Pierścień ognia

Książkę da się przeczytać i nawet idzie to sprawnie. Problemem jest natomiast to że po jakimś czasie zaczynasz się zastanawiać co jeszcze głupiego autor wymyśli. Serio?? Wolverine?? Jaki był cel tego wątku 🤦. "Aleksandria" i Walking Dead?? Po co? W jednym rozdziale Chon nie wykonuje rozkazu i jest wycofany z walki, ma się zameldować w sztabie a kontekst jest taki że nic dobrego nie spotka. Ale już kilkadziesiąt stron dalej prowadzi swoją kompanie jakby nic się nie stało. To po co było robić tą scenę z odmową rozkazu? Kim uratowany po ataku wolverina😉😁 jest w tak dużym szoku ze nie można się z nim porozumieć ale już 2 dni później zależy mu na cywilach i ich ściąga do kompani by za parę minut wszystkich zabić 😁. Przez całą inwazje chińskie wojska jeśli już zabijają cywili to robią to niejako przypadkiem, tzw. ofiary wojny, a na koniec jakich chiński pododdział udaje amerykańskie wojska żeby wywabić cywili i dokonuje zbrodni wojennej, mordując wszystkich jak leci, kobiety, dzieci itd. Dla mnie brak konsekwecji.
Szczerzę, to zaczynam się obawiać czym autor nas uraczy w kolejnej części.

Książkę da się przeczytać i nawet idzie to sprawnie. Problemem jest natomiast to że po jakimś czasie zaczynasz się zastanawiać co jeszcze głupiego autor wymyśli. Serio?? Wolverine?? Jaki był cel tego wątku 🤦. "Aleksandria" i Walking Dead?? Po co? W jednym rozdziale Chon nie wykonuje rozkazu i jest wycofany z walki, ma się zameldować w sztabie a kontekst jest taki że nic...

Koncepcja ciekawa, ale jakoś nie wciągnęła mnie. Nie czekałam niecierpliwie na to co dalej, chyba dla tego, że nie znalazłam bohatera z którym mogłabym się identyfikować lub mu kibicować.

Koncepcja ciekawa, ale jakoś nie wciągnęła mnie. Nie czekałam niecierpliwie na to co dalej, chyba dla tego, że nie znalazłam bohatera z którym mogłabym się identyfikować lub mu kibicować.

Dla miłośników gatunku military fiction i serii Pawełka. Dobra pozycja. Z pięciu części, moim zdaniem na drugim miejscu po Wschodnim Gromie.

Dla miłośników gatunku military fiction i serii Pawełka. Dobra pozycja. Z pięciu części, moim zdaniem na drugim miejscu po Wschodnim Gromie.

Jakaś niedaleka przyszłość chyba. Jakieś wojny o Tajwan i zimną fuzję między Ruskimi, Chinami i USA. Chyba. I Polacy rzondzom. Chyba. I cośtam, cośtam, nie wiem w sumie bo rzuciłem po jakichś dziesięciu procentach. Albo nie jestem targetem albo to straszna kicha warsztatowa albo miernota koncepcyjna. Po namyśle stwierdzam, że wszystko razem. Na dodatek nudne.

2/10

Jakaś niedaleka przyszłość chyba. Jakieś wojny o Tajwan i zimną fuzję między Ruskimi, Chinami i USA. Chyba. I Polacy rzondzom. Chyba. I cośtam, cośtam, nie wiem w sumie bo rzuciłem po jakichś dziesięciu procentach. Albo nie jestem targetem albo to straszna kicha warsztatowa albo miernota koncepcyjna. Po namyśle stwierdzam, że wszystko razem. Na dodatek nudne.

2/10

super

super

średnio, a momentami nawet bardzo nudno. No i cały czas te same błędy co w poprzednich częściach

średnio, a momentami nawet bardzo nudno. No i cały czas te same błędy co w poprzednich częściach

Nudna, niczym mnie nie zachwyciła.

Nudna, niczym mnie nie zachwyciła.

No i mam dylemat. Książka wciąga jak spacer po bagnach. Tak mocno, że można zostać na przystanku z książką w reku i przegapić swój autobus (co mi się osobiście przydarzyło). Jednocześnie człowiek ma wrażenie, że autor musi jeszcze sporo popracować nad warsztatem i słownictwem bo powtarzające się zwroty potrafią zniechęcić. Wygląda to tak:

Jastrzębski stojąc na brzegu od dwudziestu czterech uderzeń serca spoglądał na niebo czarne jak kir. Wspominał wszystkich kolegów który zniknęli w krwawych mgiełkach i kulach ognia. Poprawił karabin na zawieszeniu bungee i sprawdził magazynek w którym drzemała stalowa śmierć. Wynurzające się nagle z odmętów zabójcze cygaro wtłoczyło mu krzyk z powrotem do gardła. Mało brakowało by jego zwieracz zahurgotał.

Kto czytał ten wie o co mi chodzi.

Autor pomysły na fabułę ma super ale nie potrafi ich jeszcze należycie opisać. Wierzę, że się nauczy i za parę latek wyda książkę która wbije mnie w ziemię.

UWAGA SPOILER


Jedno rzecz dźwignęła mi ciśnienia, tak że miałem ochotę skończyć czytać już w połowie. Skąd pomysł na tajwańskiego Wolverina ? Tu już całkiem pojechałeś po bandzie. Co będzie w następnej części Radegast vs Darth Vader ? Zejdź na ziemię !!! Odniesienia do popkultury są ciekawymi smaczkami ale przesadzić jest bardzo łatwo.

No i mam dylemat. Książka wciąga jak spacer po bagnach. Tak mocno, że można zostać na przystanku z książką w reku i przegapić swój autobus (co mi się osobiście przydarzyło). Jednocześnie człowiek ma wrażenie, że autor musi jeszcze sporo popracować nad warsztatem i słownictwem bo powtarzające się zwroty potrafią zniechęcić. Wygląda to tak:

Jastrzębski stojąc na brzegu od...

Czyta się lekko oraz przyjemnie, i akurat tego oczekiwałem od tej pozycji.
A to że jest to bardziej science-fiction niż political-fiction absolutnie mi nie przeszkadzało.
Przeszkadzały za to:
- błędy, np. z uporem godnym lepszej sprawy, dwa amerykańskie okręty których losy śledzimy cały czas zmieniają swoją klasę (a zarazem i siłę) raz są fregatami klasy Oliver Hazard Perry (mimo że już teraz US Navy je wycofuje na potęgę), raz niszczycielami, a raz krążownikami klasy Ticonderoga
- brak logiki, o pewnych zdarzeniach napisać, że są nielogiczne to mało, ale w sumie to fikcja literacka, (chyba :) ) więc może za bardzo się czepiam
Jeśli szukamy lekkiej lektury, to jak znalazł. Na pewno słabsza od pierwszej części, ale chyba zawsze tak jest, że któraś kolejna część jest słabsza od pierwszych. Co nie zmienia faktu, że na pewno sięgnę po piątą część.

Czyta się lekko oraz przyjemnie, i akurat tego oczekiwałem od tej pozycji.
A to że jest to bardziej science-fiction niż political-fiction absolutnie mi nie przeszkadzało.
Przeszkadzały za to:
- błędy, np. z uporem godnym lepszej sprawy, dwa amerykańskie okręty których losy śledzimy cały czas zmieniają swoją klasę (a zarazem i siłę) raz są fregatami klasy Oliver Hazard Perry...

Autor wraca na swój poziom - po dwóch, ciut słabszych, pozycjach Pierścień Ognia jest tak samo wciągający jak I cześć cyklu.
Akcja szybka i dosyć ciekawa, szczegółowe opisy miejsc i sytuacji. "Głowni" bohaterowie sprawiają wrażenie zmarginalizowanych. samo zakończenie trochę przewrotne, otwierające drogę do V cześć. Samą książkę da się bez problemu przeczytać jako osobną pozycję, a nie część sagi.
Generalnie czyta się miło i sympatycznie

Autor wraca na swój poziom - po dwóch, ciut słabszych, pozycjach Pierścień Ognia jest tak samo wciągający jak I cześć cyklu.
Akcja szybka i dosyć ciekawa, szczegółowe opisy miejsc i sytuacji. "Głowni" bohaterowie sprawiają wrażenie zmarginalizowanych. samo zakończenie trochę przewrotne, otwierające drogę do V cześć. Samą książkę da się bez problemu przeczytać jako osobną...