Wśród nocnych cisz

W książce Małgorzaty Hayles tyle kryminału, co i dramaturgii. O co w tym wszystkim chodzi orientujemy się dość szybko. I to z dokładnością co do szczegółów, bo Autorka podaje wszystko na tacy. Z pewnością odgadniemy całą intrygę na długo przed tym, zanim poukłada się wszystko w głowie Dagmary. Trudno mówić o napięciu czy dramaturgii skoro sam rys postaci jest sztampowy. To czego nie brak, to atmosfery rodem z wsi lat siedemdziesiątych. Domyślam się, że skoro brakuje w komendzie spraw do drobiazgowego analizowania, niewiele ma się do czynienia z niewyjaśnionymi morderstwami i tym podobnymi sytuacjami, to i policjanci specjalnie światli w swej dziedzinie nie muszą być. Jednak postacie mundurowych wydają się być aż śmieszne w swych poczynaniach.

Na początku mamy opowieść o rodzinie, czy bardziej o jej rozpadzie. Chwilę potem, by nie było tak przyziemnie, została wprowadzona nuta napięcia, która w ułamku sekundy zaczyna się rozwiewać. Natomiast kolejna kwestia tej szarady, związana z dzieckiem, jest już tak trywialnym elementem przedstawionej historii, że czytanie czegoś tego, aż boli. A żeby było bardziej realnie Autorka zadbała nawet o wizje wnuczki szeptuchy.

Cisze mogło zaskoczyć choćby jednym spektakularnym wydarzeniem, wymykającym się schematom, które przekonałoby mnie, że książkę można odebrać jako wiarygodny splot zdarzeń, ale nie. Nic w niej nie zaskakuje, ani nie intryguje. Szkoda, bo to zmarnowany potencjał. Warto było w tej historii postawić na warstwę obyczajową, zadbać o dramatyzm losów bohaterów i przede wszystkim o ich wiarygodne portrety psychologiczne. Nikt mnie nie przekona, że ludzie, którzy przeżywają tak niezwykłe perypetie, w wyniku których mogą stracić życie, chwile po rozwiązaniu akcji zaczynają żyć na nowo układając - jak by nigdy nic - swoje sprawy. Czy w takiej sytuacji można po prostu wrócić do Cisz?

W książce Małgorzaty Hayles tyle kryminału, co i dramaturgii. O co w tym wszystkim chodzi orientujemy się dość szybko. I to z dokładnością co do szczegółów, bo Autorka podaje wszystko na tacy. Z pewnością odgadniemy całą intrygę na długo przed tym, zanim poukłada się wszystko w głowie Dagmary. Trudno mówić o napięciu czy dramaturgii skoro sam rys postaci jest sztampowy. To...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Powieść niezła choć też nie można jej nazwać rewelacją. Względnie solidny przeciętniak. Intryga niezbyt zawikłana, napięcia raczej niewiele, zaskoczeń jeszcze mniej. W miarę przyjemna lektura na wakacyjny wieczór choć thrillerem z pewnością bym jej nie nazwała.

Powieść niezła choć też nie można jej nazwać rewelacją. Względnie solidny przeciętniak. Intryga niezbyt zawikłana, napięcia raczej niewiele, zaskoczeń jeszcze mniej. W miarę przyjemna lektura na wakacyjny wieczór choć thrillerem z pewnością bym jej nie nazwała.

Pokaż mimo to

Z autorką zetknęłam się pierwszy raz i muszę przyznać, że spotkanie bardzo udane. Wciągnęła mnie historia przedstawiona przez Panią Małgorzatę, zdecydowanie da się zauważyć, że autorka miała pomysł na tę książkę, historia nie jest kopiowana i powielana, jak w przypadku wielu innych thrillerów, a mroczny klimat powieści dodawał dreszczyku i emocji.

Z autorką zetknęłam się pierwszy raz i muszę przyznać, że spotkanie bardzo udane. Wciągnęła mnie historia przedstawiona przez Panią Małgorzatę, zdecydowanie da się zauważyć, że autorka miała pomysł na tę książkę, historia nie jest kopiowana i powielana, jak w przypadku wielu innych thrillerów, a mroczny klimat powieści dodawał dreszczyku i emocji.

Pokaż mimo to

„Wśród nocnych Cisz” jest poprawnie skonstruowanym kryminałem i jednocześnie bardzo ciekawie stworzoną powieścią obyczajową z elementami psychologii. Hayles stworzyła ciekawą fabułę opierając się na doświadczeniach osób z traumą oraz przemawiając głosem dorosłem osoby opóźnionej w rozwoju. Warto dojrzeć w tej książce więcej niż rozrywkę na parę wieczorów i zastanowić się nad konsekwencjami wydarzeń, które zakreśla nam autorka.

„Wśród nocnych Cisz” jest poprawnie skonstruowanym kryminałem i jednocześnie bardzo ciekawie stworzoną powieścią obyczajową z elementami psychologii. Hayles stworzyła ciekawą fabułę opierając się na doświadczeniach osób z traumą oraz przemawiając głosem dorosłem osoby opóźnionej w rozwoju. Warto dojrzeć w tej książce więcej niż rozrywkę na parę wieczorów i zastanowić się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Podobała mi się, taka inna, nietuzinkowa... Na pewno zaskoczyła mnie rozwojem fabuły, zakończeniem itp. To wielki plus. Wczułam się też bardzo w samo otoczenie wykreowane przez autorkę. Niemal widziałam "na żywo" wieś, jezioro, stary strych.

Podobała mi się, taka inna, nietuzinkowa... Na pewno zaskoczyła mnie rozwojem fabuły, zakończeniem itp. To wielki plus. Wczułam się też bardzo w samo otoczenie wykreowane przez autorkę. Niemal widziałam "na żywo" wieś, jezioro, stary strych.

Pokaż mimo to

Książka - złodziejka. Złodziejka czasu, złodziejka emocji. Kontrukcja, opowieść rozpisana na kilku bohaterów, nie pozwala się oderwać od treści. Piękna i mądra.

Książka - złodziejka. Złodziejka czasu, złodziejka emocji. Kontrukcja, opowieść rozpisana na kilku bohaterów, nie pozwala się oderwać od treści. Piękna i mądra.

Pokaż mimo to

Może wszystko byłoby ok, gdyby nie pewnego rodzaju ,,zastoje" w książce. Jest akcja, za chwile zastój, i znowu. Niby to jest nieuniknione, ale w tym przypadku przeszkadza, w połowie książki chciałam ją odłożyć i nie wracać do niej. Sam pomysł na historię bardzo mi się spodobał, element zaskoczenia był, natomiast nic szczególnego.

Może wszystko byłoby ok, gdyby nie pewnego rodzaju ,,zastoje" w książce. Jest akcja, za chwile zastój, i znowu. Niby to jest nieuniknione, ale w tym przypadku przeszkadza, w połowie książki chciałam ją odłożyć i nie wracać do niej. Sam pomysł na historię bardzo mi się spodobał, element zaskoczenia był, natomiast nic szczególnego.

Pokaż mimo to

Czaplinek. Przyjemny i sprawnie napisany kryminał. Ponadto gwarantuje sympatyczny jesienny spacer po Pojezierzu Drawskim:)

Czaplinek. Przyjemny i sprawnie napisany kryminał. Ponadto gwarantuje sympatyczny jesienny spacer po Pojezierzu Drawskim:)

Pokaż mimo to

Niepozorna, chyba niezbyt mocno reklamowana - ale nie spodziewałam się, że ta książka będzie taka dobra!!!
Fabuła dość ciekawa i chociaż domyślać się można było, w jakim kierunku to pójdzie, niemniej jednak bardzo wciągała....
Książka skojarzyła mi się z filmem "Misery" według powieści Stephena Kinga, choć fabularnie nie ma z nim nic wspólnego, ale odczuciowo jakoś tak mi blisko.
Żeby uchylić rąbka tajemnicy, to powiem tylko tyle, że małżeństwo Dagmary i Pawła rozpada się po zaginięciu córeczki, która wyjechała na kolonię i wszystkie znaki wskazywały na utonięcie. Prawda okazała się zupełnie inna....
Kim był martwy mężczyzna znaleziony w jeziorze i dlaczego Dagmara skłamała, że to jej mąż? - musicie sami do tego dojść!

Z Autorką zgadzam się w pewnej materii cyt.: "- ksiądz - niepotrzebny pośrednik między człowiekiem i Bogiem, który nie mieszka w kościele, ale w człowieku, bo jest wszystkim co w człowieku duchowe, wzniosłe i zdolne do czynienia dobra". Wszystko w temacie!!!!

Książka bardzo dobra, jeśli szukacie ciekawego thrillera, to polecam!!!


cytat: " W końcu mówią, że największy wróg to ten, który wcześniej był przyjacielem"

Niepozorna, chyba niezbyt mocno reklamowana - ale nie spodziewałam się, że ta książka będzie taka dobra!!!
Fabuła dość ciekawa i chociaż domyślać się można było, w jakim kierunku to pójdzie, niemniej jednak bardzo wciągała....
Książka skojarzyła mi się z filmem "Misery" według powieści Stephena Kinga, choć fabularnie nie ma z nim nic wspólnego, ale odczuciowo jakoś tak mi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Akcja rozwija się dopiero w połowie książki. Mimo to fabuła strasznie się wleczę, ma przydługie i nudnawe opisy, brak nagłych zwrotów akcji, czasem jedynie trochę zaciekawia. Poza tym nic specjalnego. Nie zaskakuje, ani przesadnie nie intryguje. Najpierw wyczuwa się aurę tajemniczości i sam pomysł wydaje się ciekawy, ale samo zakończenie, które zostaje zdradzone przez autorkę wcześniej odrzuca i wszystko psuje. Tak jakby autorce zabrakło pomysłu na ciekawsze rozwiązanie zagadki. Spodziewałam się czegoś dużo lepszego po tej książce, ale niestety się zawiodłam.

Akcja rozwija się dopiero w połowie książki. Mimo to fabuła strasznie się wleczę, ma przydługie i nudnawe opisy, brak nagłych zwrotów akcji, czasem jedynie trochę zaciekawia. Poza tym nic specjalnego. Nie zaskakuje, ani przesadnie nie intryguje. Najpierw wyczuwa się aurę tajemniczości i sam pomysł wydaje się ciekawy, ale samo zakończenie, które zostaje zdradzone przez...

więcej

mniej

Pokaż mimo to