Mój pierwszy raz z Mastertonem pamiętam jak dzisiaj niczym zderzenie z betonową ścianą i wybuch obsesyjnej miłości od chwili zerknięcia na tytuł. Absolutnie nie jest to najlepsza pozycja w dorobku mistrza horroru, ale dla mnie wybitna i zajmująca szczególne miejsce w umyśle.
Podczas lektury odnosiłam wrażenie, jakbym wypłynęła w lodowatą zimową noc na dziewiczy rejs po oceanie pełnym ludzkich trupów. Nawet teraz, myśląc o tej książce po wielu latach od przeczytania, przechodzą mnie ciary.
Niezależnie od tego, czy chciałam czy nie, od tamtego momentu nic już nie było takie samo, dobro nie zawsze okazywało się jednoznacznie dobre, a zło zaczęło mieć nieskończenie wiele twarzy.

Mój pierwszy raz z Mastertonem pamiętam jak dzisiaj niczym zderzenie z betonową ścianą i wybuch obsesyjnej miłości od chwili zerknięcia na tytuł. Absolutnie nie jest to najlepsza pozycja w dorobku mistrza horroru, ale dla mnie wybitna i zajmująca szczególne miejsce w umyśle.
Podczas lektury odnosiłam wrażenie, jakbym wypłynęła w lodowatą zimową noc na dziewiczy rejs po...

Jeżeli masz w sobie zło , nie do końca czujesz się człowiekiem to Wojownicy Nocy już do Ciebie przybywają . Druga część kultowej serii Mastertona pełna jest nowych postaci , które ruszają w sukurs wojownikom z pierwszej części . Duży szacun dla autora za wyobraźnię . Masterton zasłynął klasycznymi horrorami , a wojownicy to coś więcej .

Jeżeli masz w sobie zło , nie do końca czujesz się człowiekiem to Wojownicy Nocy już do Ciebie przybywają . Druga część kultowej serii Mastertona pełna jest nowych postaci , które ruszają w sukurs wojownikom z pierwszej części . Duży szacun dla autora za wyobraźnię . Masterton zasłynął klasycznymi horrorami , a wojownicy to coś więcej .

Kontynuacja „Wojowników nocy”. Czy lepsza od poprzedniej części? Na pewno inna. Na plus można zapisać samą koncepcję siejącego zniszczenie demona, ciekawie stworzoną i konsekwentnie opowiedzianą. Nawiązania do poprzedniej części są ograniczone do postaci Kassyxa i Tebulota, co sprawia, że nie czyta się tego jako kontynuacji, tylko jako osobną powieść, niemniej spotkanie starych znajomych było całkiem sympatyczne.
Ale sami Wojownicy Nocy już nie tyle ocierają się o kicz, co są jego ucieleśnieniem. Ich opisy przywodzą na myśl bohaterów niesamowicie głupiego filmu z Arnoldem Schwarzeneggerem, „Uciekinier”, w którym wydawanie wyroków śmierci polega na udziale skazańca w obłędnym teleturnieju. Zwłaszcza jeden z nich, w kretyńskim stroju, obsypanym świecącymi diodkami – wypisz, wymaluj: Wojownik Nocy! No i dlaczego bronią jednego z nich jest coś tak idiotycznego jak drut, nawinięty na pałeczkę? Co to ma być? Książka na podstawie komiksu?

Kontynuacja „Wojowników nocy”. Czy lepsza od poprzedniej części? Na pewno inna. Na plus można zapisać samą koncepcję siejącego zniszczenie demona, ciekawie stworzoną i konsekwentnie opowiedzianą. Nawiązania do poprzedniej części są ograniczone do postaci Kassyxa i Tebulota, co sprawia, że nie czyta się tego jako kontynuacji, tylko jako osobną powieść, niemniej spotkanie...

Nie jestem wielkim fanem horrorów, ale czasami lubię poczytać coś z tego gatunku. Sięgnąłem po kolejny tom Wojowników Nocy ponieważ poprzedni w mojej pamięci pozostawiły dość dobre wrażenie. Tym razem jestem trochę zawiedziony.
Odstawiam serię na boczny tor zapomnienia.
Plusy:
- podróże astralne czyli eksterioryzacja, ciekawa koncepcja opuszczania ciał podczas snu;
- walka ze złem, które pojawia się w ludzkich snach i przechodzi w rzeczywisty wymiar;
- początek dość dobry, ale im dalej tym gorzej;
- wprowadzenie elementów fantasy.
Minusy:
- od połowy trochę trywialna, banalna i przekombinowana;
- w żadnym miejscu podczas czytania nie poczułem dreszczyku grozy;
- tandetny opis Wojowników Nocy, ich strojów, wyposażenia, a ich humor nie na miejscu w książce grozy;
- horror powinien przerażać, a u mnie wywoływał tylko kpiący uśmieszek.
Ogółem książka taka sobie, nie zachwyciła.

Nie jestem wielkim fanem horrorów, ale czasami lubię poczytać coś z tego gatunku. Sięgnąłem po kolejny tom Wojowników Nocy ponieważ poprzedni w mojej pamięci pozostawiły dość dobre wrażenie. Tym razem jestem trochę zawiedziony.
Odstawiam serię na boczny tor zapomnienia.
Plusy:
- podróże astralne czyli eksterioryzacja, ciekawa koncepcja opuszczania ciał podczas snu;
- walka...

Druga część komiksowego horroru młodzieżowego opisującego przygody Wojowników Nocy w sennych krainach i ich zmagania z kolejnym zrodzonym wśród koszmarów monstrum.
+
Brutalny nocny atak na młode małżeństwo doprowadza do tragedii. Kobieta zostaje zamordowana, a jej mąż, na skutek odniesionych obrażeń, zostaje prawie całkowicie sparaliżowany. Syn mężczyzny trafia pod opiekę znajomych, również oni giną jednak w kolejnym nocnym napadzie. Wszystko wskazuje na udział dziecka w zbrodniach; by wyjaśnić, w jaki sposób chłopczyk mógłby być w to zamieszany, zostaje on poddany badaniom w szpitalu psychiatrycznym.

W trakcie badania wychodzi na jaw, że w podświadomości malca żyje mroczne, przerażające monstrum, które podczas snu potrafi przedostać się do świata rzeczywistego. By powstrzymać potwora konieczna będzie interwencja Wojowników Nocy, ludzi obdarzonych specjalnymi mocami, podróżujących przez sny i toczących tam boje z Siłami Zła. Znany już z pierwszej części cyklu ("Wojownicy Nocy" właśnie) hermafrodytyczny "anioł" Springer powołuje nową drużynę, złożoną tym razem z uwięzionych na wózkach, pozbawionych możliwości ruchu inwalidów (w krainach snu dysponują oni wspaniałym zdrowiem).
+
"Smiertelne Sny" to całkiem udany młodzieżowy horror przygodowy. Z akcentem właśnie na słowo "młodzieżowy". Główny pomysł fabularny kojarzy się mocno z kierowanym głównie do nastolatków filmowym cyklem "Koszmar z Elm Street", młodzieżowe też (żeby nie napisać dziecinne) są "moce" i zachowania Wojowników Nocy. Dla potrzeb rynku "young adult" Masterton pozbawił nawet powieść (co u niego mocno nietypowe) elementów i wątków erotycznych. Do tego główne monstrum w powieści nieodparcie kojarzy się ze znaną z dziecięcych koszmarów Buką - choć przyznać należy, że opisy jego kolejnych ataków są odpowiednio brutalne i przerażające.

Przygody Wojowników Nocy są wymyślone z wyobraźnią a akcja żywo pędzi naprzód, z gracją prześlizgując się nad co bardziej nonsensownymi pomysłami fabularnymi. Dodatkowy plus za ciekawy pomysł z inwalidami jako głównymi bohaterami toczonych walk - to ładnie wymyślony i efektownie opisany motyw. Momentami i tutaj wiarygodność historii trzeszczy (zwłaszcza w wątku uczucia rodzącego się w mgnieniu oka pomiędzy piękną panią doktor a całkowicie sparaliżowanym, świeżo owdowiałym ojcem chłopczyka) no, ale nie ma się co czepiać, w sumie to w zbożnej intencji...

Trudno ocenić książkę wyżej niż 6/10, ostatecznie to tylko młodzieżowa pulpa, ale napisana jest ona sprawnie, szybko się czyta i naprawdę może przypaść do gustu. Solidny Masti.

Druga część komiksowego horroru młodzieżowego opisującego przygody Wojowników Nocy w sennych krainach i ich zmagania z kolejnym zrodzonym wśród koszmarów monstrum.
+
Brutalny nocny atak na młode małżeństwo doprowadza do tragedii. Kobieta zostaje zamordowana, a jej mąż, na skutek odniesionych obrażeń, zostaje prawie całkowicie sparaliżowany. Syn mężczyzny trafia pod opiekę...

"Śmiertelne sny" to druga część z serii "Wojowników Nocy". Każda z części opowiada inną historię, inni są też wojownicy, ale łączy ich jedno: mieszanka wybuchowa fantasy-horroru i motyw wędrowania przez sny.
Głównym bohaterem jest chłopiec, który zasypiając, śni koszmary o pewnym potworze -Cieniu. Niestety Cień jest tak silny, że nie pozostaje w marzeniach sennych chłopca, ale staje się całkiem realny, wychodzi ze snu, bestialsko mordując osoby w najbliższym otoczeniu. Jedynymi osobami zdolnymi z nim walczyć, są Wojownicy Nocy, bohaterowie naznaczeni mocą Ashapoli, dzięki której wychodzą z ciała. Za dnia zwykli śmiertelnicy, w nocy wojownicy uzbrojeni w psychiczną moc, mogą wchodzić w sny innych ludzi, by zniszczyć czające się tam realne zło.
Razem z nimi, po raz kolejny możemy zanurzyć się w chorej wyobraźni autora, przemierzając koszmary, rozsypujące się psychodeliczne światy. Jak zwykle biję pokłony przed wyobraźnią Mastertona. Powieść bardzo mi się podobała, zapewniając kilka godzin świetnej rozrywki. "Śmiertelne sny", to kolejna ciekawa pozycja w dorobku autora, z którą warto się zapoznać.

"Śmiertelne sny" to druga część z serii "Wojowników Nocy". Każda z części opowiada inną historię, inni są też wojownicy, ale łączy ich jedno: mieszanka wybuchowa fantasy-horroru i motyw wędrowania przez sny.
Głównym bohaterem jest chłopiec, który zasypiając, śni koszmary o pewnym potworze -Cieniu. Niestety Cień jest tak silny, że nie pozostaje w marzeniach sennych chłopca,...

Ta książka zrobiła na mnie duże wrażenie i wywołała ciarki na plecach. Mocno polecam.

Ta książka zrobiła na mnie duże wrażenie i wywołała ciarki na plecach. Mocno polecam.

Niestety słaba ocena .. Początek zaciekawił mnie bardzo ale druga połowa, Wojownicy Nocy i ich przygody to juz inna bajka i to dosłownie "bajka dla dzieci" Zbroje, stroje, latanie .. dla mnie na "NIe"

Niestety słaba ocena .. Początek zaciekawił mnie bardzo ale druga połowa, Wojownicy Nocy i ich przygody to juz inna bajka i to dosłownie "bajka dla dzieci" Zbroje, stroje, latanie .. dla mnie na "NIe"

Bardzo mocna, bardzo intrygująca, krwawa oraz mimo wszystko - lekka i przyjemna. Trzyma w napięciu, daje efekt WOW.

Bardzo mocna, bardzo intrygująca, krwawa oraz mimo wszystko - lekka i przyjemna. Trzyma w napięciu, daje efekt WOW.

Przysięgam, że zanim zaczęłam czytać, myślałam, że będzie to jakaś zrzynka z Koszmaru Z Ulicy wiązów. Koniec końców, okazało się, że na szczęście nie. Niestety nie była to też szczególnie porywająca lektura

Przysięgam, że zanim zaczęłam czytać, myślałam, że będzie to jakaś zrzynka z Koszmaru Z Ulicy wiązów. Koniec końców, okazało się, że na szczęście nie. Niestety nie była to też szczególnie porywająca lektura