Przed kilku laty wydawnictwo Bellona zapoczątkowało krótką serię „Zbrodnicze dywizje SS”. Temat kontrowersyjny, acz ciekawy dla miłośników II wojny światowej. Szkoda, że ten cykl nie został doprowadzony do końca. Tomy z tego cyklu, o dość nietypowym formacie (z trudem mieszczą się na standardowej półce) były wydawane w twardej oprawie, z ładną (choć drobną) czcionką i wyraźnymi fotografiami. Co równie istotne, doczekały się nieco lepszego przygotowania naukowego, niż standardowe pozycje figurujące ostatnimi czasy w ofercie Bellony, które częstokroć były pozbawione przypisów, indeksu czy bodaj bibliografii.
W tomie podjęto temat „narodowościowych” dywizji wchodzących w skład Waffen SS. Jednostek często efemerycznych, które właściwie tylko z nazwy były dywizjami, a ich historia kończyła się często na etapie szkolenia bądź w roli formacji tyłowej. Z dzisiejszej perspektywy może wręcz zaskakiwać, jak idea walki na rzecz hitlerowskich Niemiec okazała się atrakcyjna dla wstępujących do Waffen SS ochotników z różnych stron Europy. Z polskiego punktu widzenia 31 Ochotnicza Dywizja Grenadierów SS nie jest kompletnie nieznana. Brała udział w walkach w 1945 r. na Dolnym Śląsku, m. in. pod Lubaniem (ostatnia niemiecka ofensywa na Wschodzie) oraz pod Wrocławiem (próba przebicia do oblężonego Festung Breslau). Zaskakująco poczytna pozycja.

Przed kilku laty wydawnictwo Bellona zapoczątkowało krótką serię „Zbrodnicze dywizje SS”. Temat kontrowersyjny, acz ciekawy dla miłośników II wojny światowej. Szkoda, że ten cykl nie został doprowadzony do końca. Tomy z tego cyklu, o dość nietypowym formacie (z trudem mieszczą się na standardowej półce) były wydawane w twardej oprawie, z ładną (choć drobną) czcionką i...