Najpierw był film, ale dawno temu i tak jakoś zapadł mi w pamięci. Niedawno przeczytałam książkę. Niewielkie , spokojne miasteczko, sielankowa enklawa. Wszyscy się tam znają, nie tylko z widzenia. Znudzeni nawiązują romanse , budzą się w nich namiętności, wspólnie tworzą jakieś relacje i próbują żyć po swojemu. Nie zawsze dobrze, wbrew społecznym i moralnym zasadom. Książka o tym, że nigdy nie jest za późno by dokonywać zmiany w swoim życiu, by zmienić kierunek. Można płynąć pod prąd, albo z prądem, bo wbrew pozorom pomimo idylli wszyscy są tam jacyś nieszczęśliwi. Moze ta rutyna ich powoli zabija ? Jednak ich spokój zakłóca pojawienie się pedofila. Nienawiść do sąsiada rośnie z każdym dniem. Jedni postanawiają działać. Inni chcą walczyć o samych siebie i miłość. Dokonuje się w nich przemiana, planują, marzą. Chcą iść na przód inną drogą. Tylko pytanie czy im się uda ? Jeśli ma się rodziny i są małe dzieci proste decyzje, nigdy nie są proste, trudno jest wtedy odejść nie raniąc nikogo. Myślę, że jest to czasami niemożliwe, nawet jeśli się tego mocno pragnie. Każdy jest kowalem swojego losu !

Najpierw był film, ale dawno temu i tak jakoś zapadł mi w pamięci. Niedawno przeczytałam książkę. Niewielkie , spokojne miasteczko, sielankowa enklawa. Wszyscy się tam znają, nie tylko z widzenia. Znudzeni nawiązują romanse , budzą się w nich namiętności, wspólnie tworzą jakieś relacje i próbują żyć po swojemu. Nie zawsze dobrze, wbrew społecznym i moralnym zasadom. ...

Nikt tu nie jest szczęśliwy: ani zagubieni i rozczarowani życiem dorośli próbujacy szukać choćby namiastki radości ani ich dzieci, które powinny spędzać czas na beztroskiej zabawie. A do tego klimat małego miasteczka, w którym pojawia się były skazaniec. Można, choć daleko mi do zachwytów.

Nikt tu nie jest szczęśliwy: ani zagubieni i rozczarowani życiem dorośli próbujacy szukać choćby namiastki radości ani ich dzieci, które powinny spędzać czas na beztroskiej zabawie. A do tego klimat małego miasteczka, w którym pojawia się były skazaniec. Można, choć daleko mi do zachwytów.

Zanim obejrzałem film, postanowiłem przeczytać książkę. Posiada niepokojący klimat, wynikający z ciekawie wtrącanych zdań, momentami rozbawi. Na końcu pozostawia niedosyt, ale jednocześnie uśmiech na ustach. Autor pokazuje jak wygląda życie niespełnionych dorosłych ludzi. Każdego dnia stawiają znaki zapytania, w większości niekiedy jesteśmy tytułowymi małymi dziećmi. Bohaterowie nie są odpicowani, to zwykli kapitanowie borykający się na sztormie własnego losu. Zadajemy sobie pytania, nie potrafimy odnaleźć się w danych sytuacjach. Na pozór wszechogarniająca nuda, może się okazać zwykłym niezauważeniem szczęścia.

Zanim obejrzałem film, postanowiłem przeczytać książkę. Posiada niepokojący klimat, wynikający z ciekawie wtrącanych zdań, momentami rozbawi. Na końcu pozostawia niedosyt, ale jednocześnie uśmiech na ustach. Autor pokazuje jak wygląda życie niespełnionych dorosłych ludzi. Każdego dnia stawiają znaki zapytania, w większości niekiedy jesteśmy tytułowymi małymi dziećmi....

Dość długo męczyłam się z tą książką. Liczyłam na coś lepszego... Niestety dość monotonna, praktycznie brak zwrotów akcji...

Dość długo męczyłam się z tą książką. Liczyłam na coś lepszego... Niestety dość monotonna, praktycznie brak zwrotów akcji...

Czytanie tej książki nie było przyjemnością.Starałam się tego dokonać jak najszybciej.
Czułam tak wiele negatywnych emocji do głównych bohaterów.Najgorsze, że Sara i Todd, a także Richard, wcale nie są skomplikowani, niejednoznaczni, nie mają dylematów moralnych, ciężko szukać w sobie zrozumienia dla nich. Są po prostu obrzydliwi. I tak bardzo współczułam jedynej pozytywnej postaci- Kathy- cierpiałam razem z nią. No i jeszcze dochodzi ta okropna atmosfera społeczna, ta chęć linczu i obrzydliwa postać Larryego, pełnego agresji.
Mamy w tej powieści ludzi niedojrzałych, ulegających namiętnościom, postępujących niemoralnie. Te osoby chcą zlinczować człowieka, który przekroczył te normy bardziej, czując się tym samym lepszymi ludźmi.
No i wychowanie dzieci... Jest opieka, waga systematyczności, myślenie o edukacji, mówienie o miłości. A gdzie wychowanie moralne, gdzie bycie wzorem, gdzie myślenie o dzieciach w chwili podejmowania romansu?
W tej powieści w małżeństwach nie ma miłości, a zdrada jest oczywistością. Nienormalnym można jedynie uznać zdradzenie żony z brzydszą kobietą!Na szczęście jest pedofil, dzięki któremu można czuć się w miarę moralnym, zagłuszyć swoje dylematy tak prostą nienawiścią.
Okropnie się czułam czytając tę książkę. Okropna wizja świata!

Czytanie tej książki nie było przyjemnością.Starałam się tego dokonać jak najszybciej.
Czułam tak wiele negatywnych emocji do głównych bohaterów.Najgorsze, że Sara i Todd, a także Richard, wcale nie są skomplikowani, niejednoznaczni, nie mają dylematów moralnych, ciężko szukać w sobie zrozumienia dla nich. Są po prostu obrzydliwi. I tak bardzo współczułam jedynej...

Najpierw był film, dopiero lata później zabrałam się za książkę, którą przeczytałam dosyć szybko zważając na większy ładunek emocjonalny zawarty na kartach powieści.
Tom Perrota zręcznie buduje nastroje panujące na amerykańskich przedmieściach, gdzie królują szczęśliwe rodziny żyjące (pozornie) amerykańskim snem. Jednak niczym portret Doriana Gray'a druga strona owego snu pozostaje widoczna i odczuwalna tylko dla nielicznych. To właśnie oni są bohaterami "Małych dzieci".
Powieści Perroty są naładowane dużym ładunkeim emocjonalnym i psychologicznym, jednak pisarz idealnie je dawkuje, podczas lektury nie mam wrażenia że jest tego za dużo, da się oddychać, za to bardzo go cenię i z niecierpliwością cekam na jego kolejne dzieła.
"Małe dzieci" polecam fanom dramatów i powieści psychologiczych, a także każdemu kto oczekuje od książki czegoś więcej niż krótkiej rozrywki.

Najpierw był film, dopiero lata później zabrałam się za książkę, którą przeczytałam dosyć szybko zważając na większy ładunek emocjonalny zawarty na kartach powieści.
Tom Perrota zręcznie buduje nastroje panujące na amerykańskich przedmieściach, gdzie królują szczęśliwe rodziny żyjące (pozornie) amerykańskim snem. Jednak niczym portret Doriana Gray'a druga strona owego snu...

Książka dla fanów „Wielkich kłamstewek”.

Książka dla fanów „Wielkich kłamstewek”.

Dobra, lekka, polecam.

Dobra, lekka, polecam.

Bardzo dobrze przemyślana pod względem budowy. Perrota przedstawia bohaterów, którzy za sprawą swoich fantazji, bądź mniej lub bardziej świadomie wybranych pozycji społecznych, podążają w stronę rozczarowania. Jednak nie tylko bohaterowie pozostają tutaj z rozczarowaniem, ale również czytelnik. Perrota za pomocą gatunkowych przyzwyczajeń wyprowadza czytelnika w pole. Wybrankowie serca? Niesamowite przezwyciężenie słabości? Niespodziewany wylew brutalności? Nie, po prostu zwykłe, nudne życie.
Chciałbym się zawsze tak nudzić i rozczarowywać.

Bardzo dobrze przemyślana pod względem budowy. Perrota przedstawia bohaterów, którzy za sprawą swoich fantazji, bądź mniej lub bardziej świadomie wybranych pozycji społecznych, podążają w stronę rozczarowania. Jednak nie tylko bohaterowie pozostają tutaj z rozczarowaniem, ale również czytelnik. Perrota za pomocą gatunkowych przyzwyczajeń wyprowadza czytelnika w pole....

ta ksiazka bardzo dlugo leżała i czekala az sie za nia zabiore do czytania. w koncu sie udalo. na poczatku akcja rozwojala sie powoli a w momencie kiedy juz myslalem ze beda jakies akcje sensacje.. raczej potoczyło sie jakos malo spektakularnie a zakonczenie książki całkiem bezplciowe.. koles przez cala ksiazke lata i gnoi pedofila a na koncu fajeczki sobie pala. ksiazka dobra moze do 100 strony.. dalej juz malo sie dzieje a jak sie dzieje to mozna przewidziec myslalem nad ocena czy 4 czy 3 ale daje 3/10. zakonczenie naprawde skopane

ta ksiazka bardzo dlugo leżała i czekala az sie za nia zabiore do czytania. w koncu sie udalo. na poczatku akcja rozwojala sie powoli a w momencie kiedy juz myslalem ze beda jakies akcje sensacje.. raczej potoczyło sie jakos malo spektakularnie a zakonczenie książki całkiem bezplciowe.. koles przez cala ksiazke lata i gnoi pedofila a na koncu fajeczki sobie pala. ksiazka...