Jedna gwazdka jest wyłącznie za okładkę da się na to popatrzeć, ale nic więcej.

Jedna gwazdka jest wyłącznie za okładkę da się na to popatrzeć, ale nic więcej.

Kiedy sięgam po tego typu książki, chcę się dobrze bawić i mieć przyjemne popołudnie. Tutaj atrakcji nie brakowało: przystojni muzycy, ciekawa postać kobieca, cięte dialogi, fajna fabuła. I... kiepskie zakończenie. Mam wrażenie, jakby książkę pisały dwie osoby. Zakończenie nie miało większego sensu, nie było happy endu, a zachowanie jednego z głównych bohaterów nie miało sensu. Jestem na nie.

Kiedy sięgam po tego typu książki, chcę się dobrze bawić i mieć przyjemne popołudnie. Tutaj atrakcji nie brakowało: przystojni muzycy, ciekawa postać kobieca, cięte dialogi, fajna fabuła. I... kiepskie zakończenie. Mam wrażenie, jakby książkę pisały dwie osoby. Zakończenie nie miało większego sensu, nie było happy endu, a zachowanie jednego z głównych bohaterów nie miało...

Idealna książka dla osób, które chcą się rozluźnić po ciężkim dniu. Dialogi trafiły w moje poczucie humoru i naprawdę dobrze się bawiłam czytając te historie. Głównej bohaterki nie da się nie lubić, odważna, zabawna, ale również inteligenta dziewczyna. Książka zawiera także wątek nawiązujący do zmian w naszym życiu, często się ich boimy, a tak naprawdę może okazać się, że te zmiany są dla nas najlepszym rozwiązaniem.

Idealna książka dla osób, które chcą się rozluźnić po ciężkim dniu. Dialogi trafiły w moje poczucie humoru i naprawdę dobrze się bawiłam czytając te historie. Głównej bohaterki nie da się nie lubić, odważna, zabawna, ale również inteligenta dziewczyna. Książka zawiera także wątek nawiązujący do zmian w naszym życiu, często się ich boimy, a tak naprawdę może okazać się, że...

Koślawa akcja, postacie zlewają się ze sobą, miłość nieśmiałej dziewczyny i gwiazdy rocka bez chemii.
Do tego fatalna lektorka i okładka nieadekwatna do treści. Tej autorce dziękuje.

Koślawa akcja, postacie zlewają się ze sobą, miłość nieśmiałej dziewczyny i gwiazdy rocka bez chemii.
Do tego fatalna lektorka i okładka nieadekwatna do treści. Tej autorce dziękuje.

Joy to zwyczajna dziewczyna, która ma zwyczajną pracę i zwyczajne życie. Nie jest typem imprezowej dziewczyny i wieczory uwielbia spędzać w domowym zaciszu. Jej jedyną obsesją jest wyobrażanie koło siebie swojego muzycznego idola jakim jest wokalista popularnego zespołu Sundance. Pewnego dnia spotykają się jednak przypadkiem na dworcu. Poza tym Joy także przez przypadek dostaje propozycję pracy menedżera zespołu. Coraz więcej dowiaduje się o prawach rządzących rynkiem muzycznym, ale również o stosunkach międzyludzkich pomiędzy członkami zespołu. Poznaje też wreszcie swojego idola, który jak się okazuje nie jest chodzącym ideałem i swoje wady. Pytanie tylko czy Joy jest w stanie zaakceptować te wady i z nimi żyć.

"Joy" to typowa, lekka opowieść, idealna na wieczór po ciężkim tygodniu pracy. Ja odsłuchałam ją w całości w postaci audiobooka podczas jazdy do pracy. Jest to książka, która ne była zła, ale raczej nie zapadnie mi mocno w pamięci. Czasem nawet bohaterowie mnie lekko irytowali swoim zachowaniem...

Joy to zwyczajna dziewczyna, która ma zwyczajną pracę i zwyczajne życie. Nie jest typem imprezowej dziewczyny i wieczory uwielbia spędzać w domowym zaciszu. Jej jedyną obsesją jest wyobrażanie koło siebie swojego muzycznego idola jakim jest wokalista popularnego zespołu Sundance. Pewnego dnia spotykają się jednak przypadkiem na dworcu. Poza tym Joy także przez przypadek...

Momentami śmieszna, ale nic poza tym. Strasznie długo rozwijała się akcja, tak się zamotałam w pewnym momencie, że nie wiedziałam o co w tym wszystkim chodzi. Ona jakaś głupia, że dawała się tak wodzić za nos temu wokaliście, trzeba było już dawno ten swój ideał kopnąć w zadek. Jak sobie wymarzyła to tak miała.

Momentami śmieszna, ale nic poza tym. Strasznie długo rozwijała się akcja, tak się zamotałam w pewnym momencie, że nie wiedziałam o co w tym wszystkim chodzi. Ona jakaś głupia, że dawała się tak wodzić za nos temu wokaliście, trzeba było już dawno ten swój ideał kopnąć w zadek. Jak sobie wymarzyła to tak miała.

W pewien sposób książka jest magiczna ulotna i nierealna jednak pokazuje prawdziwe problemy ludzi (relacje czy związki). Trochę tak jak bajki dla dzieci z morałem. Czytało się ją łatwo , szybko jeśli lubisz książki lekkie , familijne z wątkiem miłosnym to jest to pozycja zdecydowanie dla Ciebie. Jednak jeśli liczysz na opisy miłości czy rozwinięcie scen miłosnych niestety możesz się rozczarować.... Przeczytałam ją aby wyluzować po thrillerach czy innych cięższych pozycjach.

W pewien sposób książka jest magiczna ulotna i nierealna jednak pokazuje prawdziwe problemy ludzi (relacje czy związki). Trochę tak jak bajki dla dzieci z morałem. Czytało się ją łatwo , szybko jeśli lubisz książki lekkie , familijne z wątkiem miłosnym to jest to pozycja zdecydowanie dla Ciebie. Jednak jeśli liczysz na opisy miłości czy rozwinięcie scen miłosnych niestety...

Pierwsza połowa świetna, a od drugiej połowy wszystko się posypało. Zakończenie też trochę przyspieszone, po wspomnianej połowie było do przewidzenia.

Pierwsza połowa świetna, a od drugiej połowy wszystko się posypało. Zakończenie też trochę przyspieszone, po wspomnianej połowie było do przewidzenia.

68/2021 (A)

68/2021 (A)

A więc tak - potencjał ogromny. Ale całkowicie zmarnowany. To mogłaby być historia jak z bajki. Fanka poznaje swojego idola. Uwielbiamy takie historie. Nie wymieniają się numerami ani nic. Czas mija. Pojawia się jego piosenka o niej. A potem zbieg okoliczności sprawia, że Joy wpada na Johna. Kolejne wydarzenia prowadzą do tego, że zaczyna dla niego pracować.

Mija czas.

Kolejne strony.

Kolejne rozdziały.

Nie dzieje się nic.

Żadnych uczuć. Żadnych pikantnych scen. Żadnej chemii. Nic.

Po kolejnych 100 stronach (jesteśmy już w 2/3 książki) nagle dochodzi do sceny, kiedy bohaterowie się przyznają do swoich uczuć, a raczej rzucają się na siebie w korytarzu.

Niestety nie wiemy, co sobie mówili, o ile cokolwiek, nie wiemy, jak spędzili noc. Bo autorka postanowiła uciąć scenę w momencie, w którym się na siebie rzucili.

Dalej jest tak samo.

Kiedy już do czegoś dochodzi między bohaterami, a oto niezmiernie trudno, to pisarka postanawia przeskoczyć do kolejnej sceny. Bo przecież kogo interesuje uczucie między głównymi postaciami? Kto chce czytać o pocałunkach i leniwych pieszczotach?

Nie przypominam sobie żadnej książki, która by tak została zmarnowana. Nie przypominam sobie żadnej historii, która zostałaby tak potraktowana.

Cięcie. Akcja. Cięcie.

Główne postacie poza pierwszym spotkaniem właściwie ze sobą nie rozmawiają. Wiemy, że ona go uwielbia, ale nie widzimy tego. Ba! Kiedy są w związku, nic o tym nie świadczy.

Nie ma scen pocałunków, nie ma randek, nie ma nawet wspólnego spędzania czasu.

Joy spędza czas ze wszystkimi, tylko nie z obiektem swoich uczuć.

Jakim więc zaskoczeniem okazały się ZARĘCZYNY!

Mogło być pięknie, było tragicznie. Męczyłam się okrutnie, mimo że książka jest krótka.

Co więcej - ja chciałam ją przeczytać! Kilka miesięcy temu przypadkowo trafiłam na "Dię" i w trakcie poznawania tej historii, zafascynowała mnie postać Joy. Drugoplanowe postacie zawsze bardziej mnie interesują. Sprawdziłam, że "Dia" jest drugim tonem, a pierwszy był o Joy.

Nie mogłam się doczekać poznania tej historii. I co? Czekało mnie okrutne rozczarowanie. A to dobra opowieść. Tylko fatalnie opowiedziana.

A więc tak - potencjał ogromny. Ale całkowicie zmarnowany. To mogłaby być historia jak z bajki. Fanka poznaje swojego idola. Uwielbiamy takie historie. Nie wymieniają się numerami ani nic. Czas mija. Pojawia się jego piosenka o niej. A potem zbieg okoliczności sprawia, że Joy wpada na Johna. Kolejne wydarzenia prowadzą do tego, że zaczyna dla niego pracować.

Mija...