Bardzo ciekawa i często zaskakująca, jednak napisana językiem, który sprawia trudności w zrozumieniu wszystkiego dla osoby nie znającej dobrze tematu. Dobre podsumowanie na koniec z nuta filozofii.

Bardzo ciekawa i często zaskakująca, jednak napisana językiem, który sprawia trudności w zrozumieniu wszystkiego dla osoby nie znającej dobrze tematu. Dobre podsumowanie na koniec z nuta filozofii.

O żesz! Oceniłam po okładce, bo długo miałam tę książkę na liście, ale wizualnie jakoś mnie nie przyciągała. A to jedna z lepszych książek, jakie czytałam. Opisuje powstanie ssaków, ale w super ciekawy sposób, bo autor leci po kolei przez całe rozmnażanie (opierając się w sumie na przykładzie narodzin swojej córki, ale to tylko w tle, w treści jest dużo zwierząt!),przez różne przystosowania ewolucyjne i samą historię badań nad powstaniem naszej gromady. Jest naukowo, są śmieszki (naprawdę śmieszne) i referencje. Po przeczytaniu miałam wrażenie wyczerpania tematu, tzn. zostały poruszone wszystkie najważniejsze zagadnienia, jak na książkę dla przeciętnego odbiorcy.

O żesz! Oceniłam po okładce, bo długo miałam tę książkę na liście, ale wizualnie jakoś mnie nie przyciągała. A to jedna z lepszych książek, jakie czytałam. Opisuje powstanie ssaków, ale w super ciekawy sposób, bo autor leci po kolei przez całe rozmnażanie (opierając się w sumie na przykładzie narodzin swojej córki, ale to tylko w tle, w treści jest dużo zwierząt!),przez...

Książka pokazuje, że pomimo różnic ssaki są do siebie zadziwiająco podobne. Pokazuje, że nawet bardzo wizualnie różniące się od siebie zwierzęta mogą być stosunkowo blisko z sobą spokrewnione. Wszystko opisane przystępnie dla laika i z poczuciem humoru.

Książka pokazuje, że pomimo różnic ssaki są do siebie zadziwiająco podobne. Pokazuje, że nawet bardzo wizualnie różniące się od siebie zwierzęta mogą być stosunkowo blisko z sobą spokrewnione. Wszystko opisane przystępnie dla laika i z poczuciem humoru.

"Nie można wybrać jednej cechy i stwierdzić: O, ta była najważniejsza!"
To zdanie z zakończenia książki wydaje się najlepszym opisem tematyki tej książki. Autor rozprawia nad cechami, które konstytuują nas oraz inne zwierzęta jako ssaki. Przy czym nie jest to niszowe wybranie kilku cech, dzięki którym wpadamy w taksonomiczną półkę "ssak", niczym z szkolnego podręcznika biologii.
Pojawiają się oczywiście takie tematy, jak zewnętrzne jądra, laktacja, stałocieplność, mózg, uzębienie i wiele innych pomniejszych cech.
Lecz to co odróżnia tę książkę od zwykłej, nudnej faktografii, to umiejętność znalezienia drugiego dna w danej cesze i to, co w biologii jest najważniejsze, że nic nie ma tylko jednej przyczyny, lub oczywistej funkcji.
Clou tej ksiażki właśnie zawiera się w tym pierwszym zdaniu.Warto przeczytać, nawet jeśli nie interesujemy się biologią.

"Nie można wybrać jednej cechy i stwierdzić: O, ta była najważniejsza!"
To zdanie z zakończenia książki wydaje się najlepszym opisem tematyki tej książki. Autor rozprawia nad cechami, które konstytuują nas oraz inne zwierzęta jako ssaki. Przy czym nie jest to niszowe wybranie kilku cech, dzięki którym wpadamy w taksonomiczną półkę "ssak", niczym z szkolnego podręcznika...

"Ja, ssak" Liama Drew to jedna z tych rzetelnych książek, które w równym stopniu uczą i zaskakują. Niekoniecznie to lektura dla początkujących i dopiero co odkrywających swoją fascynację biologią ewolucyjną, ale nie stawia też przed czytelnikiem zapór o wysokości Himalajów. Jest dobrze napisana, lekko i z polotem, bez trywializacji języka nauki i traktowania czytelnika z wyższością.
Liam Drew sprawił, że jego podróż przez świat ssaków stała się dla czytelnika osobista. Nie wybrał konwencji wykładu, snuje opowieść o ssakach, co rusz podkreślając, że jest jednym z nich.
To niezwykle ciekawe, bo ile razy zdarzyło się wam, nam, mnie powiedzieć o sobie: jestem X, Y, Z no i na dodatek jestem ssakiem!
Uciekamy przed byciem częścią biologii, a Liam Drew nie daje nam się od niej oddalić.
Książka "Ja, ssak" rozpoczyna się wprowadzeniem, w którym autor dzieli się swoimi kłopotami rodzinnymi: niemożnością zajścia w ciążę, narodzinami córki-wcześniaka, strachem o jej zdrowie.
"Wcześniej, kiedy zastanawiałem się, co zawdzięczam ewolucji, moje zainteresowania ograniczały się do ludzkiego mózgu i kwestii, jak małpom człekokształtnym udało się przekroczyć granicę dotyczącą przede wszystkim tego organu i stać się ludźmi. Jednakże teraz, pchnięty zwierzęcym instynktem rodzicielskim, chciałem bardziej cofnąć się w przeszłość. Pragnąłem połączyć wszystkie elementy układanki, żeby zrozumieć, co czyni mnie ssakiem". [s. 13]
Z Liamem Drew poznajemy ssaki współczesne całkiem nieźle. Nie tylko przyglądamy się ciekawym, a nie do końca dobrze znanym stekowcom i torbaczom, ale i zaglądamy tam, gdzie ssaki dopiero się "tworzyły". Autor pokazuje nam znaczenie łożyska w rozwoju płodu, mówi o rywalizacji rodzic/rodzic/dziecko, która zdaniem wielu naukowców zaczyna się w momencie zapłodnienia. Przyglądamy się fenomenowi powstania mleka, jako pożywienia i zębom, stałocieplności i fenomenowi pozostającej na zewnątrz moszny.
Wiecie, że "u 90 procent gatunków ptaków samicy w opiece nad młodymi pomaga jej partner, natomiast u ssaków, jak już wcześniej wspomnieliśmy, 95 procent samców nie zajmuje się swoim potomstwem?" [s.229]. Jakie ma to znaczenie dla naszego rozwoju? To tylko z jedno z zagadnień, które porusza "Ja, ssak" Liama Drew.
I uwaga: książka ma dokładną bibliografię. Wszystkie artykuły i prace naukowe, na które powołuje się autor są wylistowane na końcu książki, więc można poszperać w poszukiwaniu czegoś "cięższego", żeby pogłębić wiedzę.
Podsumowując: "Ja, ssak" Liama Drew to ważna i ciekawa pozycja dla fanów biologii ewolucyjnej. Gorąco ją polecam.

"Ja, ssak" Liama Drew to jedna z tych rzetelnych książek, które w równym stopniu uczą i zaskakują. Niekoniecznie to lektura dla początkujących i dopiero co odkrywających swoją fascynację biologią ewolucyjną, ale nie stawia też przed czytelnikiem zapór o wysokości Himalajów. Jest dobrze napisana, lekko i z polotem, bez trywializacji języka nauki i traktowania czytelnika z...

Autor próbuje pokazać, jakie główne cechy odróżniają ssaki od innych zwierząt, oraz wyjaśnić, skąd się wzięły. To znaczy, co mogło skłonić ewolucję do wykształcenia żyworodności, sierści itp. Jakie korzyści daje nam tak energochłonna stałocieplność? Odpowiedzi napisane są przystępnie, a wyjaśnienia zawierają sporo ciekawostek. Drew często przedstawia kilka hipotez, nie ograniczając się do swojej ulubionej.

Książka została podzielona na trzynaście rozdziałów. Każdy z nich koncentruje się na jednej cesze, choć — oczywiście — trudno je naprawdę wyizolować i rozpatrywać odrębnie. Bo przecież różne organy współpracują w ramach organizmu. Bez jednego nie działałyby pozostałe. Karmienie młodych mlekiem łączy się z opieką rodzicielską/ matczyną i szybkim wzrostem malucha. Ale także z mlecznymi zębami i budową szczęk.

Więcej zachwytów tutaj: https://finklaczyta.blogspot.com/2018/12/ja-ssak-o-ewolucji-ssakow.html

Autor próbuje pokazać, jakie główne cechy odróżniają ssaki od innych zwierząt, oraz wyjaśnić, skąd się wzięły. To znaczy, co mogło skłonić ewolucję do wykształcenia żyworodności, sierści itp. Jakie korzyści daje nam tak energochłonna stałocieplność? Odpowiedzi napisane są przystępnie, a wyjaśnienia zawierają sporo ciekawostek. Drew często przedstawia kilka hipotez, nie...

Niezwykle pouczająca, a przy tym dobrze, lekko i dowcipnie napisana. Czyta się doskonale

Niezwykle pouczająca, a przy tym dobrze, lekko i dowcipnie napisana. Czyta się doskonale