o aktywności człowieka w kosmosie, które warto posiadać w swojej biblioteczce.

Pierwsze rozdziały będące historycznym wprowadzeniem do tematu podróży kosmicznych niezbyt wciągające, dalej jednak książka robi się coraz ciekawsza. To prawdzie kompendium wiedzy o aktywności człowieka w kosmosie, które warto posiadać w swojej biblioteczce.

Autor naukowiec, znawca tematu, ona świetnie przygotowana merytorycznie dziennikarka. Musiało być dobrze. Czasami tylko uśmiech budziło naiwne pytanie dziennikarki. Przecież ona zna odpowiedź! Chce tylko żeby ktoś taki jaki ja, laik, usłyszał odpowiedź na to pytanie z ust fachowca. 😊 Wahadłowiec, prom kosmiczny, satelity, meteorologia, komunikacja, prognozy pogody, stabilność mostów, dane satelitarne, kosmiczne oko, lokalizacyjny system Galileo Unii Europejskiej a GPS Stanów Zjednoczonych, analog stacji kosmicznej i habitaty. Wiem więcej. Człowiek się stale uczy. 😀 Ze względów religijnych, kosmicznych kolonii nie zbudują katolicy, bo do tworzenia życia, jego podtrzymywania, wykorzystywana jest technologia i maszyny. Program Interkosmos, program badania kosmosu z orbity w latach 70-tych i loty załogowe w ramach tegoż. Hermaszewski na Salut6 , 27 czerwca 1978 roku ( ta stacja kosmiczna funkcjonowała przez pięć lat ) w locie na księżyc. Pojazdem odwożącym był Sojuz 30. Nowa Encyklopedia Powszechna PWN, 6 tomów, z 1997 roku , pod redakcją Barbary Petrozolin-Skowrońskiej, nazwiska „Hermaszewski” nie uwzględnia…… A jednak największe wrażenie zrobiło na mnie to co tu i teraz – usługi satelitarne, darmowy rozwój aplikacji i turystyka kosmiczna. Polecam bardzo.

Autor naukowiec, znawca tematu, ona świetnie przygotowana merytorycznie dziennikarka. Musiało być dobrze. Czasami tylko uśmiech budziło naiwne pytanie dziennikarki. Przecież ona zna odpowiedź! Chce tylko żeby ktoś taki jaki ja, laik, usłyszał odpowiedź na to pytanie z ust fachowca. 😊 Wahadłowiec, prom kosmiczny, satelity, meteorologia, komunikacja, prognozy pogody,...

Dobra pozycja dla osób, które chciałyby dowiedzieć się czegoś o historii podboju kosmosu, jak i o dalszych planach w tym kierunku. Podstawowa lekcja dziejów kosmonautyki w pigułce.

Dobra pozycja dla osób, które chciałyby dowiedzieć się czegoś o historii podboju kosmosu, jak i o dalszych planach w tym kierunku. Podstawowa lekcja dziejów kosmonautyki w pigułce.

Elegancja w temacie podstaw nauki o historii teorii kosmicznych. Trochę historii, trochę fantastyki.
Polecam!

Elegancja w temacie podstaw nauki o historii teorii kosmicznych. Trochę historii, trochę fantastyki.
Polecam!

Skończywszy lekturę, jestem w stanie podzielić tę książkę na dwie części. Pierwsza to całkiem zgrabna pigułka historii podboju kosmosu. Rozmówcy prowadzą nas przez kamienie milowe kosmonautyki, zaczynając od początku XX wieku, stosując lekką, momentami humorystyczną narrację. Za tę część dałbym mocne 7.

Potem jednak tematyka skręca w kierunku gdybań nad dalszymi postępami ludzkości - głównie w temacie dalszej eksploracji układu słonecznego, ale również zahacza o kwestię stanu środowiska naszej planety. I tu niestety pan Brona wykazuje naiwny, wręcz dziecięcy optymizm, który mnmie osobiście zniechęcił do lektury.

Po pierwsze, w kwestii dalszego sensu eksploracji kosmosu widać wyraźnie od lat 70-tych, że era idealistycznych wyczynów dla czystego prestiżu przeminęła i teraz liczy się tylko wizja szybkiego i pewnego zysku. A takiej perspektywy na kosmicznym horyzoncie nie widać, może poza lotami tyrustycznymi dla garstki znudzonych miliarderów, tudzież satelitami do wyświetlania reklam na niebie.

Po drugie, w tematach kryzysu środowiska ziemskiego autor wykazuje zadziwiającą ignorancję wobec podstaw fizyki. Przykładowo - kwestia wykorzystania dwutlenku węgla jako surowca na paliwa lub tworzywa. OK, jest to możliwe, ale CO2 to związek węgla o najniższym stanie energetycznym, co oznacza, że zamienienie go w inny związek wymagać będzie zawsze energii i to większej, niż uzyskaliśmy emitując ten gaz. Czyli innymi słowy, żeby zrobić coś z CO2 wyemitowanym przez jedną elektrownię, musielibyśmy postawić drugą elektrownię dedykowaną tylko temu zadaniu... Podobnie powierzchownie traktuje temat likwidacji plastikowych odpadów. Cudowne bakterie, któe są w stanie rozłożyć PET w prostsze związki chemiczne: OK, są takie, ale znów brakuje informacji, że głównymi związkami chemicznymi tego procesu będą gazy cieplarniane - bakterie przecież zawsze wydzielają albo CO2, albo metan.

Za te niepełne, bezzasadnie optymistyczne dywagacje mogę dać najwyżej 4, a sumarycznie całość podciągam do słabego 6.

Skończywszy lekturę, jestem w stanie podzielić tę książkę na dwie części. Pierwsza to całkiem zgrabna pigułka historii podboju kosmosu. Rozmówcy prowadzą nas przez kamienie milowe kosmonautyki, zaczynając od początku XX wieku, stosując lekką, momentami humorystyczną narrację. Za tę część dałbym mocne 7.

Potem jednak tematyka skręca w kierunku gdybań nad dalszymi postępami...

Ksiazke dobrze sie czyta, duzo ciekawostek. Jak dla mnie to za duzo w ksiazce tekstow troche uszczypliwych do Pani Eweliny, ktora prowadzi wywiad, a ktora jest obeznana w temacie, teksty typu: "A juz prawie w ciebie zwatplilem" lub "wystarczy zebys pomyslala" itd. Teksty jak dla mnie troche degradujace jej wiedze a bez tego mozna bylo sie obejsc. Ale moze Pan Brona chcial podkreslic swoj wyzszy stopien wtajemniczenia w tym temacie. Tylko po co...?

Ksiazke dobrze sie czyta, duzo ciekawostek. Jak dla mnie to za duzo w ksiazce tekstow troche uszczypliwych do Pani Eweliny, ktora prowadzi wywiad, a ktora jest obeznana w temacie, teksty typu: "A juz prawie w ciebie zwatplilem" lub "wystarczy zebys pomyslala" itd. Teksty jak dla mnie troche degradujace jej wiedze a bez tego mozna bylo sie obejsc. Ale moze Pan Brona chcial...