O czym myślą koty. Kocie sekrety oczami naukowców

Jest to miszmasz poradnika o kotach w głębszym słowa znaczeniu z powieścią o kocie ,opartą na własnych wspomnieniach . Dziennik, pamiętnik. Przypomina układem książkę Jacksona Galaxy ,,Koci Tata. O tym, jak kot przewartościował mi świat i nauczył kochać życie ’’.
Książka w twardej oprawie. Papier średniej jakości. Brak ilustracji. Czarno-białe zdjęcia do policzenia na palcach jednej ręki.

Poradnik skupia się na materiale opartym na doświadczeniach i naukowo udowodnionych tezach.
Nie jest to typowy podręcznik typu ,,kawa na ławę’’. Autor przywołuje na pamięć nieżyjącą już swoją kotkę Augustę i przeplata to z analizą prac naukowych.
Wypowiada się sam w kwestiach naukowych i wydaje opinię własną. Uczył się na własnych błędach. Szkoda ,że przez 15 lat je popełniał.

Wnioski właściwie musimy sami wyciągać z tekstu. To nie jest lektura popularnonaukowa.

Jest tu też dużo ciekawostek . Przykładowo chyba znana wszystkim o ulubionej kotce proroka Mahometa Muezzi, która zasnęła na rękawie jego szaty. Gdy zbliżała się pora modlitwy Mahomet wolał odciąć rękaw, niż zakłócić jej spokojny sen.

Bardzo wzruszający rozdział o odchodzeniu i śmierci kota oraz żałobie po nim. Niestety każdy kto ma zwierzęta przeżył to co najmniej jeden raz.

Autor na przykładzie z autopsji stara się przemówić do czytelnika co jest ważne, na co trzeba zwrócić uwagę, gdy bierze się kota pod swój dach.

Sam pisze …
,,W tej książce nie znajdziecie porad medycznych – dostatecznie wiele jest ich gdzie indziej – ale warto pamiętać, że u kotów występuje sporo dolegliwości trudnych do wykrycia, za to zatrważająco szybko kończących się zgonem’’.

Thomas McNamee wypowiada się też pełen podziwu dla stosowanych praktyk Jacksona Galaxy.


Książka nie nadaje się dla początkującego w kocim świecie. Nie będzie potrafił szybko znaleźć odpowiednich informacji do zastosowania względem własnego pupila. Ta pozycja przeznaczona jest raczej dla tych , co mają już koty i chcą jeszcze coś się dowiedzieć, poczytać wspomnienia o kocie autora jako pamiętnik czy może rozstrzygnąć pewne dylematy czy rozterki.

Bogata jest literatura podana na końcu książki, z której można skorzystać.

Polecam książkę tym , którzy nie chcą zasięgać jako tako informacji , tylko poczytać beletrystykę , poświęconą kotu z krwi i kości, który naprawdę żył. A przy okazji mogą też i poszerzyć swoje horyzonty.

Jest to miszmasz poradnika o kotach w głębszym słowa znaczeniu z powieścią o kocie ,opartą na własnych wspomnieniach . Dziennik, pamiętnik. Przypomina układem książkę Jacksona Galaxy ,,Koci Tata. O tym, jak kot przewartościował mi świat i nauczył kochać życie ’’.
Książka w twardej oprawie. Papier średniej jakości. Brak ilustracji. Czarno-białe zdjęcia do policzenia na...

Znajdziecie inne, lepsze książki o kotach. Tę pozycję można pominąć bez wyrzutów sumienia.

Znajdziecie inne, lepsze książki o kotach. Tę pozycję można pominąć bez wyrzutów sumienia.

Ufff, ledwo zmęczyłam...pomiędzy o wiele ciekawszymi pozycjami...
Można było sobie darować, szkoda cennego czasu.


.

Ufff, ledwo zmęczyłam...pomiędzy o wiele ciekawszymi pozycjami...
Można było sobie darować, szkoda cennego czasu.


.

Według mnie książka McNamee to poradnik dla osób, które zastanawiają się nad tym, czy adoptować kota, ale nie chcą tego robić w nieprzemyślany sposób. Autor w kolejnych rozdziałach w przystępny sposób przedstawia czytelnikom wyniki naukowych badań dotyczących kotów. Opatruje je swoimi komentarzami, ale przede wszystkim dzieli się historią swoją i kotki Augusty, która była członkiem jego rodziny. Analizuje przy tym ich relacje właśnie przez pryzmat prezentowanych informacji naukowych.
Zamieszcza w niej także wiele cennych rad mogących pomóc we wspólnym życiu ludzi z ich kocimi pupilami. Czy są one przydatne? Przekonajcie się sami. Mnie pozwoliły spojrzeć na swojego pupila w nowy sposób. Zaczęłam lepiej rozumieć pewne jego zachowania.
Czy polecam Wam tę książkę? Jeśli posiadacie koty (albo one posiadają Was, bo to ponoć kwestia sporna kto ma kogo w tej relacji) powinniście ją przeczytać. Jeśli zastanawiacie się nad posiadaniem kota, to na 100% powinniście ją przeczytać.

Według mnie książka McNamee to poradnik dla osób, które zastanawiają się nad tym, czy adoptować kota, ale nie chcą tego robić w nieprzemyślany sposób. Autor w kolejnych rozdziałach w przystępny sposób przedstawia czytelnikom wyniki naukowych badań dotyczących kotów. Opatruje je swoimi komentarzami, ale przede wszystkim dzieli się historią swoją i kotki Augusty, która była...

Jako opiekunka ciężko chorej kotki dziękuję autorowi za rozdział o odchodzeniu naszych kocich przyjaciół.
A jako ptasiarz i opiekunka niewychodzącej, schroniskowej znajdy, dziękuję za poruszenie trudnego i jakże ważnego tematu negatywnego wpływu domowych mruczków na populacje dzikich ptaków. Dobrze, że ten temat przebija się do szerszej świadomości.

Jako opiekunka ciężko chorej kotki dziękuję autorowi za rozdział o odchodzeniu naszych kocich przyjaciół.
A jako ptasiarz i opiekunka niewychodzącej, schroniskowej znajdy, dziękuję za poruszenie trudnego i jakże ważnego tematu negatywnego wpływu domowych mruczków na populacje dzikich ptaków. Dobrze, że ten temat przebija się do szerszej świadomości.

Bardzo ciekawa pozycja - autor miesza w niej wspomnienia o swojej kotce z bardzo szerokim spektrum tematycznym i analizami prac naukowych (liczba badań i osób do których się odnosi robi wrażenie). Mam wrażenie, że wraz z pisaniem książki, czy też nawet na etapie zbierania informacji uświadamiał sobie, jak mało wiedział o swoim ukochanym zwierzaku. Polecam zwłaszcza "początkującym" kociarzom, ale i weterani tematu znajdą coś dla siebie - chociażby kolejne pozycje, czy persony, które warto sprawdzić.

Bardzo ciekawa pozycja - autor miesza w niej wspomnienia o swojej kotce z bardzo szerokim spektrum tematycznym i analizami prac naukowych (liczba badań i osób do których się odnosi robi wrażenie). Mam wrażenie, że wraz z pisaniem książki, czy też nawet na etapie zbierania informacji uświadamiał sobie, jak mało wiedział o swoim ukochanym zwierzaku. Polecam zwłaszcza...

Tytuł absolutnie mylny, a podtytuł powinien brzmieć "mój kot moimi oczami". To nie jest książka popularnonaukowa, tylko pamiętnik właściciela kota. A nawet nie do końca odpowiedzialnego właściciela kota, skoro tak dużo czasu spędził na usprawiedliwianiu tego, że puszczał swoją kotkę do lasu pełnego niedźwiedzi, pum i grzechotników i wielu innych zagrożeń.

Fakty naukowe przedstawione w tej książce są otoczone wieloma osobistymi opiniami autora. Przedstawia tez wiele tez popartych dowodami pt. "tak mi się wydaje, więc zapewne tak właśnie jest". Jak ktoś posiada już kota, to nie dowie się zbyt wiele.

Tytuł absolutnie mylny, a podtytuł powinien brzmieć "mój kot moimi oczami". To nie jest książka popularnonaukowa, tylko pamiętnik właściciela kota. A nawet nie do końca odpowiedzialnego właściciela kota, skoro tak dużo czasu spędził na usprawiedliwianiu tego, że puszczał swoją kotkę do lasu pełnego niedźwiedzi, pum i grzechotników i wielu innych zagrożeń.

Fakty naukowe...

Mieszanka osobistych przemyśleń i doświadczeń autora z wkładką popularnonaukową.

Mieszanka osobistych przemyśleń i doświadczeń autora z wkładką popularnonaukową.

To nie do końca książka popularnonaukowa. Trzeba ją traktować jako coś w rodzaju pamiętnika czy też relacji z życia z kotem.
Do tego jest dodanę parę faktów, parę spostrzeżeń, ale głównie to osobista relacja kot - człowiek. I trzeba przyznać, że miejscami bardzo emocjonalna.

To nie do końca książka popularnonaukowa. Trzeba ją traktować jako coś w rodzaju pamiętnika czy też relacji z życia z kotem.
Do tego jest dodanę parę faktów, parę spostrzeżeń, ale głównie to osobista relacja kot - człowiek. I trzeba przyznać, że miejscami bardzo emocjonalna.

Książka okazała się głównie biografią kotki autora - Augusty, a nie merytoryczną lekturą pozwalającą na lepsze zrozumienie kocich zachowań.
Nie polecam, zbyt dużo tutaj nieprzydatnych informacji, a zdecydowanie za mało przydatnej i coś wnoszącej treści.

Książka okazała się głównie biografią kotki autora - Augusty, a nie merytoryczną lekturą pozwalającą na lepsze zrozumienie kocich zachowań.
Nie polecam, zbyt dużo tutaj nieprzydatnych informacji, a zdecydowanie za mało przydatnej i coś wnoszącej treści.