Takich ludzi jak Pino Lella, bohater powieści "Pod szkarłatnym niebem" było pewnie tysiące, ale niestety wielu z nich popadło w zapomnienie, mimo iż dokonali w swym życiu niesamowitych i niewiarygodnych czynów. Dlatego dobrze się stało, że będący w kryzysie twórczym Mark Sullivan odkrył tę zapomnianą historię i oparł na niej swą niezwykle fascynującą powieść.

Pino Lella to najzwyklejszy włoski nastolatek, który chce czerpać z życia radość, uśmiech, miłość, chce po prostu żyć. Jednak wojna przekreśla jego marzenia i plany. Na polecenie rodziców wyjeżdża w Alpy, gdzie przez zaprzyjaźnionego zakonnika wciągnięty zostaje w niesienie pomocy Żydom, których z narażeniem własnego i ich życia przeprowadza przez góry do Szwajcarii. Jednak kiedy zbliżają się jego 18-te urodziny rodzice i działający w ruchu oporu wujek, wzywają go do powrotu do Mediolanu i aby uniknąć wcielenia go do armii niemieckiej i wysłania na front, postanawiają o jego wstąpieniu do oddziałów niemieckich, pozostających poza frontem. Przypadkiem zwraca na niego uwagę generał Hans Leyers, którego zostaje kierowcą. W ocenie najbliższych jest to szczęśliwy przypadek, bo Pino będzie mógł zdobywać i przekazywać ruchowi oporu ważne informacje o realizowanych i planowanych przez Niemców działaniach. Codzienne, trwające przez wiele miesięcy obowiązki kierowcy, skutkujące wyjazdami w różne tajemnicze miejsca okolic Mediolanu, pozwalają chłopakowi dostrzec prawdziwe oblicze wojny i okrucieństwo nazistów; zmuszanie więźniów do ponadludzkiej pracy, bez jedzenia i wody, ludzi słaniających się na nogach, na pograniczu życia i śmierci, których bez mrugnięcia powieki potrafią zastrzelić, gdy brakuje im sił do pracy, wywożenie dzieci do obozów śmierci, pozbawianie ludności cywilnej wszelkich praw i środków do życia. Swoją misję ukrywa, przez co spotyka się z pogardą przyjaciela i własnego brata. Ale musi milczeć, bo tego od niego wymaga konspiracyjna działalność.
W tym piekle codzienności Pino ma coś bardzo cennego, wartościowego - to miłość do Anny, starszej od niego o kilka lat młodej rozwódki, która jest służącą kochanki gen. Leyersa. Mają marzenia i planują wspólną przyszłość kiedy tylko skończy się wojna. Ale los okazuje się okrutny i pewnego dnia Pino staje się świadkiem śmierci Anny. To go załamuje, staje się największą tragedią w jego życiu.

„Pod szkarłatnym niebem” to opowieść oparta na faktach, choć jej fabuła ma wiele fikcyjnych wątków, to opowieść o odwadze, poświęceniu, wielkiej miłości i okrucieństwie tego świata. Wstrząsająca, bo prawdziwa, a autentycznymi postaciami, m.in. Mussolinim czy generałem Hansem Leyersem. Warto przeczytać tę książkę, przeżyć ją po swojemu, bowiem niewątpliwie zmusza ona do refleksji, zastanowienia się jak my sami zachowalibyśmy się w obliczu wojny. Polecam ją szczególnie osobom interesującym się II wojną światową, ale nie tylko. Naprawdę nie pożałujecie.

Takich ludzi jak Pino Lella, bohater powieści "Pod szkarłatnym niebem" było pewnie tysiące, ale niestety wielu z nich popadło w zapomnienie, mimo iż dokonali w swym życiu niesamowitych i niewiarygodnych czynów. Dlatego dobrze się stało, że będący w kryzysie twórczym Mark Sullivan odkrył tę zapomnianą historię i oparł na niej swą niezwykle fascynującą powieść.

Pino Lella...

Początkowo akcja bardzo mi się dłużyła, po przebrnięciu przez opisy wędrówek górskich nabrała tempa. Zrobiło się dość ciekawie i czytałam książkę w napięciu i momentami ze wzruszeniem. Napisana dość prostym językiem. Sama historia oparta na faktach jest bardzo ciekawa i ma potencjał na fajną ekranizację.

Początkowo akcja bardzo mi się dłużyła, po przebrnięciu przez opisy wędrówek górskich nabrała tempa. Zrobiło się dość ciekawie i czytałam książkę w napięciu i momentami ze wzruszeniem. Napisana dość prostym językiem. Sama historia oparta na faktach jest bardzo ciekawa i ma potencjał na fajną ekranizację.

8 za prawdziwą historię,niestety przekazaną bez większych emocji i wzruszeń,powiedziałabym „na sztywno”.Czyta się lekko,ale brakuje mi właśnie budowania napięcia,poruszenia w czytelniku głębszych emocji.

8 za prawdziwą historię,niestety przekazaną bez większych emocji i wzruszeń,powiedziałabym „na sztywno”.Czyta się lekko,ale brakuje mi właśnie budowania napięcia,poruszenia w czytelniku głębszych emocji.

Nie jestem w stanie pojąć, jak ta grafomania mogła ujrzeć światło dzienne.
Poziom współczesnej literatury spada na łeb na szyję szyję a to liche czytadło jest tego najlepszym dowodem.
Był jakiś pomysł, i zaczyn na fabułę, ale warstwa literacka to tak potworna nędza, że to doprawdy prosi o pomstę do nieba. Banalny, prozaiczny język, wręcz razi, odbiera jakąkolwiek ochotę na dalsze czytanie. Sztuczne, bez emocji dialogi, i to wszystko oparte na schematycznej do bólu fabule. Wszystko tutaj jest fałszywe, pozorne. Fatalna książka, i nie wiem jakim cudem udało mi się dotrwać do połowy. Szczerze odradzam.

Nie jestem w stanie pojąć, jak ta grafomania mogła ujrzeć światło dzienne.
Poziom współczesnej literatury spada na łeb na szyję szyję a to liche czytadło jest tego najlepszym dowodem.
Był jakiś pomysł, i zaczyn na fabułę, ale warstwa literacka to tak potworna nędza, że to doprawdy prosi o pomstę do nieba. Banalny, prozaiczny język, wręcz razi, odbiera jakąkolwiek ochotę...

Piękna i wstrząsająca historia. Trzyma w napięciu i wzrusza.
Trochę nie pasował mi język i styl autora. Nie wiem jak to nazwać? Taki trochę "pusty", sztywny, bez emocji? Nie czytałem innych książek autora, więc ciężko mi porównać.
Gdyby losy Pina, same w sobie, nie były tak niesamowite i ciekawe, sama książka byłaby całkiem przeciętna.
Przerażający obraz wojny. Wojna to okrucieństwo i zło. Tak czytając, człowiek nie może się nadziwić ile ludzi musiało zginąć i się nacierpieć.
Książka ta to też kawał historii. Trudnej historii Włoch, której sami włosi nie chcą pamiętać, której się wstydzą.
O podzielonym kraju, który w części popierał nazistów i był faszystowski, a najbardziej cierpieli na tym normalni ludzie, którzy chcieli po prostu przeżyć.

Piękna i wstrząsająca historia. Trzyma w napięciu i wzrusza.
Trochę nie pasował mi język i styl autora. Nie wiem jak to nazwać? Taki trochę "pusty", sztywny, bez emocji? Nie czytałem innych książek autora, więc ciężko mi porównać.
Gdyby losy Pina, same w sobie, nie były tak niesamowite i ciekawe, sama książka byłaby całkiem przeciętna.
Przerażający obraz wojny. Wojna to...

Bardzo lubię książki o tematyce II wojny światowej, zawsze taka książka przyprawia mnie o dreszcze jak wyobrażam sobie przez co ci ludzie musieli przejść. Bardzo duże wrażenie zrobiła na mnie ta książka, tym bardziej, że jest ona oparta na prawdziwych wydarzeniach. Powieść ta nie tylko ocala pamięć o kimś, kto w pełni na to zasługuje, odsłania także kulisy działania włoskiego ruchu oporu podczas drugiej wojny światowej oraz ratowania w Italii Żydów skazanych na Zagładę. Jestem pewna, że ta opowieść o chłopcu, tak szybko stającym się mężczyzną, w tak ciężkich czasach żegnającym młodość, tak bardzo oddanym kwestiom pomocy innym ludziom, poruszy niejednego z Was, sprawiając, że spojrzy na pewne sprawy inaczej. Książka zawiera w sobie wiele emocji ale niestety negatywnych, takich jak ból, smutek i cierpienie. Poznajemy historię młodego chłopaka, którego wojna zmusiła aby szybciej dorosnąć, i zawalczyć o swoją wolność. Przedstawione losy 17 letniego Pina są niewiarygodne, każdy dzień dla niego to wyzwanie. Na początku ryzykuje swoim życiem przeprowadzając włoskich Żydów przez góry do Szwajcarii aby byli bezpieczni. Później zostaje kierowcą niemieckiego generała, co wcale mu się nie podoba, ale dzięki temu mam możliwość szpiegowania jakie są plany aby przekazać je partyzantom. Nie każdy młody chłopiec poradziłby sobie z takim wyzwaniem. Osłodą dla Pina było uczucie do Anny, które niestety zakończyło się tragicznie. Książka jest niesamowita i piękna, chociaż bardzo smutna. Książka do łatwych nie należy, może dlatego, że napisało ją samo życie. Książka "Pod szkarłatnym niebem" opisuje niewiarygodną historię, nic więc dziwnego, że tak wstrząsa i porusza. Trudno ogarnąć umysłem obciążenie psychiczne, z jakim musi żyć jeden, zwykły chłopak. Historia przedstawiona w książce jest bardzo bolesna ale i przepiękna w swojej nietuzinkowej prostocie i szczerej prawdzie. Historia młodego chłopca jest bardzo wyrazista i wciągająca, można poczuć od początku, że autor włożył w powieść wiele serca aby dokładnie tą historię przedstawić. Dokładne opisy pozwalają wyobrazić sobie całe zło jakie działo się we Włoszech podczas II Wojny Światowej. Cała historia napisana została lekkim, plastycznym językiem. Książka bez wątpienia powinna znaleźć się na półce każdego miłośnika historii.

Bardzo lubię książki o tematyce II wojny światowej, zawsze taka książka przyprawia mnie o dreszcze jak wyobrażam sobie przez co ci ludzie musieli przejść. Bardzo duże wrażenie zrobiła na mnie ta książka, tym bardziej, że jest ona oparta na prawdziwych wydarzeniach. Powieść ta nie tylko ocala pamięć o kimś, kto w pełni na to zasługuje, odsłania także kulisy działania...

7,5/10
Ciężko mi było uwierzyć że istnieją na tym świecie tak odważni ludzie jak Pino, którzy nie bali się ryzykować życiem dla drugiego człowieka w obliczu tak wielkiego zagrożenia. Historia z Anna piękna, a część 4 pokazująca to co działo się w Mediolanie już u schyłku wojny zdecydowanie mnie najbardziej poruszyła.

7,5/10
Ciężko mi było uwierzyć że istnieją na tym świecie tak odważni ludzie jak Pino, którzy nie bali się ryzykować życiem dla drugiego człowieka w obliczu tak wielkiego zagrożenia. Historia z Anna piękna, a część 4 pokazująca to co działo się w Mediolanie już u schyłku wojny zdecydowanie mnie najbardziej poruszyła.

„Świat tak nie działa. Świat nie jest taki chory i zły.”
Taka myśl towarzyszyła młodemu Włochowi Pino Lelli, gdy przyszło mu być świadkiem okrucieństw, jakich dopuszczali się Niemcy na cywilnej ludności podczas drugiej wojny światowej.

Udział Włoch w tym największym konflikcie zbrojnym XX wieku był… skomplikowany. Przystąpili do niego 10 czerwca 1940 roku początkowo w charakterze sojusznika III Rzeszy, pod wodzą słynącego z szaleńczych skłonności Benito Mussoliniego. Wówczas jeszcze społeczeństwo włoskie wspierało politykę Duce i partii faszystowskiej, upatrując w niej szansy na odbudowę włoskiego imperium. W miarę niepowodzeń armii włoskiej na kolejnych frontach, zaufanie dla Mussoliniego spadało i doprowadziło do ukształtowania się silnej opozycji politycznej oraz niezadowolenia Włochów i sprzeciwu wobec nieudolnie prowadzonej polityki. Rósł w siłę włoski ruch oporu.

W tym właśnie momencie poznajemy młodego mediolańczyka Pino Lellę. Śledzimy kolejno jego drogę – wprost z dobrze sytuowanego, ustabilizowanego domu rodzinnego, poprzez alpejskie przeprawy górskie, pokonywane dla pięknej idei niesienia pomocy, aż do… służbowego samochodu generała Hansa Leyersa. Drogę pełną trudnych wyborów i decyzji. Osią powieści są wydarzenia, których uczestnikiem i świadkiem jest Pino pełniąc służbę osobistego kierowcy niemieckiego generała, pełnomocnika nazistów do spraw produkcji wojennej we Włoszech.

Swoistym bohaterem książki jest sam… Mediolan, gdzie na Piazza della Scala wielki Leonardo da Vinci zaklęty w posągowym monumencie, spoglądał na ogrom szerzącego się wokół zła. Uliczne egzekucje, porzucone ciała, bombardowane domy…

Mediolan, w którym w ostatnich dniach wojny, w wyniku drastycznej reakcji tłumu, dokonano znanego powszechnie zbezczeszczenia ciał faszystów, w tym jeszcze nie tak dawno wielbionego przez Włochów Mussoliniego.

Wszystko to oglądamy oczami głównego bohatera książki, który jako niespełna osiemnastolatek został wciągnięty w nieprzewidywalne tryby wojennej maszyny. Nagromadzenie okrucieństwa, którego był świadkiem powodowała, że chwiała się jego wiara w ludzkość. Ale Pino nie byłt tylko świadkiem mimowolnym, biernym. Pod pozornie sumiennie wypełnianą służbą w Organizacji Todt u boku generała Leyersa kryje się drugie dno…

Pomimo ciężkiej tematyki i niewiarygodnie okrutnych i sugestywnych opisów bezmiaru wojennego ZŁA, w książce udało się autorowi przemycić urok Italii – piękne krajobrazy (szczególnie alpejskie),śródziemnomorskie smaki, południowe namiętności, zapachy, muzykę. Chociaż nie jestem fanką opery, podczas lektury kilkakrotnie odsłuchiwałam arii Nessun dorma z „Turandota” Pucciniego. Doskonale korespondowała z opisywanymi wątkami… wzmacniała dramaturgię.

„Pod szkarłatnym niebem” zdarzyła się także piękna, romantyczna miłość, która w wielu aspektach wpłynęła na całe, długie życie Pina.

Giuseppe (Pino) Lella to postać autentyczna. Choć spotkałam się na włoskich stronach internetowych z opiniami, że Mark Sullivan „zrobił” w książce z tej postaci „bohatera, którego nie było”, to wiarygodności przeżyć i czynów Lelli nie podważano.

Lubię historie dopowiedziane, a w przypadku tak dramatycznych, tak momentami… nieprawdopodobnych, jest to dla mnie szczególnie ważne. Dlatego cenię, że Mark Sullivan przywołał na zakończenie książki swoje osobiste spotkania i rozmowy z bardzo już wiekowym panem Giuseppe Lellą i w skrócie nakreślił jego powojenne losy.

Choć wiem, że zabrzmi to przewrotnie, moim zdaniem mocną stroną tej powieści są niewiarygodnie realistyczne opisy wojennych zbrodni. I to dokonywanych po obydwu stronach – nazistów i aliantów. Uwypukla się tym samym drzemiące w książce przesłanie o bezsensie każdych działań wojennych. Mierzi absurd i paradoks zła w każdym wydaniu. Proszę mi wierzyć, opis scen bezczeszczenia zwłok włoskich partyzantów przez Niemców, jak i zwłok Mussoliniego i jego towarzyszy przez włoski lud, są równie przerażające i obezwładniające swoim bestialstwem.

Książka spodoba się osobom, które lubią wojenną literaturę i cenią sobie nieprzeciętne biografie. Na pewno ciekawie będzie czytało się tym, którzy byli w Mediolanie i znają topografię miasta.

--------------------------
Zapraszam na bloga, gdzie zamieściłam zapisane cytaty z książki w formie prezentacji:
https://bookowyzagajnik.blogspot.com/2021/04/pod-szkaratnym-niebem-mark-sullivan.html

„Świat tak nie działa. Świat nie jest taki chory i zły.”
Taka myśl towarzyszyła młodemu Włochowi Pino Lelli, gdy przyszło mu być świadkiem okrucieństw, jakich dopuszczali się Niemcy na cywilnej ludności podczas drugiej wojny światowej.

Udział Włoch w tym największym konflikcie zbrojnym XX wieku był… skomplikowany. Przystąpili do niego 10 czerwca 1940 roku początkowo w...

Wspaniale opisana historia wojny we Włoszech oczami młodego człowieka, który doświadczył w niej strachu, miłości i tragedii. Świetna książka ze zwrotami akcji i opisem relacji nazistów z włochami. Opisy wędrówek górskich i spacerów po północnych Włoszech wciągają szczególnie, gdy było się w tamtym rejonie.

Wspaniale opisana historia wojny we Włoszech oczami młodego człowieka, który doświadczył w niej strachu, miłości i tragedii. Świetna książka ze zwrotami akcji i opisem relacji nazistów z włochami. Opisy wędrówek górskich i spacerów po północnych Włoszech wciągają szczególnie, gdy było się w tamtym rejonie.

czytałam w napięciu

czytałam w napięciu