Podziwiam autorkę i jej towarzysza za odwagę i determinację, jaką mieli podczas tej dalekobieżnej wyprawy. Wciągająca i zadziwiająca relacja, która wzbudza empatię. Świetny przykład na to, że nie ważny jest cel, ale droga do niego.

Podziwiam autorkę i jej towarzysza za odwagę i determinację, jaką mieli podczas tej dalekobieżnej wyprawy. Wciągająca i zadziwiająca relacja, która wzbudza empatię. Świetny przykład na to, że nie ważny jest cel, ale droga do niego.

Często piszę, że tytuł może wprowadzić w błąd. W tym przypadku również. Indochiny. Książka o pięknej podróży rzeczywiście opowiada o pięknej podróży, ale Indochiny stanowią niewielki jej frament. Końcowy etap trwającej wiele miesięcy wyprawy, która zaczyna się w Irlandii, a wiedzie przez Litwę, Rosję, Mongolię, Chiny, Indie, Tajlandię, Kambodżę, Malezję i Singapur. Z kronikarskiego obowiązku dodam jeszcze, że pierwotnie autorka spisała swoje wrażenia w tomiku Książka o pięknej podróży. To wydanie stanowi, jak sądzę, jego wznowienie. Po kilkunastu latach!

Autorka, Danuta Gryka, pracowała wtedy w klubie fitness. Jej małżonek, Tomek, dostał co prawda propozycję lepszej pracy, ale też ciągnęło o do podróży. Najlepiej dookoła świata. Do tej pory najczęściej jeździli w góry, z plecakami, więc mieli zaprawę. Pewnego dnia więc podjęli decyzję, złożyli wymówienia, zrezygnowali z wynajmowanego mieszkania, sprzedali większość swoich rzeczy i wsiedli w samolot do Irlandii. Na szaloną podróż trzeba było przecież jakoś zarobić.

Właśnie od tego momentu śledzimy każdy ich krok. Indochiny. Książka o pięknej podróży są bowiem typową kroniką. Zapisem miejsc, spotkań, rozmów i przygód na szlaku do Indochin. Siłą rzeczy autorka dość pobieżnie wymienia odwiedzane w Irlandii zamki i z reguły odpuszcza sobie kontekst historyczny mijanych atrakcji. Skupia się na tym, co widzi, czasami uzupełniając opisy o kilka faktograficznych danych. Na Newie w Petersburgu podziwia stateczki, w pobliżu Ułan-Ude odwiedza muzeum etnograficzne, gubi się podczas poszukiwań Bajkału i zdobywa kilkutysięczne przełęcze w Himalajach.

Sporo miejsca zajmują zmagania z materią – zakręconymi hostami z Hospitality Club, nierzetelnymi taksówkarzami i rikszarzami, wreszcie urzędnikami. Podróż nie jest bowiem łatwa. Pojawia się zmęczenie, kontuzje, problemem jest też brak funduszy, który nieraz zmusza bohaterów do korzystania z autostopu. Książkę uzupełniają natomiast piękne, kolorowe fotografie autorstwa Tomka. Szkoda, że niepodpisane i włożone do książki w losowych miejscach, przez co nieraz trzeba się domyślać, co znajduje się na ilustracji.

Indochiny. Książka o pięknej podróży warto przeczytać, zwłaszcza teraz, podczas pandemii, kiedy podróżowanie jest utrudnione. Na pewno tomik przyda się i tym, którzy wybierają się na podobną wyprawę. Jasne, od 2005 roku sporo się zmieniło, część opisanych w książce miejsc nie istnieje, skomercjalizowało się bądź otworzyło na turystów z Europy. Nadal jednak kuszą swoją egzotyką… Warto ją poznać, a najlepiej samemu zobaczyć!

Więcej recenzji:
https://zdalaodpolityki.pl/category/ksiazka/

Często piszę, że tytuł może wprowadzić w błąd. W tym przypadku również. Indochiny. Książka o pięknej podróży rzeczywiście opowiada o pięknej podróży, ale Indochiny stanowią niewielki jej frament. Końcowy etap trwającej wiele miesięcy wyprawy, która zaczyna się w Irlandii, a wiedzie przez Litwę, Rosję, Mongolię, Chiny, Indie, Tajlandię, Kambodżę, Malezję i Singapur. Z...

Najbardziej w tej książce zachwyca mnie jej autentyczność. Czytasz i przenosisz się z Danusia i Tomkiem w niesamowita podróż, wierząc że każde słowo napisane jest prawdą. Nie trzeba wychodzić z domu aby być w odległych krajach. Przepiękne zdjęcia tylko ułatwiają hulać wyobraźni.

Najbardziej w tej książce zachwyca mnie jej autentyczność. Czytasz i przenosisz się z Danusia i Tomkiem w niesamowita podróż, wierząc że każde słowo napisane jest prawdą. Nie trzeba wychodzić z domu aby być w odległych krajach. Przepiękne zdjęcia tylko ułatwiają hulać wyobraźni.

Uwielbiam książki o tematyce podróżniczej. Drepcząc truchcikiem za Autorką i jej mężem, przeżywam razem z nimi chwile radości, zachwytu i momenty zmęczenia trudami podróży.
Odkrywam świat ich oczami. Chłonę relację, jednocześnie śledząc na mapie postępy w podróży. Przepiękne fotografie wprawiają mnie w zachwyt. Cieszę się, że zechcieli się podzielić wrażeniami z tej pięknej podróży.

Uwielbiam książki o tematyce podróżniczej. Drepcząc truchcikiem za Autorką i jej mężem, przeżywam razem z nimi chwile radości, zachwytu i momenty zmęczenia trudami podróży.
Odkrywam świat ich oczami. Chłonę relację, jednocześnie śledząc na mapie postępy w podróży. Przepiękne fotografie wprawiają mnie w zachwyt. Cieszę się, że zechcieli się podzielić wrażeniami z tej...

Tym razem Danuta Gryka wraz z mężem zabierają nas do na Daleki Wschód, abyśmy razem z nimi odkryli jego niezwykłe tajemnice. Oczywiście i tym razem bywa, że więcej dowiadujemy się o ich podróżniczych perypetiach nich odwiedzanych krajach, ale to nawet dobrze, ponieważ relacja nie traci aż tak na aktualności. Wszak podróż odbywali w 2007 roku. Niezobowiązująca, lecz sympatyczna lektura.

Tym razem Danuta Gryka wraz z mężem zabierają nas do na Daleki Wschód, abyśmy razem z nimi odkryli jego niezwykłe tajemnice. Oczywiście i tym razem bywa, że więcej dowiadujemy się o ich podróżniczych perypetiach nich odwiedzanych krajach, ale to nawet dobrze, ponieważ relacja nie traci aż tak na aktualności. Wszak podróż odbywali w 2007 roku. Niezobowiązująca, lecz...

Ciekawa książka opisująca podróż głównie po państwach azjatyckich. Fragmentami pojawia się zbyt dużo osobistyc relacji, a zbyt mało podróżniczych treści. Pomimo tego, że nie jestem wielką fanką Indii, zdecydowanie najbardziej spodobała mi się relacja z tego państwa.

Ciekawa książka opisująca podróż głównie po państwach azjatyckich. Fragmentami pojawia się zbyt dużo osobistyc relacji, a zbyt mało podróżniczych treści. Pomimo tego, że nie jestem wielką fanką Indii, zdecydowanie najbardziej spodobała mi się relacja z tego państwa.

Spontaniczna, dynamiczna, odważna i pełna wrażeń wyprawa. Bez sztywnej listy, z której wykreśla się kolejne punkty, za to z bagażem chęci poznawania nowej kultury. Uwielbiam książki podróżnicze, w których autor rezygnuje z opisu faktów łatwo dostępnych w sieci. Cenię sobie te przepełnione OSOBISTYMI wrażeniami i obserwacjami. Ta właśnie taka jest i to się czuje. Bo u boku treści odbiorca przenosi się w nieznane mając pewność, że doświadczy czegoś świeżego, nowego i zaskakującego. Niełatwe to zadanie dla autora, bo przecież jeśli ktoś wybiera się na zorganizowaną wycieczkę, nie ma szans na to, by posmakować i dotknąć tej prawdziwej, niezakłamanej tradycji. Danuta Gryka postawiła na luz, na nieplanowany scenariusz i na niespodzianki, które przynosił każdy kolejny dzień. Przecież nie z każdej publikacji tego gatunku dowiecie się dlaczego w Rosji warto udawać Rosjan i jak ułatwiające życie bywają łapówki. Ciekawi? Tutaj tego typu intrygujących informacji znajdziecie o wiele więcej.

Krótkie, za to naładowane wspomnieniami rozdziały. Z humorem, wiernie odwzorowanymi dialogami czy niedługim, jednak wystarczającym opisem miejsc i sytuacji. Czytałam już kiedyś książkę tej autorki, ale ta bije ją na łeb na szyję. W zestawieniu z zapierającymi dech fotografiami tworzy imponującą lekturę, choć także reprezentatywne wyposażenie domowej biblioteczki.

O nauce jedzenia pałeczkami, nieprzyjemnych zakupach na chińskim straganie, smaku słonej herbaty i świętych rytuałach. O pełnej niespodzianek, żywiołowej, momentami niebezpiecznej, jednak na pewno intrygującej podróży. Polecam szczerze wszystkim wielbicielom książek tego gatunku. Danuta Gryka zaprasza na wędrówkę na drugi koniec świata i jeszcze dalej.

Więcej na:
https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2017/08/indochiny-ksiazka-o-pieknej-podrozy.html#more

Spontaniczna, dynamiczna, odważna i pełna wrażeń wyprawa. Bez sztywnej listy, z której wykreśla się kolejne punkty, za to z bagażem chęci poznawania nowej kultury. Uwielbiam książki podróżnicze, w których autor rezygnuje z opisu faktów łatwo dostępnych w sieci. Cenię sobie te przepełnione OSOBISTYMI wrażeniami i obserwacjami. Ta właśnie taka jest i to się czuje. Bo u boku...