Książka Beatrice Heuser przychodzi do polskiego czytelnika w samą porę. Oto bowiem kraj, w którym tradycja myśli i praktyki strategicznej była odległa od litery i ducha rozważań Clausewitza dość nieoczekiwanie zaczyna sam uczestniczyć w wojnach ?z wyboru?, militarnych ekspedycjach w odległych częściach świata czy zbrojnych operacjach, których celem jest utrzymanie bezpieczeństwa i stabilności z dala od jego granic. Polski polityk podejmuje decyzje o ofensywnym użyciu siły zbrojnej, a polski żołnierz stara się je wykonać. Brakującym ogniwem w tym łańcuchu zdaje się analityk czy badacz w sferze studiów strategicznych. Jak przekonuje Beatrice Heuser, znajomość dzieła Clausewitza także dzisiaj, w czasach bez analizowanych przezeń wojen absolutnych czy ?doskonałych? stanowi fundament wszelkiej refleksji strategicznej. Autorka oczyszcza dzieło Clausewitza z wielu nieporozumień. Dokonując zaś przemyślanej selekcji zagadnień i korzystając z pomocy głównie dwudziestowiecznych interpretatorów Clausewitza, praktyków i teoretyków strategii oraz studiów strategicznych, niezwykle ułatwia zrozumienie jego rozważań o wojnie i wielu zjawiskach jej towarzyszących. Każdy, kto w odpowiedzialny sposób chce się zajmować problematyką użycia siły powinien czytać Clausewitza. W dotarciu do istoty jego stanowiska w tych sprawach niezastąpioną pomocą będzie ?Czytając Clausewitza? Beatrice Heuser.