Jakiś czas temu zachwycałam się pięknem języka w „Zbieraczu ziół” Anatolija Kima, dziś to samo mogę powiedzieć o „Opowieściach nadzwyczajnych” Edgara Allana Poe. Miło czytać tak niebanalne sformułowania jak „woda przezrocza tak się nieodparcie zwierciedliła”, „dziwotworny panteizm” czy „zsiniały niebiosa”. Autor snuje swoje groteskowe, dziwne, niekiedy makabryczne historie z dużą łatwością; jego wyobraźnia była bardzo płodna. Jednak same opowieści są dość zawiłe i nie czyta się ich łatwo. Mimo tego warto zaznajomić się z tą pozycją tym bardziej, że przedmowę napisał do niej Bolesław Leśmian.

Jakiś czas temu zachwycałam się pięknem języka w „Zbieraczu ziół” Anatolija Kima, dziś to samo mogę powiedzieć o „Opowieściach nadzwyczajnych” Edgara Allana Poe. Miło czytać tak niebanalne sformułowania jak „woda przezrocza tak się nieodparcie zwierciedliła”, „dziwotworny panteizm” czy „zsiniały niebiosa”. Autor snuje swoje groteskowe, dziwne, niekiedy makabryczne historie...

Nie potrafię ocenić tej pozycji. Jest to historia warta poznania i zachowania. Opowieści w niej zawarte są czasami groteskowe i makabryczne. Czytając, po prostu czułam to szaleństwo, grozę!
Piękny język, czysta przyjemność.

Nie potrafię ocenić tej pozycji. Jest to historia warta poznania i zachowania. Opowieści w niej zawarte są czasami groteskowe i makabryczne. Czytając, po prostu czułam to szaleństwo, grozę!
Piękny język, czysta przyjemność.

Książka naprawdę mega! Pomimo dość trudnego języka, naprawę czyta się świetnie! A jak się jeszcze oglądało Kruka ;) to i smaczki pewne są dodatkowe. Polecam zapoznać się z tą pozycją. Z pewnością nie będzie to stracony czas jak przy niektórych gniotach z naszych czasów :D.

Książka naprawdę mega! Pomimo dość trudnego języka, naprawę czyta się świetnie! A jak się jeszcze oglądało Kruka ;) to i smaczki pewne są dodatkowe. Polecam zapoznać się z tą pozycją. Z pewnością nie będzie to stracony czas jak przy niektórych gniotach z naszych czasów :D.

Smakowita. Dziwna. Trudna.

Smakowita. Dziwna. Trudna.