Mądrość wilków

Do połowy jest niesamowita!

Świetne opisy, znakomite obserwacje i rewelacyjne historie.

Od połowy to zwykły lobbing na rzecz wilków...

Ja zachęcam do przeczytania ale tylko do miejsca gdzie autorka zaczyna pisać polityczne farmazony.

Pozdrawiam
Maciej Słupsk 2021

Do połowy jest niesamowita!

Świetne opisy, znakomite obserwacje i rewelacyjne historie.

Od połowy to zwykły lobbing na rzecz wilków...

Ja zachęcam do przeczytania ale tylko do miejsca gdzie autorka zaczyna pisać polityczne farmazony.

Pozdrawiam
Maciej Słupsk 2021

Pokaż mimo to

Ksiazka momentami bardzo wciągająca, przedstawiająca życie wilków ale też życie człowieka z wilkami od podszewki. Niektóre rozdziały mniej interesujące, ogółem na pewno książkę warto przeczytać żeby zdobyć wiedzę na temat wilczych zwyczajów czy historii pojawienia się ich w parku Yellowstone. Czasem przeszkadzał sposób wyrażania myśli przez autorkę wg mnie bardziej odpowiedni w odbiorze dla dziecka niż dla dorosłego czytelnika.

Ksiazka momentami bardzo wciągająca, przedstawiająca życie wilków ale też życie człowieka z wilkami od podszewki. Niektóre rozdziały mniej interesujące, ogółem na pewno książkę warto przeczytać żeby zdobyć wiedzę na temat wilczych zwyczajów czy historii pojawienia się ich w parku Yellowstone. Czasem przeszkadzał sposób wyrażania myśli przez autorkę wg mnie bardziej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Troszkę nieścisłości, wiele uproszczeń, ale mimo wszystko warto.

Troszkę nieścisłości, wiele uproszczeń, ale mimo wszystko warto.

Pokaż mimo to

"Mądrość wilków" jest pozycją nie tylko dla wielbicieli tych zwierząt (zgodnie z zasadą, że przekonanego nie trzeba przekonywać). Polecam książkę przede wszystkim tym, którzy o wilkach i ich zwyczajach nie wiedzą nic, a wręcz mają na ich temat wyobrażenie stereotypowe. Autorka, w bardzo przystępny sposób, przedstawia życie wilków jako świetnie funkcjonującą komórkę społeczną, może czasem w zbyt wyidealizowany sposób, co jest wynikiem wielkiej miłości autorki do tych zwierząt. Opisy codziennych zachowań, relacji między wilkami należącymi do tej samej watahy skłaniają do refleksji nad kondycją człowieka, stosunkami międzyludzkimi. I nie zawsze będą to refleksje napawające optymizmem.

"Mądrość wilków" jest pozycją nie tylko dla wielbicieli tych zwierząt (zgodnie z zasadą, że przekonanego nie trzeba przekonywać). Polecam książkę przede wszystkim tym, którzy o wilkach i ich zwyczajach nie wiedzą nic, a wręcz mają na ich temat wyobrażenie stereotypowe. Autorka, w bardzo przystępny sposób, przedstawia życie wilków jako świetnie funkcjonującą komórkę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przez te feministyczne głupoty, idealizowanie wilka i usilne porównania do ludzi można jeszcze przebrnąć ale autorka sama gubi się w tym co pisze. Na 170 str pisze, iż była w Yellowstone, gdy umierała jej ulubiona wilczyca, a na 173 str dowiadujemy się, że była wtedy w Niemczech. Polecam wyrzucić przez okno.

Przez te feministyczne głupoty, idealizowanie wilka i usilne porównania do ludzi można jeszcze przebrnąć ale autorka sama gubi się w tym co pisze. Na 170 str pisze, iż była w Yellowstone, gdy umierała jej ulubiona wilczyca, a na 173 str dowiadujemy się, że była wtedy w Niemczech. Polecam wyrzucić przez okno.

Pokaż mimo to

„Umyj, uczesz psa, psem jest i psem pozostanie”
- tyczy się to również wilków. Nieważne jak bardzo chcielibyśmy jakiejś mistycznej więzi i porozumienia ponad gatunkowego, wilk to wilk. Autorka przedstawia wydarzenia, których sama była świadkiem, ale w moim odczuciu bardzo je upiększa. Inteligencja, empatia i życiowa mądrość wilków to fakt, który dostrzegamy też u ich krewniaków-psów. W książce jednak te cechy są wręcz przerysowane, wilkowi nic przypadkiem się nie udaje, on wszystko wykalkulował i dogłębnie przeanalizował. Ich relacje również są przemyślane i wiążą się ze świadomością skutków np.wychowywanie szczeniąt. Zgaduje, że autorka jest zapewne feministką co naprawdę bardzo czuć i to tym typem feminizmu, który zahacza o ustawienie mężczyzn jako gorszych i mniej wartościowych ludzi. Piękna bajeczka o karmieniu wilcząt piersią nie ma najmniejszego sensu, o potwierdzeniu w faktach nie wspominając. O wiele bardziej prawdopodobna byłaby współpraca myśliwych, która to była rolą mężczyzn. Dobrym przykładem są tu delfiny z okolic Laguny w stanie Santa Catarina w Brazylii, które współpracują z rybakami przy połowach. Wilki i ludzie mogli przyłączać się do polowania tych drugich, by potem odgonić konkurenta od zdobyczy. Z czasem jednak obu gatunkom bardziej opłacała się współpraca. Stereotyp, że kot jest bardziej żeński, a pies męski nie wzięła się znikąd, psy towarzyszyły głównie mężczyznom. Polecam zapoznać się z książką Wilki Adama Wajraka, który opisuję jak w stosunku do człowieka zachowywał się oswojony wilki. Książkę pana Wajraka polecam jako bardziej rzeczową i bardziej realną wizję zwierząt. Wilk przez lata był demonizowany i dobrze, że ktoś próbuję go odczarować, ale owa książka może zrobić więcej szkody niż pożytku. Jedni po konfrontacji opisu z książki z rzeczywistością zniechęcą się do wilków, a drudzy mogą skończyć jak Timothy Treadwell.

A i jeszcze przypomniał mi się ten fragment mający dowodzić, że kobiety i wilki łączy jakaś tam więź. Kiedy gdzieś pojawia się wilki to kobiety staja w ich obronie, a mężczyźni zaraz łapią za broń. Autorka przytoczyła jednocześnie kilka przykładów wilczych walk o terytorium jak dla mnie mężczyźni bliżej tu do wilków niż kobietom.

„Umyj, uczesz psa, psem jest i psem pozostanie”
- tyczy się to również wilków. Nieważne jak bardzo chcielibyśmy jakiejś mistycznej więzi i porozumienia ponad gatunkowego, wilk to wilk. Autorka przedstawia wydarzenia, których sama była świadkiem, ale w moim odczuciu bardzo je upiększa. Inteligencja, empatia i życiowa mądrość wilków to fakt, który dostrzegamy też u ich...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Moja ocena może być nieobiektywna, bo jestem zafascynowana tymi zwierzętami, ale sądzę, że książka może być ciekawa nie tylko dla miłośników wilków. Autorka dzieli się z nami opowieściami o życiu wilków, które przez wiele lat obserwowała w Yellowstone. Trochę się bałam tych tytułowych mądrości, bo często polegają one na wstawieniu na siłę naiwnych, moralizatorskich porównań. Tutaj jednak, moim zdaniem, autorce udało się tego ustrzec, choć, oczywiście, w każdym rozdziale mamy krótkie odniesienie do egzystencji ludzi. Autorka odwołuje się wtedy do mitów, wierzeń czy emocji, jest to jednak zgrabnie wplecione w tekst. Kilka rozdziałów poświęconych jest koegzystencji ludzi, wilków i innych zwierząt i są one cenne, bo pokazują nasze wspólne istnienie na tej planecie we właściwych proporcjach. Polecam.

Moja ocena może być nieobiektywna, bo jestem zafascynowana tymi zwierzętami, ale sądzę, że książka może być ciekawa nie tylko dla miłośników wilków. Autorka dzieli się z nami opowieściami o życiu wilków, które przez wiele lat obserwowała w Yellowstone. Trochę się bałam tych tytułowych mądrości, bo często polegają one na wstawieniu na siłę naiwnych, moralizatorskich...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dobrze i w interesujący sposób napisana książka o wilkach. Dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy, nie będąc już i tak zielona w tym temacie. Musiałam jedynie pomijać momenty,gdzie z prawdziwą dokładnością były opisywane polowania wilków i daremna walka o życie ich ofiar. Ja wiem, że taki jest świat natury, a jednak nie mogłam tego czytać bez emocji. Miałam wrażenie, że momentami autorka książek zapomina, że łanie to też czujące zwierzęta a nie tylko pożywienie wilków. Niemniej, książka naprawdę interesującą, wiele ciekawych przemyśleń, cytatów, do tego piękne fotografie. Szczerze polecam :)

Bardzo dobrze i w interesujący sposób napisana książka o wilkach. Dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy, nie będąc już i tak zielona w tym temacie. Musiałam jedynie pomijać momenty,gdzie z prawdziwą dokładnością były opisywane polowania wilków i daremna walka o życie ich ofiar. Ja wiem, że taki jest świat natury, a jednak nie mogłam tego czytać bez emocji. Miałam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka o wilkach i ludziach. Napisana prosto, lekko i mądrze. Autorka najpierw stara się Was zafascynować światem wilków, ukazać je z jak najpiękniejszej strony, by potem dostarczyć przykładów, że są to drapieżniki, które polują by przetrwać. Nie brakuje analogii do życia i zachowań ludzi, którzy jak się okazuje w wielu sytuacjach (np. społecznych, codziennych itp.) reagują tak samo jak wilki. Podoba mi się, że jest dużo powiązań wilków z innymi gatunkami, dzięki czemu jasno widać jak pozytywnie kształtują one ekosystem. Mimo, że w książce pojawia się parę uogólnień można z niej wiele "wyciągnąć". W końcu opisy pochodzą od osoby, która poświęciła życie na poznawanie i ochronę wilków, a więc od kogoś kto zna się na temacie.

Książka o wilkach i ludziach. Napisana prosto, lekko i mądrze. Autorka najpierw stara się Was zafascynować światem wilków, ukazać je z jak najpiękniejszej strony, by potem dostarczyć przykładów, że są to drapieżniki, które polują by przetrwać. Nie brakuje analogii do życia i zachowań ludzi, którzy jak się okazuje w wielu sytuacjach (np. społecznych, codziennych itp.)...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książkę przyjemnie się czyta. Zawiera wiele faktów i ciekawostek z życia wilków. Jej jedynym minusem jest przedstawianie pewnych zachowań wilczych watah jako jedynie słusznych wzorów do naśladowania przez rodziny ludzkie. Nie twierdzę, że te wzory są złe, nie są natomiast prawdami objawionymi, a tak w moim odczuciu są przedstawiane. Dla mnie było to irytujące.

Książkę przyjemnie się czyta. Zawiera wiele faktów i ciekawostek z życia wilków. Jej jedynym minusem jest przedstawianie pewnych zachowań wilczych watah jako jedynie słusznych wzorów do naśladowania przez rodziny ludzkie. Nie twierdzę, że te wzory są złe, nie są natomiast prawdami objawionymi, a tak w moim odczuciu są przedstawiane. Dla mnie było to irytujące.

Pokaż mimo to