Styl Emmy Donoghue z jednej strony jest surowy, z drugiej obfituje w plastyczne, pobudzające wyobraźnię czytelnika, naturalistyczne opisy. Powieści nie czyta się jednym tchem, są fragmenty które trzeba przemęczyć, ale i takie które czyta się płynnie i w dobrym rytmie. Czasami w opowiedzianej historii robi się duszno i czytelnik pragnie ochłody, zupełnie jak bohaterowie powieści czekający na koniec suszy i upragniony deszcz. Po przeczytaniu ostatniej strony odetchnęłam z ulgą, że to już. Z jednej strony miałam ochotę zrezygnować z czytania, z drugiej ciekawiło mnie jak ta opowieść się skończy.
Cała recenzja tutaj: https://nakanapie.pl/recenzje/muzyka-zab-muzyka-zab

Styl Emmy Donoghue z jednej strony jest surowy, z drugiej obfituje w plastyczne, pobudzające wyobraźnię czytelnika, naturalistyczne opisy. Powieści nie czyta się jednym tchem, są fragmenty które trzeba przemęczyć, ale i takie które czyta się płynnie i w dobrym rytmie. Czasami w opowiedzianej historii robi się duszno i czytelnik pragnie ochłody, zupełnie jak bohaterowie...

Zdecydowanie czegoś tu zabrakło. Tak jak uwielbiam „Ladacznicę” Emmy Donoghue, tak tutaj męczyła mnie rozwleczona akcja, zbyt dokładne retrospekcje, zbędne sceny i właściwie tajemnica, która średnio mnie interesowała. Może problem tkwi w konstrukcji fabuły - po jednym kluczowym zwrocie akcji, proces dochodzenia bohaterki do prawdy jest zwyczajnie nużący. A może po prostu za dużo tam jej refleksji wiecznie na te same tematy?

Tak czy siak, research nadal trzyma poziom, klimat San Francisco dobrze oddany, a styl pisania Donoghue jest świetny, ale najwidoczniej zawiodła fabuła. Nie zgadzam się z opisem na okładce, że to książka z „filmową wręcz fabułą”. Znudziłby mnie taki film dość szybko…

Zdecydowanie czegoś tu zabrakło. Tak jak uwielbiam „Ladacznicę” Emmy Donoghue, tak tutaj męczyła mnie rozwleczona akcja, zbyt dokładne retrospekcje, zbędne sceny i właściwie tajemnica, która średnio mnie interesowała. Może problem tkwi w konstrukcji fabuły - po jednym kluczowym zwrocie akcji, proces dochodzenia bohaterki do prawdy jest zwyczajnie nużący. A może po prostu za...

Genialnie napisana powieść. Jak na mój gust trochę za bardzo naturalistyczna, ale nie mogę jej odmówić doskonałego stylu, wciągającej akcji, rewelacyjnie oddanych realiów epoki i rzetelnie przytoczonego tła obyczajowo-społecznego. Reasearch wykonany przez autorkę jest godny szacunku.

Genialnie napisana powieść. Jak na mój gust trochę za bardzo naturalistyczna, ale nie mogę jej odmówić doskonałego stylu, wciągającej akcji, rewelacyjnie oddanych realiów epoki i rzetelnie przytoczonego tła obyczajowo-społecznego. Reasearch wykonany przez autorkę jest godny szacunku.

Smutna, choć chyba realistyczna opowieść o życiu młodych kobiet w XIX-wiecznej Ameryce. Autorka postarała się, żeby nie zostawić nas z pesymistycznym zakończeniem, ale w Posłowiu odbiera nam tę odrobinę optymizmu.
Lektura raczej nie na jesienne wieczory.

Smutna, choć chyba realistyczna opowieść o życiu młodych kobiet w XIX-wiecznej Ameryce. Autorka postarała się, żeby nie zostawić nas z pesymistycznym zakończeniem, ale w Posłowiu odbiera nam tę odrobinę optymizmu.
Lektura raczej nie na jesienne wieczory.

Cieszę się, że mogłam obcować z tą książką i tak wiele się dowiedzieć o XIX wiecznym San Francisco. Stanowi dla mnie zaskoczenie, będąc w butach cudzoziemca, jak ciężko było żyć poszczególnym nacjom. Sama fabuła jest dość ciekawie przekazywana czytelnikowi. Autorka stawia wiele "ale" by rozwikłać tajemniczą śmierć swojej przyjaciółki. Nie podobała mi się przesadna 'babska paplanina' myślowa - byłam żądna dalszego ciągu zdarzeń niż przepełnionej w obawy przemyśleń głównej bohaterki i jej 'gdybania'. Koniec był nie do przewidzenia i za to bardzo duży plus - uwielbiam być zaskakiwana. Świetna lekka książka.

Cieszę się, że mogłam obcować z tą książką i tak wiele się dowiedzieć o XIX wiecznym San Francisco. Stanowi dla mnie zaskoczenie, będąc w butach cudzoziemca, jak ciężko było żyć poszczególnym nacjom. Sama fabuła jest dość ciekawie przekazywana czytelnikowi. Autorka stawia wiele "ale" by rozwikłać tajemniczą śmierć swojej przyjaciółki. Nie podobała mi się przesadna 'babska...

Przede wszystkim nie jest to kryminał czy thriller, ale raczej powieść historyczna oparta na prawdziwych wydarzeniach, które miały miejsce w San Francisco pod koniec XIX wieku. Ekscentryczna Jenny Bonnet zaprzyjaźnia się z tancerką egzotyczną Blanche i wkrótce zostaje zastrzelona. Kto zabił? Emma Donoghue fabularyzuje tę historię, ubarwiając ją elementami fikcji. Jednak "Muzyka żab" solidnie oddaje realia epoki i nie ma tempa powieści sensacyjnej. Czytałam ją dość wolno, ze względu na dużą liczbę szczegółów. Nie był to jednak stracony czas. Warto poznać tę historię.

Przede wszystkim nie jest to kryminał czy thriller, ale raczej powieść historyczna oparta na prawdziwych wydarzeniach, które miały miejsce w San Francisco pod koniec XIX wieku. Ekscentryczna Jenny Bonnet zaprzyjaźnia się z tancerką egzotyczną Blanche i wkrótce zostaje zastrzelona. Kto zabił? Emma Donoghue fabularyzuje tę historię, ubarwiając ją elementami fikcji. Jednak...

Na pierwszy rzut oka, po tytule i okładce, byłam przekonana że to romans. Opis wskazywał na thriller. Bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie ta książka. Może nie trzyma w napięciu jak rasowy thriller ale na pewno wzbudza dużo emocji. Zaletą jest też to, że historia oparta jest na faktach, o czym można przeczytać w posłowiu. Polecam serdecznie.

Na pierwszy rzut oka, po tytule i okładce, byłam przekonana że to romans. Opis wskazywał na thriller. Bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie ta książka. Może nie trzyma w napięciu jak rasowy thriller ale na pewno wzbudza dużo emocji. Zaletą jest też to, że historia oparta jest na faktach, o czym można przeczytać w posłowiu. Polecam serdecznie.

Ta książka już na początku w dziwny sposób pojawiła się w moich rękach.... Mój przyjaciel znalazł ją na śmietniku i przyniósł do mojego kiosku. Na początku myślałam, że ją sprzedam... Pewnego dnia w pośpiechu podczas rozmowy telefonicznej przeczytałam opis... Na początku wkręciło mi się, że będą tam trzy bohaterki -Jedna co zginęła Blanche i Jenny. Książki zaczynające się od morderstw zawsze budziły moją odrazę. Zaintrygowała mnie jednak Jenny i pomyślałam, że przeczytam tę powieść (Właściwie zawsze dla mnie najważniejszy jest charakter bohaterki. Ważniejszy niż fabuła i cała reszta)

Jakiś czas później (czytałam wtedy jeszcze inne fascynujące książki, a Muzykę Żab odłożyłam na później w kolejce) przeczytałam jeszcze raz opis i ... dotarło do mnie , że to Jenny została zastrzelona. Przeżyłam wstrząs psychiczny. Sama miałam ochotę wyrzucić tę książkę, ale jednak było mi jej szkoda. Schowałam ją gdzieś na półkę z dala przed moimi oczami i płakałam przez wiele godzin. Do końca dnia byłam roztrzęsiona.

Jednak ciekawość mnie zżerała i dałam szansę tę książkę... Pomyślałam, że przeczytam tyle, ile dam radę. I dalej brnę jakoś przez tę powieść, choć momentami myślę, że się katuję. Płaczę i widzę krew na klatce schodowej. A poza tym marzę o tym, by pójść na imprezę razem z Jenny. Blanche też bym poznała. Dużym plusem tej książki jest to, że główne bohaterki należą do półświatka. Blanche również jest intrygująca, ale Jenny bardziej w moim stylu.

W dodatku powieść jest pełna zagadek, tajemnic i pomimo bólu i cierpienia nie mogę przestać jej czytać, gdyż zastanawiam się - jak w ogóle do tego wszystkiego doszło i co się wydarzyło takiego, że Artur zmienił stosunek do Blanche? W jaki sposób Jenny namieszała w ich życiu? Zastanawiam się też , czy Jenny i Blanche faktycznie były tylko przyjaciółkami , czy może jednak łączyło je coś więcej... I czy Artur, czy Ernest zainteresowali się też bardziej Jenny... Też by się dla niej jakiś mężczyzna przydał.

Ta książka już na początku w dziwny sposób pojawiła się w moich rękach.... Mój przyjaciel znalazł ją na śmietniku i przyniósł do mojego kiosku. Na początku myślałam, że ją sprzedam... Pewnego dnia w pośpiechu podczas rozmowy telefonicznej przeczytałam opis... Na początku wkręciło mi się, że będą tam trzy bohaterki -Jedna co zginęła Blanche i Jenny. Książki zaczynające się...

Książka ciekawa, choć na początku nieco chaotyczna. Akcja rozwija się dynamicznie, do końca nie wiadomo jaki będzie finał.

Książka ciekawa, choć na początku nieco chaotyczna. Akcja rozwija się dynamicznie, do końca nie wiadomo jaki będzie finał.

Chaotyczna, ale całkiem ciekawa książka, brudna i dość niejednoznaczna.

Chaotyczna, ale całkiem ciekawa książka, brudna i dość niejednoznaczna.