Władimir Putin coraz śmielej poczynią sobie za plecami pozostałych przywódców państw zrzeszonych w Przymierzu.
Tym razem rosyjski prezydent ostrzy sobie pazurki na złoża ropy położone w okolicach Arktyki. Na dodatek te złoża są tuż przy norweskiej strefie ekonomicznej, więc ze zrozumiałych względów i ta nacja jest zaniepokojona całą sytuacją.
Wydobyciem ma zająć się firma zewnętrzna, teoretycznie nie powiązana z żadnym krajem, a w praktyce to chińska firma wynajęta przez Rosjan. Na dodatek jest to firma prowadząca nie do końca legalne interesy…
Jakby tego było mało swoje trzy grosze dokładają Amerykanie, którym Przymierze niemal od samego początku swojego istnienia jest cierniem w oku.
Wszystko to sprawia, że Polska, Węgry i Litwa otwarcie się buntują i po cichu solidaryzują się właśnie z Ameryką.
Na domiar złego wspomniana już chińska firma, o nomen omen nie do końca pasującej do niej nazwie Harmonia, przeprowadza zamach na belgijskie lotnisko. W wyniku czego ginie ponad pięciuset zakładników, wszyscy zamachowcy oraz większość sił specjalnych oddelegowanych do opanowania sytuacji…
Niezgodne z „wizją” Putina zachowanie Polaków, Węgrów i Litwinów kładzie cień nie tylko na wewnętrznej polityce Przymierza, ale również na działaniu Radegastu.
Andriejowi Bołkońskiemu nie do końca to się podoba, ale od czegoś są prywatne znajomości, by sobie poradzić w nagłych sytuacjach. A taka sytuacja pojawia się w jednym z najmniej odpowiednich momentów…
Po co Bołkońskiemu oficjalne wsparcie Radegastu?
Jakie będą konsekwencje rozłamu wewnątrz Przymierza?
Jak skończy się konflikt o odwiert w okolicach Arktyki?
Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziecie właśnie w tej książce.

Z przykrością muszę stwierdzić, że „Arktyczny brzask” to najgorsza część cyklu. Przez większość książki miałam wrażenie, że chodziło tylko o „wystukanie” odpowiedniej ilości znaków tak, by powieść miała określoną objętość.
Część spraw, mówiących według mnie o niczym, można było pominąć, a rozwinąć inne wątki, choćby ten związany z Radegastem.
Poza tym zauważyłam trochę błędów, tak jakby korektor i redaktor zagięli parol by właśnie te błędy pozostawić. Nie będę tu podawać konkretnych przykładów bo… mogę się mylić, ale z mojego punktu widzenia to błędy.
Żeby jednak nie było, że są same wady…
Jest też sporo plusów, jak choćby przyjaźń i wzajemne wsparcie (grupa Radegast) czy zdolność podejmowania trudnych decyzji i trzymania się ich bez względu na konsekwencje.
Wiadomo, często w życiu nic nie idzie zgodnie z planem, ale właśnie w takich wypadkach ważne jest to, o czym wspomniałam.
Jeżeli do tej pory nie wiesz jak postaci znane z poprzednich części serii poradziły sobie z nowymi wyzwaniami to najwyższa pora nadrobić to niedopatrzenie. A ja… już czaję się na kolejną (niestety ostatnią) część cyklu…

Władimir Putin coraz śmielej poczynią sobie za plecami pozostałych przywódców państw zrzeszonych w Przymierzu.
Tym razem rosyjski prezydent ostrzy sobie pazurki na złoża ropy położone w okolicach Arktyki. Na dodatek te złoża są tuż przy norweskiej strefie ekonomicznej, więc ze zrozumiałych względów i ta nacja jest zaniepokojona całą sytuacją.
Wydobyciem ma zająć się firma...

Cóż ze z końca,ale dla mnie to przepiękna książka.Nie będę obiektywny,bo nie chcę.
Czego tu nie ma :zamach w Brukseli,nad Soliną.
To dopiero początek akcji.Jest Warszawa,USA a także Chiny.
Śmieszna scena z chińską policjantką w Urumczi.Która była w Alpach,chyba Niemcy.
Oby tak dalej Pawełek Jakub.

Cóż ze z końca,ale dla mnie to przepiękna książka.Nie będę obiektywny,bo nie chcę.
Czego tu nie ma :zamach w Brukseli,nad Soliną.
To dopiero początek akcji.Jest Warszawa,USA a także Chiny.
Śmieszna scena z chińską policjantką w Urumczi.Która była w Alpach,chyba Niemcy.
Oby tak dalej Pawełek Jakub.

super jak cala reszta !

super jak cala reszta !

Typowa wojenna przyszłość wg Pawełka. Tym razem konflikt wybucha między USA a Rosją a w te wydarzenia wplątana jest Polska będąca krajem Przymierza. Armitage bardzo mi przypomina Trumpa a Putin... Putina więc wydarzenia nie są aż tak odrealnione jakby się mogło wydawać. Na chwilę obecną niewiele wynika z wątku Harmonii ale wydaje się, że to jest tylko wstęp do kolejnej części... Męczyłem się z tą książką tylko dlatego, że miałem ją tylko w formie ebooka a tej formy nie lubię najbardziej.

Typowa wojenna przyszłość wg Pawełka. Tym razem konflikt wybucha między USA a Rosją a w te wydarzenia wplątana jest Polska będąca krajem Przymierza. Armitage bardzo mi przypomina Trumpa a Putin... Putina więc wydarzenia nie są aż tak odrealnione jakby się mogło wydawać. Na chwilę obecną niewiele wynika z wątku Harmonii ale wydaje się, że to jest tylko wstęp do kolejnej...

ostatnia cześć cyklu, a dokładniej I część ostatniej części co sam autor przyznał na swoim fb.
Kolejna pozycja trzymająca poziom Wschodniego Gromu. Sporo się dzieje - zaczyna się wojna pomiędzy USA a Rosja o arktykę, zbuntowana część Radegastu odbija Preisa z chińskiego więzienia, a Polska do spółki z Litwą i Węgrami doprowadza do kryzysu w Przymierzu (w trosce o dobro własne i sojuszu). Do tego wszystkiego zakulisowe gry Putina i "przyjaciółki" Jastrzębskiego. Generalnie jest dobrze - dynamicznie, sprawnie i bez nudy. Jedyny mankament to urwanie wszystkich akcji w najważniejszych momentach (chyba).
pozycja warta przeczytania, jednakże, bez poprzednich części nie będzie ona pełnoprawną i autonomiczną książką.

ostatnia cześć cyklu, a dokładniej I część ostatniej części co sam autor przyznał na swoim fb.
Kolejna pozycja trzymająca poziom Wschodniego Gromu. Sporo się dzieje - zaczyna się wojna pomiędzy USA a Rosja o arktykę, zbuntowana część Radegastu odbija Preisa z chińskiego więzienia, a Polska do spółki z Litwą i Węgrami doprowadza do kryzysu w Przymierzu (w trosce o dobro...

Sensacja, kryminał, alternatywna historia. Dobry pomysł, ciekawe opisy bitewne. Postacie bohaterów ciut zbyt nierzeczywiste, chwilami to razi. Ogólnie niezła rozrywka z zacięciem patriotycznym :) .

Sensacja, kryminał, alternatywna historia. Dobry pomysł, ciekawe opisy bitewne. Postacie bohaterów ciut zbyt nierzeczywiste, chwilami to razi. Ogólnie niezła rozrywka z zacięciem patriotycznym :) .

To już piąta część tej serii. Rosja jak zwykle nie oglądając się na innych członków Przymierza postanawia zająć Arktykę i jej zasoby. Oczywiście wywołuje to konflikt ze Stanami. Polsce, Węgrom i Litwie samowola Rosji jest nie na rękę (nie chcą wojny z resztą świata dla dobra Rosji).
W międzyczasie okazuje się, że jeden z członków Radegasta który miał zginąć w poprzedniej części jednak żyje i znajduje się w niewoli chińskiej. Międzynarodowa grupa Redegastu postanawia odbić go na własną rękę.
W tym całym zamieszaniu pojawia się także dość niespodziewany wróg, jest to koncern Harmonia czyli firma najemnicza założona przez Chińczyków która np. zajmuje się bezpieczeństwem 1000 km odcinka granicy Meksykańsko-Amerykańskiej.
Książka z niezłą akcją i dość ciekawymi zwrotami akcji. Dostaniemy tutaj i akcje jednostek specjalnych i także pełnowymiarowe starcia armii o Arktykę. Oczywiście nie zabraknie szpiegostwa, hackerów i czarnej propagandy.
Niestety tym razem autor pozostawia nas w samym środku akcji i zmusza do czekania na kolejny tom.

To już piąta część tej serii. Rosja jak zwykle nie oglądając się na innych członków Przymierza postanawia zająć Arktykę i jej zasoby. Oczywiście wywołuje to konflikt ze Stanami. Polsce, Węgrom i Litwie samowola Rosji jest nie na rękę (nie chcą wojny z resztą świata dla dobra Rosji).
W międzyczasie okazuje się, że jeden z członków Radegasta który miał zginąć w poprzedniej...

Konflikt zbrojny pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Rosją wielokrotnie był przedmiotem wielu filmów i książek, co wynikało zawsze z aktualnej sytuacji geopolitycznej inspirującej twórców. W piątym tomie cyklu „Przymierze” Jakub Pawełek mierzy się z tym zagadnieniem, wplatając go w swój świat nieodległej przyszłości, w którym dominują alternatywne wobec naszej rzeczywistości sojusze polityczno-wojskowe. Niemniej świeczka o którą toczy się mordercza gra jest aż zanadto realistyczna, gdyż dotyczy bogatej w ropę naftową i gaz ziemny nie tak odległej Arktyki…

Pełna recenzja tutaj: http://www.nowastrategia.org.pl/jakub-pawelek-arktyczny-brzask-recenzja/

Konflikt zbrojny pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Rosją wielokrotnie był przedmiotem wielu filmów i książek, co wynikało zawsze z aktualnej sytuacji geopolitycznej inspirującej twórców. W piątym tomie cyklu „Przymierze” Jakub Pawełek mierzy się z tym zagadnieniem, wplatając go w swój świat nieodległej przyszłości, w którym dominują alternatywne wobec naszej rzeczywistości...

Przyznam iż sięgnąłem po tą pozycję niejako z obowiązku. Lubię ten gatunek jednak z poprzednich części autor dał się poznać jako wybitnie kiepski literat. Niestety ta część cyklu jest równie beznadziejna. Dobra książka to dobrze opowiedziana historia. Historia może i jest ale opowiedziana nieudolnie, bez polotu. Trzy praktycznie nie związane z sobą wątki. Na cholerę to? Oczywiście pod koniec (który wydaje się na szybko i wymuszony) jakoś to autor stara się powiązać ale wychodzi mu to beznadziejnie. Już raz o to autora prosiłem i muszę poprosić ponownie - Chłopie weź się za coś innego.

Przyznam iż sięgnąłem po tą pozycję niejako z obowiązku. Lubię ten gatunek jednak z poprzednich części autor dał się poznać jako wybitnie kiepski literat. Niestety ta część cyklu jest równie beznadziejna. Dobra książka to dobrze opowiedziana historia. Historia może i jest ale opowiedziana nieudolnie, bez polotu. Trzy praktycznie nie związane z sobą wątki. Na cholerę to?...

Książka lepsza niż poprzedni tom, ale szału nie ma. Pawełek poszedł drogą Wolffa i ta część cyklu jest tak naprawdę wstępem do ostatniej części. Czy to wypali przekonam się zapewne niebawem.

Książka lepsza niż poprzedni tom, ale szału nie ma. Pawełek poszedł drogą Wolffa i ta część cyklu jest tak naprawdę wstępem do ostatniej części. Czy to wypali przekonam się zapewne niebawem.