Nowy numer o kategorii świadka i świadectwa, a w nim m. in. Leociak analizuje konieczność przedefiniowania kategorii świadectwa, Nizołek – etyczne i polityczne aspekty dawania świadectwa, Bilewicz – kategorię bystander’a, podobnie jak Sendyka, rozwijająca tę koncepcję, Borowski – przemiany kategorii świadka pod wpływem nowych mediów, Sugiera – sytuację badacza jako świadka, a Heydel – tłumacza jako świadka. Ponadto Tokarska-Bakir pisze na temat świadectwa sprawców, Kolarzowa – o antysemityzmie jako elemencie konstytutywnym polskiego habitusu, zaś Janicka wnioskuje o nowe kategorie opisu polskiego kontekstu Zagłady. Koprowska opisuje kategorię chłopskiego postronnego Zagłady, Kowalska-Leder – skalę wrogości polskiego społeczeństwa wobec Żydów z perspektywy świadka, Dauksza – dynamizm relacji ustanawiania świadka, a Haska – moment tworzenia się narracji o byciu świadkiem Zagłady. W numerze również Nycz pisze na temat badań nad świadczeniem w kategoriach podmiotowości, Czapliński – o literaturze polskiej poświęconej wypędzeniu Żydów z Polski w 1968, Bielik-Robson o Derridiańskiej poetyce i polityce świadczenia. Ponadto teksty interpretacyjne: Tomczok na temat Pożegnania z Marią, Osińskiego o dramacie Smocza 13, Kobielskiej o świadectwach na wystawach muzeów historycznych oraz Szczepan o relacjach wideo postronnych świadków Zagłady. Ponadto Małczyński rozważa nie-ludzką etykę świadka, a Smykowski koncepcję biologicznego świadectwa. Publikujemy także tłumaczenia: tekstu White’a o lekturze dyskursu świadka i Berlant o traumie i niewymowności oraz recenzje: Taczyńskiej na temat Polskiej kultury pamięci w XXI wieku oraz Marca (Poetyki pamięci) i Janika (Ślady Holokaustu w imaginarium kultury polskiej)