Czytałam i śmiałam się na głos, to innym razem oczy miałam załzawione. Może dlatego że moje dzieciństwo takie było jak autor książki opisuje, chyba niesamowite. Czy te historie są prawdziwe? Być może. Czy są podkoloryzowane? Ja tego tak nie odebrałam. Jeśli ktoś miał spokojne dzieciństwo, bez burzliwych przejść, wygłupów i cudacznych pomysłów które musiały kończyć się przygodami, to może odebrać książkę jako zbiór opowiadań z kategorii Indiany Jonesa. Ale wg mnie jest to świetna książka na urlop. Lekka, wzbudzająca różne emocje, głównie te pozytywne. Szczerze polecam

Czytałam i śmiałam się na głos, to innym razem oczy miałam załzawione. Może dlatego że moje dzieciństwo takie było jak autor książki opisuje, chyba niesamowite. Czy te historie są prawdziwe? Być może. Czy są podkoloryzowane? Ja tego tak nie odebrałam. Jeśli ktoś miał spokojne dzieciństwo, bez burzliwych przejść, wygłupów i cudacznych pomysłów które musiały kończyć się...

Książeczka-rozczarowanie.Książka,która miała mnie przenieść w lata mojego dzieciństwa,młodości nie spełniła swojego celu.Opowiadania zawarte w książce wydają mi się jakieś nieprawdziwe,podkolorowane po to,żeby było śmieszniej.Rzadko uważam,że czas spędzony przy lekturze był czasem zmarnowanym.W tym przypadku tak było.Mogłem w tym czasie przeczytać lepiej jeszcze raz wspomnienia Grażyny Treli "Obrazki z Nebraski".Książka pani Grażyny dotyczyła tego samego,ale jakżeż była inna.Tam czytałem o swoim dzieciństwie,tutaj o przygodach prawie Jakuba Wędrowycza.Sposób opowiadania autora również tutaj nie był szczególnie wciągający.Krótko mówiąc nie polecam!

Książeczka-rozczarowanie.Książka,która miała mnie przenieść w lata mojego dzieciństwa,młodości nie spełniła swojego celu.Opowiadania zawarte w książce wydają mi się jakieś nieprawdziwe,podkolorowane po to,żeby było śmieszniej.Rzadko uważam,że czas spędzony przy lekturze był czasem zmarnowanym.W tym przypadku tak było.Mogłem w tym czasie przeczytać lepiej jeszcze raz...

Zazdroszczę temu "najlepszego lekarzowi wśród pisarzy i najlepszemu pisarzowi wśród lekarzy" łatwości pisania. Tego humorystycznego stylu też zazdroszczę. I prostoty. Zazdroszczę sposobu, w jakim pobudza wyobraźnię czytelnika, który to z każdym słowem, z każdym zdaniem, siada gdzieś na tym traktorze bez hamulców krzycząc "Jezus Maria!".
Lub też łapie tę rybę, wierzga się z nią, gdy babcia uparcie twierdzi, że jest to jastrząb i trzeba go natychmiast puścić.
Podobała mi się, po prostu.
Nie jest to arcydzieło, nie jest to wybitna pozycja w literaturze polskiej ani nie jest to obowiązkowy tytuł do przeczytania.
Lecz warto przeczytać choćby po to, by przy niektórych opowiadaniach popłakać się ze śmiechu.

Zazdroszczę temu "najlepszego lekarzowi wśród pisarzy i najlepszemu pisarzowi wśród lekarzy" łatwości pisania. Tego humorystycznego stylu też zazdroszczę. I prostoty. Zazdroszczę sposobu, w jakim pobudza wyobraźnię czytelnika, który to z każdym słowem, z każdym zdaniem, siada gdzieś na tym traktorze bez hamulców krzycząc "Jezus Maria!".
Lub też łapie tę rybę, wierzga się z...