I tak wygrasz

Aleksandr Karpienko – człowiek sukcesu. I to niezależnie od tego, do czego się zabierze. I w której wersji samego siebie wystąpi. Nie popełnię chyba wielkiego świętokradztwa, jeśli ujawnię, iż autor spróbował swoich sił w political fiction. Spróbował. I chwała mu za to. Ale może niech na tej jednej próbie poprzestanie. Po co się nadmiernie męczyć. Zwłaszcza, gdy lubi się chodzić na skróty. Otóż, młody chłopak Aleksandr ucieka w spektakularny sposób wraz ze swoją matką ze Związku Radzieckiego. Już na początku muszą podjąć decyzję, do jakiej skrzynie wejdą, a co za tym idzie, do jakiego kraju trafią. Do Anglii czy do USA? Żeby zbytnio nie dręczyć czytelnika, autor pokazuje mu, co się stało w obu przypadkach. Mamy więc Aleksa walczącego o dobrobyt swojej okrojonej rodziny w Stanach Zjednoczonych i Saszę, który stara się zabłysnąć wśród Brytyjczyków. Powieść dość naiwna, pełna uproszczeń i stereotypów. Uratowała ją wersja audio. Polecać się nie ośmielę.

Aleksandr Karpienko – człowiek sukcesu. I to niezależnie od tego, do czego się zabierze. I w której wersji samego siebie wystąpi. Nie popełnię chyba wielkiego świętokradztwa, jeśli ujawnię, iż autor spróbował swoich sił w political fiction. Spróbował. I chwała mu za to. Ale może niech na tej jednej próbie poprzestanie. Po co się nadmiernie męczyć. Zwłaszcza, gdy lubi się...

A mnie się podobała ta dwutorowość akcji. Przyznaję, że ostatnie lata też niejednokrotnie skłaniały mnie do "gdybania" odnośnie wyborów.
Autor pozytywnie zaskoczył mnie znawstwem problemów emigrantów, uciekinierów pochodzących z kraju, w którym od lat panuje reżim. Świetnie pokazał wpływ otoczenia na nasze funkcjonowanie.
Jedyny minus - zakończenie.

A mnie się podobała ta dwutorowość akcji. Przyznaję, że ostatnie lata też niejednokrotnie skłaniały mnie do "gdybania" odnośnie wyborów.
Autor pozytywnie zaskoczył mnie znawstwem problemów emigrantów, uciekinierów pochodzących z kraju, w którym od lat panuje reżim. Świetnie pokazał wpływ otoczenia na nasze funkcjonowanie.
Jedyny minus - zakończenie.

Bardzo lubię powieści Archera. Są w nich takie momenty, że jestem zmuszona odłożyć książkę, bo trudno mi znieść napięcie.

Bardzo lubię powieści Archera. Są w nich takie momenty, że jestem zmuszona odłożyć książkę, bo trudno mi znieść napięcie.

Wole inne książki autora.
"Kane i Abel"
"Pierwszy między równymi"

Wole inne książki autora.
"Kane i Abel"
"Pierwszy między równymi"

Świetna książka, na bardzo wysokim poziomie, jak poprzednich kilka. Obowiązkowa pozycja dla tych którzy lubią "historie rodzinne" w stylu Cliftonów.

Świetna książka, na bardzo wysokim poziomie, jak poprzednich kilka. Obowiązkowa pozycja dla tych którzy lubią "historie rodzinne" w stylu Cliftonów.

Książka jak rozdwojenie jaźni i to dosłownie.
Jeden bohater, dwie ścieżki życia uwarunkowane kwestią wyboru - bramka nr 1, czy bramka nr 2 a na końcu i tak wygrywa... Putin.

Jedna książka i dwoje tłumaczy - o zgrozo strasznie
to było odczuwalne w prowadzeniu narracji!

W końcu sama treść... (dziękuję za uwagę).
Chociaż nie był jeden moment kiedy naprawdę wciągnęła - sprawa przejęcia banku. Jednak i to ostatecznie autor położył na łopatki. Reszta jest milczeniem.

Podobno książki Archera cieszą się popularnością wśród czytelników - doprawdy nie wiem dlaczego. Mam w planach jeszcze dwa tytuły, może one spełnią moje oczekiwania.

Książka jak rozdwojenie jaźni i to dosłownie.
Jeden bohater, dwie ścieżki życia uwarunkowane kwestią wyboru - bramka nr 1, czy bramka nr 2 a na końcu i tak wygrywa... Putin.

Jedna książka i dwoje tłumaczy - o zgrozo strasznie
to było odczuwalne w prowadzeniu narracji!

W końcu sama treść... (dziękuję za uwagę).
Chociaż nie był jeden moment kiedy naprawdę wciągnęła -...

Archer to autor cieszący się popularnością na Wyspach Brytyjskich, ja spotkałam się z jego twórczością po raz pierwszy i przyznaję, że historia mnie zaciekawiła, choć czasem się dłużyła.

Na początku poznajemy zamieszkującą Leningrad rodzinę Karpienków: rodziców pracujących w porcie i ich nastoletniego się syna. Problem pojawia się, kiedy głowa rodziny zostaje zamordowana (choć KGB upozorowało wypadek przy pracy, wszyscy wiedzą jaką jest prawda). Jelena i Aleksandr przy pomocy dobrych ludzi podejmują ucieczkę że Związku Radzieckiego, ale muszą podjąć decyzję na który statek wsiąść, gdzie zacząć nowe życie: w Stanach Zjednoczonych czy Wielkiej Brytanii? I tutaj zaskoczenie: opowieść snuje się dalej dwutorowo, dzięki czemu możemy poznać słodycz i gorycz alternatywnych rzeczywistości.

Jak na obczyźnie przyjęci zostaną imigranci? Czy KGB im odpuści? Jak w nowym świecie poradzą sobie nieznająca angielskiego kucharka i ambitny zdolny chłopak?

Archer to autor cieszący się popularnością na Wyspach Brytyjskich, ja spotkałam się z jego twórczością po raz pierwszy i przyznaję, że historia mnie zaciekawiła, choć czasem się dłużyła.

Na początku poznajemy zamieszkującą Leningrad rodzinę Karpienków: rodziców pracujących w porcie i ich nastoletniego się syna. Problem pojawia się, kiedy głowa rodziny zostaje zamordowana...

Gdyby nie to zakończenie... Przez zdecydowaną większość książki byłam oczarowana historią stworzoną przez Archera i zupełnie nie mogłam się od niej oderwać. Polubiłam bohaterów, śledziłam ich losy na przestrzeni lat, z zapartym tchem obserwując jak się zmieniają, odnoszą sukcesy i porażki, wpadają w kłopoty i z nich wychodzą. Oczywiście, trochę uśmiechałam się pod nosem patrząc na to jak mimo wszystko wygrywają, ale patrząc po tytule jakoś mnie to bardzo nie dziwiło. Miałam nawet "wizję" końca książki, czułam że znam już zakończenie, a tu nagle... Jeffrey Archer wymyślił taki finał, że w pierwszej chwili nie wiedziałam co mam sądzić. Później przyszła pewnego rodzaju złość. Nie rozumiem, jak można było w taki sposób zepsuć taką historię. Piszę recenzję kilka dni po skończeniu lektury, ale wciąż nie mam odpowiedzi na to pytanie. Nie ukrywam też, że to jeden z powodów mojej oceny. Gdyby wszystko skończyło się inaczej - niekoniecznie tak jak ja sobie to wyobrażałam, ale wiarygodnie - byłaby znacznie wyższa.

Gdyby nie to zakończenie... Przez zdecydowaną większość książki byłam oczarowana historią stworzoną przez Archera i zupełnie nie mogłam się od niej oderwać. Polubiłam bohaterów, śledziłam ich losy na przestrzeni lat, z zapartym tchem obserwując jak się zmieniają, odnoszą sukcesy i porażki, wpadają w kłopoty i z nich wychodzą. Oczywiście, trochę uśmiechałam się pod nosem...

Może i ta książka nie jest perfekcyjna, może autor powiela schematy opowiadające o imigrantach z tak zwanego „bloku wschodniego” (choćby z serii „Kane i Abel”, gdzie mowa o Polakach), ale jest to jeden z niewielu pisarzy rozumiejących, czym był i wciąż jest marksizm w wydaniu bolszewickim i jakie skutki dalekosiężne niesie. Jest to jeden z niewielu pisarzy, który odnosi się z szacunkiem do ludzi urodzonych w naszych rejonach. Ta książka opowiada akurat o Rosjanach na emigracji i także o ich beznadziejnej sytuacji w dążeniu do stworzenia normalnego państwa wolnych ludzi. Jest w tej książce nutka marzycielska: jakby to było fajnie, gdyby Rosja była normalnym państwem i można by z nią nawiązać normalne stosunki międzynarodowe oraz współpracę naukową i gospodarczą. Pisarz odziera z tych złudzeń siebie i nas, czytelników. Przy okazji opowiada całkiem ciekawą historię, choć — jak wspomniałem wyżej — opartą na wykorzystanym w innych pozycjach schemacie ogólnym zarysu fabuły.

Może i ta książka nie jest perfekcyjna, może autor powiela schematy opowiadające o imigrantach z tak zwanego „bloku wschodniego” (choćby z serii „Kane i Abel”, gdzie mowa o Polakach), ale jest to jeden z niewielu pisarzy rozumiejących, czym był i wciąż jest marksizm w wydaniu bolszewickim i jakie skutki dalekosiężne niesie. Jest to jeden z niewielu pisarzy, który odnosi się...

Jak zawsze Archer zbudował wciągającą fabułę. Tym razem było tak samo, a zakończenie było bardzo niespodziewane :)

Jak zawsze Archer zbudował wciągającą fabułę. Tym razem było tak samo, a zakończenie było bardzo niespodziewane :)