Częściowo książka mnie zaciekawiła, ale kiedy pojawiło się dużo fantastyki, tak słabej i tandetnie przedstawionej, jak w opowiadaniach prosto z zeszytu, to poczułam zmęczenie i znużenie.
Ogólnie fabuła jest ciekawa, ale nie na tyle , by móc się nią stopniowo delektować.

Częściowo książka mnie zaciekawiła, ale kiedy pojawiło się dużo fantastyki, tak słabej i tandetnie przedstawionej, jak w opowiadaniach prosto z zeszytu, to poczułam zmęczenie i znużenie.
Ogólnie fabuła jest ciekawa, ale nie na tyle , by móc się nią stopniowo delektować.

Pewnego dnia Ryder Sherbrooke znajduje na ulicy pobitą dziewczynkę. Przynosi ją do domu i otacza opieką, dziecko jednak nie mówi. Po sześciu miesiącach niespodziewanie się odzywa, śpiewając niezwykłą pieśń, czym wprawia całą rodzinę w zdumienie. Dziewczynka pamięta, że ma na imię Rosalinda, nie wie jednak, kim jest. Po latach, wraz z Nicholasem Vailem, któremu oddała serce, Rosalinda odnajduje tajemniczą starą księgę napisaną przed wiekami przez czarnoksiężnika... cykl PANNA MŁODA

Pewnego dnia Ryder Sherbrooke znajduje na ulicy pobitą dziewczynkę. Przynosi ją do domu i otacza opieką, dziecko jednak nie mówi. Po sześciu miesiącach niespodziewanie się odzywa, śpiewając niezwykłą pieśń, czym wprawia całą rodzinę w zdumienie. Dziewczynka pamięta, że ma na imię Rosalinda, nie wie jednak, kim jest. Po latach, wraz z Nicholasem Vailem, któremu oddała serce,...

Szczerze mówiąc, nie miałam pojęcia, że jest część cyklu, a tym bardziej ostatnia! Nie idczułam tego nawet podczas lektury... Jednak książka nie zrobiła na mnie wrażenia. Nie był to może zupełny gniot, ale nie zasługuje na miano dobrej książki wg mnie.

Największym plusem bez wątpienia jest Rosalinda i Vail. Zdaje się, że tylko sympatia do tej dwójki pozwoliła mi dokończyć lekturę.

Szczerze mówiąc, nie miałam pojęcia, że jest część cyklu, a tym bardziej ostatnia! Nie idczułam tego nawet podczas lektury... Jednak książka nie zrobiła na mnie wrażenia. Nie był to może zupełny gniot, ale nie zasługuje na miano dobrej książki wg mnie.

Największym plusem bez wątpienia jest Rosalinda i Vail. Zdaje się, że tylko sympatia do tej dwójki pozwoliła mi dokończyć...

To już (chyba) ostatni tom z cyklu Panna młoda, Jeśli tak to mogę szczerze powiedzieć że będę tęskniła za rodziną Sherbooków. :) Ciężko ocenić mi tą książkę, ponieważ jak na zakończenie serii, zdecydowanie się nie nadaje. Jest jak dla mnie najsłabszą częścią. Autorka poleciała za bardzo w temat fantastyki, Miał to być romans historyczny a tutaj, nie małe zaskoczenie. Mimo to polecam, szczególnie jeśli już ktoś przebrnął przez pozostałe tomy. Pozdrawia, :)

To już (chyba) ostatni tom z cyklu Panna młoda, Jeśli tak to mogę szczerze powiedzieć że będę tęskniła za rodziną Sherbooków. :) Ciężko ocenić mi tą książkę, ponieważ jak na zakończenie serii, zdecydowanie się nie nadaje. Jest jak dla mnie najsłabszą częścią. Autorka poleciała za bardzo w temat fantastyki, Miał to być romans historyczny a tutaj, nie małe zaskoczenie. Mimo...

Książka nie jest zła, ale też na kolana mnie nie powaliła. Lubie romans, magie, zagdki. Ale tu wszystko takie jakieś dziwne, nie zrozumiałe, szybko się wszystko dzieje. Opis seksu też jakiś śmieszny. Gdyby nie tytuł w życiu bym się nie domyśliła, że Rosalinda jest córką czarnoksiężnika.
Szlachcic Ryder znajduję ciężko pobitą 8 letnią dziewczynkę. Wychowuje ją jak swoją córkę, gdyż dziewczynka straciła pamięć. Po osiągnięciu przez nią pełnoletności pojawia się Nicholas, który od początku wiedział, że jest mu przeznaczona i zostanie jego żoną. Znajdują księgę opowiadającą o krainie czarodziejów. Okazuje, że ta kraina faktycznie istnieje i oboje będą musieli się tam udać. W rodzinie Nicholasa z pokolenia na pokolenia przechodził "dlug" w postaciu snu o dziewczyce, którą była Rosalinda. Gdy obojgu udaję się udać się do krainy magii dowiadują się, że oboje są czarodziajmi i muszą ocalić syna czarodzieja przed jego matką.
Wciągająca: 1-6: 4
Przyjemnność czytania: 1-6: 4
Fabuła: 1-6: 3,5

Książka nie jest zła, ale też na kolana mnie nie powaliła. Lubie romans, magie, zagdki. Ale tu wszystko takie jakieś dziwne, nie zrozumiałe, szybko się wszystko dzieje. Opis seksu też jakiś śmieszny. Gdyby nie tytuł w życiu bym się nie domyśliła, że Rosalinda jest córką czarnoksiężnika.
Szlachcic Ryder znajduję ciężko pobitą 8 letnią dziewczynkę. Wychowuje ją jak swoją...

Na książkę natknęłam się przypadkiem w bibliotecznym indeksie. Zaciekawił mnie jej tytuł. Szukałam innej książki, która miała w tytule słowo "córka". Wypożyczyłam, przeczytałam i już opowiadam..:

Wspomienia Rosalindy zaczynają się w dniu gdy Ryder Sherbrooke znajduje ją pobitą w jednej z uliczek. Nie jest w stanie nic sobie przypomnieć ze wcześniejszego życia. Po pół roku dziewczynka po raz pierwszy odzywa się. O dziwo nie są to słowa, a niezwykle dźwięczna piosenka.

Po dziesięciu latach dorosłą Rosalindę odnajduje Nicholas Vail. Coś w środku podpowiada mu, że dziewczyna jest jego przeznaczeniem, a dosłownie "długiem". Odkąd para spotkała się i natknęła się na księgę napisaną przez czarnoksiężnika, wpada w dziwny ciąg wydarzeń, które prowadzą do znalezienia się w magicznej Krainie za Ostrokołem i poznania przeszłości dziewczyny.

Lekki język, intrygujące rozpoczęcie i momentami nużące opisy Krainy za Ostrokołem.

Bardzo podobała mi się pierwsza część powieści gdy Nicholas odszukuje Rosalindy i zapoznają się ze sobą. Lubiłam czytać opisy miejsc w których przebywali, po którym się przechadzali oraz wyobrażać sobie ubiory i kulturę tamtejszych ludzi. Poszukiwania krainy za Ostrokołem były dla mnie nie zrozumiałe, zbyt powierzchownie ugruntowane w fabule. Z czasem gdy lektura mnie odkryłam jej inną stronę, którą nie wiem czy chciałam poznać. Gdy główni bohaterowie nagle postanawiają wziąć ślub, odzywają się nich pierwotne żądze, na tyle mocne, że zaczęłam się zastanawiać czy jednak nie zbłądziłam i nie wypożyczyłam harlequina. Zaczęłam się obwiniać, że nie zapoznałam się z autorką, jej dorobkiem i nie pofatygowałam się o sprawdzenie w jakim stylu pisze. Ciekawa powieść choć miejscami zaniedbana i zbaczająca z kursu.

Na książkę natknęłam się przypadkiem w bibliotecznym indeksie. Zaciekawił mnie jej tytuł. Szukałam innej książki, która miała w tytule słowo "córka". Wypożyczyłam, przeczytałam i już opowiadam..:

Wspomienia Rosalindy zaczynają się w dniu gdy Ryder Sherbrooke znajduje ją pobitą w jednej z uliczek. Nie jest w stanie nic sobie przypomnieć ze wcześniejszego życia. Po pół roku...

Co byśmy zrobili gdybyśmy któregoś razu odkryli istnienie magii...Bylibyśmy przerażeni, szczęśliwi, zaskoczeni czy obojętni? A gdybyśmy odkryli istnienie magicznej krainy, Krainy za Ostrokołem? Nicholas Vail, Rosalinda i Grayson Sherbrooke wpadają na trop właśnie takiej krainy, ale cóż z tego wyniknie...


Czytając opis na stronie księgarni Bis wiedziałam, że to książka dla mnie. No, bo cóż my tu mamy: Anglię przygodę, ciekawie zapowiadającą się fabułę, a przede wszystkim magię. Ale wróćmy do początku tej historii.


Ryder Sherbrooke znajduje dziewczynkę. Pobitą, biedną dziewczynkę. Ona jednak nic nie mówi. Lecz po pół roku zaczyna śpiewać niesamowitą pieśń. Któż nie byłby zdziwiony? Dziecko nic nie pamięta poza swoim imieniem: Rosalinda. Po paru latach Nicholas Vail młody, tajemniczy hrabia bez grosza odnajduje młodą Rosalindę i wraz z przybranym bratem dziewczyny, na festynie w Hyde Parku otrzymują starą, dawno zaginioną księgę opowiadającą o magicznej Krainie za Ostrokołem.


Książka zapowiadała się niezwykle obiecująco. Jednak zbyt dużo nazw stworów zamieszkujących Krainę mocno dała się we znaki. Teraz po głowie krążą mi nazwy takie jak: Czarny Lasis ( nie tylko czarny jest jeszcze brązowy, czerwony),Tiber, Smoki znad Jeziora Sallas itp. Co za dużo to nie zdrowo. Do minusów zaliczyć mogę także to, że czytanie owej powieści niesamowicie mi się dłużyło. Momentami odrywałam się od rzeczywistości i lądowałam w Krainie za Ostrokołem, mometami jednak ziewałam, przysypiałam i traciłam ochotę na czytanie. Powodem chyba jest to iż moje myśli wciąż błądzą wkoło "Kosogłosa". Oczywiście wątek miłosny także występuje, a mianowicie między Nicholasem Vailem i Rosalindą. Z przykrością stwierdzam iż żadna z postaci nie zdobyła mojego serca. Byly jakieś takie nijakie. Rosalinda chyba najbardziej przypadła mi do gustu.


Teraz, żeby zrobiło się trochę przyjemniej powiem o plusach. Do plusów zdecydowanie mogę zaliczyć sam pomysł. Kraina za Ostrokołem kojarzyła mi się z krainą bodajże Fillory z książki Lva Grossmana "Czarodzieje", (która klapą jest totalną),ale pani Coulter opracowała to zdecydowanie ciekawiej. Kolejnym plusem jest także język, którym powieść jest napisana. Od razu trafia do odbiorcy i jest łatwo przyswajalny. Mnie powieść nie zachwyciła, ale zasługuje na uwagę.


Podsumowując jeśli macie chęć na sporą dawkę fantastyki i przygody w jednym nie krępujcie się, sięgnijcie!

Co byśmy zrobili gdybyśmy któregoś razu odkryli istnienie magii...Bylibyśmy przerażeni, szczęśliwi, zaskoczeni czy obojętni? A gdybyśmy odkryli istnienie magicznej krainy, Krainy za Ostrokołem? Nicholas Vail, Rosalinda i Grayson Sherbrooke wpadają na trop właśnie takiej krainy, ale cóż z tego wyniknie...


Czytając opis na stronie księgarni Bis wiedziałam, że to książka dla...

Wciągająca ale jak dla mnie za dużo fantazji

Wciągająca ale jak dla mnie za dużo fantazji

Czyta się szybko, ale trochę za dużo fantastyki.

Czyta się szybko, ale trochę za dużo fantastyki.

Świetna książka...

Świetna książka...