Czas przeszły

Reacher jak zawsze nie do zdarcia, silny, inteligentny i nie ma na niego mocnych, niezależnie od tego ilu naraz próbuje go zaatakować. Dwa wątki, jeden związany z rodziną głównego bohatera, drugi z parą obcokrajowców, którzy zjawiają się w złym miejscu i czasie. Wątek z motelem nieco przewidywalny, ale jak zawsze czyta się szybko i przyjemnie. Nie ma zaskoczenia, ale nie ma i rozczarowania.

Reacher jak zawsze nie do zdarcia, silny, inteligentny i nie ma na niego mocnych, niezależnie od tego ilu naraz próbuje go zaatakować. Dwa wątki, jeden związany z rodziną głównego bohatera, drugi z parą obcokrajowców, którzy zjawiają się w złym miejscu i czasie. Wątek z motelem nieco przewidywalny, ale jak zawsze czyta się szybko i przyjemnie. Nie ma zaskoczenia, ale nie ma...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

rearcher jak zwykle" przypadkiem "trafia do miasteczka gdzie urodził się jego ojciec.dwie trzecie książki to poszukiwania śladów przodków ,bez większej sensacji .jest drugi wątek pary kanadyjczyków którzy trafiają do dziwnego motelu i tu się robi ciekawie i koniec książki.czytałam lepsze tego autora.

rearcher jak zwykle" przypadkiem "trafia do miasteczka gdzie urodził się jego ojciec.dwie trzecie książki to poszukiwania śladów przodków ,bez większej sensacji .jest drugi wątek pary kanadyjczyków którzy trafiają do dziwnego motelu i tu się robi ciekawie i koniec książki.czytałam lepsze tego autora.

Pokaż mimo to

Naprawdę lubię cykl o Jacku Reacherze. Nie jest to jakaś wielka literatura ale są to książki lekkie i przyjemne z wyrazistym bohaterem. Po przeczytanej ostatnio ciężkiej książce miałem ochotę właśnie na coś lekkiego i przyjemnego. Wpisałem w google TOP 10 jack reacher books i wyskoczył "Czas Przeszły" na miejscu 10. Okay, nowa, nie czytałem, chętnie spróbuję.
Początek jest bardzo obiecujący, małe miasteczko, historia z przeszłości rodziny Reachera, uwięziona na odludziu para turystów. Ale z biegiem trwania historia staje się dość męcząca a rozdwojenie wątków mnie coraz bardziej drażniło. Reacher tym razem też wydawał jakiś taki mocno zbójowaty w tej książce, co innego obijanie mordy terrorystom a co innego zbieraczam jabłek. Reacher był nieswój jakby ta historia sprzed lat nie dawała mu spokoju. Dla mnie jest to jedna ze słabszych książek cyklu więc tylko 5/10 gwiazdek.

Naprawdę lubię cykl o Jacku Reacherze. Nie jest to jakaś wielka literatura ale są to książki lekkie i przyjemne z wyrazistym bohaterem. Po przeczytanej ostatnio ciężkiej książce miałem ochotę właśnie na coś lekkiego i przyjemnego. Wpisałem w google TOP 10 jack reacher books i wyskoczył "Czas Przeszły" na miejscu 10. Okay, nowa, nie czytałem, chętnie spróbuję.
Początek jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pomimo, iż bardzo cenię sobie notkę o Reacherze na początku książki, to chyba mamy tam błąd. Na końcu jest linijka czego nie ma: prawa jazdy, dokumentu ze zdjęciem, osób na utrzymaniu. Przy okazji powieści „Sprawa osobista” Reacher lecąc do Europy musiał otrzymać nowy paszport. Ale rozumiem, że przez długi czas tak było.

Akcja zaczyna się bardzo wolno. W „Nocnej rundzie” Reacher od razu wkroczył do akcji. Tutaj na Reachera huragan trzeba było trochę poczekać. Na pewno zauważa się aurę tajemniczości. Większą niż w innych powieściach. Nie przypominam też sobie, żeby w którejś części fabuła była aż tak bardzo podzielona na dwa wątki. Może w tych początkowych (niestety nie wszystko pamiętam tak dobrze). Lee Child bardzo dużo uwagi poświęcił dwójce młodych Kanadyjczyków. Wolę, żeby książka skupiała się przede wszystkim na Reacherze. Jednak ten wątek był bardzo ciekawy. Trochę mroczny i dziwny. Pozwolił pokazać majora w stanie spoczynku w wielkiej i klasycznej formie.

Autor znowu poruszył temat chorych fascynacji. Coś, co można znaleźć w głębokiej sieci, chociaż nie jest to tak wyraźnie napisane jak w powieści „Zmuś mnie”. Poznajemy też interesujące wątki na temat rodziny byłego żandarma. Pozwolę sobie na jeden cytat. Dialog był dłuższy, jednak to oddaje osobowość Reachera. :)
„ -Nie powinien pan zostawać.
-I nie chcę – zapewnił ją Reacher. – Proszę mi wierzyć. Lubię być w ruchu. Ale nie znoszę, kiedy ktoś próbuje mnie przepędzić. Zwłaszcza ktoś, kto chce mnie zrzucić z dachu wieżowca. Nawiasem mówiąc, to świadczy o tym, że są ambitni. Bardzo pewni siebie. Jakbym był nieistotnym szczegółem”.
Wiemy, że były żandarm nie jest nieistotnym szczegółem.

Reacher nie jest już młodzieniaszkiem, jednak cały czas daje radę i jest zagrożeniem. Oczywiście tylko dla złych ludzi.

Opis przyrody jak zwykle na plus. Lee Child sprawia, że krajobraz USA chce się zobaczyć na własne oczy. Zwiedzać te wszystkie małe miasteczka i otaczające je tereny. Pobudza wyobraźnię. Okładka jest przepiękna, być może najpiękniejsza ze wszystkich. Myślę, że fani Reachera będą bardzo zadowoleni.

Pomimo, iż bardzo cenię sobie notkę o Reacherze na początku książki, to chyba mamy tam błąd. Na końcu jest linijka czego nie ma: prawa jazdy, dokumentu ze zdjęciem, osób na utrzymaniu. Przy okazji powieści „Sprawa osobista” Reacher lecąc do Europy musiał otrzymać nowy paszport. Ale rozumiem, że przez długi czas tak było.

Akcja zaczyna się bardzo wolno. W „Nocnej rundzie”...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jest to moja pierwsza książka z cyklu historii o Jacku Reacherze. Bohater przypomina filmowego Rambo, ale właśnie tego należy oczekiwać po tej historii. Łatwa i przyjemna lektura, a sama fabuła ma swoje bardzo dobre momenty.

Jest to moja pierwsza książka z cyklu historii o Jacku Reacherze. Bohater przypomina filmowego Rambo, ale właśnie tego należy oczekiwać po tej historii. Łatwa i przyjemna lektura, a sama fabuła ma swoje bardzo dobre momenty.

Pokaż mimo to

O książkach z Jackiem Reacherem pisałam już wielokrotnie, chociażby tutaj. Seria z Reacherem jest wyśmienita, gdy czytelnik chce się oderwać od rzeczywistości i odpocząć, a ten tom jest niewątpliwie jednym z lepszych. Tak jak po Joannę Chmielewską warto jest sięgnąć, gdy chce się poprawić humor, tak Lee Child jest wręcz idealny do tego, aby nabrać energii, siły wewnętrznej i woli walki z wszelkimi przeciwnościami. No bo jak może być inaczej, skoro główny bohater właśnie taki jest? Jack Reacher jest już chyba mitem współczesnych czasów, nigdy się nie poddaje, nie jest bierny, jeśli zachodzi potrzeba, aby stanąć po stronie kogoś, komu dzieje się krzywda, robi to. Jest i inteligentny i wyśmienicie wysportowany, a to w rzeczywistości nie jest częste.
W tym tomie Lee Child wprowadził nastrój grozy, którego nie powstydziłby się sam Stephan King, z tą różnicą, że u Childa nie ma duchów czy innych zjawisk nadprzyrodzonych. Najbardziej przykuwa uwagę drugi wątek, a mianowicie pary młodych Kanadyjczyków, którzy jadąc z Kanady na Florydę, zatrzymali się w pobliżu Laconii w przypadkowym motelu. Początkowo wydawali się, a szczególnie chłopak, mało inteligentni, niezbyt zorganizowani, jechali zdezelowanym samochodem, któremu świeciły się wszystkie alarmowe lampki, a na dodatek zaczynało brakować benzyny. Przydrożna strzałka do motelu wydawała się wręcz błogosławieństwem. Szybko okazało sie, że w motelu coś jest nie tak, tyle tylko że nie wiadomo było dokładnie co. Dziewczyna była nieco bardziej spostrzegawcza i przede wszystkim miała większą intuicję, tak więc to ona jako pierwsza zaczęła się niepokoić, to ona wychwyciła różne kłamstewka właścicieli. Para dość szybko zorientowała się, że właściciele nie chcą ich wypuścić z motelu, przyczyny tego były, do pewnego momentu, zupełnie nieznane. Lee Child nie powiela tu schematu z "Misery" S. Kinga, akcja idzie w zupełnie innym kierunku.
całość
https://powrot-do-krainy-ksiazki.blogspot.com/2020/03/lee-child-czas-przeszy-audiobook-czyta.html

O książkach z Jackiem Reacherem pisałam już wielokrotnie, chociażby tutaj. Seria z Reacherem jest wyśmienita, gdy czytelnik chce się oderwać od rzeczywistości i odpocząć, a ten tom jest niewątpliwie jednym z lepszych. Tak jak po Joannę Chmielewską warto jest sięgnąć, gdy chce się poprawić humor, tak Lee Child jest wręcz idealny do tego, aby nabrać energii, siły wewnętrznej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jak to u Lee Childa szybko, łatwo,niezawsze przyjemnie,ale napewno sprawiedliwie.To rodzaj literatury w podróży kiedy chcemy czymś zająć czas a lubimy czytać.Wartka akcja przewrotna intryga.Lubię serie z Jackiem Reacherem i polecam.

Jak to u Lee Childa szybko, łatwo,niezawsze przyjemnie,ale napewno sprawiedliwie.To rodzaj literatury w podróży kiedy chcemy czymś zająć czas a lubimy czytać.Wartka akcja przewrotna intryga.Lubię serie z Jackiem Reacherem i polecam.

Pokaż mimo to

Wpadł mi w ręce któryś tam z rzędu tom o Reacherze. Nie czytałam poprzednich, ale to niespecjalnie przeszkadza w lekturze. Dowiedziałam się o nim tyle, że lubi wędrować, nie ma stałego miejsca zamieszkania, ma coś w rodzaju szóstego zmysłu i jest aż za bardzo skuteczny, jeśli chodzi o eliminowanie przeciwników. Autor zrobił z niego postać na miarę Rambo, aczkolwiek i to w sumie nie przeszkadza przesadnie- w końcu ta książka ma być rozrywką.
I rozrywką była. Jeśli chodzi o drugi wątek powieści, jak dla mnie bomba. Od początku czuje się niepokój i specyficzne napięcie, kiedy czyta się o tajemniczym motelu i jego właścicielach. Motyw wielkiego polowania bardzo mnie usatysfakcjonował. Podsumowując- nie jest to zła powieść, ale mogłaby być lepsza.

Wpadł mi w ręce któryś tam z rzędu tom o Reacherze. Nie czytałam poprzednich, ale to niespecjalnie przeszkadza w lekturze. Dowiedziałam się o nim tyle, że lubi wędrować, nie ma stałego miejsca zamieszkania, ma coś w rodzaju szóstego zmysłu i jest aż za bardzo skuteczny, jeśli chodzi o eliminowanie przeciwników. Autor zrobił z niego postać na miarę Rambo, aczkolwiek i to w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

to pierwsza książka, którą przeczytałam z tym bohaterem a na pewno będę chciała przeczytać inne pozycje z Cyklu: Jack Reacher . dobra sensacja.

to pierwsza książka, którą przeczytałam z tym bohaterem a na pewno będę chciała przeczytać inne pozycje z Cyklu: Jack Reacher . dobra sensacja.

Pokaż mimo to

Jedna z mniej wciągających pozycji z serii z Jackiem Reacherem, ale nadal całkiem przyzwoita książka sensacyjna. Czyta się dobrze, o ile nie oczekujemy nie wiadomo jakich fajerwerków.

Jedna z mniej wciągających pozycji z serii z Jackiem Reacherem, ale nadal całkiem przyzwoita książka sensacyjna. Czyta się dobrze, o ile nie oczekujemy nie wiadomo jakich fajerwerków.

Pokaż mimo to