Zanim zapomnę

Polecam :)

Polecam :)

Pokaż mimo to

Jedna z powieści, która do samego końca trzymała mnie w napięciu! Rozwiązanie akcji totalnie mnie zszokowało! Zaczynając od tragedii rodzinnej, a kończąc na... przyznaniu się do winy i nie owijaniu w bawełnę.

Jedna z powieści, która do samego końca trzymała mnie w napięciu! Rozwiązanie akcji totalnie mnie zszokowało! Zaczynając od tragedii rodzinnej, a kończąc na... przyznaniu się do winy i nie owijaniu w bawełnę.

Pokaż mimo to

Rewelacyjna powieść kryminalno-obyczajowa. Przeczytałam od jednego podejścia (chwała urlopowi:). Kontynuacja wątków obyczajowych z pierwszego tomu. O ile w pierwszym tomie poznaliśmy bliżej rodzinę Agaty, teraz spotkaliśmy rodzinę Kermita. Młodzi ponownie rozwiązują zagadkę kryminalną samodzielnie, bez jakiegokolwiek udziału policji:)
Książkę czyta się bardzo dobrze. Akcja lekka, ale wciągająca. Doskonała lektura, stanowiąca odskocznię od codziennych obowiązków.

Rewelacyjna powieść kryminalno-obyczajowa. Przeczytałam od jednego podejścia (chwała urlopowi:). Kontynuacja wątków obyczajowych z pierwszego tomu. O ile w pierwszym tomie poznaliśmy bliżej rodzinę Agaty, teraz spotkaliśmy rodzinę Kermita. Młodzi ponownie rozwiązują zagadkę kryminalną samodzielnie, bez jakiegokolwiek udziału policji:)
Książkę czyta się bardzo dobrze. Akcja...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zmysł detektywistyczny i kojarzenie faktów niczym hmmm piernik i wiatrak, hmmm pasuje, ale dobrze się czyta.

Zmysł detektywistyczny i kojarzenie faktów niczym hmmm piernik i wiatrak, hmmm pasuje, ale dobrze się czyta.

Pokaż mimo to

Do dobrego kryminału książce bardzo wiele brakuje. Historia banalna ciężka do urzeczywistnienia. Mamy tu sceny retrospekcyjne, uważam że zbyt młody wiek autorki nie oddaje reali lat dziewięćdziesiątych. Czy ktoś z nas w tym czasie przy ognisku otwierał wino korkociągiem i zajadał chipsy? Raczej piekło się chleb a winko było odkręcane. Wiele niespójności w treści powoduje że nie polecam tej pozycji.

Do dobrego kryminału książce bardzo wiele brakuje. Historia banalna ciężka do urzeczywistnienia. Mamy tu sceny retrospekcyjne, uważam że zbyt młody wiek autorki nie oddaje reali lat dziewięćdziesiątych. Czy ktoś z nas w tym czasie przy ognisku otwierał wino korkociągiem i zajadał chipsy? Raczej piekło się chleb a winko było odkręcane. Wiele niespójności w treści powoduje że...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jest to moje pierwsze spotkanie z Iwoną Wilmowską, nie czytałam pierwszej części pod tytułem "Tajemnice Leokadii", jednak na pewno to nadrobię. W treści trochę niepotrzebne były przydługie opisy codziennych czynności (zaparzanie kawy itp) jednak całość bardzo przyjemnie się czytało, a zakończenie naprawdę zaskoczyło. Polecam.

Jest to moje pierwsze spotkanie z Iwoną Wilmowską, nie czytałam pierwszej części pod tytułem "Tajemnice Leokadii", jednak na pewno to nadrobię. W treści trochę niepotrzebne były przydługie opisy codziennych czynności (zaparzanie kawy itp) jednak całość bardzo przyjemnie się czytało, a zakończenie naprawdę zaskoczyło. Polecam.

Pokaż mimo to

Agata mimowolnie staje się świadkiem wypadku młodej kobiety,która ginie pod kołami samochodu.
Jednak to nie był wypadek na pewno,a wskazuje to wszystko na morderstwo.

Historia przejmująca,świetna akcja poprowadzona,trzyma w doskonałym napięciu.
Ciekawa fabuła....wciągnął mnie i zaciekawił thriller.
Po prostu świetny,genialny poruszył mnie i to bardzo.
Z przyjemnością przeczytałam była to mocna,fajna lektura.

Agata mimowolnie staje się świadkiem wypadku młodej kobiety,która ginie pod kołami samochodu.
Jednak to nie był wypadek na pewno,a wskazuje to wszystko na morderstwo.

Historia przejmująca,świetna akcja poprowadzona,trzyma w doskonałym napięciu.
Ciekawa fabuła....wciągnął mnie i zaciekawił thriller.
Po prostu świetny,genialny poruszył mnie i to bardzo.
Z przyjemnością...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Agata mimowolnie staje się amatorskim detektywem- pod kołami auta ginie jej znajoma z pracy. Szybko okazuje się też, że to znajoma brata jej chłopaka, która niedawno wróciła do Polski. Kiedyś była trójka przyjaciół, coś się jednak stało, że to się skończyło i ta przeszłość teraz powraca.

Ten kryminał (albo bardziej powieść obyczajowa) w sumie ma prosty motyw zemsty za dawne krzywdy, nieskomplikowaną intrygę. Szybko się go czyta, napisana przystępnym językiem, ale też szybko ulatuje z pamięci. Polubiłam Agatę, natomiast inni bohaterowie raczej nie mieli szczególnych cech charakteru. Jeśli ktoś ciekawy, może przeczytać.

Agata mimowolnie staje się amatorskim detektywem- pod kołami auta ginie jej znajoma z pracy. Szybko okazuje się też, że to znajoma brata jej chłopaka, która niedawno wróciła do Polski. Kiedyś była trójka przyjaciół, coś się jednak stało, że to się skończyło i ta przeszłość teraz powraca.

Ten kryminał (albo bardziej powieść obyczajowa) w sumie ma prosty motyw zemsty za...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bohaterowie powieści "Tajemnice Leokadii", o której pisałam w ubiegłym roku, powracają w nowej odsłonie. LINK: https://edyta-swietek.blogspot.com/2016/08/tajemnice-do-rozwikania.html

Kiedy dowiedziałam się, że moja wydawnicza koleżanka Iwona Wilmowska publikuje nową powieść, od razu pomyślałam, że chętnie ją przeczytam. Kilka tygodni temu zagadnęłam więc Iwonę, czy zechciałaby się wymienić swoją książką za którąś z moich - wśród nas, pisarzy, to dość powszechny zwyczaj. Oczywiście kilka dni później pojawił się u mnie listonosz z upragnioną przesyłką.

Ale nie myślcie czasem, że miłe słowa miały wpływ na mój subiektywny odbiór powieści! Nic z tych rzeczy!

Na szafce nocnej obok mojego łóżka piętrzy się stos książek do przeczytania. Poukładane są w kolejności, w jakiej zamierzam je pochłonąć. Zazwyczaj nowe nabytki trafiają na spód i tak też miało się stać z powieścią Iwony. Nie doszło jednak do tego, gdyż jakieś złośliwe licho skusiło mnie, abym zajrzała na pierwszą stronę, a najlepiej przekartkowała początek. No i przepadłam na kilka wieczorów, gdyż dwójka sympatycznych bohaterów: Agata i Kermit - nie wyraziła zgody na to, abym odłożyła lekturę na później. Myślę, że to wystarczająca rekomendacja dla tej powieści :)

"Zanim odszedł" to bardzo przyjemna i lekka w odbiorze powieść kryminalno-obyczajowa. Czyta się ją jednym tchem. Napisana jest płynnym językiem - bez zbędnych ozdobników i przynudzania. Intrygujące wtrącenia wspomnień z przeszłości nadają tekstowi osobliwego uroku. Bohaterowie stają się naszymi dobrymi znajomymi. Nie są wyidealizowani, a ich charaktery zostały ładnie nakreślone. Szczególnie spodobała mi się metamorfoza głównej bohaterki na wieść o... Aha! Nic z tego! Nie zdradzę co takiego wydarzyło się w życiu Agaty, że nagle zaczęła postępować nieco rozważniej :)))

Nie zdradzę Wam też, kto i dlaczego zabił :)))

Opis wydawcy:
Niektóre sprawy nigdy się nie przedawniają!
Agata mimowolnie staje się uczestnikiem tragedii – młoda kobieta ginie pod kołami samochodu. Wszystko wskazuje na to, że nie był to nieszczęśliwy wypadek, a dokładnie zaplanowane zabójstwo. Sprawa komplikuje się, kiedy na jaw wychodzą dawne powiązania chłopaka Agaty i jego rodziny z ofiarą. Czy to możliwe, aby wydarzenia sprzed ponad dwudziestu lat miały związek z morderstwem?
Przed kobietą bardzo trudny weekend, pełen odkryć, nieoczekiwanych spotkań i niespodzianek zapowiadających wielkie zmiany w jej życiu.

Serdecznie polecam i już czekam na kolejną powieść Iwony!

LINK: https://edyta-swietek.blogspot.com/2017/05/zanim-zapomne.html

Bohaterowie powieści "Tajemnice Leokadii", o której pisałam w ubiegłym roku, powracają w nowej odsłonie. LINK: https://edyta-swietek.blogspot.com/2016/08/tajemnice-do-rozwikania.html

Kiedy dowiedziałam się, że moja wydawnicza koleżanka Iwona Wilmowska publikuje nową powieść, od razu pomyślałam, że chętnie ją przeczytam. Kilka tygodni temu zagadnęłam więc Iwonę, czy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Z Iwoną Wilmowską spotykam się po raz pierwszy. Nie z nią samą oczywiście, ale z jej książką, która przyznać muszę poruszyła umysł, serce i duszę. Ryzyko się opłaciło, los postawiony w ciemno zwrócił się po wielokroć. Już pierwsze strony tej historii były dowodem na to, że autorce pisanie sprawia przyjemność, a jej słowa, lekkie i klarowne układają się spokojnie w intrygującą całość.

Swoich bohaterów autorka powołała do życia na kartach książki Tajemnice Leokadii. Teraz Agata i Kermit pojawiają się ponownie nie zdając sobie sprawy, że już wkrótce los postawi przed nimi kolejną kryminalną zagadkę. Gdyż tak się akurat składa, że lubią wyręczać policję w ich śledczych dylematach. (...)

Pełny tekst recenzji książki dostępny w poniższym linku:
https://internetowacela.blogspot.com/2019/02/iwona-wilmowska-zanim-zapomne.html

Z Iwoną Wilmowską spotykam się po raz pierwszy. Nie z nią samą oczywiście, ale z jej książką, która przyznać muszę poruszyła umysł, serce i duszę. Ryzyko się opłaciło, los postawiony w ciemno zwrócił się po wielokroć. Już pierwsze strony tej historii były dowodem na to, że autorce pisanie sprawia przyjemność, a jej słowa, lekkie i klarowne układają się spokojnie w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to