Ciekawa, polecam...

Ciekawa, polecam...

Na początku sobie pomyślałam, że to jest uroczo chaotyczne, jak praca weterynarza, ale z czasem stwierdziłam, że w tym nie ma nic uroczego, tylko jest niekontrolowany chaos. Słuchałam jej cztery lata po premierze i już mam wrażenie, że sporo rzeczy jest przestarzałych. Dla kogoś, kto ma zwierzę, liznął temat i ma chociaż podstawową wiedzę - rzadko jest zabawna, częściej żenująca i miałam wrażenie, że żarty trochę na siłę.

Osobiście wolałabym kilka konkretnych przypadków, trochę ciekawostek - zwłaszcza ciekawostek! i fajnie przemyconej wiedzy. Dostałam mnóstwo historyjek, kilka anegdot o kupie i zastanawiałam się, czy autor czasem nie pomylił grupy docelowej, bo to sprawia wrażenie bajki na dobranoc dla dzieci, a nie lektury dla dorosłego człowieka. Generalnie zawód straszny i za dwa dni zapomnę pewnie o jej istnieniu.

Na początku sobie pomyślałam, że to jest uroczo chaotyczne, jak praca weterynarza, ale z czasem stwierdziłam, że w tym nie ma nic uroczego, tylko jest niekontrolowany chaos. Słuchałam jej cztery lata po premierze i już mam wrażenie, że sporo rzeczy jest przestarzałych. Dla kogoś, kto ma zwierzę, liznął temat i ma chociaż podstawową wiedzę - rzadko jest zabawna, częściej...

Przyjemnie spędzony czas.
Książka dobrze oddaje opisywane relacje z właścicielami zwierząt, codzienne sytuacje w przychodni weterynaryjnej.
Nie odkrywa wszystkich niuansów pracy lekarza weterynarii ale przybliża czytelnika do naszego codziennego rytmu dnia. Chociaż ja osobiście nie zapamiętuje nazwiska właściciela + imienia zwierzaka. Znacznie częściej pamiętam imię samego zwierzaka 😉

Przyjemnie spędzony czas.
Książka dobrze oddaje opisywane relacje z właścicielami zwierząt, codzienne sytuacje w przychodni weterynaryjnej.
Nie odkrywa wszystkich niuansów pracy lekarza weterynarii ale przybliża czytelnika do naszego codziennego rytmu dnia. Chociaż ja osobiście nie zapamiętuje nazwiska właściciela + imienia zwierzaka. Znacznie częściej pamiętam imię...

Autor zatytułował swoją książkę „Weterynarz z przypadku” z powodu swojej historii i tego jak w ogóle został weterynarzem. Po przeczytaniu jego twórczości śmiem twierdzić, że pisarzem jest również z przypadku i niestety bardzo da się to odczuć.

Nie to, że coś, nie uważam, że trzeba napisać 3 doktoraty żeby móc wydać książkę, ale dla porównania książka napisana przez naszą rodzimą Panią weterynarz - Magdalenę Firlej-Oliwę, to takie porównanie laurki bąbla z przedszkola do rysunku studenta ASP.

Po tytule spodziewałam się spotkać w treści historię weterynarza, który może i przypadkiem, ale jednak został tym weterynarzem i opowiada nam o swojej drodze do tego, o blaskach i cieniach tego zawodu, o historiach, które przydarzyły mu się w trakcie kariery zawodowej.

Zamiast tego mamy okropny bełkot o niczym. Przez całą książkę odnosiłam wrażenie, że wielkość książki jest odwrotnie proporcjonalna do ego Pana Philipa Schotta.

Z książki najbardziej zapadły mi w pamięć dwie historie. Pierwsza - weterynarze to wiadomo, z opiekunem się nie dogadają, bo oni o wydalaniu, a opiekunowie o sraniu (dosłownie mamy taką anegdotę).

Druga dotyczy starszej Pani, która miała reaktywnego owczarka i nie chciała zastosować do niego metod awersyjnych proponowanych przez dr. Schotta, co wydawało mu się szalone. No faktycznie.

Jeśli szukacie w tej publikacji smaczków z gabinetu, jakiejś treści merytorycznej (autor - weterynarz tłumaczy nam, że kastruje się samców, a sterylizuje suki - bez komentarza) lub po prostu czegoś lekkiego na poprawę humoru, to absolutnie nie szukajcie tego w tej książce. Będziecie jak ten zdezorientowany John Travolta z mema. Za to znajdziecie tam vibe z „Drogi pamiętniczku”, być może ważny dla samego autora, ale po co był wydawany? Nie wiem.

Autor zatytułował swoją książkę „Weterynarz z przypadku” z powodu swojej historii i tego jak w ogóle został weterynarzem. Po przeczytaniu jego twórczości śmiem twierdzić, że pisarzem jest również z przypadku i niestety bardzo da się to odczuć.

Nie to, że coś, nie uważam, że trzeba napisać 3 doktoraty żeby móc wydać książkę, ale dla porównania książka napisana przez naszą...

Odleżała się u mnie na półce ta książka chyba z 3 lata, ale po lekturze sama nie wiem czemu nie mogłam się za nią zabrać.
Autor w przystępny i ciekawy sposób, pokazuje pracę weterynarza od kuchni. Pozwala nieco lepiej zrozumieć weterynarza jako człowieka, a także zawiera garść naprawdę podstawowych informacji na temat najczęstszych schorzeń z jakimi borykają się lekarze weterynarii i jak sobie z nimi poradzić, niekoniecznie jadąc do przychodni. A jeżeli już się zdecydujemy na wizytę, to jak się do niej przygotować, tak aby współpraca ta okazała się jak najbardziej owocna.
Jako studentka weterynarii, praktykująca już w przychodni, mogę zaświadczyć o prawdziwości opisywanych faktów i zachowań klientów. Książka ta pokazała mi, że w gruncie rzeczy, klienci przychodni weterynaryjnych na całym świecie są tacy sami.
Polecam każdemu kto ma zwierzaka w domu, planuje przyszłość w branży weterynaryjnej albo po prostu chce przeczytać coś lekkiego i przy okazji dowiedzieć się czegoś nowego.

Odleżała się u mnie na półce ta książka chyba z 3 lata, ale po lekturze sama nie wiem czemu nie mogłam się za nią zabrać.
Autor w przystępny i ciekawy sposób, pokazuje pracę weterynarza od kuchni. Pozwala nieco lepiej zrozumieć weterynarza jako człowieka, a także zawiera garść naprawdę podstawowych informacji na temat najczęstszych schorzeń z jakimi borykają się lekarze...

Wspaniała, pełna humoru, ale też wielu przydatnych informacji o naszych zwierzętach książka.
Autor spisał swoje myśli w krótkich rozdziałach, trochę felietonach, na absolutnie różne tematy. Znajdziemy więc tu rozdział poświęcony psim odchodom, ich kolorom i tym co powinno zaniepokoić właścicieli, jak i część o nietypowych zwierzętach, które w ciągu swojej pracy zawodowej miał okazję badać autor.
Nie ma tu bardzo fachowej wiedzy i wchodzenia w tematy głęboko, więc jeśli ktoś szuka takiej książki, powinien skierować swoją uwagę na bardziej fachowe pozycje.
Mi luźna forma i ciekawe informacje bardzo przypadły do gustu. Wiele anegdot zostanie ze mną na dłużej.

Wspaniała, pełna humoru, ale też wielu przydatnych informacji o naszych zwierzętach książka.
Autor spisał swoje myśli w krótkich rozdziałach, trochę felietonach, na absolutnie różne tematy. Znajdziemy więc tu rozdział poświęcony psim odchodom, ich kolorom i tym co powinno zaniepokoić właścicieli, jak i część o nietypowych zwierzętach, które w ciągu swojej pracy zawodowej...

Lekka, zabawna, tak, ale też życiowa, wzruszająca, pouczająca pełna zrozumienia zarówno dla opiekunów jak i dla pacjentów.

Lekka, zabawna, tak, ale też życiowa, wzruszająca, pouczająca pełna zrozumienia zarówno dla opiekunów jak i dla pacjentów.

Wszyscy weterynarze, z którymi miałam do czynienia byli bardzo miłymi ludźmi. Jestem pewna po przeczytaniu „Weterynarza z przypadku”, że Philipp Schott też jest miłym człowiekiem, bo sposób, w jaki opowiada o swojej pracy, a przede wszystkim o pacjentach (kudłatych, łaciatych, pręgowanych i skrzydlatych, tych, co skaczą i fruwają...) świadczy o dużej empatii i sympatii nie tylko do zwierząt, ale i do ich opiekunów.
Jest to książka z rodzaju tych, które ostatnio pojawiają się na rynku, a które opisują jakąś profesję z punktu widzenia kogoś, kto ją wykonuje. Sporo jest książek o różnych aspektach pracy lekarzy, pielęgniarek, prawników, psychologów itp. Tu mamy weterynarza, a właściwie współwłaściciela dużej kliniki dla zwierząt.
Autor w bardzo dowcipny sposób przedstawia zachowania właścicieli zwierząt i ich pupili, ale dzieli się także swoją wiedzą na temat opieki nad psami, kotami, czy ptakami i robi to w sposób przystępny i bardzo zrozumiały. Opowiada także o swojej drodze zawodowej i o tym, jak to się stało, że został weterynarzem (z przypadku). Niektóre historie wywołują śmiech, ale niektóre są bardzo wzruszające, bo Philipp Schott nie unika tematów trudnych: eutanazji zwierząt, czy ciężkich chorób.
Czyta się to bardzo dobrze i szybko. Fajna pozycja na wakacje, w podróż, czy po prostu dla zrelaksowania się.

Wszyscy weterynarze, z którymi miałam do czynienia byli bardzo miłymi ludźmi. Jestem pewna po przeczytaniu „Weterynarza z przypadku”, że Philipp Schott też jest miłym człowiekiem, bo sposób, w jaki opowiada o swojej pracy, a przede wszystkim o pacjentach (kudłatych, łaciatych, pręgowanych i skrzydlatych, tych, co skaczą i fruwają...) świadczy o dużej empatii i sympatii nie...

Świetna książka! Była tak świetna że chyba długo nie znajdę czegoś podobnego do czytania.

Świetna książka! Była tak świetna że chyba długo nie znajdę czegoś podobnego do czytania.

Bardzo interesująca. Pozornie o codzienności weterynarza, a tak na prawdę dużo ciekawej wiedzy dla opiekunów zwierząt. Autor dokładnie omówił najczęstsze choroby i schorzenia psów i kotów. Wiedza weterynarza dla właścicieli w pigułce. Poleciałbym każdemu kto posiada lub ma zamiar mieć psa czy też kota. Dodatkowo dużo ciekawych anegdot i niecodziennych przypadków wśród zwierząt.

Bardzo interesująca. Pozornie o codzienności weterynarza, a tak na prawdę dużo ciekawej wiedzy dla opiekunów zwierząt. Autor dokładnie omówił najczęstsze choroby i schorzenia psów i kotów. Wiedza weterynarza dla właścicieli w pigułce. Poleciałbym każdemu kto posiada lub ma zamiar mieć psa czy też kota. Dodatkowo dużo ciekawych anegdot i niecodziennych przypadków wśród zwierząt.