Wykorzystując nieprzyjemną aurę pogodową, postanowiłam nadrobić zaległości czytelnicze. Zabójczy tie-break jest książką, którą dostałam na urodziny. Z twórczością Nikodema Pałasza, nie miałam przyjemności wcześniej się spotkać. Byłam niesamowicie ciekawa czy autor zadowoli moje gusta czytelnicze. Wymieniony tytuł jest trzecim tomem cyklu z Wiktorem Wolskim na czele.


Na terenie dawnego getta warszawskiego zostaje znalezione ciało młodej, pięknej, wysokiej kobiety. Szybko okazuje się, że zamordowaną dziewczyną jest znana siatkarka reprezentacji Izraela. Taki zarys fabuły wystarczył mi, żeby książka wzbudziła moje zainteresowanie.

Śmiało mogę stwierdzić, że tego typu książki dawno nie czytałam. Doceniam autora za wysoką kreatywność, nieszablonowe wątki, rozbudowaną sprawę do granic możliwości.. Intryga kryminalna opiera się o trójkąt polityka, biznes, sport co dodaje smaku całości

Postać Wiktora Wolskiego również wzbudziła moją sympatię. W tomie trzecim poznajemy jego ludzkie oblicze, które urozmaica przebieg fabuły. Mężczyzna zgadza się poprowadzić sprawę zamordowanej siatkarki, dążąc po trupach do celu.

Książka zawiera w sobie elementy, które lubię. Mocną, dynamiczną akcję, wielowątkowość, ciekawą zagadkę kryminalną. Aczkolwiek treść jest nieco przydługawa, niektóre fragmenty były nie potrzebne i mało wnosiły do całości. Final nie wbił fotel, liczyłam na bardziej spektakularny efekt wow.

Zabójczy tie break polecam szczególnie miłośnikom political fiction

Wykorzystując nieprzyjemną aurę pogodową, postanowiłam nadrobić zaległości czytelnicze. Zabójczy tie-break jest książką, którą dostałam na urodziny. Z twórczością Nikodema Pałasza, nie miałam przyjemności wcześniej się spotkać. Byłam niesamowicie ciekawa czy autor zadowoli moje gusta czytelnicze. Wymieniony tytuł jest trzecim tomem cyklu z Wiktorem Wolskim na czele.


Na...

Fajny cykl. Polecam

Fajny cykl. Polecam

Świetna , wielowątkowa powieść kryminalno-sensacyjna. Akcja zapętlona, bardzo dynamiczna. Wiktor Wolski ponownie rozwiązuje sprawę kryminalną, zmuszony przez Morawca. Jednocześnie pomaga miliarderowi Grabskiemu. Gra toczy się o wysoką stawkę, chodzi o fotel prezydenta Polski, wielka polityka angażuje wielkie pieniądze, wikła się w przekręty i nie cofa się przed niczym.
Mam nadzieję na ciąg dalszy... Proszę o niego Autora.

Świetna , wielowątkowa powieść kryminalno-sensacyjna. Akcja zapętlona, bardzo dynamiczna. Wiktor Wolski ponownie rozwiązuje sprawę kryminalną, zmuszony przez Morawca. Jednocześnie pomaga miliarderowi Grabskiemu. Gra toczy się o wysoką stawkę, chodzi o fotel prezydenta Polski, wielka polityka angażuje wielkie pieniądze, wikła się w przekręty i nie cofa się przed niczym.
Mam...

„Zabójczy tie-break” to już ostatnie spotkanie z inspektorem Wiktorem Wolskim z Warszawy.

Nikodem Pałasz zajmujący się zawodowo marketingiem sportowym, zabiera tym razem w świat międzynarodowej siatkówki kobiecej. Muszę przyznać, że zagadka kryminalna, na którą wpadł autor jest całkiem ciekawa.

Zamordowano zawodniczkę drużyny z Izraela, która przyjechała na zawody do Warszawy. Dodatkowo trwa kampania prezydencka w Polsce. Można powiedzieć, że mamy mieszankę wybuchową: wielka polityka, korupcja, ciemne interesy najważniejszych osób w państwie i skomplikowane stosunki polsko-żydowskie. Nikodem Pałasz umiejętnie połączył fikcję literacką z prawdziwymi historiami z naszych dziejów wojennych i późniejszych.

Powieść czyta się przyjemnie, choć muszę przyznać, że najbardziej z całej trylogii podobała mi się pierwsza część „Brudna gra”. Tutaj miałam wrażenie, że autor próbował za dużo rzeczy umieścić w jednej powieści. Otworzył zbyt wiele drzwi, jeśli chodzi o główny wątek żydowski, bo jest i historia wojenna, czasy komunistyczne, antysemityzm we współczesnych czasach, stosunki arabsko-izraelskie.

Czasami czułam się jak na wykładzie, gdzie prowadzący próbuje, jak najwięcej faktów przedstawić na godzinnych zajęciach, zamiast opowiedzieć nam jeden ciekawy przypadek, jak to się mówi „Case”.

Jest to interesująca książka dla osób lubiących czytać polskie powieści kryminalne. Auto ma lekkie pióro i dużą wiedzę, jak funkcjonuje sport od dobrej i złej strony. Miał ciekawy pomysł na historie kryminalne dziejące się wśród zawodników z różnych dyscyplin. Mam nadzieję, że na tej trylogii nie poprzestanie i powstaną kolejne kryminały, tak dobre, jak pierwsza część serii z inspektorem Wiktorem Wolskim „Brudna gra”.

„Zabójczy tie-break” to już ostatnie spotkanie z inspektorem Wiktorem Wolskim z Warszawy.

Nikodem Pałasz zajmujący się zawodowo marketingiem sportowym, zabiera tym razem w świat międzynarodowej siatkówki kobiecej. Muszę przyznać, że zagadka kryminalna, na którą wpadł autor jest całkiem ciekawa.

Zamordowano zawodniczkę drużyny z Izraela, która przyjechała na zawody do...

Z ulgą przyjęłam fakt, że „Zabójczy tie-break” to ostatnia część przygód Wiktora Wolskiego. Dwie poprzednie części bardzo mocno mnie rozczarowały. Jednak nie wzięłam pod uwagę tego, że autor może mnie pozytywnie zaskoczyć.
Wiktor Wolski po rozwiązaniu morderstwa piłkarza z klubu Grabex Zielonka postanowił przejść na policyjną emeryturę. Lena, którą poznał w „Brudnej grze” i którą pokochał wprowadziła się do niego. Mężczyzna pogodził się również z tym, że nigdy nie rozwiąże sprawy morderstwa ojca. Postanowił odpuścić i skupić się na życiu prywatnym. W Polsce rozgrywane są Mistrzostwa Świata w siatkówce kobiet. Do Wiktora zwraca się dawny przełożony z komendy Stołecznej z prośbą o pomoc w ustaleniu jak zamordowano gwiazdę izraelskiej siatkówki. Pikanterii dodaje miejsce, gdzie znaleziono zwłoki kobiety – w piwnicy domu położonego na terenie dawnego warszawskiego getta. Na szczytach władzy podjęto decyzję o umorzeniu śledztwa. Wiktor w towarzystwie policjantki z Izraela prowadzi śledztwo.
Dzięki Ci o losie! W trzecim tomie Wiktor Wolski postanowił się trochę uspokoić. Chciał się mężczyzna ustatkować, zamieszkać z Leną i snuł plany rodzinnego szczęścia, ale niestety dał się wciągnąć w śledztwo dotyczące zamordowania Kati Israel. Siatkarka zginęła na terenie dawnego getta warszawskiego. Wiktor prowadzi śledztwo razem z przysłaną z Izraela policjantką, której nie ufa. Nie przekonują go jej argumenty, że morderstwo zostało popełnione na tle rasistowskim. Jego niezawodny nos gliny mówi mu, że sprawę zamieszane są najwyżej stojące w hierarchii państwowej osoby. Podczas śledztwa Wiktor zachowuje się nad wyraz spokojnie, a złego glinę gra tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Nie grozi ludziom, bez powodu ani nie macha giwerą na lewo i prawo. W zasadzie, gdyby były przełożony nie zaszantażował wskazówkami dotyczącymi śmierci jego ojca to nigdy by się na to nie zgodził. Podobał mi się ten opanowany Wiktor, który nie rzucał się na wszystkich podejrzanych z bronią. To była bardzo miła odmiana i nawet go trochę polubiłam, ale w żaden sposób nie żałowałam, że to nasze ostatnie spotkanie.
Niestety, ale to, kto okazał się mordercą było dla mnie mocnym rozczarowaniem. Naprawdę liczyłam na jakiś mocny motyw. Na dodatek „Zabójczy tie-break” jest mocno przegadany. Podobnie było z „Brudną grą” czy „Sam na sam ze śmiercią”. Autor niepotrzebnie przeciągał to wszystko i dodawał kolejne dni śledztwa. Uważam, że czasami lepiej napisać krótszą powieść, ale lepszą jakościowo. Tu ostatnie 150 stron było dla mnie zbędne i można było je umieścić wcześniej, co skróciłoby też książkę.
Mam nadzieję, że kolejne tomy nie powstaną, bo seria naprawdę jest średnia. Mam nadzieję również, że inne powieści Nikodema Pałasza będą jednak lepsze, bo jedną z pewnością posiadam na swojej półce.
„Władza nie jest niczym więcej niż sztuką dokonywania wyborów. I nieważne, czy są to dobre, czy złe wybory. Gdy masz władzę, musisz ich dokonywać. Kiedy ktoś zrobi to za ciebie, jesteś skończony.” ~ Nikodem Pałasz, Zabójczy tie-break, Warszawa 2016, s. 294.

Z ulgą przyjęłam fakt, że „Zabójczy tie-break” to ostatnia część przygód Wiktora Wolskiego. Dwie poprzednie części bardzo mocno mnie rozczarowały. Jednak nie wzięłam pod uwagę tego, że autor może mnie pozytywnie zaskoczyć.
Wiktor Wolski po rozwiązaniu morderstwa piłkarza z klubu Grabex Zielonka postanowił przejść na policyjną emeryturę. Lena, którą poznał w „Brudnej grze” i...

Miał być dobry kryminał z siatkówką w tle a wyszło takie nie wiadomo co. Zakończenie jest fatalne, zabójca jest za przeproszeniem wzięty z dupy. Nie za bardzo rozumiem również czemu miały służyć retrospekcje z II wojny światowej bo kompletnie nic nie wnosiły do fabuły. Dokładne opisy budynków też niczemu nie służą a pojawiają się co najmniej dwa mega długie opisy kamienic. Również sposób w jaki dowiadujemy się o różnych wiadomościach z przeszłości (wojna w Serbii, zabójstwa rozwiązane przez Wolskiego) pozostawia wiele do życzenia. Równie lekko bawi mnie sam pomysł na imię i nazwisko siatkarki. Pochodzi z Izraela i na nazwisko ma Israel. Bardzo pomysłowe :D Plusem jest, że w miarę szybko się czyta.

Miał być dobry kryminał z siatkówką w tle a wyszło takie nie wiadomo co. Zakończenie jest fatalne, zabójca jest za przeproszeniem wzięty z dupy. Nie za bardzo rozumiem również czemu miały służyć retrospekcje z II wojny światowej bo kompletnie nic nie wnosiły do fabuły. Dokładne opisy budynków też niczemu nie służą a pojawiają się co najmniej dwa mega długie opisy kamienic....

Powieść z pogranicza kryminału/thrillera/ sensacji szpiegowskiej.
Akcja toczy się w Warszawie, gdzie w przededniu siatkarskich mistrzostw świata zostaje zamordowana czołowa izraelska siatkarka. Sprawę rozwiązać ma Wiktor Wolski, tym razem jako nieoficjalny konsultant (nie pracuje już na policyjnym etacie),nie wie że czeka go lawirowanie między zleceniodawcą, izraelskimi specsłużbami, oraz ludźmi z otoczenia prezydenta.
Reasumując, dobra książka. Akcja jest wartka, historia dobrze zapleciona, na zdecydowany minus jednak sporo literówek, zawsze mnie to razi w oczy i obniża ocenę książki. Całość mimo to na plus.

Powieść z pogranicza kryminału/thrillera/ sensacji szpiegowskiej.
Akcja toczy się w Warszawie, gdzie w przededniu siatkarskich mistrzostw świata zostaje zamordowana czołowa izraelska siatkarka. Sprawę rozwiązać ma Wiktor Wolski, tym razem jako nieoficjalny konsultant (nie pracuje już na policyjnym etacie),nie wie że czeka go lawirowanie między zleceniodawcą, izraelskimi...

Niestety książka kompletnie mi się nie podobała. Może dlatego, że skupiła się na polityce. Całkowicie inny klimat, niż dwie poprzednie z serii, które to naprawdę były dobre. Tę dosłownie męczyłam. Ostatnie sto stron już prawie minęłam, żeby tylko sprawdzić zakończenie. Zawiodła mnie bardzo.

Niestety książka kompletnie mi się nie podobała. Może dlatego, że skupiła się na polityce. Całkowicie inny klimat, niż dwie poprzednie z serii, które to naprawdę były dobre. Tę dosłownie męczyłam. Ostatnie sto stron już prawie minęłam, żeby tylko sprawdzić zakończenie. Zawiodła mnie bardzo.

Historia jak zwykle mocna. Teoretycznie główny wątek okazuje się tylko pobocznym, w cieniu wydarzeń politycznych i bezwzględnej walki o władzę. Mam nadzieję że to nie był ostatni tom, chociaż zakończenie daję pod tym względem dużo do myślenia

Historia jak zwykle mocna. Teoretycznie główny wątek okazuje się tylko pobocznym, w cieniu wydarzeń politycznych i bezwzględnej walki o władzę. Mam nadzieję że to nie był ostatni tom, chociaż zakończenie daję pod tym względem dużo do myślenia

Można

Można