“Marionetka”

“Nie miałem nic do stracenia, dopóki nie poznałem ciebie. Nie mogę sobie pozwolić na słabość, nie w tym życiu.”

“Kiedy zakochujesz się w diable, uważaj, żeby nie wylądować twarzą do ziemi z sercem przebitym jego rogami.”

“Marionetkę” zaczęłam czytać kilka miesięcy temu, a wczoraj dopiero ją skończyłam i powiem wam, że po takiej ilości książek na przestrzeni miesięcy, które przeczytałam myślałam, że nic mnie nie zaskoczy, jakże się myliłam…

Amo to zrobiła. Po raz kolejny.

Powiedzieć, że byłam zdezorientowana, to jak nic nie powiedzieć. Naprawdę. W pierwszym tomie niektóre rzeczy faktycznie mi się kleiły, natomiast tutaj? What the fuck happened here…

“Moje całe życie to kłamstwo. Myliłam się. Nie mogę nikomu ufać.”

Więcej pytań.
Mniej odpowiedzi.
Więcej niejasnych.

Madison to jest naprawdę silna bohaterka z mocnym temperamentem. Pojawiła się w świecie, który jest dla niej zagadką, a ona pragnie ją odkryć. Musi przeczytać księgę, w której są wszystkie odpowiedzi.

No i Bishop… nie będę ukrywać, ale miałam ochotę chwilami Bishopa udusić, bo jego zachowanie mnie denerwowało. Jednakże on jest zarazem denerwujący i intrygujący, a także niebezpieczny, który otacza się aurą tajemniczości.

A reszta paczki? Jako postacie drugoplanowe są naprawdę obecni w tej historii i ta cała opowieść z nimi się łączy.

“Marionetka” to dosłowny chaos, a ty znajdujesz się w centrum i próbujesz go ogarnąć, ale autorka skutecznie na to nie pozwala, bo on z rozdziału na rozdział staje staje się potężniejszy. A zakończenie? Dlaczego nie można tutaj wstawić mema jak na Goodreads?!

Historia z nieprzewidywalnymi zwrotami akcji i utrzymująca napięcie do samego końca . Jest nieco mrocznie, niepokojąco, ale jakże uzależniająco. No przecież ta mieszanka jest idealna, prawda? Wciąga, zaskakuje i nie pozwala się oderwać.

A ja? Jestem ciekawa co się wydarzy w kolejnych tomach!

“Marionetka”

“Nie miałem nic do stracenia, dopóki nie poznałem ciebie. Nie mogę sobie pozwolić na słabość, nie w tym życiu.”

“Kiedy zakochujesz się w diable, uważaj, żeby nie wylądować twarzą do ziemi z sercem przebitym jego rogami.”

“Marionetkę” zaczęłam czytać kilka miesięcy temu, a wczoraj dopiero ją skończyłam i powiem wam, że po takiej ilości książek na przestrzeni...

Marionetka
⭐⭐⭐

(spicy book)
Madison razem z Tatum wyjechały z USA dzięki podrobionym dokumentom. Uciekają przed Królami do Nowej Zelandii, gdzie znajdują prace, mieszkanie i zaczynają nowe życie. Taki porządek trwa zaledwie dwa miesiące kiedy przenoszą się do UK i zostają złapane.
Maddy ma coraz więcej niewiadomych związanych z jej matką oraz sobą jako Srebrnym Łabędziem. Nie chce rozgrzebywać przeszłości, by nie przypomnieć sobie cierpienia, jakie przeżyła jako mała dziewczynka.
Wychodzą sekrety skrywane przez Królów a winni zostają zgładzeni.
•
Druga część serii Elite King's Club daje nam więcej odpowiedzi niż pierwsza. Dowiadujemy się więcej o samych królach, rodzinie Maddy oraz przeszłości. Rozwija się również relacja z Bitshopem, który stopniowo tłumaczy dziewczynie rolę jaką została jej powierzona.
Język jakim napisana jest książka nadal nie zachwyca, ale prostota z jaką napisana jest historia pozwala przeczytać książkę jednym ciągiem.
Zdecydowanie pozostawia niedosyt i skłania do sięgnięcia po kolejny tom (ostatni z perspektywy Maddy i Bishopa).

"Uciekająca niczym unoszący się na wodzie łabędź, lecz równie niebezpieczna, jak srebrny pocisk."

"Trust no one. Fear no one. Fuck everyone."

Marionetka
⭐⭐⭐

(spicy book)
Madison razem z Tatum wyjechały z USA dzięki podrobionym dokumentom. Uciekają przed Królami do Nowej Zelandii, gdzie znajdują prace, mieszkanie i zaczynają nowe życie. Taki porządek trwa zaledwie dwa miesiące kiedy przenoszą się do UK i zostają złapane.
Maddy ma coraz więcej niewiadomych związanych z jej matką oraz sobą jako Srebrnym Łabędziem....

Ale to autorka wymyśliła...
Madison utwierdza mnie w przekonaniu, że jednak jest idiotką ale patrzę na jej zachowanie z zupełnie innej perspektywy wieku i jakość ciężko mi wrócić w buty licealistki/maturzystki :)
Wszyscy w tej książce są ostro obok rzeczywistości. Sekrety, sekrety i jeszcze więcej sekretów. A na końcu jak wszystko szlag trafił...
Posypało się i zrobiło się na tyle intrygująco, że pomimo trochę płaskich i zrobionych "na jedno kopyto" postaci, jestem ciekawa co dalej i sięgnę po 3 tom.

Ale to autorka wymyśliła...
Madison utwierdza mnie w przekonaniu, że jednak jest idiotką ale patrzę na jej zachowanie z zupełnie innej perspektywy wieku i jakość ciężko mi wrócić w buty licealistki/maturzystki :)
Wszyscy w tej książce są ostro obok rzeczywistości. Sekrety, sekrety i jeszcze więcej sekretów. A na końcu jak wszystko szlag trafił...
Posypało się i zrobiło się...

Nadal sporo jest tajemnic, ale część się wyjaśnia.
Końcówka wymaga zaopatrzenia się w kolejny tom😉

Nadal sporo jest tajemnic, ale część się wyjaśnia.
Końcówka wymaga zaopatrzenia się w kolejny tom😉

Przeczytawszy drugą część czuję lekkie napięcie  ,😅objawiające się tikiem nerwowym w dolnej powiece lewego  oka 🤣🤣🤣

Tyle się wydarzyło, że prawie nie pamiętam początku "Marionetki".
Historia robi się coraz bardziej pokręcona i sfiksowana. Jest bardzo dużo wątków za którymi trudno nadążyć.

🤔.... Owładnięta czytaniem drugiego tomu, szybko  rozszyfrowuję  stare zagadki, które w pierwszym przykrywały nieco racjonalność wydarzeń. To powoli luzuje mój stosunek do nieodgadnionych  bohaterów EKC🤴 , zaczynam rozumieć ich neurotyczne zachowania. Na miejsce starych tajemnic przychodzą nowe. A książka coraz bardziej wciąga i osacza mój umysł .
Efektem tego jest , że już zaczynam następny  trzeci tom "Tacet a mortuis".

Przeczytawszy drugą część czuję lekkie napięcie  ,😅objawiające się tikiem nerwowym w dolnej powiece lewego  oka 🤣🤣🤣

Tyle się wydarzyło, że prawie nie pamiętam początku "Marionetki".
Historia robi się coraz bardziej pokręcona i sfiksowana. Jest bardzo dużo wątków za którymi trudno nadążyć.

🤔.... Owładnięta czytaniem drugiego tomu, szybko  rozszyfrowuję  stare zagadki,...

W tej części poznajemy dalsze losy Królów i Madison, ale jeżeli myślicie, że po lekturze wszystko stanie się jasne, to uwaga : nie. Ta część odpowiada na kilka pytań, ale wprowadza reż multum nowych zagadek.
W tych książkach czuje lekkość pisania ale i czytania. Nie będę mówić nic więcej bo nie chce zdradzać żadnych szczegółów, ale na pewno tę serię doczytam do końca.

W tej części poznajemy dalsze losy Królów i Madison, ale jeżeli myślicie, że po lekturze wszystko stanie się jasne, to uwaga : nie. Ta część odpowiada na kilka pytań, ale wprowadza reż multum nowych zagadek.
W tych książkach czuje lekkość pisania ale i czytania. Nie będę mówić nic więcej bo nie chce zdradzać żadnych szczegółów, ale na pewno tę serię doczytam do końca.

Absurdu ciąg dalszy, główna bohaterka doprowadza dosłownie do szału swoim zachowaniem i decyzjami.

Absurdu ciąg dalszy, główna bohaterka doprowadza dosłownie do szału swoim zachowaniem i decyzjami.

Owszem, książka w dalszym ciągu budzi ciekawość, ale autorka idzie na łatwiznę, wszystko opisane jest powierzchownie, są luki, przeskoki miejsc akcji, czasami brak logiki, jedyne emocje to tylko sceny erotyczne i ciągłe drinkowanie.
Jak dla mnie, to jest tylko gorzej.

Owszem, książka w dalszym ciągu budzi ciekawość, ale autorka idzie na łatwiznę, wszystko opisane jest powierzchownie, są luki, przeskoki miejsc akcji, czasami brak logiki, jedyne emocje to tylko sceny erotyczne i ciągłe drinkowanie.
Jak dla mnie, to jest tylko gorzej.

Druga część równie dobra jak pierwsza i tak samo pozostawia niedosyt skłaniający do sięgnięcia po kolejne części. Coś się wyjaśnia, coś się komplikuje, a historia nie traci na wartości.

Druga część równie dobra jak pierwsza i tak samo pozostawia niedosyt skłaniający do sięgnięcia po kolejne części. Coś się wyjaśnia, coś się komplikuje, a historia nie traci na wartości.

Ciekawa książka na jeden wieczór, jednak pierwszy tom bardziej mi się podobał. Miał w sobie zaskakujące elementy a tu trochę ich zabrakło. Momentami opisy były też zbyt ogólne.

Ciekawa książka na jeden wieczór, jednak pierwszy tom bardziej mi się podobał. Miał w sobie zaskakujące elementy a tu trochę ich zabrakło. Momentami opisy były też zbyt ogólne.