Pierścień ognia

Dla miłośników gatunku military fiction i serii Pawełka. Dobra pozycja. Z pięciu części, moim zdaniem na drugim miejscu po Wschodnim Gromie.

Dla miłośników gatunku military fiction i serii Pawełka. Dobra pozycja. Z pięciu części, moim zdaniem na drugim miejscu po Wschodnim Gromie.

Pokaż mimo to

Jakaś niedaleka przyszłość chyba. Jakieś wojny o Tajwan i zimną fuzję między Ruskimi, Chinami i USA. Chyba. I Polacy rzondzom. Chyba. I cośtam, cośtam, nie wiem w sumie bo rzuciłem po jakichś dziesięciu procentach. Albo nie jestem targetem albo to straszna kicha warsztatowa albo miernota koncepcyjna. Po namyśle stwierdzam, że wszystko razem. Na dodatek nudne.

2/10

Jakaś niedaleka przyszłość chyba. Jakieś wojny o Tajwan i zimną fuzję między Ruskimi, Chinami i USA. Chyba. I Polacy rzondzom. Chyba. I cośtam, cośtam, nie wiem w sumie bo rzuciłem po jakichś dziesięciu procentach. Albo nie jestem targetem albo to straszna kicha warsztatowa albo miernota koncepcyjna. Po namyśle stwierdzam, że wszystko razem. Na dodatek nudne.

2/10

Pokaż mimo to

super

super

Pokaż mimo to

średnio, a momentami nawet bardzo nudno. No i cały czas te same błędy co w poprzednich częściach

średnio, a momentami nawet bardzo nudno. No i cały czas te same błędy co w poprzednich częściach

Pokaż mimo to

Nudna, niczym mnie nie zachwyciła.

Nudna, niczym mnie nie zachwyciła.

Pokaż mimo to

No i mam dylemat. Książka wciąga jak spacer po bagnach. Tak mocno, że można zostać na przystanku z książką w reku i przegapić swój autobus (co mi się osobiście przydarzyło). Jednocześnie człowiek ma wrażenie, że autor musi jeszcze sporo popracować nad warsztatem i słownictwem bo powtarzające się zwroty potrafią zniechęcić. Wygląda to tak:

Jastrzębski stojąc na brzegu od dwudziestu czterech uderzeń serca spoglądał na niebo czarne jak kir. Wspominał wszystkich kolegów który zniknęli w krwawych mgiełkach i kulach ognia. Poprawił karabin na zawieszeniu bungee i sprawdził magazynek w którym drzemała stalowa śmierć. Wynurzające się nagle z odmętów zabójcze cygaro wtłoczyło mu krzyk z powrotem do gardła. Mało brakowało by jego zwieracz zahurgotał.

Kto czytał ten wie o co mi chodzi.

Autor pomysły na fabułę ma super ale nie potrafi ich jeszcze należycie opisać. Wierzę, że się nauczy i za parę latek wyda książkę która wbije mnie w ziemię.

UWAGA SPOILER


Jedno rzecz dźwignęła mi ciśnienia, tak że miałem ochotę skończyć czytać już w połowie. Skąd pomysł na tajwańskiego Wolverina ? Tu już całkiem pojechałeś po bandzie. Co będzie w następnej części Radegast vs Darth Vader ? Zejdź na ziemię !!! Odniesienia do popkultury są ciekawymi smaczkami ale przesadzić jest bardzo łatwo.

No i mam dylemat. Książka wciąga jak spacer po bagnach. Tak mocno, że można zostać na przystanku z książką w reku i przegapić swój autobus (co mi się osobiście przydarzyło). Jednocześnie człowiek ma wrażenie, że autor musi jeszcze sporo popracować nad warsztatem i słownictwem bo powtarzające się zwroty potrafią zniechęcić. Wygląda to tak:

Jastrzębski stojąc na brzegu od...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czyta się lekko oraz przyjemnie, i akurat tego oczekiwałem od tej pozycji.
A to że jest to bardziej science-fiction niż political-fiction absolutnie mi nie przeszkadzało.
Przeszkadzały za to:
- błędy, np. z uporem godnym lepszej sprawy, dwa amerykańskie okręty których losy śledzimy cały czas zmieniają swoją klasę (a zarazem i siłę) raz są fregatami klasy Oliver Hazard Perry (mimo że już teraz US Navy je wycofuje na potęgę), raz niszczycielami, a raz krążownikami klasy Ticonderoga
- brak logiki, o pewnych zdarzeniach napisać, że są nielogiczne to mało, ale w sumie to fikcja literacka, (chyba :) ) więc może za bardzo się czepiam
Jeśli szukamy lekkiej lektury, to jak znalazł. Na pewno słabsza od pierwszej części, ale chyba zawsze tak jest, że któraś kolejna część jest słabsza od pierwszych. Co nie zmienia faktu, że na pewno sięgnę po piątą część.

Czyta się lekko oraz przyjemnie, i akurat tego oczekiwałem od tej pozycji.
A to że jest to bardziej science-fiction niż political-fiction absolutnie mi nie przeszkadzało.
Przeszkadzały za to:
- błędy, np. z uporem godnym lepszej sprawy, dwa amerykańskie okręty których losy śledzimy cały czas zmieniają swoją klasę (a zarazem i siłę) raz są fregatami klasy Oliver Hazard Perry...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Autor wraca na swój poziom - po dwóch, ciut słabszych, pozycjach Pierścień Ognia jest tak samo wciągający jak I cześć cyklu.
Akcja szybka i dosyć ciekawa, szczegółowe opisy miejsc i sytuacji. "Głowni" bohaterowie sprawiają wrażenie zmarginalizowanych. samo zakończenie trochę przewrotne, otwierające drogę do V cześć. Samą książkę da się bez problemu przeczytać jako osobną pozycję, a nie część sagi.
Generalnie czyta się miło i sympatycznie

Autor wraca na swój poziom - po dwóch, ciut słabszych, pozycjach Pierścień Ognia jest tak samo wciągający jak I cześć cyklu.
Akcja szybka i dosyć ciekawa, szczegółowe opisy miejsc i sytuacji. "Głowni" bohaterowie sprawiają wrażenie zmarginalizowanych. samo zakończenie trochę przewrotne, otwierające drogę do V cześć. Samą książkę da się bez problemu przeczytać jako osobną...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przewidywalne, powtarzalne i nudne.

Przewidywalne, powtarzalne i nudne.

Pokaż mimo to

Kolejna udana książka Jakuba Pawełka. Jeżeli ktoś lubi czytać o współczesnej technice wojskowej oraz aspektach politycznych nie będzie rozczarowany. Ja mogę się przyczepić jedynie o drobiazgi. Jednym z nich są amerykańskie okręty cumujące na Tajwanie. Raz są to fregaty, później krążowniki zmieniające się w niszczyciele i znów w krążowniki. Druga sprawa to stopień Jastrzębskiego: porucznik, kapitan, porucznik. Jednak te drobiazgi nie odbierają przyjemności z lektury a ja już czekam na kolejną część serii "Przymierze"

Kolejna udana książka Jakuba Pawełka. Jeżeli ktoś lubi czytać o współczesnej technice wojskowej oraz aspektach politycznych nie będzie rozczarowany. Ja mogę się przyczepić jedynie o drobiazgi. Jednym z nich są amerykańskie okręty cumujące na Tajwanie. Raz są to fregaty, później krążowniki zmieniające się w niszczyciele i znów w krążowniki. Druga sprawa to stopień...

więcej

mniej

Pokaż mimo to