Szczęście rodzinne

Okładka książki Szczęście rodzinne Lew Tołstoj
Okładka książki Szczęście rodzinne
Lew Tołstoj Wydawnictwo: Psychoskok klasyka
105 str. 1 godz. 45 min.
Kategoria:
klasyka
Wydawnictwo:
Psychoskok
Data wydania:
2018-09-12
Data 1. wyd. pol.:
2018-09-12
Liczba stron:
105
Czas czytania
1 godz. 45 min.
Język:
polski
ISBN:
9788381194235
Średnia ocen

6,6 6,6 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
6,6 / 10
15 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
62
57

Na półkach:

Opowiadania powstały w latach 50. dziewiętnastego stulecia i odnoszą się do ówczesnej rosyjskiej prowincji. A świat tak bardzo się zmienił od tego czasu, że dla nas, współczesnych, tamta rzeczywistość nieraz jawi się jako takie odwrócone science-fiction. A jednak, człowiek w swojej istocie tak bardzo się znów nie zmienił. Siłą rzeczy jest to staromodne pisarstwo, ale warto do niego wrócić czasem. Szlachetne zawarte w nim przesłanie, mające na uwadze by czynić dobro, autentyczność, szczerość, a także - czystość intencji bohaterów, są wartościami, które, miejmy nadzieję, nigdy nie zanikną. Z dużą wnikliwością Tołstoj oddaje całą zawiłość, bogactwo i zniuansowanie ludzkiej psychiki, w szczególności – duszy kobiecej.

Opowiadania powstały w latach 50. dziewiętnastego stulecia i odnoszą się do ówczesnej rosyjskiej prowincji. A świat tak bardzo się zmienił od tego czasu, że dla nas, współczesnych, tamta rzeczywistość nieraz jawi się jako takie odwrócone science-fiction. A jednak, człowiek w swojej istocie tak bardzo się znów nie zmienił. Siłą rzeczy jest to staromodne pisarstwo, ale warto...

więcej Pokaż mimo to

avatar
795
795

Na półkach: , ,

90/180/2023
Opowiadania, jako krótkie formy, nie mają szans na takie rozwinięcie jak smakowicie opasłe powieści. Siłą rzeczy więc oceniam je zwykle trochę niżej. szczególnie te klasyczne, bo np. w opowiadaniach kryminalnych zwracam uwagę na coś innego, niż język i świat przedstawiony. Tołstoj daje nam dwie bardzo różne opowiastki: ze świata wojskowych i ze świata posiadaczy ziemskich (średniego szczebla, że tak powiem). Obie bardzo udane, chociaż w sferze obyczajowo-społecznej oczywiście nieaktualne. Ale przez to jakież urocze!

90/180/2023
Opowiadania, jako krótkie formy, nie mają szans na takie rozwinięcie jak smakowicie opasłe powieści. Siłą rzeczy więc oceniam je zwykle trochę niżej. szczególnie te klasyczne, bo np. w opowiadaniach kryminalnych zwracam uwagę na coś innego, niż język i świat przedstawiony. Tołstoj daje nam dwie bardzo różne opowiastki: ze świata wojskowych i ze świata...

więcej Pokaż mimo to

avatar
290
276

Na półkach: , , ,

Pierwsze spotkanie z Tołstojem i choć nasza konwersacja była dość ciekawa to raczej się nie polubiliśmy. Szczęście rodzinne nie podeszło mi ani pod kontem narracyjnym jak i przesłaniowo ideologicznym o ile mogę to tak nazwać.

Pierwszy zarzut opisze dość krótko, bo nie za bardzo jest o czym opowiadać. Powieść napisana jest bardzo prostą nudną pierwszoosobową narracją bez żadnych fajerwerków. O jakiejś próbie naśladowania unikatowego słownictwa naszej bohaterki można zapomnieć. Generalnie jesteśmy w Pozytywizmie więc jakoś wybaczam, ale interesującej narracji to tu nie ma.

Cała historia też nie specjalnie robi wrażenie przedstawia nam idealistyczną wizje tego jak powinno wyglądać szczęśliwe małżeństwo (w tym wypadku bardzo młodej kobiety z mężczyzną w sile wieku) według Tołstoja przez dobre 3/4 treści. Nasi bohaterowie wypadają nie najgorzej są to jednak postacie wyjątkowo mało żywe ich postawy mają po prostu reprezentować pewne wartości. W ostatniej części pisarz postanawia wystawić naszą parę na niebezpieczeństwo jakim jest miasto i obrzydliwa współczesność oraz nowoczesność. Jak widać utwór przepełniony jest protestancką wrażliwością sprawdza się jako dobry przykład przekazu filozofii autora na powieść. Szczególnie ciekawie w tym kontekście wypada końcowy zwrot akcji pozwalający sobie całą tą moralizatorską otoczkę złożyć w całość. Utwór generalnie dobrze reprezentuje poglądy Lewa.

Mnie ta naiwna estetyka niestety odrzuca i bawi nie udaje jej się zachować ani odrobiny uniwersalności, z której bym mógł coś dla siebie wyciągnąć, a sama historia opisana jest w sposób naprawdę mało angażujący. No Panie Tołstoj po Panu czegoś więcej się spodziewałem.

Pierwsze spotkanie z Tołstojem i choć nasza konwersacja była dość ciekawa to raczej się nie polubiliśmy. Szczęście rodzinne nie podeszło mi ani pod kontem narracyjnym jak i przesłaniowo ideologicznym o ile mogę to tak nazwać.

Pierwszy zarzut opisze dość krótko, bo nie za bardzo jest o czym opowiadać. Powieść napisana jest bardzo prostą nudną pierwszoosobową narracją bez...

więcej Pokaż mimo to

avatar
740
500

Na półkach: , , ,

To jest kawał świetnej literatury. W końcu Tołstoj, jeden z moich ukochanych pisarzy. Ale coś między nami nie zaskoczyło i na płaszczyźnie subiektywnej muszę powiedzieć, że troszkę jestem rozczarowana.

To jest kawał świetnej literatury. W końcu Tołstoj, jeden z moich ukochanych pisarzy. Ale coś między nami nie zaskoczyło i na płaszczyźnie subiektywnej muszę powiedzieć, że troszkę jestem rozczarowana.

Pokaż mimo to

avatar
211
30

Na półkach:

Pierwsze opowiadanie słabe...
Ale za to drugie podbiło moje serce po całości <3

Pierwsze opowiadanie słabe...
Ale za to drugie podbiło moje serce po całości <3

Pokaż mimo to

avatar
617
435

Na półkach:

to chyba taka krótka forma, jakby z pamiętnika niedoświadczonej panny... jakby rozwinąć i napisać powieść.. pewnie byłoby nieciekawie...

to chyba taka krótka forma, jakby z pamiętnika niedoświadczonej panny... jakby rozwinąć i napisać powieść.. pewnie byłoby nieciekawie...

Pokaż mimo to

avatar
456
249

Na półkach: ,

Lew Tołstoj „Szczęście rodzinne”

Któż nie zna autora „Anny Kareniny” Lwa Tołstoja? W moim osobistym odczuciu „Anna Karenina” to mój osobisty top 10. Chociaż ja ogólnie jestem rusofilką jeśli chodzi o pisarzy z Rosji. Nie może więc dziwić, że postanowiłam przeczytać coś więcej jego autorstwa, i mimo że lata temu miałam styczność z pisarstwem Tołstoja, to była dobra decyzja. Niepozorny bowiem tomik „Szczęście rodzinne” to dwa opowiadania skrajnie różne tematycznie, ukazujące ogromy talent pisarski Tołstoja.

Tłem historycznym „Dwóch huzarów” jest rok 1800 i z pozoru banalna historia huzarów dziejąca się w anonimowym gubernialnym mieście. Rozpisanie swoich postaci, ich postaw czaruje i jest najlepszym dowodem, jak w niepozornej historii, można zawrzeć życiową prawdę. Tołstoj z całym swym doświadczeniem pisarskim piętnuje bowiem rozpustę elit, i zachowania które chociaż były „normą”, absolutnie nie powinny nią być. Jaki ojciec, taki syn ma pełnie oddania w tej krótkiej historii. Ich portrety psychologiczne to dobry przykład talentu Tołstoja, a i pewnie co wnikliwsi czytelniczy, z czasem odkryją morał i przestrogę płynącą z tego opowiadania. Bowiem na pierwszy rzut oka, nie „znajdziemy” jej, ale mistrzostwo Tołstoja sprawia iż z czasem widzimy pewne rzeczy, tak jakby tego chciał sam autor.

Tytułowe „Szczęście rodzinne” to przybliżenie historii młodziutkiej Maszy i dużo starszego Sergiusza, ich rodzącej się miłości, małżeństwa i kryzysu które przechodzą. Fenomenalne odmalowanie psychologiczne bohaterów, z ich rozterkami i uczuciami, bo jak mówił jeden z bohaterów: „W życiu istnieje tylko jedno niewątpliwe szczęście - żyć dla innych”, ale w przypadku tego związku nie układa się. Tołstoj z mistrzowską precyzją przed czytelnikiem ukazuje obraz jakich próżno szukać w współczesnej literaturze. Język, zachwycające detale i świetna obserwacja ludzkich zachowań, przelana później na papier, by stworzyć pełnokrwistych bohaterów i historię w której można się zanurzyć. Fascynujący to obraz, sprzed tylu, bowiem gdy przyjrzymy się zawiłościom tego małżeństwa, to nie sposób, nie dostrzec iż to wszystko nie zmienia się mimo upływu lat. Ale bez wątpienia majstersztyk polega na cudownym języku rozlewającym się po kolejnych stronach. Uczta wysokich lotów, docenią na pewno Ci co szukają w literaturze subtelności, wrażliwości, gamy emocji ale nie przerysowanego języka i kiczu powinni w historiach Tołstoja się odnaleźć.

Wielka to literatura, i naprawdę warto to przeczytać, bo broni się sama, nawet po latach.

8/10

Lew Tołstoj „Szczęście rodzinne”

Któż nie zna autora „Anny Kareniny” Lwa Tołstoja? W moim osobistym odczuciu „Anna Karenina” to mój osobisty top 10. Chociaż ja ogólnie jestem rusofilką jeśli chodzi o pisarzy z Rosji. Nie może więc dziwić, że postanowiłam przeczytać coś więcej jego autorstwa, i mimo że lata temu miałam styczność z pisarstwem Tołstoja, to była dobra...

więcej Pokaż mimo to

avatar
392
37

Na półkach: ,

W pierwszym opowiadaniu poznamy perypetie niesfornych wojaków, natomiast w drugim historię pewnego małżeństwa, które przeszło przemianę z uroków pierwszego zauroczenia do miłości dojrzałej. Niby błaha tematyka jak na dzieło tak wybitnego pisarza, ale jakże urzekająca. Styl pisania Tołstoja jest wprost niesamowity. Czytając jego opowiadania od pierwszej strony czujemy jakbyśmy sami byli świadkami owych wydarzeń.

W pierwszym opowiadaniu poznamy perypetie niesfornych wojaków, natomiast w drugim historię pewnego małżeństwa, które przeszło przemianę z uroków pierwszego zauroczenia do miłości dojrzałej. Niby błaha tematyka jak na dzieło tak wybitnego pisarza, ale jakże urzekająca. Styl pisania Tołstoja jest wprost niesamowity. Czytając jego opowiadania od pierwszej strony czujemy...

więcej Pokaż mimo to

avatar
445
139

Na półkach: ,

Gdy młodziutka Masza zakochuje się w dużo starszym od siebie Sergiuszu, wydaje się, że nic nie może zniszczyć tej miłości, czystej, dobrej, pełnej piękna. Mimo że Sergiusz obawia się, że nieznająca dostatecznie życia dziewczyna szybko znudzi się statecznym małżeństwem, oboje decydują się na ślub. Masza pewna, że uczucia w jej sercu nie ulegną zmianie, darzy męża i ich wspólne życie uwielbieniem, ale do tego sielankowego spokoju zaczyna wkradać się...nuda. Czyżby jej małżonek miał rację?
Piękna opowieść o różnych etapach miłości, jej dojrzewaniu, odkrywaniu tego, o co warto walczyć. Szczegółowo przedstawione refleksje, wyraziście odzwierciedlone dylematy wewnętrzne głównej bohaterki i piękny język sprawia, że ponownie zachwycam się klasykami literatury.

Gdy młodziutka Masza zakochuje się w dużo starszym od siebie Sergiuszu, wydaje się, że nic nie może zniszczyć tej miłości, czystej, dobrej, pełnej piękna. Mimo że Sergiusz obawia się, że nieznająca dostatecznie życia dziewczyna szybko znudzi się statecznym małżeństwem, oboje decydują się na ślub. Masza pewna, że uczucia w jej sercu nie ulegną zmianie, darzy męża i ich...

więcej Pokaż mimo to

avatar
746
692

Na półkach:

Nie ma to jak klasyk! Język, bogactwo stylistyki, kolorystyka opisów przyrody oraz stanów emocjonalnych - coś pięknego. A tematyka? Niby nic takiego: prowincja, młode dziewczęta, poszukiwanie miłości i szczęścia. Zachwyt autora nad prostotą i zwykłą uczciwością życia udziela się czytelnikowi. Wreszcie - temat przemijania, które jest częścią życia i nie wymaga dramatyzmu, lecz spokojnego pochylenia się nad wartością każdego dnia, każdego wypowiadanego słowa i każdego czynu. Polecam (trochę jako odtrutkę na płytkość współczesnych powieści lub opowiadań)!.

Nie ma to jak klasyk! Język, bogactwo stylistyki, kolorystyka opisów przyrody oraz stanów emocjonalnych - coś pięknego. A tematyka? Niby nic takiego: prowincja, młode dziewczęta, poszukiwanie miłości i szczęścia. Zachwyt autora nad prostotą i zwykłą uczciwością życia udziela się czytelnikowi. Wreszcie - temat przemijania, które jest częścią życia i nie wymaga dramatyzmu,...

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    467
  • Chcę przeczytać
    346
  • Posiadam
    132
  • Ulubione
    17
  • Teraz czytam
    9
  • Literatura rosyjska
    8
  • Rosja
    6
  • Klasyka
    6
  • 2013
    3
  • Chcę w prezencie
    3

Cytaty

Więcej
Lew Tołstoj Szczęście rodzinne Zobacz więcej
Lew Tołstoj Szczęście rodzinne Zobacz więcej
Lew Tołstoj Szczęście rodzinne Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także