Bardzo pozytywne zaskoczenie, zwłaszcza że fanką Collinsa nie jestem - znam ledwo kilka hitów na krzyż. Zachęciły mnie jednak pozytywne recenzje jego autobiografii i szybko wciągnęłam się w lekturę. Phila Collinsa raczej nikomu przedstawiać nie trzeba - długa kariera zarówno solowa, jak i z Genesis, uczyniła z niego gwiazdę muzyki światowego formatu. Artysta opowiada o latach dorastania w Londynie, początkach swojej drogi muzycznej w roli perkusisty, czasach Genesis, w końcu starcie własnej kariery solowej... Na to wszystko nakładają się liczne aspekty prywatne: nieudane małżeństwa, rzadko widywane dzieci, alkoholizm i różne choroby. Collins otwarcie opowiada o różnych aspektach swojego życia, które sprawiają, że ciężko go tak naprawdę polubić jako osobę - a mimo wszystko nie chce się odkładać tej biografii na półkę ;). Jest to facet, dla którego przez większość życia najważniejsza była muzyka i związane z nią zobowiązania - ważniejsze od własnego zdrowia, od kochanych kobiet, od życia rodzinnego. Patrząc wstecz na swoje życie widzi trzy rozwody i brak większego uczestnictwa w wychowywaniu dzieci jako swoje prawdziwe porażki - i ciężko się z tym nie zgodzić. Z drugiej strony nie da się zaprzeczyć, że jego droga zawodowa była niesamowita, osiągnął niewyobrażalny wręcz sukces, stworzył hity, które po tylu latach wciąż rozpoznaje się po pierwszych dźwiękach utworu. Mnie "Jeszcze nie umarłem" zachęciło do odświeżenia paru przebojów Collinsa i książka ta stanowiła bardzo przyjemną odskocznię od innych lektur. Polecam nie tylko fanom artysty (bo ci pewnie i tak już większość życiorysu Collinsa znają ;) ).

Bardzo pozytywne zaskoczenie, zwłaszcza że fanką Collinsa nie jestem - znam ledwo kilka hitów na krzyż. Zachęciły mnie jednak pozytywne recenzje jego autobiografii i szybko wciągnęłam się w lekturę. Phila Collinsa raczej nikomu przedstawiać nie trzeba - długa kariera zarówno solowa, jak i z Genesis, uczyniła z niego gwiazdę muzyki światowego formatu. Artysta opowiada o...

Autobiografia jakiej dawno nie czytałem. Bardzo szczere wypowiedzi, autorefleksje, autoironię, wszystko to powoduje, że czytałem się bardzo dobrze. Można tu przeczytać o wszystkich jego związkach, dlaczego się rozpadły i kogo za to wini. O relacjach z rodzicami, dziećmi i członkami zespołu. O problemach z alkoholem i nie tylko. Wydaje się, że opowiada naprawdę szczerze, pytanie tylko czy tak było naprawdę. Warto przeczytać.

Autobiografia jakiej dawno nie czytałem. Bardzo szczere wypowiedzi, autorefleksje, autoironię, wszystko to powoduje, że czytałem się bardzo dobrze. Można tu przeczytać o wszystkich jego związkach, dlaczego się rozpadły i kogo za to wini. O relacjach z rodzicami, dziećmi i członkami zespołu. O problemach z alkoholem i nie tylko. Wydaje się, że opowiada naprawdę szczerze,...

Dla osoby nie będącej fanem autora być może nie jest fantastyczna, jednak czyta się dość dobrze.

Dla osoby nie będącej fanem autora być może nie jest fantastyczna, jednak czyta się dość dobrze.

Fragmentami przynudzał, kiedy indziej ciekawie rozpisywał się o kulisach swojego życia i pracy.

Fragmentami przynudzał, kiedy indziej ciekawie rozpisywał się o kulisach swojego życia i pracy.

"Jeszcze nie umarłem" to poruszająca historia człowieka niezwykle wrażliwego, inteligentnego, przepełnionego mądrością, z jakiej powinna czerpać każda, młoda osoba. To Phil Collins, czuły muzyk, który otworzyłby oczy w kwestii miłości niejednej personie.

Do zakupu książki skłoniła mnie chęć poznania odpowiedzi na to, z jakiego powodu tak wiele utworów Collinsa jest silnie powiązanych z tematem zakochania. Na szczęście, autor całkowicie wyczerpał temat, nie pozostawiając mi przy tym ani grama wątpliwości.
Zajmującym zagadnieniem było także poruszanie wyglądu albumów wraz z ich tytułami. Niektóre pomysły okazały się wyjątkowo zaskakujące oraz inspirujące.

Jedynym minusem książki, jaki mogę wskazać, jest fakt, iż jej twórca często podaje daty, nazwiska a także miejsca, które są zbędne dla czytelnika i niekiedy znacząco zniechęcają do dalszego pochłaniania treści utworu. Warto jednak mimo tego mankamentu po tenże tytuł sięgnąć.

Sądzę, iż każdy, czy to mniejszy, czy to większy fan Phila wyciągnie z tej autobiografii coś dla siebie, a już z pewnością przyjemność z jej czytania.

"Jeszcze nie umarłem" to poruszająca historia człowieka niezwykle wrażliwego, inteligentnego, przepełnionego mądrością, z jakiej powinna czerpać każda, młoda osoba. To Phil Collins, czuły muzyk, który otworzyłby oczy w kwestii miłości niejednej personie.

Do zakupu książki skłoniła mnie chęć poznania odpowiedzi na to, z jakiego powodu tak wiele utworów Collinsa jest silnie...

Dobra książka, łatwo i szybko się czyta. Fajnie przy okazji czytania poszukać tych występów, które są opisywane. Można się nieźle uśmiać.
Tak w sumie jak już się ją przeczyta przychodzi refleksja, że w sumie szczęśliwym człowiekiem to Phil nie jest mimo sławy i pieniędzy.
Dla fana pozycja ciekawa bo pisana z jego perspektywy. Polecam!

Dobra książka, łatwo i szybko się czyta. Fajnie przy okazji czytania poszukać tych występów, które są opisywane. Można się nieźle uśmiać.
Tak w sumie jak już się ją przeczyta przychodzi refleksja, że w sumie szczęśliwym człowiekiem to Phil nie jest mimo sławy i pieniędzy.
Dla fana pozycja ciekawa bo pisana z jego perspektywy. Polecam!

Momentami jest to bardzo gorzka historia człowieka, który w imię masowej popularności popełnił przy okazji masę błędów w życiu prywatnym. Phil spłodził kawał świetnej muzyki i te niezapomniena hity zawsze będą z nami, ale warto też dowiedzieć się, jakie koszty pociągnął za sobą jego międzynarodowy sukces. Muszę też przyznać, że - wbrew temu, co dotychczas sądziłem - odniosłem wrażenie, że Phil ma całkiem spore ego i momentami brak mu dystansu do samego siebie.

Momentami jest to bardzo gorzka historia człowieka, który w imię masowej popularności popełnił przy okazji masę błędów w życiu prywatnym. Phil spłodził kawał świetnej muzyki i te niezapomniena hity zawsze będą z nami, ale warto też dowiedzieć się, jakie koszty pociągnął za sobą jego międzynarodowy sukces. Muszę też przyznać, że - wbrew temu, co dotychczas sądziłem -...

Bardzo dobra autobiografia.

Bardzo dobra autobiografia.

Ta historia zaczęła sto lat temu. Jeżeli nawet nie "sto lat", to na pewno zaczęła się w ubiegłym wieku. Kupiłem odtwarzacz CD. Wśród moich znajomych jeden z pierwszych. Ale nie miałem co do niego włożyć. I powstał dylemat, bo w tamtych, prehistorycznych czasach płyty były drogie. Więc mogłem pozwolić sobie na kupienie jednej. Musiałem wybrać: GENEZIS albo QUENN. I padło na Genezis. Nigdy nie żałowałem. Oczywiście mam ją do dzisiaj. A niedawno obejrzałem "Whiplash". Żeby niczego nie zaniedbać sięgnąłem po autobiografię Phill'a.
I taki zestaw polecam wszystkim. Którzy chcą zrozumieć. I poznać tajemnice wirtuozerskiej gry na instrumencie. Każdym. Owe: "10 TYSIĘCY GODZIN" które tworzą mistrza.
Bardzo serdecznie polecam. Bardzo. No. raczej serdeczniej się nie da.

Ta historia zaczęła sto lat temu. Jeżeli nawet nie "sto lat", to na pewno zaczęła się w ubiegłym wieku. Kupiłem odtwarzacz CD. Wśród moich znajomych jeden z pierwszych. Ale nie miałem co do niego włożyć. I powstał dylemat, bo w tamtych, prehistorycznych czasach płyty były drogie. Więc mogłem pozwolić sobie na kupienie jednej. Musiałem wybrać: GENEZIS albo QUENN. I padło na...

Świetna autobiografia. Czyta się z dużą lekkością pomimo wielu angielskich nazw i wspomnień związanych z dużą ilością angielskich nazwisk. Teraz już wiem jak wspaniałą i normalną osobą jest Phil Collins.

Świetna autobiografia. Czyta się z dużą lekkością pomimo wielu angielskich nazw i wspomnień związanych z dużą ilością angielskich nazwisk. Teraz już wiem jak wspaniałą i normalną osobą jest Phil Collins.