Okruchy dnia

Okruchy dnia to przepiękna opowieść o pracy kamerdynera a także o wszystkich z nią związanych emocjach, rozterkach, sukcesach i rozczarowaniach. Pokazuje, że praca to wartość sama w sobie i trudno ją tak naprawdę przecenić. Dla Stevensa stanowi ona cały świat i sens życia więc można śmiało powiedzieć, że bez niej głównego bohatera w ogóle by nie było. Jednak praca to nie wszystko i Stevens po wielu latach boleśnie się o tym przekona. Czy da sobie szansę na miłość albo przyjaźń czy może jest już za późno?
Bardzo ciekawa i niezwykle plastyczna proza, która operuje obrazami znajdującymi odbicie w wyobraźni czytelnika co sprawia, że czyta się ją jakby oglądało się fascynujący film. Może nie jest w moim odczuciu jakimś wybitnym arcydziełem ale za to frapująca bogactwem podejmowanych tematów. Książka jest króciutka ale za to szalenie efektowna i zapadająca głęboko w pamięć. To już moja druga powieść Kazuo Ishiguro a myślę, że po tak udanym czytaniu będą i następne. Polecam. Siedem gwiazdek (bardzo dobra)

Okruchy dnia to przepiękna opowieść o pracy kamerdynera a także o wszystkich z nią związanych emocjach, rozterkach, sukcesach i rozczarowaniach. Pokazuje, że praca to wartość sama w sobie i trudno ją tak naprawdę przecenić. Dla Stevensa stanowi ona cały świat i sens życia więc można śmiało powiedzieć, że bez niej głównego bohatera w ogóle by nie było. Jednak praca to nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jak ktoś lubi filozofowanie i rozmyślanie nad życiem.

Jak ktoś lubi filozofowanie i rozmyślanie nad życiem.

Pokaż mimo to

Bardzo mnie ta książka zmęczyła. Polecił mi ją tata, a jednak jego gust literacki nie pokrywa się z moim, on lubi książki niespieszne, filozoficzne, pogrążone w zadumie i zwyczajnym życiu, a ja zdaje się, wręcz odwrotnie.
To jest po prostu historia prostego mężczyzny, który jest nudny i nie ma niczego ciekawego do zaoferowania, nie jest w stanie zrobić na czytelniku wrażenia, bo jest do bólu zwyczajny, ba, on wygrywa w konkursie na zwyczajność i bycie nijakim. Książka to opowieść snuta ospale, ze szczególnym uwzględnieniem pierdół, czyli tego kto gdzie siedział, w jaki sposób żartował, to tak jakby z życia zebrać tylko to co nieistotne i napisać o tym książkę. Nawet wątek romantyczny jest taki, że go w zasadzie nie ma! Wszystko tu jest, a tego nie ma. Ja rozumiem, że taki miał być zamysł. Rozumiem, że są ciekawe aspekty ukazane, między innymi antysemityzmu czy w ogóle stosunek człowieka do drugiego człowieka, oddanie pracy, kwestia priorytetów życiowych, pewnego przelecenia życia przez palce.
Nie odbieram książce walorów literackich, to nie jest zła powieść, to jest prostu tempo żółwia i tematyka dnia codziennego. Tytuł bardzo dobrze dobrany. Mnie zanudziła, z każdym kolejnym zdaniem chciałam, żeby się już skończyła. Zdania powtarzane, w kółko to samo, ile można dywagować na jeden temat? Nie polecam poszukiwaczom wrażeń, tutaj są anty-wrażenia.

Wyzwanie czytelnicze LC kwiecień 2021: Przeczytam książkę z okładką w moim ulubionym kolorze: czarny (13).

Bardzo mnie ta książka zmęczyła. Polecił mi ją tata, a jednak jego gust literacki nie pokrywa się z moim, on lubi książki niespieszne, filozoficzne, pogrążone w zadumie i zwyczajnym życiu, a ja zdaje się, wręcz odwrotnie.
To jest po prostu historia prostego mężczyzny, który jest nudny i nie ma niczego ciekawego do zaoferowania, nie jest w stanie zrobić na czytelniku...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po obejrzeniu w pierwszej kolejności filmu książka nadal doskonała, choć przed oczami cały czas Hopkins i Emma. Niespieszna opowieść o losach dwojga ludzi na tle historycznych wydarzeń Anglii.

Po obejrzeniu w pierwszej kolejności filmu książka nadal doskonała, choć przed oczami cały czas Hopkins i Emma. Niespieszna opowieść o losach dwojga ludzi na tle historycznych wydarzeń Anglii.

Pokaż mimo to

Jeśli po przeczytaniu książki ciarki na całym ciele dalej się utrzymują, a w głowie jest multum myśli jak wyrazić w recenzji swój zachwyt, to ocena może być tylko jedna.Już dawno oglądałem świetną ekranizację, z genialną i w moim mniemamniu życiową rolą Hopkinsa i równie utalentowaną Emmą Thompson.Jednak powieść Ishiguro film przebiła zdecydowanie i przersoła znacznie moje oczekiwania.Spodziewałem się pozycji rewelacyjnej,ale nie nastawiałem się ani trochę na arcydzieło.Doświadczony angielski kamerdyner wybiera się w sentymentalną podróż po kraju, aby pierwszy raz zaczerpnąć odpoczynku od pracy, podziwiać widoki i odwiedzieć swoją byłą współpracownicę. Może się wydawać z pozoru banalne?Otóż ta powieść z banałem nie ma absolutnie nic wspólnego.To historia o godności,lojalności,pracoholiźmie,poświęceniu.To może być najsmutniejszy melodramat z jakim się zetknąłem.Główny bohater był tak zaabsorbowany pracą i swoimi obowiązkami, że całkowicie zaniedbał swoje życie prywatne.Wszystko mu się poplątało, podobnie jak jego chlebodawcy, którym był wielki lord Darlington i który to splamił się sympatyzowaniem z faszystami.Kamerdyner był mu całkowicie oddany, nie wnikał w motywy postępowania swojego pracodawcy.Ten wątek moralny był z najwyższej półki.Fanatyzm i pracoholizm głównego bohatera przypominał mi niemal historię z "Palacza zwłok".Te dwie z pozoru zupełnie różne powieści, miały sporo elementów wspólnych.To opowiadanie z pierwszoosobową narracją miało mnóstwo angielskiej flegmy, ciężko wręcz sobie wybrazić bardziej powściągliwego bohatera.Mimo bycia jednym z najlepszych fachowców swojej branży w całym kraju, ma on na końcu poczucie, że zmarnował życie.Nie dostrzegał, że w pobliżu była osoba, dla której był ważny, która wręcz go kochała.Poświęcił się całkowicie pracy i swemu ostatecznie skompromitowanemu chlebodawcy.Nie był też, delikatnie mówiąc, obdarzony poczuciem humoru.Zmieniająca się Anglia i ówczesna sytuacja polityczno-wojenna była doskonałym tłem opowieści.Niesamowite jak pisarzowi w tak krótkiej książce udało się zmieścić aż tyle treści i wzbudzić tak wiele emocji u czytelnika.Będzie bardzo wysoko na mojej prywatnej liście podsumowującej najlepsze książki przeczytane w 2021 roku.

Jeśli po przeczytaniu książki ciarki na całym ciele dalej się utrzymują, a w głowie jest multum myśli jak wyrazić w recenzji swój zachwyt, to ocena może być tylko jedna.Już dawno oglądałem świetną ekranizację, z genialną i w moim mniemamniu życiową rolą Hopkinsa i równie utalentowaną Emmą Thompson.Jednak powieść Ishiguro film przebiła zdecydowanie i przersoła znacznie moje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Specyficzna książka, choć bardzo przyjemnie się ją czyta. Taka mała perełka literacka.

W warstwie fabularnej nie dzieje się wiele, a sama podróż głównego bohatera jest tylko pretekstem do snucia rozważań. Rozważań o lojalności, swoiście rozumianym honorze i godności. O tym, co naprawdę określa i konstytuuje człowieka oraz "licuje ze standardami". Bardzo poważne tematy przedstawione przez pryzmat wydarzeń z życia Stevensa.

Czy było to życie pełne sensu, oddania i poświęcenia - jak do tej pory uważał Stevens, czy może wręcz przeciwnie: była to pusta i bezsensowna egzystencja, z której nic nie wynikało?

Czy przez wszystkie te lata był szczęśliwy, czy tylko tak mu się wydawało? A może - mimo wszystkich niedostatków stanu małżeńskiego, który w końcu wybrała - bardziej szczęśliwa była panna Kenton (wtedy już pani)? Może to jej życie było życiem prawdziwym, zaś pan Stevens nad życie przedłożył bycie perfekcyjnym profesjonalistą? Czy dla perfekcjonizmu warto było poświęcić miłość i wyzbyć się swojego zdania? Czy wręcz warto było przestać być człowiekiem? Co sprawia, że jesteśmy ludźmi, co czyni z nas ludzi? Czy mamy prawo do niemyślenia i ślepego wykonywania poleceń?

O tym wszystkim traktuje książka "Okruchy dnia". Książka nieoczywista, piękna i zachęcająca do myślenia. Książka mądra. Autor nie udziela odpowiedzi. Nie skłania się ku żadnej z przedstawionych postaw. Nie ocenia i nie podpowiada, kto ma rację. Podjęcie decyzji i ocena bohaterów to nasze zadanie.

Specyficzna książka, choć bardzo przyjemnie się ją czyta. Taka mała perełka literacka.

W warstwie fabularnej nie dzieje się wiele, a sama podróż głównego bohatera jest tylko pretekstem do snucia rozważań. Rozważań o lojalności, swoiście rozumianym honorze i godności. O tym, co naprawdę określa i konstytuuje człowieka oraz "licuje ze standardami". Bardzo poważne tematy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Piękna książka. Jeśli się na nią otworzyć, można się wiele nauczyć.

Piękna książka. Jeśli się na nią otworzyć, można się wiele nauczyć.

Pokaż mimo to

Książka z cyklu lekcji życiowych.

Na powierzchni dzieje się niewiele, akcja właściwie rozwija się poprzez wspomnienia i przypadkowe, ale znaczące spotkania.

Bohater przebył większość życia z pewnym zestawem nietypowych przekonań i fiksacji i zgodnie ze swoimi własnymi ideałami odniósł sukces. Ale czy jest to prawdziwy sukces, czy też zmarnował większość swojego czasu. Czy służył większym celom, czy był tylko użytecznym narzędziem. Czy otaczał się ludźmi większymi od siebie, czy tylko przeciętnymi, przypadkowo wyniesionymi postaciami.

To gorzki rachunek sumienia i książka zachęcająca do autorefleksji.

Książka z cyklu lekcji życiowych.

Na powierzchni dzieje się niewiele, akcja właściwie rozwija się poprzez wspomnienia i przypadkowe, ale znaczące spotkania.

Bohater przebył większość życia z pewnym zestawem nietypowych przekonań i fiksacji i zgodnie ze swoimi własnymi ideałami odniósł sukces. Ale czy jest to prawdziwy sukces, czy też zmarnował większość swojego czasu....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

10 punktów za mistrzowski sposób narracji oraz język, które czynią z tej powieści małe arcydzieło.

Drugą istotną zasługą tej książki jest przypomnienie współczesnym, zwłaszcza młodym ludziom, czym jest powołanie zawodowe. Wierność zasadom oraz oddanie, z jakim Pan Stevens wykonywał swoją pracę, a właściwie służbę, wzbudza mój najgłębszy szacunek.

Inną kwestią, której nie sposób nie zauważyć, jest podważanie przez autora tego typu postawy. I tu, moim zdaniem, popełnia on błąd. Patrząc realnie, byłoby lepiej dla wszystkich, gdyby ludzie choć w połowie wykonywali powierzone im obowiązki z takim poświęceniem jak Pan Stevens, a nie marnowali czas na pogoń za mirażem zwanym "szczęśliwością".

10 punktów za mistrzowski sposób narracji oraz język, które czynią z tej powieści małe arcydzieło.

Drugą istotną zasługą tej książki jest przypomnienie współczesnym, zwłaszcza młodym ludziom, czym jest powołanie zawodowe. Wierność zasadom oraz oddanie, z jakim Pan Stevens wykonywał swoją pracę, a właściwie służbę, wzbudza mój najgłębszy szacunek.

Inną kwestią, której nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czy praca może związać Cię na całe życie? Czy można jej się poświecić całkowicie? Historia Stevensa, kamerdynera Darlington Hall od lat dwudziestych do lat powojennych.

Czy praca może związać Cię na całe życie? Czy można jej się poświecić całkowicie? Historia Stevensa, kamerdynera Darlington Hall od lat dwudziestych do lat powojennych.

Pokaż mimo to