Kolejna bardzo dobra odsłona cyklu "Czerwona ofensywa". Jak dla mnie jedna z lepszych ze względu na większą ilość wątków szpiegowskich. Dodatkowo mamy opisy działań oddziałów specjalnych i komandosów. Do tego, jak zawsze w tym cyklu, sporo polityki i działań zbrojnych (za te oczywiście największy plus dla autora). Znów spotykamy bohaterów z poprzednich tomów, starszych i bardziej doświadczonych (w końcu minęło prawie 20 lat od ostatnich wydarzeń),a do tego kilku młodych, dopiero zbierających doświadczenie na polu walki.
Gorąco polecam cały cykl jak i inne powieści autora. Rzadkość na naszym rodzimym rynku wydawniczym.

Kolejna bardzo dobra odsłona cyklu "Czerwona ofensywa". Jak dla mnie jedna z lepszych ze względu na większą ilość wątków szpiegowskich. Dodatkowo mamy opisy działań oddziałów specjalnych i komandosów. Do tego, jak zawsze w tym cyklu, sporo polityki i działań zbrojnych (za te oczywiście największy plus dla autora). Znów spotykamy bohaterów z poprzednich tomów, starszych i...

Trochę ciężka ze względu na ogromną ilość.Nazw związanych z wojskiem.Nie jestem ekspertem i nie wiem o co w tym chodzi.

Fabuła ,czy ja wiem ? Atak na ZSRR był już tyle razy.Tu ciekawe ,że 1964 a Wilno i Brześć .Jest nasz,rola USA jakby mało doceniana.
W każdym razie.Nie będzie zachwytu.

Trochę ciężka ze względu na ogromną ilość.Nazw związanych z wojskiem.Nie jestem ekspertem i nie wiem o co w tym chodzi.

Fabuła ,czy ja wiem ? Atak na ZSRR był już tyle razy.Tu ciekawe ,że 1964 a Wilno i Brześć .Jest nasz,rola USA jakby mało doceniana.
W każdym razie.Nie będzie zachwytu.

Powiem szczerze. Przeczytałem, czyta się lekko, szału nie było. Poprzednie części tej serii były ciekawsze.

Powiem szczerze. Przeczytałem, czyta się lekko, szału nie było. Poprzednie części tej serii były ciekawsze.

Wyłącznie dla miłośników historii alternatywnych, mocarstwowej Polski i militariów. Poza tym trochę nudnawa.

Wyłącznie dla miłośników historii alternatywnych, mocarstwowej Polski i militariów. Poza tym trochę nudnawa.

W świecie stworzonym przez Piotra Langenfelda II wojna światowa zakończyła się inaczej. Dowodzone przez Andersa wojska wywalczyły dla Polski niezależność od komunistów. Prawie dwadzieścia lat później okazuje się, że Związek Sowiecki nie pogodził się z wynikiem tamtego konfliktu i szykuje się do ponownego starcia.

"Ogień sprawiedliwości" to kontynuacja cyklu "Czerwona ofensywa", jednak nie jest to bezpośredni ciąg dalszy. Piotr Langenfeld rozpoczyna nową historię, która rozgrywa się prawie dwadzieścia lat później. Przyznaję, że nie czytałem poprzednich części, jednak w trakcie lektury autor umieszczał fragmenty, które pozwalały się zorientować, jak zmieniła się rzeczywistość po rozgromieniu Niemiec. Było to wplecione w fabułę w sposób neutralny - nie odwoływało się do jakichś konkretnych bohaterów lub wydarzeń.
Przypadła mi do gustu wykreowana przez pisarza alternatywna wersja rzeczywistości. Polska jako kraj niezależny od wpływu komunistów rozwinęła się na wzór zachodni. Nie tu wszechobecnego aparatu terroru, zaś władza jest wybierana, a nie narzucana przez wschodniego sąsiada. Jesteśmy wschodnią flanką NATO zamiast bycia pierwszym celem ataku dla wojsk Paktu, a wizytę u nas planuje JFK, nie Pierwszy Sekretarz.
Jako, że fabuła biegnie kilkoma wątkami,mamy też kilku bohaterów, którzy w danej nitce historii odgrywają pierwszorzędną rolę. Każdy z nich jednak charakteryzuje się sowimi własnymi cechami i motywacjami. Mają też swoje lęki i wątpliwości, przez co na całą fabułę można spojrzeć pod wieloma kątami. Dla mnie najbardziej pasujące były rozdziały skupione na poruczniku Bartłomieju Karpackim - żołnierzu, który po służbie w Korei stara się dostać do jednostki specjalnej "Kedyw".Wraz z nim przechodzimy szkolenie i bierzemy udział w najważniejszej militarnej akcji tej książki.
Piotr Langenfeld po raz kolejny pokazuje, że atutem jego książek są bardzo dobrze rozpisane sceny batalistyczne. Właściwie cała druga połowa książki to opis wojny toczonej na różnych poziomach i różnymi metodami - od ataków niewielkich oddziałów wojsk specjalnych do strategicznych nalotów na najważniejsze instalacje przeciwnika. Każda z form walki jest opisana na wysokim poziomie i ze znawstwem tematu.
W trakcie lektury łatwo też zauważyć inną cechę stylu autora. Część wypowiedzi bohaterów, zwłaszcza tych nacechowanych silnymi emocjami, składa się z niepełnych zdań, urywanych,zaraz potem poprawianych. Trudno mi jednoznacznie ocenić taki zabieg, gdyż z jednej strony oddaje rzeczywisty sposób wypowiedzi w takich sytuacjach, z drugiej zaś utrudnia zrozumienie sensu wypowiedzi.
Podsumowując - ciekawa alternatywna wersja historii, ze świetnymi opisami walk, a znajomość poprzednich części nie jest wymogiem rozpoczęcia lektury (można nadrobić później, tak jak ja to planuję).

http://czytalski.pl

W świecie stworzonym przez Piotra Langenfelda II wojna światowa zakończyła się inaczej. Dowodzone przez Andersa wojska wywalczyły dla Polski niezależność od komunistów. Prawie dwadzieścia lat później okazuje się, że Związek Sowiecki nie pogodził się z wynikiem tamtego konfliktu i szykuje się do ponownego starcia.

"Ogień sprawiedliwości" to kontynuacja cyklu "Czerwona...

Wiosną 2016 roku pożegnaliśmy się z bohaterami niezwykle intrygującego cyklu wojennego pt. "Czerwona ofensywa", autorstwa Piotra Langenfelda. Wówczas to bowiem ukazał się ostatni akt tej barwnej opowieści o alternatywnej historii końca drugiej wojny światowej, gdy to sowieckie siły po obaleniu Hitlera rozpoczęły swój dziki marsz ku Zachodowi, zaś na ich drodze stanęło zbuntowane wojsko polskie pod wodzą gen. Andersa, wraz ze wspomagającą go armią Pattona. I gdy wydawało się już, iż po dobrnięciu do ostatniej strony tej lektury nastał czas pokoju, stabilizacji, nowego światowego porządku i zarazem końca tej narracji..., autor dziś oto każe nam, ku wielkiej uciesze, zmieć ów pogląd. A czyni to za sprawą nowej książki pt. "Ogień sprawiedliwości", osadzonej w realiach świata "Czerwonej ofensywy", tyle tylko że o 20 lat później...

Rok 1964. Polska po zwycięstwie w 1946 roku i dzięki gospodarczemu wsparciu zachodnich sojuszników, obrasta w siłę, dobrobyt i potężną armię. Potwierdzeniem tej pozycji ma być zaplanowana wizyta w Warszawie prezydenta Stanów Zjednoczonych - Johna Fitzgeralda Kennedy'ego. Na wskutek pewnego nagłego i zarazem fortunnego zbiegu okoliczności, w postaci chęci współpracy wysoko postawionego oficera rosyjskiego wywiadu i jego niezwykle cennych informacji, pojawia się oto wyjątkowa okazja do wykorzystania prezydenckiej wizyty ku realizacji bardzo śmiałej, odważnej i brawurowej operacji Polskiego Wojska. Operacji, której celem jest wyrównanie rachunków z odwiecznym wrogiem, jak i też osłabienie jego pozycji na dziesiątki kolejnych lat... Rozpoczyna się wojna, nowa wojna...

Najnowsze dzieło Piotra Langenfelda stanowi wspaniałą, porywającą i przede wszystkim jak najbardziej inteligentną opowieść wojenną spod znaku political-fiction. Z jednej strony znajdziemy tu bowiem kwintesencję literatury militarnej, z brawurowymi scenami walki na lądzie i w powietrzu, z drugiej zaś niezwykle intrygujący, złożony i bardzo przekonujący do uwierzenia w niego obraz politycznego układu w Polsce, jak i całej ówczesnej Europie 1964 roku, ale także i misterną grę wywiadu, stanowiącą mózg operacji "Ogień sprawiedliwości". Spotkamy tu znanych nam doskonale z poprzednich odsłon cyklu bohaterów, poznamy nietuzinkowe nowe postacie, przeżyjemy u ich boku niezwykle dramatyczne chwile z bronią w ręku, jak i też momenty pełne napięcia i stresu gdzieś w zaciszu rządowych i wywiadowczych gabinetów. Przede wszystkim jednak doświadczymy tu wielkiej czytelniczej przygody, jakiej to nie zapomnimy przez bardzo długi czas...

Fabuła książki prezentuje się nie tylko efektownie, ale także i ze wszech miar logicznie, co w przypadku tak odważnego scenariusza jest bardzo istotne. Otóż autor powoli wprowadza nas tu w realia tej nowej dla nas literackiej rzeczywistości, odsłaniają krok po kroku wydarzenia kluczowe dla podjęcia decyzji o polskiej operacji wojskowej, przekonując tym samym niejako czytelnika do tego, by uznać ją za realną. To działania wywiadu, analizy sztabów, czy też wreszcie odważne i stawiające na szali całą karierę indywidualne decyzje najważniejszych ludzi w tej grze. To czas przygotowań, które bardzo szybko prowadzą nas do stricte wojskowej części tej lektury, a więc najpierw punktowych i dywersyjnych działań sił specjalnych, a następnie już inwazji na pełną skalę. I tu daje znać o sobie wielkie doświadczenie pisarskie Piotra Langenfelda, który poprzez liczne zmiany lokacji, częste przeskoki do poszczególnych wątków osobowych, jak i też naprzemienne dozowanie bardziej statycznych i mocno żywiołowych scen, dba o to by cały czas było tu ciekawie, pasjonująco i niezwykle barwnie. To doskonały warsztat pisarski z jednej trony, z drugiej zaś perfekcyjnie zaprojektowany i dopracowany w najdrobniejszych szczegółach scenariusz wydarzeń, który trzyma nas w napięciu od pierwszej, do ostatniej strony lektury.

Niezwykle efektownie jawią się bohaterowie tej opowieści, będący ludźmi z krwi i kości, pełnymi wielu skrajności, niejednoznaczni w swych postawach. Co ciekawe, nie spotkamy tu jednego głównego bohatera, lecz raczej grupę kilku najważniejszych postaci tego wojennego dramatu, z którymi to spędzimy najwięcej czasu. I tak oto z jednej strony mamy tu doskonale znanych nam bohaterów starszych o 20 lat, z generałem brygady Pawłem Przeszło-Stępniakowskim, oficerem wywiadu podpułkownikiem Janem Węglińskim oraz generałem Armii Czerwonej Jurijem Darijewem na czele, z drugiej zaś nowe postacie, choćby w osobie dzielnego, ambitnego i kontynuującego rodzinne tradycje oficera Kedywu - Bartka Karpackiego. To ludzie czynu, działania i wielkiej odwagi, ale także i nie przerysowani w swych postawach za nadto, a przez to jak najbardziej wiarygodni i prawdziwi. Obok nich pojawia się tu cały szereg postaci z drugiego planu, czasami w dłuższej formie, czasami tylko epizodycznie, ale zawsze jak najbardziej intrygująco w tej lekturze. Nie sposób wspomnieć także o prawdziwych postaciach z historii, ze słynnym JFK, Leonidem Breżniewem, czy choćby raz jeszcze generałem Andersem w pierwszym rzędzie, którzy to także odgrywają ważną rolę w tej opowieści.

Słów kilka warto poświęcić tu także miejscu akcji, w jakim to toczą się przedstawiane tu wydarzenia. To Polska, nieco inna Polska roku 1964, przypominająca bardziej czasy nam współczesne, aniżeli tamte dawne lata. To kraj luksusu, potęgi tak gospodarczej, jak i militarnej, ale także i kraj nieco innych ludzi. Ludzi, świadomych wielkiego, choć może nie do końca pełnego, ale jednak sukcesu wojny z Rosją sprzed kilkudziesięciu lat, dającej Polsce wolność i szansę na lepszą przyszłość. Po drugiej stronie mamy sowiecką Rosję, czyli wielkiego kolosa na glinianach nogach, marzącego o potędze, ale nie koniecznie mogącego spełnić ów marzenie. To ciekawa konfrontacja dwóch odwiecznych sąsiadów, która z każdym kolejnym rozdziałem nabiera jeszcze większych rumieńców. Tyle o społeczno-politycznym obrazie tej literackiej rzeczywistości, gdyż równie pięknie prezentuje się tu także geograficzna karta tej książki, niosąca nas przez odzyskane przed 20-laty wschodnie tereny Rzeczypospolitej, Ukrainę, Białoruś i samą Rosję, aż do odległego Pskowa... To wspaniała, niezwykle symboliczna, ale także i barwna literacko podróż...

Kwintesencją tej opowieści jest wojna i wszystko to, co bardziej bezpośrednio lub pośrednio, jest z nią związane. I trzeba tutaj oddać wielkie słowa uznania pod adresem autora, który raczy nas tu historią nie tylko barwną, ale i na wskroś realistyczną. Opisy wojskowego sprzętu po obu stronach wraz z ich pełną specyfikacją, szczegółowe relacje obrazujące działanie tychże broni w warunkach bojowych, przekonujące sceny walki (absolutny majstersztyk w postaci walki powietrznej!) i ludzkich zachowań, czy też perfekcyjnie oddane tu struktury łańcuchu dowodzenia - oto co wypełnia strony tej książki, w mej ocenie należącej do jednych z najlepszych pozycji literatury wojennej, jakie tylko poznałam. Ale to nie wszystko, gdyż nie mniej barwnie jawi się tu również realizm ludzkiego zmęczenia, zwątpienia, jak i strachu żołnierza, tak bardzo zwyczajnego, naturalnego, jak i też potrzebnego w tym fachu. Strachu o siebie i swoje życie, ale też i i pozostawionych gdzieś daleko za linią frontu najbliższych mu osób. To prawda wojny i żołnierskiego losu, nadająca tej opowieści wyjątkowego charakteru...

Lektura tej książki niesie silne i wielkie emocje, począwszy od ekscytacji, poprzez radość, ale także i na chwilach gorzkiego smutku i żalu, skończywszy. Jednak najważniejszym wydaje się być tutaj to odczucie, jakim jest autentyczna przyjemność obserwowania sukcesów polskiego pochodu na Wschód. Jest w tym pewna symbolika, satysfakcja, zadośćuczynienie i być może także swoista zemsta za te wszystkie krzywdy, jakie doznaliśmy ze strony naszego sąsiada, tak na kartach literatury, jak i w realnym życiu. I choć to oczywiście jedynie książkowa fikcja zrodzona barwną wyobraźnią autora..., to i tak stanowi ona potężny zastrzyk pozytywnej energii i doznań natury patriotycznej, co po części jest chyba także rolą tego typu literatury...

Powrót do cyklu "Czerwona ofensywa" uważam ze wszech miar za jak najbardziej udany, w pełni uzasadniony i niezwykle spektakularny. To spotkanie ze świetną literaturą wojenną z najwyższej półki, dopracowaną w najdrobniejszych szczegółach, jak i też niosącą sobą porywającą akcję i wielkie emocje. Czegóż można chcieć więcej? Polecam - sięgnijcie koniecznie po powieść "Ogień sprawiedliwości" i cieszcie się nią w pełni, aby być gotowym na to, co przyniesie nam kolejna odsłona tej świetnej sagi!

Wiosną 2016 roku pożegnaliśmy się z bohaterami niezwykle intrygującego cyklu wojennego pt. "Czerwona ofensywa", autorstwa Piotra Langenfelda. Wówczas to bowiem ukazał się ostatni akt tej barwnej opowieści o alternatywnej historii końca drugiej wojny światowej, gdy to sowieckie siły po obaleniu Hitlera rozpoczęły swój dziki marsz ku Zachodowi, zaś na ich drodze stanęło...

Jest to zdecydowanie udana kontynuacja cyklu. Czytając o czołgach TP-42 oraz samolotach PZL P-15 osiągnąłem szczyty patriotycznego uniesienia:-) Dla miłośników historii alternatywnej plus lektura będzie nie lada gradką. Mam nadzieję, że w następnej części obok JFK pojawi się Marilyn Monroe, a na koncercie w Polsce zaśpiewa Elvis. Miłej lektury

Jest to zdecydowanie udana kontynuacja cyklu. Czytając o czołgach TP-42 oraz samolotach PZL P-15 osiągnąłem szczyty patriotycznego uniesienia:-) Dla miłośników historii alternatywnej plus lektura będzie nie lada gradką. Mam nadzieję, że w następnej części obok JFK pojawi się Marilyn Monroe, a na koncercie w Polsce zaśpiewa Elvis. Miłej lektury

Kontynuacja serii Czerwona ofensywa, od zakończenia wojny minęło 20 lat. Polska jest niepodległa i w granicach większych niż obecnie. Tak właśnie rozpoczyna się ta książka. Jednak rosjanie nie siedzą cicho tylko znowu zaczynają planować to co nie udało im się w 1920 i potem 1945. Autor jak zawsze wprowadza nas w wir nie tylko działań zbrojnych ale także akcji szpiegowskich i wypadów komandosów. Naprawdę dobrze napisana książka gdzie wśród sprzętu wojskowego który znamy z lat 60-tych pojawiają się także wymyślone przez autora uzbrojenie które w tym czasie wymyśliła nasza rodzima gospodarka. Tym razem rolę się odwrócą i to nie my będziemy w defensywie, a JFK nadal żyje :)

Kontynuacja serii Czerwona ofensywa, od zakończenia wojny minęło 20 lat. Polska jest niepodległa i w granicach większych niż obecnie. Tak właśnie rozpoczyna się ta książka. Jednak rosjanie nie siedzą cicho tylko znowu zaczynają planować to co nie udało im się w 1920 i potem 1945. Autor jak zawsze wprowadza nas w wir nie tylko działań zbrojnych ale także akcji szpiegowskich...