Tropiciel złych historii. Rozmowa z Martinem Pollackiem

Książka to idealne podsumowanie dotychczasowej twórczości Pollacka, jego trudnej historii i relacji z rodziną. Jednak mam z jego osobą pewien problem. W wywiadzie bywa drażniący, antypatyczny i antyspołeczny. Nie wiem, nie pamiętam, może. Postać odbiega od moich wyobrażeń jego osoby. Dużo lepiej wypada jako narrator swoich opowieści, co nie odejmuje mu mądrości i ogromnej inteligencji.

Książka to idealne podsumowanie dotychczasowej twórczości Pollacka, jego trudnej historii i relacji z rodziną. Jednak mam z jego osobą pewien problem. W wywiadzie bywa drażniący, antypatyczny i antyspołeczny. Nie wiem, nie pamiętam, może. Postać odbiega od moich wyobrażeń jego osoby. Dużo lepiej wypada jako narrator swoich opowieści, co nie odejmuje mu mądrości i ogromnej...

Czytanie książek Martina Pollacka przypomina układanie puzzli, z każdą kolejną pozycją objaśnia się nam inny fragment obrazka. Dzieje się tak ponieważ Autor całe dorosłe życie szuka informacji o swojej rodzinie, ale i bezimiennych dotąd ofiarach nazizmu. Te 26 rozmów przeprowadzonych przez Katarzynę Bielas pozwala nam spojrzeć na Pollacka nie tylko przez pryzmat jego ojca – zbrodniarza wojennego, ale i jako na człowieka, który miał bardzo ciekawe życie – dziennikarza, tłumacza, intelektualistę.

Możemy dowiedzieć się jak ważne w życiu człowieka jest wychowanie, ale i zwykły przypadek. Wychowanie, bo uwielbienie dla niemieckiego ducha w narodzie zrodziło się długo przed dojściem Hitlera do władzy i w tym właśnie przekonaniu było wychowywane wiele niemieckich dzieci. Tak byłby wychowany zapewne i pan Martin. Ale tu wkracza przypadek – to dzięki niemu Autor nie przesiąknął tym duchem. Po pierwsze jego ojciec został zamordowany podczas próby ucieczki, a wiadomo, że Bast chciał uciec z małym Martinem i jego matką do Ameryki Południowej, która była popularną destynacją nazistów. Po drugie – najważniejsze lata swojej młodości Pollack spędził w szkole z internatem, z dala od rodziny.

Ponieważ początki kariery dziennikarskiej Pollacka i jego związków z Polską przypadają na bardzo ciekawe (ale i smutne) czasy w naszym kraju, możemy dowiedzieć się trochę o tym, jak wyglądała Polska oczami cudzoziemca. Podoba mi się również podejście Autora do życia – bez zakłopotania przyznaje się do pomyłek, potknięć, nie wydaje mi się, żeby próbował kreować swoją biografię.

Na koniec pozostaje mi postawić ważne pytanie: dlaczego warto czytać książki Martina Pollacka? Jego sposobem na poradzenie sobie z „ojcowizną” jest głośne mówienie, przestrzeganie przed tym, żeby podobna historia się więcej nie powtórzyła. Współcześnie jest to bardzo ważne, bo odradzają się na świecie ruchy, poglądy, które niecały wiek temu doprowadziły do krwawej wojny. Bardzo spodobały mi się jakże aktualne słowa Autora:

„Okazuje się, że dostęp do informacji niewiele znaczy, można ludziom wszystko wmówić”*

Choć wypowiedziane w kontekście oszustów („na wnuczka”),są uniwersalne i można je odnieść do wszystkiego, do sytuacji pandemicznej czy politycznej. Wydaje mi się, że przy ogromnym nadmiarze informacji trzeba wyrobić w sobie nawyk weryfikacji, odsiewania wartościowych treści. I mam poczucie, że w książkach Martina Pollacka tylko takie treści znajdziemy.

* M. Pollack, Tropiciel złych historii. Rozmowa z Martinem Pollackiem, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2018, s. 151.

Czytanie książek Martina Pollacka przypomina układanie puzzli, z każdą kolejną pozycją objaśnia się nam inny fragment obrazka. Dzieje się tak ponieważ Autor całe dorosłe życie szuka informacji o swojej rodzinie, ale i bezimiennych dotąd ofiarach nazizmu. Te 26 rozmów przeprowadzonych przez Katarzynę Bielas pozwala nam spojrzeć na Pollacka nie tylko przez pryzmat jego ojca –...

Martin Pollack jest pisarzem, dziennikarzem i tłumaczem literatury polskiej. Jego zainteresowanie Polską wzięło się trochę z buntu przeciw własnej rodzinie i klimatowi w jakim przyszło mu dorastać.
Urodził się w Austrii, w rodzinie o poglądach nazistowskich i to naznaczyło Go na całe życie. Jest to temat przewodni Jego pracy i coś, z czym mierzy się cały czas. Książka to wywiad - rzeka, w którym bardzo dobrze to widać.

Pierwsze, co jest niesamowite, to Jego odwaga i pewność swojej racji. Trzeba mieć wielką siłę, żeby obwieścić całemu światu "kim jest moja rodzina" - On to zrobił w książce o swoim ojcu, który był zbrodniarzem wojennym. Ponieważ, jak sam mówi, miał szczęśliwe dzieciństwo, kochających dziadków i rodziców, tym bardziej robi wrażenie Jego zdecydowanie w ocenie i definitywne odcięcie się od ideologii przez nich wyznawanej, a w konsekwencji od nich samych.

Niesamowita jest szczerość i naturalność Pollacka, gdy opowiada o swoich krewnych, dzieciństwie, ale też obecnym życiu, podejściu do wychowania syna. Jego świadomość własnego charakteru i osobowości jest godna podziwu, gdy mówi o tym, że zdaje sobie sprawę z tego, jaki jest, z tego, jak wielki wpływ na Niego miało Jego dzieciństwo i wychowanie w takim środowisku. To Go ukształtowało i chociaż ta niezgoda wzięła się z poczucia przyzwoitości i współczucia dla ofiar nazizmu, to zrozumienie ograniczeń wynikających z Jego psychiki pozwala mu na akceptację siebie samego. To też pozwoliło mu pójść swoją drogą w życiu i tak na prawdę nie dał się zbić z raz obranego tropu, bo jest konsekwentny w myśleniu i wyznaje uniwersalne zasady moralne. Może trochę tutaj uprościłam to wszystko, o czym mówi w wywiadzie, ale takie mam spostrzeżenie po lekturze.
Paradoksalnie twierdzi, że nie interesuje Go psychologia i nie bardzo wierzy w jej moc naprawczą. Może dlatego, że jest obdarzony taką spostrzegawczością, zdolnością logicznego myślenia i wyciągania wniosków?

Książka ta jest, moim zdaniem, ważna jeszcze z jednego powodu - pokazuje jak można rozliczyć się z własną, bardzo trudną przeszłością i chociaż jest to proces bolesny i wstydliwy, to jednak możliwy do przeprowadzenia.

Martin Pollack jest pisarzem, dziennikarzem i tłumaczem literatury polskiej. Jego zainteresowanie Polską wzięło się trochę z buntu przeciw własnej rodzinie i klimatowi w jakim przyszło mu dorastać.
Urodził się w Austrii, w rodzinie o poglądach nazistowskich i to naznaczyło Go na całe życie. Jest to temat przewodni Jego pracy i coś, z czym mierzy się cały czas. Książka to...

Bardzo ważny, wielowymiarowy wywiad-rzeka z austriackim intelektualistą, który swoje życie zawodowe poświęcił Polsce. To rozmowa próbująca odpowiedzieć na pytanie jakim człowiekiem jest ktoś kto, konfrontując się ze swoją przeszłością, napisał książkę o ojcu w SS i nazistowskich ideałach wyznawanych przez rodzinę. Kim jest tłumacz Kapuścińskiego, który pisał o Polsce do der Spiegel mając zakaz wjeżdżania do naszego kraju.
I wreszcie jest to bardzo ciekawa opowieść o uniwersalnych wartościach w ludzkim, a nie posągowym wymiarze. Bardzo polecam.

Bardzo ważny, wielowymiarowy wywiad-rzeka z austriackim intelektualistą, który swoje życie zawodowe poświęcił Polsce. To rozmowa próbująca odpowiedzieć na pytanie jakim człowiekiem jest ktoś kto, konfrontując się ze swoją przeszłością, napisał książkę o ojcu w SS i nazistowskich ideałach wyznawanych przez rodzinę. Kim jest tłumacz Kapuścińskiego, który pisał o Polsce do der...

Mądra rozmowa z mądrym człowiekiem - szczególnie aktualna dziś..

Mądra rozmowa z mądrym człowiekiem - szczególnie aktualna dziś..