Świąteczne marzenie

Moja pierwsza książka Amandy Prowse, no cóż spróbuję z jeszcze jedną.

Moja pierwsza książka Amandy Prowse, no cóż spróbuję z jeszcze jedną.

jest to ciąg dalszy "Szczypty miłości" ..

jest to ciąg dalszy "Szczypty miłości" ..

Po opisie spodziewałam się czegoś nieco lepszego. Bardzo ciężko się czytało, co chwilę miałam ochotę odłożyć ją na bok. Bohaterowie nijacy i jak dla mnie irytujący.

Po opisie spodziewałam się czegoś nieco lepszego. Bardzo ciężko się czytało, co chwilę miałam ochotę odłożyć ją na bok. Bohaterowie nijacy i jak dla mnie irytujący.

Przeczytana w sam raz na Święta.
Jak co roku przeglądam swoją biblioteczkę w poszukiwaniu książki o świątecznej tematyce.
Tym razem znalazłam "Świąteczne marzenie" Amandy Prowse.

Meg to samotna matka, która pracuje w londyńskiej cukierni, która ma sieć takich lokali na całym świecie. Tuż przed Świętami sprawy służbowe zmuszają ją do lotu do Nowego Jorku. Tam poznaje przystojnego Amerykanina o irlandzkich korzeniach. Czy to będzie ten jedyny? Czy on nie ma żadnych wad? Wydaje się, że nie, ale coś ten Edd jest zbyt idealny, by to była prawda...

To bardzo lekka i przyjemna powieść. Pierwszy raz spotkałam się z twórczością Amandy Prowse.
Nie jest to jakaś ambitna pisarka, raczej stawia na łatwe i przewidywalne romansidła, zbyt naiwne jak na mój gust.
Ale Święta czynią nas nieco infantylnymi, więc niech tam.
Przeczytałam, poprawiłam sobie nastrój i tak ma być.
Nowy Jork jak zawsze magiczny, a już szczególnie w czasie Świąt.

Przeczytana w sam raz na Święta.
Jak co roku przeglądam swoją biblioteczkę w poszukiwaniu książki o świątecznej tematyce.
Tym razem znalazłam "Świąteczne marzenie" Amandy Prowse.

Meg to samotna matka, która pracuje w londyńskiej cukierni, która ma sieć takich lokali na całym świecie. Tuż przed Świętami sprawy służbowe zmuszają ją do lotu do Nowego Jorku. Tam poznaje...

Przyjemna, choć zakończyła się w głupim momencie. Nie tego się spodziewałam. Fajne opisy Nowego Jorku, ciasteczek i kawy. To na plus.

Przyjemna, choć zakończyła się w głupim momencie. Nie tego się spodziewałam. Fajne opisy Nowego Jorku, ciasteczek i kawy. To na plus.

Historia kobiety, której pragnieniem - lub może tytułowym marzeniem - jest zorganizowanie prawdziwych świąt. Świąt z choinką, światełkami, ozdobami, prezentami oraz poczuciem bezpieczeństwa i miłości.

Jej dzieciństwo (i ogólnie dotychczasowe życie) nie pozostawiło wiele radosnych wspomnień, więc Meg zrobi wszystko, żeby dzieciństwo jej syna było lepsze. Ale co zrobić, kiedy pojawią się okazja wyjechania do Nowego Jorku na kilka dni oraz... mężczyzna?

Powiem szczerze, że w pewnym momencie zaczęła mnie irytować naiwność głównej bohaterki i jej wiara oraz nadzieja w innych ludzi... Ale czego się spodziewać po świątecznej powieści? Bardzo duży plus za wszechobecne wypieki i najlepszego przyjaciela Meg (można było zgłodnieć i się uśmiać). Ogólnie bardzo przyjemnie i dość szybko się czytało, polecam na chłodny wieczór pod kocykiem z herbatką i piękną zapachową świecą 😊

Historia kobiety, której pragnieniem - lub może tytułowym marzeniem - jest zorganizowanie prawdziwych świąt. Świąt z choinką, światełkami, ozdobami, prezentami oraz poczuciem bezpieczeństwa i miłości.

Jej dzieciństwo (i ogólnie dotychczasowe życie) nie pozostawiło wiele radosnych wspomnień, więc Meg zrobi wszystko, żeby dzieciństwo jej syna było lepsze. Ale co zrobić,...

Jeżeli na książce widnieje zapewnienie, iż jest ona „lekka” to zaczynam mieć obawy co do jej jakości. Czy czytało mi się ją „lekko”? Nie.

Owszem, to nieskomplikowana historia obyczajowa, ale była tak nuda, że musiałam czytanie rozkładać na raty. Naiwną i banalną fabułę mogłabym łatwo streścić w kilku zdaniach.
Raz wydarzyło się coś w miarę interesującego, ale dopiero po dwusetnej stronie!

Czułam w tej historii sztuczność, nie uwierzyłam bohaterom w ich emocje, dostałam przerysowany romantyzm i nużące, nic nie wnoszące do fabuły opisy. Rozwodzenie się nad wymiarami tortu, wyglądem jedzenia, czy ubioru nie pomagało mi w przebrnięciu przez tę opowieść.

Nie polubiłam też bohaterów, główna bohaterka zachowywała się naiwnie, a wszyscy wokół jedyne co robili to ją niańczyli. Jej dziecko pełniło w książce rolę uroczej maskotki. Niestety dość irytującej.

Plusem książki jest ładny i prosty język, klimat zimowo świąteczny i to, że nie nie razi w oczy skrajnymi głupotami. Da się ją przeczytać. Niestety główne minusy to nuda i infantylność. A ja chciałam czegoś więcej.

Jeżeli na książce widnieje zapewnienie, iż jest ona „lekka” to zaczynam mieć obawy co do jej jakości. Czy czytało mi się ją „lekko”? Nie.

Owszem, to nieskomplikowana historia obyczajowa, ale była tak nuda, że musiałam czytanie rozkładać na raty. Naiwną i banalną fabułę mogłabym łatwo streścić w kilku zdaniach.
Raz wydarzyło się coś w miarę interesującego, ale dopiero po...

Lekka, wciągająca powieść świąteczna o miłości, przyjaźni, marzeniach i tęsknocie za rodziną i świętami, których jako dziecko nigdy nie miała. Bardzo dobra książka na zrelaksowanie się i oderwanie od rzeczywistości.

Lekka, wciągająca powieść świąteczna o miłości, przyjaźni, marzeniach i tęsknocie za rodziną i świętami, których jako dziecko nigdy nie miała. Bardzo dobra książka na zrelaksowanie się i oderwanie od rzeczywistości.

Bardzo szybko i lekko się czyta. Ciekawa historia , ale nie było efektu woow

Bardzo szybko i lekko się czyta. Ciekawa historia , ale nie było efektu woow

Nic nadzwyczajnego, przewidywalna. Ale jednocześnie pozytywna, ciepła, bogata w opisy świątecznej aury. Taka sobie lekka, na jeden wieczór, kiedy nie mamy co robić.

Nic nadzwyczajnego, przewidywalna. Ale jednocześnie pozytywna, ciepła, bogata w opisy świątecznej aury. Taka sobie lekka, na jeden wieczór, kiedy nie mamy co robić.