Zachęcona entuzjastycznymi recenzjami zakupiłam od razu trzy tomy. A pierwszy męczyłam ponad miesiąc. U Cherezinskiej lubię to,że tworzy wyraziste, ciekawe postaci z którymi można "poczuć więź", zwłaszcza postaci kobiece-Harda, Sigrun, Halderd itd, a tutaj zanim się połapałam kto jest kim to już był bez znaczenia, albo nie żył... Czytając cały czas miałam wrażenie,że to jest książka na zamówienie, na siłę imitująca "Grę o tron" w polskim wydaniu. Martin miał swobodę w tworzeniu fabuły a autorka trzymała się historii i miała małe pole do popisu. Uważam,że za dużo wątków, wydarzeń, postaci, wszystko takie pobieżne i bez wyrazu. I te wątki fantasy... Oby te zwierzęta herbowe i wróżki z lasu miały jakiś sens w kolejnych tomach bo na razie nie widzę dla nich uzasadnienia. Niektórzy bohaterowie wzbudzili moja sympatię -Mściwój, Rikissa, Jakub Świnka, to jak ukazani są św.Kinga z Bolesławem -niestety w większości na krótko...
Książka jest poprawna,ale nie porwała mnie, spodziewałam się dużo więcej.

Zachęcona entuzjastycznymi recenzjami zakupiłam od razu trzy tomy. A pierwszy męczyłam ponad miesiąc. U Cherezinskiej lubię to,że tworzy wyraziste, ciekawe postaci z którymi można "poczuć więź", zwłaszcza postaci kobiece-Harda, Sigrun, Halderd itd, a tutaj zanim się połapałam kto jest kim to już był bez znaczenia, albo nie żył... Czytając cały czas miałam wrażenie,że to...

Czytałam tą książkę i czytałam.... Czas spędzony z prozą Pani Cherezińskiej na pewno nie jest stracony jednak pomimo tego, że książka jest intrygująca czasami trzeba odłożyć ją na bok, aby chwilę pomyśleć i wszystko w głowie ułożyć...

Czytałam tą książkę i czytałam.... Czas spędzony z prozą Pani Cherezińskiej na pewno nie jest stracony jednak pomimo tego, że książka jest intrygująca czasami trzeba odłożyć ją na bok, aby chwilę pomyśleć i wszystko w głowie ułożyć...

XIII wiek. Polska zmaga się z kryzysem rozdrobnienia władzy po Wielkim Rozbiciu. Brak jednolitego przywództwa i indywidualne plany polityczno - ambicjonalne każdego z książąt, pogłębiają chaos i prowadzą do ciągłych konfliktów, a perspektywa zjednoczenia państwa polskiego wydaje się być zbyt odległa i nierealna...

,,Nie daj Boże zjazd piastowski" - te słowa najlepiej oddają charakter stosunków między rządzącymi.

Okres rozbicia dzielnicowego w dziejach historii Polski był przeze mnie najbardziej znielubionym i najnudniejszym tematem do przerobienia w trakcie edukacji szkolnej. Liczne walki o władzę, podziały terytorialne i zawiłe relacje między książętami niczego nie mogły mi w głowie rozjaśnić acz osobiście nie zgłębiałam się w ten okres bardziej niż to było konieczne. To był temat który zawsze ze mną wygrywał więc decydując się na pierwszy tom "Odrodzonego Królestwa" podchodziłam do niego z lekką rezerwą i bez przekonania...

W tej chwili jestem już świeżo po lekturze i okazuje się, że temat dla mnie totalnie nie do ugryzienia, okazał się tematem w najbardziej zjadliwym i przystępnym wydaniu. Autorka w dość ciekawym stylu łączy prawdę historyczną (opierając ją na konsultacjach z wieloma historykami),z pewnymi rozwinięciami niedopowiedzeń i własną interpretacją niektórych faktów, zacierając granicę między prawdą a fikcją literacką. Poza niewielkimi z początku trudnościami przy rozgryzaniu zawiłości dynastycznych całej masy postaci i połapaniu się w ogromnej ilości wątków wymuszających na mnie naprawdę mocne skupienie się podczas czytania, lekturę czytało mi się naprawdę świetnie. Jedynie co mi przeszkadzało, to powieściowe wątki fantasy - ożywione postacie orłów, gryfów i lwów oraz "fidrygałki" Bogusława i Kingi jakoś do mnie nie przemawiały więc wbrew temu, co niektórzy piszą, nie jest to powieść "stricte" historyczna. I nie ma co porównywać "Odrodzonego Królestwa" do "Gry o tron". Westeros to nie Starsza Polska, gdzie wydarzenia rozbicia dzielnicowego są autentycznym faktem.

XIII wiek. Polska zmaga się z kryzysem rozdrobnienia władzy po Wielkim Rozbiciu. Brak jednolitego przywództwa i indywidualne plany polityczno - ambicjonalne każdego z książąt, pogłębiają chaos i prowadzą do ciągłych konfliktów, a perspektywa zjednoczenia państwa polskiego wydaje się być zbyt odległa i nierealna...

,,Nie daj Boże zjazd piastowski" - te słowa najlepiej...

Pseudohistoryczne bzdury, nie wiem czy autorka pozazdrościła grze o tron, ale powinna tylko zazdrościć nie próbować podrobić. Cytując Ciastka " Nudne to i głupie"

Pseudohistoryczne bzdury, nie wiem czy autorka pozazdrościła grze o tron, ale powinna tylko zazdrościć nie próbować podrobić. Cytując Ciastka " Nudne to i głupie"

“Korona śniegu i krwi” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Elżbiety Cherezińskiej. Powieść wymagała przebrnięcia przez kilkadziesiąt stron, zanim na dobre się wciągnąłem, ale koniec końców zostałem oczarowany sposobem, w jaki autorka ożywia polską historię i jej bohaterów. Po przeczytaniu tej książki nie sposób traktować takich postaci jak Przemysł II, Bolesław Pobożny, Henryk Probus, Bolesław Wstydliwy, św. Kinga, Mściwój II czy Wacław II, a także znamienitych rodów Starszej Polski (Zarembowie, Grzymalici, Łodziowie, Nałęczowie) jedynie jako osób, o których wspominają podręczniki. Dzięki tej lekturze możemy choć przez moment żyć ich konfliktami, problemami i nadziejami, a w rezultacie lepiej rozumieć koleje naszej historii. Zaś dla urozmaicenia, całość historii pokropiona jest leciutko elementami magiczno-fantastycznymi. Polecam spróbować.
---
> Bohaterstwo to tylko śmierć odświętnie ubrana do pieśni.

> Więcej niż dwoje Piastowiczów w jednym miejscu to zapowiedź wojny!

> Hardzi Piastowicze bili się między sobą o dziedziny i płodzili synów, jakby chcieli z własnych lędźwi wystawić wojska, dające każdemu z nich większe prawa do tronu.

> Władza to nie jest trzymanie za mordę. To równowaga między szacunkiem a oddaniem. To moralne prawo wsparte ludzką wolą. To naznaczenie przez Boga.

> "Korona, złocisty cierń, który przebije mi skronie. Akt wywyższenia jest aktem całkowitego poddania. Oto jestem królem, sługą sług."

“Korona śniegu i krwi” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Elżbiety Cherezińskiej. Powieść wymagała przebrnięcia przez kilkadziesiąt stron, zanim na dobre się wciągnąłem, ale koniec końców zostałem oczarowany sposobem, w jaki autorka ożywia polską historię i jej bohaterów. Po przeczytaniu tej książki nie sposób traktować takich postaci jak Przemysł II, Bolesław...

Przeczytałam wszystkie 5 tomów serii z zapartym tchem, często zarywając noc. Nie mogłam się po prostu od nich oderwać.

Przeczytałam wszystkie 5 tomów serii z zapartym tchem, często zarywając noc. Nie mogłam się po prostu od nich oderwać.

cudowne, wspaniałe i okrutne jak życie. Genialny audiobook i ta historia - to pisał ktoś z pasją ktoś kto powinien być pisażem i z pewnościa autorka tej książki lubi pisać i pisze to z serca nie z potrzeby zarabiania jak wielu dzisiaj autorów. Z całego serca polecam. Jako historię, akcje, i wspaniała opowieść o pływaniu w zimowym morzu. Książka przy której można się popłakac.

cudowne, wspaniałe i okrutne jak życie. Genialny audiobook i ta historia - to pisał ktoś z pasją ktoś kto powinien być pisażem i z pewnościa autorka tej książki lubi pisać i pisze to z serca nie z potrzeby zarabiania jak wielu dzisiaj autorów. Z całego serca polecam. Jako historię, akcje, i wspaniała opowieść o pływaniu w zimowym morzu. Książka przy której można się popłakac.

Bardzo dobra powieść historyczna z elementami fantasy, coś pomiędzy Trylogią husycką i Wiedźminem Sapkowskiego. Przyjemnie się czyta, a przy okazji poznajemy historię Piastów i to z okresu rozbicia dzielnicowego gdzie można się łatwo pogubić między różnymi spadkobiercami i potomkami Krzywoustego. Autorka zadbała jednak o to abyśmy nie wpadli w tą otchłań a przyjemnie płynęli po powierzchni.

Bardzo dobra powieść historyczna z elementami fantasy, coś pomiędzy Trylogią husycką i Wiedźminem Sapkowskiego. Przyjemnie się czyta, a przy okazji poznajemy historię Piastów i to z okresu rozbicia dzielnicowego gdzie można się łatwo pogubić między różnymi spadkobiercami i potomkami Krzywoustego. Autorka zadbała jednak o to abyśmy nie wpadli w tą otchłań a przyjemnie...

Miłośnicy historii to książka dla Was. Autorka zabiera nas do czasów które są białą plamą w historii naszego państwa, to czasy początków królestwa polskiego.
"Święte księżne, grzeszni książęta i szlachetni rycerze" tak najszybciej i najtrafniej można określić treść książki. Czasy rozbicia dzielnicowego. Polska to mnóstwo małych księstw, a ich władcy walczą o pozycje między sobą. Pod rządami Przemysła II, syna Przemysła I miało nastąpić ponowne zjednoczenie kraju a jak było wszyscy wiemy. Opowieść autorki jest tak mocna i wiarygodna że wstawki fantasy w niczym nie przeszkadzają w odbiorze powieści. Sięgnę po następne tomy na pewno.

Miłośnicy historii to książka dla Was. Autorka zabiera nas do czasów które są białą plamą w historii naszego państwa, to czasy początków królestwa polskiego.
"Święte księżne, grzeszni książęta i szlachetni rycerze" tak najszybciej i najtrafniej można określić treść książki. Czasy rozbicia dzielnicowego. Polska to mnóstwo małych księstw, a ich władcy walczą o pozycje między...

Dla mnie ta powieść to jak święty Grall. Dokładnie czegoś takiego szukałam - nowoczesnej powieści historycznej o polskiej historii. Nawet nie marzyłam o tym, że ktoś się zabierze za tak zagmatwany odcinek. Wreszcie mozna się połapać w rozbiciu dzielnicowym, stolicach, książętach, sąsiadach. I jak to jest napisane! Fascynująco, ciężko się oderwać. Elementy fantastyczne są bardzo nienachalne, więc jeśli ktoś nie lubi, nie powinny mu przeszkadzać. Mnogość postaci i miejsc akcji rzeczywiście nasuwa skojarzenia z Grą o tron, ale tutaj dostajemy zdecydowanie bardziej zwartą i spójną opowieść. Jest też mniej brutalna, co uważam za duży plus. Serdecznie zachęcam do przeczytania.

Dla mnie ta powieść to jak święty Grall. Dokładnie czegoś takiego szukałam - nowoczesnej powieści historycznej o polskiej historii. Nawet nie marzyłam o tym, że ktoś się zabierze za tak zagmatwany odcinek. Wreszcie mozna się połapać w rozbiciu dzielnicowym, stolicach, książętach, sąsiadach. I jak to jest napisane! Fascynująco, ciężko się oderwać. Elementy fantastyczne są...