Dziś książka ta ma chyba tylko wartość historyczną aby poznać jak kiedyś pisało się utwory dydaktyczne, apoteozujące wartości etyczne. Ciekawe jest też jak na przestrzeni stuleci to, co kiedyś było nazywane postulowaną miłością rodzinną, dziś jest raczej oceniane jako toksyczne , ślepe uzależnienie od drugiej osoby. Do polecenia wielbicielom klasyki i zainteresowanych różnymi obliczami choroby psychicznej.

Dziś książka ta ma chyba tylko wartość historyczną aby poznać jak kiedyś pisało się utwory dydaktyczne, apoteozujące wartości etyczne. Ciekawe jest też jak na przestrzeni stuleci to, co kiedyś było nazywane postulowaną miłością rodzinną, dziś jest raczej oceniane jako toksyczne , ślepe uzależnienie od drugiej osoby. Do polecenia wielbicielom klasyki i zainteresowanych...

„Aż do późnej starości opowiadał zawsze Jan Anderson ze Skrołyki o onym dniu, kiedy to przyszła na świat córka jego”.

Z jakiegoś powodu życie nabiera sensu w chwili, gdy pierwszy raz weźmie się swoje dziecko na ręce. Tak w każdym razie było z Janem Andersonem, który zanim został ojcem, „nie miał pojęcia, że można doznawać owego szczęścia przez to jeno, iż się kogoś kocha z całego serca, z całej duszy swojej”.

(Z moim tatą było podobnie! Z tym że bardzo liczył na syna. I nawet urodziłam się chłopcem, ale podmieniono mnie w szpitalu. I tata nie narzekał...)

(...mam nadzieję...)

Miłość rodzicielska jest bezwarunkowa (nie dotyczy ojca Gregora Samsy!). Nawet ludzie wyglądający na z grubsza ogarniętych, mają na oczach nie tyle klapki, co wręcz potrójną kataraktę, jeśli chodzi o ich własne dzieci.

Żyli więc sobie – Jan, jego żona Katarzyna i ich córka Klara Fina Gulleborga – na zapadłej szwedzkiej wsi i kochali się, szanowali oraz wspierali nawzajem. Jak Pan Bóg przykazał.

Ale wiecie, jak to jest: małe dziecko – małe problemy, duże dziecko – same problemy.

Książkę „Tętniące serce” sponsoruje czwarte przykazanie („czcij ojca swego i matkę swoją”),nie ma ono jednak „cech rozkazu, ale jest rodzajem dobrej rady, której powolny powinien być ten, kto pragnie, by mu się powodziło w życiu”.

Cudownie było przenieść się do spokojnej, dziewiętnastowiecznej Szwecji, poznać wiejską bogobojną społeczność tego kraju, który w tamtym czasie nie znajdował się jeszcze w awangardzie bezlitosnego postępu. Archaiczny język powieści nadaje jej iście bajkowy klimat.

Dobrą robotę robią czytelnikom Wolne Lektury. Nie wiem jak Wy, ale ja z pewnością przekażę im swoje 1,5% podatku.

„Aż do późnej starości opowiadał zawsze Jan Anderson ze Skrołyki o onym dniu, kiedy to przyszła na świat córka jego”.

Z jakiegoś powodu życie nabiera sensu w chwili, gdy pierwszy raz weźmie się swoje dziecko na ręce. Tak w każdym razie było z Janem Andersonem, który zanim został ojcem, „nie miał pojęcia, że można doznawać owego szczęścia przez to jeno, iż się kogoś kocha...

wspaniała powieść o miłości ojca do ... córki.
ojca, którego zatwardziałe usposobienie nagle zmiękło. narodziła się ona, niepewnie i ze strachem wziął ją w ramiona, popatrzył na nią, na jej drobne rączki, malutką buzię... i zakochał się. Roztopił i poczuł ciepło w sobie.
od jej narodzin już nic nie było takie samo, jak wcześniej. on nie był tym samym człowiekiem.
Teraz, będąc ojcem, nie umiał pojąć, jak to było, gdy jej nie było... Jak on żył z pustym sercem... z tą dziurą w sobie, o której nie wiedział, że ma. teraz jest syty, uważny, troskliwy i szczęśliwy. dla córki robi wszystko. chroni ją, tuli, martwi się o nią. siedzi przy łózko, gdy choruje. czuwa przy niej.
kocha ją, jak nikogo innego na świecie
kocha ją, tak mocno, jak żaden inny ojciec
kocha ją...

wspaniała powieść o miłości ojca do ... córki.
ojca, którego zatwardziałe usposobienie nagle zmiękło. narodziła się ona, niepewnie i ze strachem wziął ją w ramiona, popatrzył na nią, na jej drobne rączki, malutką buzię... i zakochał się. Roztopił i poczuł ciepło w sobie.
od jej narodzin już nic nie było takie samo, jak wcześniej. on nie był tym samym człowiekiem.
Teraz,...

To serce było bardziej szalone niż tętniące. Książka to studium szaleństwa, historia chorej rodzicielskiej miłości. Ponieważ jednak akcja dzieje się 150 lat temu, a książka napisana została 100 lat temu, no to jest jaka jest. Według dzisiejszych kryteriów Jan to chory psychicznie człowiek, a ponieważ nie był leczony, to popadł w totalne. szaleństwo. Z tego powodu nie podziwiam jego miłości do córki, bo ta miłość była chora. Daję jednak wysoką ocenę tej książce, ponieważ od czasu do czasu warto przeczytać coś innego niż oferuje nam literatura XXI wieku. Widać, że książka została napisana przez autorkę z wielkim zaangażowaniem, historia jest bardzo dopracowana i dodatkowo pokazane jest społeczeństwo wiejskie sprzed 150 lat, co daje walor poznawczy tej książce. Proces choroby Jana został też przedstawiony bardzo przekonująco i płynnie. To bardzo smutna książka i nie ma w niej nic budującego ani pozytywnego. Jest to jednak prawdziwa literatura zwana piękną.

To serce było bardziej szalone niż tętniące. Książka to studium szaleństwa, historia chorej rodzicielskiej miłości. Ponieważ jednak akcja dzieje się 150 lat temu, a książka napisana została 100 lat temu, no to jest jaka jest. Według dzisiejszych kryteriów Jan to chory psychicznie człowiek, a ponieważ nie był leczony, to popadł w totalne. szaleństwo. Z tego powodu nie...

Naprawdę świetna, pełna emocji opowieść, nietypowa, spoiler dla tych którzy mogą zasugerować się tytułem, to nie jest romans! Poznajcie serce Jana - Ojca.

Naprawdę świetna, pełna emocji opowieść, nietypowa, spoiler dla tych którzy mogą zasugerować się tytułem, to nie jest romans! Poznajcie serce Jana - Ojca.

Zainteresowałam się tą książką ze względu na bukiet kwiatów na okładce. To on przykuł moją uwagę, szczególnie w związku z kwietniowym wyzwaniem. 😉
Potem spojrzałam na wiele mówiące nazwisko - Lagerlöf i już w 90% byłam zdecydowana, by książkę poznać, zwłaszcza, że nie czytałam żadnego utworu noblistki.

Wrażenia na początku były średnie. Bo niby czuć, że to bardzo dobra literatura, ale trąci myszką, a tłumaczenie Franciszka Mirandoli dodatkowo wrażenie to potęguje.
Mimo to, przedstawienie siły i mocy ojcowskiej miłości jest poruszające. Selma Lagerlöf mistrzowsko ukazuje cały proces powstania więzi - od tętniącego serca ojca po narodzeniu córki począwszy, aż do jego szaleństwa.

Bardzo podobały mi się niedopowiedzenia związane z losem Klary po jej wyjeździe i te wszystkie, mniejsze i większe elementy realizmu magicznego, które najczęściej towarzyszą Janowi i przez to, czasami miałam wrażenie, że jest on albo pijany, albo obłąkany, a czasami widziałam też w nim jakąś cząstkę Lwa Myszkina.

Cieszę się, że mogłam zmierzyć się z tą historią, ale nie jest to literatura łatwa, ani tym bardziej przyjemna, bo serce ściska się wielokrotnie, gdy poznajemy życie szwedzkich wyrobników i ich beznadziejny los.

Polecam, chociaż jest to proza wyjątkowo wytrawna.
Dla wytrwałych.

WYZWANIE CZYTELNICZE IV 2022
Przeczytam książkę z kwiatem na okładce lub w tytule

Zainteresowałam się tą książką ze względu na bukiet kwiatów na okładce. To on przykuł moją uwagę, szczególnie w związku z kwietniowym wyzwaniem. 😉
Potem spojrzałam na wiele mówiące nazwisko - Lagerlöf i już w 90% byłam zdecydowana, by książkę poznać, zwłaszcza, że nie czytałam żadnego utworu noblistki.

Wrażenia na początku były średnie. Bo niby czuć, że to bardzo dobra...

Napisana przepięknym językiem, rozdzierająca serce historia o niewdzięczności, stracie i ogromnej sile miłości, która prowadzi czasem do zguby. Cudowny, mistyczny klimat, ten sam, co w Göście Berlingu, choć ta historia uderzyła mnie dużo bardziej swoim mrokiem i przede wszystkim przesłaniem.

Napisana przepięknym językiem, rozdzierająca serce historia o niewdzięczności, stracie i ogromnej sile miłości, która prowadzi czasem do zguby. Cudowny, mistyczny klimat, ten sam, co w Göście Berlingu, choć ta historia uderzyła mnie dużo bardziej swoim mrokiem i przede wszystkim przesłaniem.

Wyzwanie czytelnicze LC # październik 2021


Z twórczości Selmy Lagerlof znałam tylko piękną książkę dla dzieci "Cudowną podróż" oraz króciutkie opowiadanie, bajeczkę "Zamieniec". Nie do końca byłam przekonana, że książka mająca już swoje lata, jest pisana zupełnie w innym stylu, innym językiem spodoba mi się. Le postanowiłam przeczytać coś innego tej autorki, pierwszej kobiety, która otrzymała Nobla w dziedzinie literatury. Literatura skandynawska jest nieco specyficzna, lecz ta historia bardzo mnie wciągnęła.
Mimo tego, że opowieść snuje się bardzo powoli i leniwie to jednak nie da jej się ot tak odłożyć na potem.

Zawsze mówi się tylko o matczynej miłości, że to właśnie matka jest zdolna do wszystkiego dla swojego dziecka, o miłości ojcowskiej raczej rzadko się wspomina. A w tej książce to właśnie taka nadzwyczajna miłość ojca do córki jest tematem przewodnim. Jan jest prostym wyrobnikiem na wsi, gdy ma się urodzić jego dziecko jest załamany. Wie, że teraz nie będzie spokoju w domu z płaczącym niemowlęciem. Gdy jednak po raz pierwszy trzyma swoją nowonarodzoną córeczkę w ramionach jego podejście do dziecka ulega całkowitej zmianie. Serce zaczyna bić tak gwałtownie, jakby miało ochotę wyskoczyć. Jan pokochał to dziecko nadzwyczajną, bezgraniczną miłością. Między ojcem a córką rodzi się niesamowita, wyjątkowa więź, otaczają siebie nawzajem tak silnym uczuciem, że dla matki miejsca między nimi praktycznie już zabrakło, nie ma ona dostępu do ich świata.

"Pojął teraz nagle, co wywołało tak silne bicie jego serca. Ale mało tego, zrozumiał w tej chwili, czego mu dotąd brakło w życiu i co było powodem wszystkich utrapień."

Klara jest bardzo rozsądną dziewczynką, świetnie daje sobie radę w szkole oraz potrafi dobrze łowić ryby. Jest lubiana i nie sprawia kłopotów rodzicom.
Poznajemy w książce wielu bohaterów, mieszkańców wioski, w której mieszka Jan z żoną Katarzyną i córką Klarą oraz ich sąsiadów, okolicznych znajomych. Każda osoba jest tu dobrze opisana, poznajemy ich życie i historie, ale właściwie cała książka skupia się na osobie Jana, on jest tu postacią wiodącą, i chociaż czasami wydaje się człowiekiem bez uczuć i nie zawsze rozumie postępowanie innych ludzi, to jednak jest z natury bardzo dobrym człowiekiem, który potrafi lub chociaż stara się pomóc innym w potrzebie. Jednak najbardziej jest skupiony na swojej córce Klarze, gdyż cały czas mówi o tym, że ona przyniesie mu na starość wiele radości w życiu.

"Nie ma na świecie drugiego takiego dziecka. Nie można tej małej okpić, nie można w nią wmówić czegoś, co nie jest rzetelną prawdą."

Jednak jak to w życiu bywa, nie wszystko jest tak piękne jakbyśmy chcieli. Jest tu również dużo goryczy i rozczarowania. Jedno się tylko nie zmienia, miłość bezgraniczna ojca do córki, która czasem przypomina nawet szaleństwo.

"Ale na świecie tym zdarza się więcej rzeczy niespodziewanych niż tych, których oczekujemy na pewno."

Jest to niesamowita opowieść, pisana pięknym językiem, którego już się tak często nie używa. Mimo tego, że napisana została ponad 100 lat temu to myślę, że nie straciła wiele na aktualności, można się doszukać w niej teraźniejszych problemów, skłania również do refleksji nad życiem...

"- Najlepsza rzecz - odparł powoli - żyć w zgodzie ze wszystkimi. Jedyna to i najprostsza reguła życia."

Za plus należy jeszcze dodać, że ta książka doczekała się aż trzykrotnej ekranizacji, co powinno świadczyć o jej popularności.

Wyzwanie czytelnicze LC # październik 2021


Z twórczości Selmy Lagerlof znałam tylko piękną książkę dla dzieci "Cudowną podróż" oraz króciutkie opowiadanie, bajeczkę "Zamieniec". Nie do końca byłam przekonana, że książka mająca już swoje lata, jest pisana zupełnie w innym stylu, innym językiem spodoba mi się. Le postanowiłam przeczytać coś innego tej autorki, pierwszej...

Bardzo dużo książek przeczytałam w swoim życiu. Tę opowieść uznaję jako jedną z najpiękniejszych. Piękny język, piękny przekaz wartości moralnych zawsze aktualnych.

Bardzo dużo książek przeczytałam w swoim życiu. Tę opowieść uznaję jako jedną z najpiękniejszych. Piękny język, piękny przekaz wartości moralnych zawsze aktualnych.

Selma Ottilia Lovisa Lagerlof ( 1858-1940),szwedzka pisarka, przedstawicielka realizmu fantastycznego w literaturze szwedzkiej. Międzynarodową sławę przyniosła jej powieść dla dzieci"Cudowna podróż".
Jest laureatką Nagrody Nobla z roku 1909 i pierwszą kobietą, która
została członkinią Akademii Szwedzkiej.
"Tętniące serce" to dramatyczna historia o nadzwyczajnej miłości ojca Jana do
córki, Klary. Obejmuje ona wiele wydarzeń z życia prostej rodziny wyrobników, jednocześnie jest obrazem szwedzkiej wsi z jej obyczajami
czasów XIX wieku; nasycona emocjami.
Całość ma przejmującą wymowę moralną. Urok prostoty języka i dobry lektor, Włodzimierz Press, sprawiają, że powieść porusza serce. Zainteresowanie lekturą było tak duże, że doczekała się ona nawet trzykrotnej ekranizacji.

Selma Ottilia Lovisa Lagerlof ( 1858-1940),szwedzka pisarka, przedstawicielka realizmu fantastycznego w literaturze szwedzkiej. Międzynarodową sławę przyniosła jej powieść dla dzieci"Cudowna podróż".
Jest laureatką Nagrody Nobla z roku 1909 i pierwszą kobietą, która
została członkinią Akademii Szwedzkiej.
"Tętniące serce" to dramatyczna historia o nadzwyczajnej miłości...