{ współpraca reklamowa z wydawnictwem finebooks - dziekuje za zaufanie🥹🫶 }

𝑉𝑎𝑙𝑘𝑖𝑟𝑖𝑎 to książka, do której nie miałam żadnych oczekiwań. Po opisie bardzo się zaciekawiłam i stwierdziłam, iż przeczytanie tej książki będzie dobrym pomysłem! Przed przejściem do recenzji opowiem wam trochę o fabule książki.

Dostajesz wiadomość na telefon komórkowy od nieznanego nadawcy. Grozi ci on, że jeżeli nie dołączysz do gry, to kompromitujące cię nagranie dotrze do kogoś, na kim ci zależy. Twoje życie znajduje się w wielkim niebezpieczeństwie. Boisz sie co stanie sie dalej. Valkiria, czyli zabójcza gra cie wybrała. Nie uciekniesz.

Szczerze? Nie spodziewałam się, że ta książka aż tak mnie wciągnie i że tak mi się ona spodoba. Autor ma bardzo przyjemny styl pisania, przez co książkę bardzo szybko mi się czytało, a do tego ciągle chciałam wiedzieć więcej i więcej. Do tego bardzo intrygowała mnie cała ta fabuła i odkrywanie, o co chodzi w valkirii, kto ją stworzył i dlaczego to zrobił. Bardzo dobrze bawiłam się na tej książce i zdecydowanie nie żałuje poświęconego jej czasu. Teraz chciałabym wam trochę opowiedzieć o bohaterach.

Unai to chłopak, który tak naprawdę jest głównym bohaterem tej książki. Dostaje on zaproszenie do valkirii i choć nie chce go przyjąć - niestety musi. Jak dla mnie w całej tej książce chłopak wykazywał się ogromną odwagą, bo ja sama na jego miejscu chyba bym sobie nie poradziła. Bardzo go podziwiam i zdobył on moją sympatię. Niestety byli też bohaterowie, którzy niektórymi swoimi wyborami mnie irytowali. Po prostu jak dla mnie postąpili strasznie głupio i przewidywalne było to co stanie się dalej, po podjęciu takiej, a nie innej decyzji:((.

Podsumowując książka bardzo miło mnie zaskoczyła i podobała mi się, lecz ocena trochę traci na tym, że parę wątków po prostu dobrze zgadłam i po prostu nie miałam tego elementu zaskoczenia:( + było właśnie parę zachowań bohaterów, które mnie zirytowały. Mimo wszystko i tak bardzo polecam tę książkę!!! Oceniłam ją na 3,5/5✮

Stay safe, pumpkin♡

{ współpraca reklamowa z wydawnictwem finebooks - dziekuje za zaufanie🥹🫶 }

𝑉𝑎𝑙𝑘𝑖𝑟𝑖𝑎 to książka, do której nie miałam żadnych oczekiwań. Po opisie bardzo się zaciekawiłam i stwierdziłam, iż przeczytanie tej książki będzie dobrym pomysłem! Przed przejściem do recenzji opowiem wam trochę o fabule książki.

Dostajesz wiadomość na telefon komórkowy od nieznanego nadawcy. Grozi...

Przystępując do lektury spodziewałam się jedynie, że będę miała do czynienia z wirtualną grą, która rozgrywa się w rzeczywistym świecie. I to mnie przyciągnęło. Nadal mam w głowie serial „Squid Game”, jego specyficzny klimat i jego oddziaływanie na widza. I grę, której stawką jest życie. Bardzo chciałam przeczytać coś podobnego. I muszę Wam powiedzieć, że się udało. Bo chociaż thriller Lozano skierowany jest do młodzieży, bohaterowie powieści również biorą udział w grze śmierci. Jednak na zupełnie innych zasadach. W powieści uczestnicy są szantażowani, nie biorą udziału w grze dobrowolnie. I nie grają o duże pieniądze. Nie od początku również zdają sobie sprawę, że stawką w tej grze jest ich własne życie. Kto pogrywa z nimi w tej sposób? I jaki ma cel? Tego nie wiedzą. Nie wie tego również czytelnik. Fabuła jest tak poprowadzona, że motywacja osoby, która stworzyła grę, nie jest znana do samego końca. Nie wiadomo również, kto pociąga za sznurki. Można się tego wprawdzie domyślić, nadal jednak nie ma pewności, że nasze rozumowanie i tropy są słuszne, bo autor sprawnie manipuluje czytelnikiem, wprowadzając kolejne postacie i ich problemy. Ostatecznie kandydatów do głównej roli w tej niecodziennej grze jest wielu. Trzeba dodać, że główny, sterujący wszystkim gracz, dobrze wszystko przemyślał, również udział w grze osób z nią niezwiązanych. Czy przypadkowych, to kwestia dyskusyjna. Widać jednak, że doskonale się przygotował, przewidując nawet nieprzewidywalne.

Bardzo ciekawa jest to powieść, interesująco skonstruowana, bo pokazująca świat oczami wielu bohaterów. Najwięcej dowiadujemy się o głównym bohaterze powieści, Unaiu, zwyczajnym chłopaku, którego wyróżnia jedynie to, że potrafi grać na skrzypach i naprawdę mu to wychodzi, o czym świadczą chociażby koncerty, w których bierze udział. Poza tym to zwykły student, jakich wielu na kampusie. Lubiany w towarzystwie, umiarkowanie imprezujący, mający dziewczynę i grono zaufanych przyjaciół. Co zatem zrobił takiego, że ktokolwiek mógłby go szantażować? Co zrobiła Marta, spokojna, wycofana studentka? Żadne z nich nie było miłośnikiem gier wideo, no może poza Rubenem, kolejnym uczestnikiem tego szaleństwa. W trakcie lektury próbujemy odkryć nie tylko kto porusza sznurkami i dowolnie steruje uczestnikami gry. Próbujemy się dowiedzieć, na jakiej zasadzie zostali dobrani uczestnicy gry i jaki tak naprawdę ma ona cel. Bo, że nie ma żadnej wygranej, to wiadomo właściwie od początku. Że nie jest to niewinna rozgrywka, również. O co zatem chodzi?

Dobrze czyta się tę książkę. Widać od razu, że autor nie jest debiutantem. Wskazuje na to jego warsztatowa sprawność i konsekwentne budowanie powieści. Napięcie, początkowo prawie niewyczuwalne, rośnie stopniowo ze strony na stronę, by w finale osiągnąć apogeum. Akcja powieści nie jest równa. Pierwsze rozdziały nie są jakoś specjalnie dynamiczne. Poznajemy kolejnych bohaterów i łączące ich relacje. W międzyczasie pojawiają się jakieś zadania do wykonania, a główny bohater próbuje dociec, o co w tym wszystkim chodzi. W pewnym momencie jednak akcja tak bardzo rusza z kopyta, że nie sposób się od książki oderwać. Gwałtowne zwroty akcji i odczuwalne emocje to kolejny element tego thrillera, który sprawia, że książka jest tak wciągająca. Jeśli chodzi o kreację postaci, nie można im niczego zarzucić. Pierwszoplanowi bohaterowie dają się dobrze poznać, ci z drugiego planu również wypadają nie najgorzej. Najciekawszą sprawą jest tutaj studium psychologiczne ludzi uwikłanych w grę. Autor bardzo wnikliwie przedstawił proces zmian zachodzących u osoby, która poddawana jest szantażowi. Porównał też reakcje osób, które pozostawały z problemem same z reakcjami osób, które zdecydowały się zrzucić z siebie ciężar i mimo że wiedziały, że ryzykują bardzo dużo, podzieliły się swoim problemem ze swoim najbliższym otoczeniem. Widać jak na dłoni, jak wiele daje w trudnym momencie obecność i wsparcie osób bliskich. Inną sprawą, na którą autor chciał zwrócić uwagę swoją powieścią, są zagrożenia czyhające na ludzi w sieci. Niezależnie od tego, czy chodzi o gry, czy sieci społecznościowe. Nigdy nie wiemy, z kim mamy do czynienia po drugiej stronie i trzeba być naprawdę bardzo ostrożnym. Kolejną rzeczą jest ukazanie, jak przywiązanie do innej osoby, zazdrość, która początkowo nie zdradza niczego groźnego powoli przeradza się w obsesję. I do czego może doprowadzić. A także to, jak łatwo jest, mając odpowiednie narzędzia, sterować naszymi emocjami i jak szybko potrafi to doprowadzić człowieka do obłędu. Uczestnicy gry dość szybko przestawali przypominać siebie dosłownie sprzed kilku dni. Jest to jednocześnie fascynujące i przerażające.

Nie ma co, wyszła Lozano ta powieść. Przyłożył się i widać efekty. Jestem nią szczerze zachwycona, mimo wkradającej się gdzieniegdzie monotonii. Mimo nawet, że biorąc pod uwagę tematykę i zawartość, zachwycona być nie powinnam. Bo autor od razu przekroczył prawie wszystkie granice. Bo trup ściele się w powieści gęsto. Bo nie brakuje w książce sugestywnych, brutalnych scen o dużym emocjonalnym natężeniu. Na szczęście autor nie skupił się wyłącznie na rozrywkowym pierwiastku powieści. Nie ucieka od analizy ważnych społecznie kwestii, co stanowi główny atut tej opowieści. To bardzo dobry thriller, który może być również swego rodzaju przestrogą. Nie tylko przed zagrożeniami, jakie czekają na młodych ludzi w sieci. Serdecznie polecam!

Przystępując do lektury spodziewałam się jedynie, że będę miała do czynienia z wirtualną grą, która rozgrywa się w rzeczywistym świecie. I to mnie przyciągnęło. Nadal mam w głowie serial „Squid Game”, jego specyficzny klimat i jego oddziaływanie na widza. I grę, której stawką jest życie. Bardzo chciałam przeczytać coś podobnego. I muszę Wam powiedzieć, że się udało. Bo...

Czy podczas seansu „Squid Game” i „Alice In Borderland” serce zabiło Wam mocniej? Kochacie takie klimaty i wciąż szukacie podobnych tematycznie książek lub filmów? Koniecznie sięgnijcie po książkę „Valkiria. Game over” Davida Lozano.
⠀
Unai dostaje na telefon komórkowy wiadomość, z której wynika, że musi wziąć udział w grze. Jeśli tego nie zrobi – na jaw wyjdą jego największe sekrety. Valkiria go wybrała. Już nie może się wycofać. Od teraz będzie musiał wykonywać zlecone mu zadania. Gra z dnia na dzień stawać będzie się bardziej tajemnicza, ale i niebezpieczna. Giną kolejne osoby. Czas leci. Czy wszyscy uczestnicy gry przeżyją? Czy Unaiowi uda się dowiedzieć się więcej o zagadkowej grze?
⠀
„Valkiria. Game over” to w mojej opinii fantastyczny młodzieżowy thriller, który powinni poznać fani największych hitów Netfliksa – takich jak „Squid game” i „Alice In Borderland”. Zarówno tam, jak i w Valkirii motyw zagadkowej gry przenosi odbiorcę do innego świata. Wciąga w wir niebezpiecznych wydarzeń. Autor nie szczędzi również czytelnikowi emocji. Ponadto kreuje fantastycznych pełnokrwistych bohaterów, którzy mimo niewyobrażalnej gry, muszą stawić czoła prawdziwym trudnościom – życiowym, takim, które dotykają każdego z nas.
⠀
Bawiłam się przy tej książce doskonale. Moim zdaniem jest to rewelacyjna propozycja nie tylko dla młodzieży, ale też starszych czytelników. Zagadkowa książka-przestroga. Gorąco polecam.

Izabela Nestioruk
Instagram: @nesti.czyta

Czy podczas seansu „Squid Game” i „Alice In Borderland” serce zabiło Wam mocniej? Kochacie takie klimaty i wciąż szukacie podobnych tematycznie książek lub filmów? Koniecznie sięgnijcie po książkę „Valkiria. Game over” Davida Lozano.
⠀
Unai dostaje na telefon komórkowy wiadomość, z której wynika, że musi wziąć udział w grze. Jeśli tego nie zrobi – na jaw wyjdą jego...

Książka powiedziałabym niskich raczej lotów. Kryminał lekki i wątek skupiony był chyba bardziej na roli gier i internetu i ich wpływowi, co niby nie jest złe, aczkolwiek nie zachwycało. Jeśli chodzi o sam aspekt kryminalny to nie powala. Do wspólnego mianownika graczy doszłam praktycznie na początku książki już, a kto jest Odynem podejrzewałam od środka, ale liczyłam na to że może jednak się mylę. Jako że nie jest to jakaś drastyczna książka, a porusza współczesny temat uzależnienia od internetu i gier, to jak najbardziej kryminał dla młodzieży.

Książka powiedziałabym niskich raczej lotów. Kryminał lekki i wątek skupiony był chyba bardziej na roli gier i internetu i ich wpływowi, co niby nie jest złe, aczkolwiek nie zachwycało. Jeśli chodzi o sam aspekt kryminalny to nie powala. Do wspólnego mianownika graczy doszłam praktycznie na początku książki już, a kto jest Odynem podejrzewałam od środka, ale liczyłam na to...

Świetnie ukazana sytuacja studenta, który jest niczym zaszczute zwierzę, które nikomu nie może ufać i zdane jest jedynie na siebie. W kręgu podejrzeń znaleźć może się każdy, atak także nastąpić może z każdej strony.

Świetnie ukazana sytuacja studenta, który jest niczym zaszczute zwierzę, które nikomu nie może ufać i zdane jest jedynie na siebie. W kręgu podejrzeń znaleźć może się każdy, atak także nastąpić może z każdej strony.

Historia książki umiejscowiona jest na miasteczku studenckim w jednym z miast w Hiszpanii. Student Unai otrzymuje filmik z kompromitującą go zawartością. W filmie tym jest pokazany z dziewczyną w bardzo dwuznacznej sytuacji w damskiej toalecie. Nadawca grozi że wyśle to nagranie do jego dziewczyny Vegi jeśli nie zagra w grę Valkiria. Gra jest prosta. Musisz wykonać dziwne misje powierzone przez tajemniczego Odyna. Szybko okazuje się że nie jest jedynym graczem Valkirii. To co na początku wydaje się niewinną grą szybko przybiera niebezpieczny obrót, a śmierć kolejnych graczy tylko to potwierdza. Czas ucieka a jedynym ratunkiem jest zdemaskowanie Odyna.
🌇
To, co charakteryzuję „Valkirię”, to powieść w której autorowi udało się skupić moją uwagę praktycznie od początku książki do końca. Książka ta ma bardzo dobry rytm narracyjny, ciekawe wątki fabularne oraz dobrze skrojone postacie. Razem z bohaterami zostajemy zaangażowani przebieg gry "Valkiria", która nie tylko zmusza uczestników do samego grania, ale też nie zawaha się zrobić tego, co jest konieczne do kontynuowania show, nawet posunąć się do morderstwa.
Bardzo ważnym elementem książki są emocje bohaterów oraz wybory przed którymi stają. Mamy tutaj zwykłych studentów, którzy popełniają błędy, przyjaciół na których można liczyć, a także strach przed ujawnieniem naszych najbardziej skrytych. Książka też może być przestrogą przed niebezpieczeństwami które czekają na nas w mediach społecznościowych czy szantażem. Jeśli chcecie przeczytać ciekawą książkę młodzieżową to śmiało możecie sięgnąć po „Valkiria.Game over”.

Historia książki umiejscowiona jest na miasteczku studenckim w jednym z miast w Hiszpanii. Student Unai otrzymuje filmik z kompromitującą go zawartością. W filmie tym jest pokazany z dziewczyną w bardzo dwuznacznej sytuacji w damskiej toalecie. Nadawca grozi że wyśle to nagranie do jego dziewczyny Vegi jeśli nie zagra w grę Valkiria. Gra jest prosta. Musisz wykonać dziwne...

Rzecz dotyczy m.in. niebezpieczeństw, jakie czyhają na młodych ludzi w sieci. Studenci są zmuszani szantażem do podjęcia rozgrywki w tajemniczej grze "Valkiria". Trup ściele się gęsto, a na wyjaśnienie "kto winien" trzeba czekać prawie aż do ostatnich stron książki. Ciekawe studium psychiki bohaterów.

Rzecz dotyczy m.in. niebezpieczeństw, jakie czyhają na młodych ludzi w sieci. Studenci są zmuszani szantażem do podjęcia rozgrywki w tajemniczej grze "Valkiria". Trup ściele się gęsto, a na wyjaśnienie "kto winien" trzeba czekać prawie aż do ostatnich stron książki. Ciekawe studium psychiki bohaterów.

Przecudowna książka. Polecam każdemu

Przecudowna książka. Polecam każdemu